Νησίδες χαράς σε έναν ωκεανό πλήξης

*Μουσική. Ιδίως ν' ακούω με τ' ακουστικά, ώστε να νιώθω την παραμικρή μουσική λεπτομέρεια σε κάθε μου κύτταρο. Να χαλαρώνω και να φεύγω μακριά. Άντε, και στα τρελά κέφια ή σε ψυχολογικές τραμπάλες, ρίχνω κι ένα σεκόντο (ψυχοθεραπεία άλφα άλφα).

*Μηχανή του χρόνου. Αυτή των αναμνήσεων και των σχεδίων που κάνεις.

*Το φθινόπωρο, όταν αρχίζουν τα πρωτοβρόχια. Λατρεύω μία βόλτα με βροχή ή να κάθομαι να χαζεύω τη βροχή απ' το παράθυρο, και να με παρασύρει η ομορφιά της στιγμής.

*Τα ταξίδια του μυαλού. Γιατί σε πάνε μόνα τους, πάντοτε, εκεί που έχεις περισσότερο ανάγκη.

*Η άνοιξη. Ταυτόσημη με την Αναγέννηση. Ο οργασμός της φύσης.

*Αγάπη. Το να δίνεις και να παίρνεις αληθινή αγάπη, εμπράκτως, σε όλες τις εκφάνσεις της.

*Η επαφή με τα ζώα. Το παιχνίδι μαζί τους και η παρατήρηση των εναλλαγών στη συμπεριφορά τους: η περιέργειά τους, η χαρά τους, ο θυμός τους, το παιχνίδισμά τους κοκ.

*Η φύση. Ο έναστρος ουρανός. Το μπουμπουκάκι που σκάει, ανοίγει και θωρεί περήφανα τον κόσμο. Η απρόβλεπτη και μαγική θάλασσα. Το καθετί της φύσης. Η επαφή μαζί της, που είναι απ' τα πιο αναζωογονητικά πράματα.

*Το θέατρο. Και ουχί τις παραστάσεις, που ανεβαίνουν, καθημερινώς κι αδιαλείπτως, απ' τους γύρω, καίτοι, ως οφείλω να ομολογήσω, ορισμένοι πάνε για χρυσή σφαίρα -για τέτοια ερμηνεία μιλάμε. 

*Βιβλία. Τα παλαιά και ταλαιπωρημένα, αυτά που περνούν από χέρι σε χέρι, κι εξακολουθούν να θέλουν να ταξιδέψουν, για να σκορπίσουν την γνώση που κουβαλάνε ή να προσφέρουν, απλώς, διασκέδαση. Μα και τα καινούρια, βεβαίως. Που τα ξεφυλλίζεις και σε μεθά το άρωμά τους.
Βιβλίο: ανεκτίμητος φίλος. Πάντα εκεί. Στις μοναχικές σου μέρες και στιγμές, έτοιμο να σου απορροφήσει την κούραση και να σου ξεδιπλώσει έναν άλλον κόσμο.

*Φωτιά. Τζάκι, κεριά κλπ

*Ταινίες. Απ' τις πιο καλές έως τις πιο χαζοχαρουμενίστικες κι ελαφριές.

*Ν' ακούω τους άλλους. Απ' τα προβλήματά τους μέχρι παλιά περασμένα μεγαλεία/και μη.

*Το δόσιμο, η φροντίδα/περιποίηση & η βοήθεια. Το να απορροφάς τ' άσχημα του άλλου (με οποιονδήποτε δυνατό τρόπο), να βλέπεις να ανθίζει το χαμόγελο στα χείλη του, και να ξέρεις πως η αιτία είσαι εσύ. Δεν χρειάζεσαι χειροπιαστή ανταπόδοση. Αυτό και μόνο αποτελεί ανταπόδοση ανεκτίμητης αξίας.

*Η λεπτομέρεια. Που πάντα κάνει την διαφορά. Σε σένα μπορεί να φαντάζει κάτι ασήμαντο, να το παρατηρείς φευγαλέα και να το προσπερνάς. Σε άλλους, όμως, μπορεί να είναι μείζονος σημασίας, όλος ο κόσμος.

*Το χιούμορ. Που δεν καταπατά όρια και δεν φτάνει σε σημείο προσβλητικό. Όχι το ψευτο-χιούμορ, που το χρησιμοποιούν σα μανδύα και πετάνε τις κακιούλες τους με κεκαλυμμένο τρόπο, εσκεμμένα.

*Η συζήτηση. Με ενδιαφέροντες συνομιλητές, από φιλοσοφικού περιεχομένου έως περί ανέμων και υδάτων.

*Μια αγκαλιά. Η αληθινή αγκαλιά. Αυτή που σε χωρά "ολόκληρο" και σε γεμίζει.

*Τα μικροπράγματα. "Η αγάπη ζει στα μικροπράγματα. Ζει στα ασήμαντα και στα απλά. Δώσ’ μου και άλλα τέτοια εσύ ασήμαντα, για να ζήσω εγώ σημαντικά" που λέει ένα απ' τα αγαπημένα μου τραγουδάκια.

*Οι στιγμές με αγαπημένα πρόσωπα. Αυτές οι στιγμές, που τις ξαναφέρνεις στο μυαλό σου και σκας ένα πλατύ χαμόγελο αβίαστα.

*Η περισυλλογή. Οι δικές μου στιγμές, οι στιγμές με τον εαυτό μου. Ανάγκη, κι επιθυμία μαζί.

*Η ομορφιά. Στο οτιδήποτε. Σε όλες τις μορφές κι εκφράσεις. Ειδικά στους ανθρώπους, όμως. Που τους θαυμάζεις. Αυτούς που λειτουργούν σαν αφύπνιση και κίνητρο, και σε παρακινούν -ακούσια- να βελτιωθείς.

*Οι στιγμές που είσαι σε ένα μεταφορικό μέσο και σε χτυπάει το αεράκι που μπαίνει απ' το ανοιχτό παράθυρο, ή απλώς το να κάθεσαι στη θέση σου, να χαζεύεις απ' το παράθυρο και να χάνεσαι στις σκέψεις σου.

*Το τεμπέλιασμα, η χαλάρωση & το χουζούρι. Το να μην έχεις να κάνεις τα "πρέπει" σου, και να γεμίζεις την ημέρα σου με τα "θέλω" σου.

*Οι εξομολογήσεις. Μικρές ή και μεγαλύτερες.

*Το καθετί παλαιό. Όπως η γραφομηχανή, το πικ απ... ακόμα κι ο "πατροπαράδοτος" τρόπος αλληλογραφίας μέσω του κλασικού ταχυδρομείου (γλυκιά προσμονή, το να ποτίζεις με άρωμα το χαρτί μετά συνοδείας χαμόγελου κλπ). Οι ταινίες εποχής, που σε πάνε πίσω. 
Άλλη γοητεία!

*Ο περίπατος. Να αποφορτίζεσαι και να γεμίζεις εικόνες. Ψηφαλάκι στους περιπάτους σε δασάκια και παραλίες.

*Η Τέχνη. Σε όλες τις μορφές.

*Θέα. Από ψηλά. Σιωπή, κι ενίοτε μουσική υπόκρουση.

*Ανατολή/δύση ηλίου. Μαγεία.

*Το παιχνίδι. Πάλι παιδί. Γέλιο. Πολύ.

*Βόλτα με μηχανή ή ποδήλατο. Η αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας.

*Τα μάτια, το βλέμμα. Τα εκφραστικά, αθώα, τρυφερά κι άδολα.

*Το χιόνι, που σε κάνει παιδί αυτοστιγμεί.

*Τα παιδάκια. Να τα βλέπεις να παίζουν ξέγνοιαστα & χαρούμενα, και να φέρνεις στο μυαλό τα παιδικάτα σου.

...κι η λίστα δεν τελειώνει!