Μαχόμενη θανατοποινίτισσα Γη

Φυλακισμένη επ’ αόριστον στο ίδιο κελί 

Δίχως να περιμένει χάρη 

Από κάποιον ευαίσθητο δικαστή

Μήτε ελπίζοντας σε ήλιο και φεγγάρι

Μόνο φούμες που τάχα παρηγορούν

Απ’ της εξουσίας τις πόρνες

Στ’ αφτιά να ηχούν

Και με αντιπερισπασμό νικητήριες κόρνες

Δαίμονες του Αφανισμού χορεύουν με παραλογισμό

Στης Αβύσσου τ’ ακροδάχτυλα

Αμμώδης λαίλαπα οι αποφάσεις που σκιάζουν κάθε λογισμό 

Νύχι που πήρε να σμιλεύει τ' άκρα τα κατάπληχτα

Βάφοντας τη Γη με το χρώμα τ' άλικο, του αμετάτρεπτου σπαραγμού

Στην χοάνη του χημικού θανάτου 

Βρυχηθμός ακούγεται απ’ τον άσκαυλο τ' ολολυγμού

Στεναγμοί και βόγγοι στην αναγγελία του μαντάτου. 

Η σάλπιγγα την λευτεριά -από σαρίδια- την ποθεινή τραγουδά

Την εχεφροσύνη τής αειφορίας ψέλνει τη σεπτή

Ο σπόρος της μάχης ξεμυτά 

Η σιωπή πέφτει μονομιάς στην θωριά της την απτή

Μια ψυχή και δυο μάτια που δεν εθελοτυφλούν 

Συμπαραστάτες αποζητούν

Κι η μονη λέξη που θα χαραχτεί, χωρίς να μακρυγορούν

Θα ‘ναι ο ήχος της τελευταίας τους ανασαιμιάς, με μάτια αποφασιστικά να κοιτούν

“Η δική μας μάχη είναι μάχη για ζωή”

-Δόνηση που ταρακουνά συθέμελα τον τιτάνιο ορυμαγδό-

---------------------------------------

Η Κρήτη, η Τέχνη, η Επανάσταση και η Ομογένεια ένωσαν τις Φωνές τους. Προσεχώς online περιοδικό τέχνης, ειδική έκδοση με πράσινα θέματα,  “Ανθρώπων Έργα – Κρήτη”. 

Συγγραφείς, ποιητές, μαντιναδολόγοι και καλλιτέχνες..με στίχους, τραγούδια, ποιήματα και ιστορίες ας δείξουμε την εναντίωσή μας στην εγκληματική υδρολύση των χημικών της Συρίας στη Μεσόγειο. Ας στρέψουμε την πλάτη στα media και όσους μας λένε να σωπάσουμε! 

 

Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον κο Σάββα Τριανταφυλλίδη, ο οποίος αγκάλιασε την προσπάθειά μας απ’την πρώτη στιγμή.

(Επικοινωνήστε στο crete_art@yahoo.com για περισσότερες πληροφορίες)

Απ' το blog της Αγριμιώς

Pencil drawings

Τόσο καιρό ακούτε για το δίδυμό μου, και δίδυμο δεν βλέπετε. 

Ε, λοιπόν, τώρα θα δείτε και θα μιλήσετε κιόλας. 

Η αγαπημένη Ανθή (στην οποία αφιερώνεται η ανάρτηση!!) 

-σε προηγούμενη ανάρτηση- 

με παρακίνησε να φκιάξω αναρτησούλα με τα δημιουργήματα του σιστερακίου μου. 

Δεν χαλάω χατίρια εγώ. 

Ιδού! 

Στα σχόλιά σας θ' απαντήσει η αδερφή μου (Σπυριδούλα)!!

(Επιτέλους, να κάτσω και να ξεκουραστώ η γυναίκα (καλά, η μίνι γυναίκα!!) με το ποπ κορν ανά χείρας και να σας χαζεύω τι ωραία που τα λέτε αναμεταξύ σας)

 

 

 

     

       

       

Music award

Το έτερο σκορπινάκι (έτσι, να γεμίζει η σκορπινοφωλιά!!!), η Maria Fe, με σκέφτηκε και μου έκανε πάσα ένα μουσικο-παιχνιδο. Σιγά που θα έκανα την δύσκολη! Αφενός, όπως έχουμε ξαναπεί, όπου γάμος και χαρά η Λυσίππω πρώτη (για το γέλιο σου φροντίζω, κουμπαρόνι μου!!), κι αφετέρου music is my life. Μια life εξαιρετικά ταραχώδης, αφού τα είδη που μ' αρέσουν είναι πολλά. Χορευτικά θέτε; Μέσα η Λυσίππη, κι αρχίζει να κουνιέται σα βάρκα στο Κάβο Ντόρο. Ροκιές θέτε; Μέσα η Λυσίππη, με την νοερή της κιθάρα ανά χείρας και να κοπανιέται στα πατώματα, μετατρέποντάς το σε stage και μπροστά της ατελείιιιωτοι θαυμαστές να παραληρούν (ποιος παραληρεί τώρα ας μην το σχολιάσουμε, δεν με συμφέρει καθόλου.) και να αποθεώνει το τραγούδι με τη χάρη... κωφάλαλου, γιατί αν αρχίσει να τραγουδάει, θ' αρχίσουν να έρχονται στ' αφτιά της σκόρπια "Ουυυ, τη βιάζουν/σφάζουν/κι-εγώ-δεν-ξέρω-τι την κοπέλα. Τρεχάτε να τη βοηθήσετε, χριστιανοί!!" Ορχηστρικοκλασικά θέτε; Πάλι μέσα η Λυσίππη, να διευθύνει αλά παθιασμένος μαέστρος. Έθνικ; Το καλύτερό της! Ό,τι θέτε, τέσπα.

Για πάμε να σας διασκεδάσω, παλικάρια και παλικαρούδες μου...

1. Craig Walker - Siamese

2. Acetre - Mae bruxa

3. Michel Legrand - Les Moulins de Mon Coeur  

4. Ashram - "Il Mostro" 

5. Estrella Morente - Solea 

Bonus: Noora Noor - Forget what i said

(με το ζόρι κρατιέμαι να μη σας βάλω κι άλλα :P )

  

Καλό μας απόγευμα! :)

Όποιος θέλει το κάμει

O σπλαχνικός παλιάτσος

  Απομακρύνθηκες, χαμένος και πάλι στο χάος του μυαλού σου.

Συστήθηκες στη μοναξιά, μπας και την εξευμενίσεις και σου ανοίξει τα κρυφά περάσματα που αγνοείς και τόσο λαχταράς.

Κι αυτή πήρε να παίζει τα λάθη σου, άσματα παράφωνα κι εκκωφαντικά από μεγάφωνο που τα ζωντανεύουν και περνάνε περιπαικτικά απ' την άκρη του ματιού σου.

Ακολουθώ το αίμα που τρέχει απ' τις πληγές σου

και σου φωνάζω μες στο χαμό "Στάσου!".

Παύεις να τρέχεις σα κυνηγημένος, μα παραμένεις φοβισμένος.

Δεν με τρομάζεις! Ίσως εγώ να ξέρω γιατί τρέχεις λαβωμένος, θα συνεχίσω.

Τα μάτια μου ψάχνουν να βρουν τα δικά σου, κι όταν τ' αντικρίζουν βλέπεις την ψυχή σου να καθρεφτίζεται και να ταυτίζεται μαζί τους.

Τα μάτια σου ρίχνουν την δακρυώδη βροχή τους κι ο ήλιος αρχίζει σιγά - σιγά να προβάλει από μέσα τους, σπιθοβολούν.

Η μορφή σου αρχίζει να τεντώνεται. Ισιώνεις.

Δεν είσαι πια πρωταγωνιστής σε άδειο σκηνικό.

Έχεις παρέα, μοιράζεσαι το βάρος.

Θα δέσω σφιχτά τις πληγές σου, θα καλύψω τα σημάδια σου και θα πάψουν να πονούν.

Θα σε βγάλω απ' το μνήμα της ζωής, και θα βγάλω εκείνη τη χαμένη ελπίδα απ' την τσέπη.

Θα σε πάρω στην αγκαλιά μου, και θα σε πάω σε χαρούμενους τόπους.

Θα χαζεύουμε μαζί τις φωτεινές επιγραφές.

Και τη στιγμή που θα βγαίνει το γέλιο γάργαρο από μέσα σου, θα σκύψω και θα σου σιγοψιθυρίσω πως είσαι ακόμα εδώ, όπως ήσουν και πρώτα.

Λέξεις που σου δίνουν το νόημα που ψάχνεις απελπισμένα και σχηματίζουν το κλειδί της πόρτας του λαβυρίνθου.

Καθώς θα στέκεσαι στην έξοδο, θα ξέρεις πως μόνο η αγάπη μπορεί να σώσει απ' τη λήθη.

Η μόνη ηχώ που μπορεί να σβήσει κάθε απόγνωσης κραυγή, με μια της φράση, σαν αγκαλιά, "και τούτος ο ανήφορος, κατήφορο θα φέρει".

 

 

/* Άλλος ένας γύρος "ΠΑΙΖΟΝΤΑΣ ΜΕ ΤΙΣ ΛΕΞΕΙΣ", 7ο παιχνίδι του 2ου κύκλου. 

Αυτή ήταν η συμμετοχή μου, με την υποχρεωτική φράση κοκκινισμένη, η οποία έδωσε την αφορμή να μαζευτούν υπέροχες συμμετοχές γι' ακόμη μια φορά. Μπράβο σε όλους όσους συμμετείχαν, και φυσικά στην Φλώρα μας, που κρατά άξια το πηδάλιο τούτης της όμορφης και δημιουργικής ιδέας.  */