24 Days Challenge: 'Μ'
Μυθολογία:
Το πουλί που έκλεψε τις νότες
Το πουλί που έκλεψε τις νότες
Η αφήγηση θα μπορούσε να ξεκινήσει με τη φράση «μια φορά κι έναν καιρό...», μόνο που κάποιες φορές η ιστορία ξεφεύγει απ' τα πλαίσια του παραμυθιού, αφού διεκδικεί το πραγματικό που της έχει δώσει το μυαλό κι η φαντασία σου. Έτσι, αυτός ο τόπος, που θα περιγράψουμε, υπάρχει κι είναι ολοζώντανος, μόνο που είναι μακρινός κι αθέατος στα πολλά τ' ανθρώπινα μάτια.
Ο τόπος αυτός δεν είναι παρά η καρδιά τής Φύσης. Η παρουσία τού νερού είναι έντονη, και το κελάρυσμά του σε καλεί να το αφουγκραστείς. Το έντονο πράσινο στιλβώνει το γρασίδι και τα φυλλαράκια λουλουδιών και δένδρων. Όλη η εικόνα είναι ζωοδότρα, όπως είναι η φύση την άνοιξη, που αναγεννάται, μόνο που σ' αυτό το κομμάτι γης είναι το σύνηθες, είναι μία μόνιμη άνοιξη.
Κι αυτό είναι αποτέλεσμα των κατοίκων αυτού του τόπου. Δεν θα μπορούσε να είναι διαφορετικά όταν αποτελεί το κρησφύγετο τής ανθρωπόμορφης θεότητας που είναι συνυφασμένη με τη πανίδα, η προσωποποίηση της γενετικής δύναμης της ζωής· αυτού που γνωρίζουμε ως Παν. Άλλος ένας κάτοικος είναι ο Μαρσύας, ένας νέος που 'χει μεράκι τη μουσική κι είναι δεξιοτέχνης στον αυλό. Βγάζει τον αγέρα από μέσα του, και καθώς περνά μέσα απ' τις τρύπες τού αυλού αφήνονται νότες πανέμορφες κι υπέροχες μελωδίες.
Ο Μαρσύας ήταν ο διασκεδαστής τού Πάνα, κι ήταν τόσο καλός που ο Παν είχε σταματήσει εδώ και καιρό να φέρνει μουζικάντηδες, για να τον συνοδεύουν στο κρασί και το γλέντι του.
Οι μελωδίες του ήταν μαυλιστικές, που συχνά έκαναν τις νύμφες να εμφανίζονται, γοητευμένες απ' το παίξιμό του κι αφήνονταν να σιγομουρμουρούν μελωδίες, σαν απόκριση σε κείνες τού Μαρσύα.
Αυτό ήταν κάτι που εξόργισε τον Πάνα, μιας και τον άφηνε έκθετο της προσοχής τους, ιδίως της νύμφης που η ομορφιά της είχε κλέψει την καρδιά του, και την έλεγαν Σύριγγα. Έτσι, προτίμησε να τη καταδιώξει, αλλά δίχως αποτέλεσμα, αφού η Σύριγγα πρόλαβε να μεταμορφωθεί σε καλαμιά. Στη προσπάθειά του να ξεχωρίσει ποια ήταν, άρχισε να κόβει καλάμια διαφορετικού μεγέθους, φυσώντας στο εσωτερικό τους. Ο ήχος που βγήκε ήταν πανώριος, όσο θελκτική μπορεί να είναι η ωραιότητα που κρύβει το δραματικό στοιχείο, μες στη θλίψη του, κι αυτό δεν ήταν άλλο απ' το «κύκνειο άσμα» της νύμφης. Για χάρη της κόλλησε τ' ασύμμετρα καλάμια το ένα δίπλα στο άλλο, κι έδωσε σ' αυτό το μουσικό όργανο τ' όνομά της.
Έτσι, ο Παν, βουτηγμένος στη στενοχώρια της απώλειάς του, προτιμούσε να περνά μοναχικά τις ώρες του, έχοντας ως παρέα την αγαπημένη του, που τώρα μπορούσε να κρατά στα χέρια του χωρίς να φοβάται πως θα τη χάσει από κοντά του.
Ο Μαρσύας πλέον του φαινόταν άτεχνος, ακατάλληλος να εκτελεί συνθέσεις που μπορούν να τον εκφράσουν. Και, πράγματι, οι νότες τής αγαπημένης του είχαν κάτι το θεσπέσιο, θαρρείς εξωπραγματικό. Αφού κι οι νότες τώρα πια μπορούσαν να διαφαίνονται στο παίξιμό τους, τον κύκλωναν κι ήταν η παρέα του σ' αυτό το γλεντοκόπι, που ήταν κάτι σαν κάθαρση γι' αυτόν.
Ο Μαρσύας πλέον του φαινόταν άτεχνος, ακατάλληλος να εκτελεί συνθέσεις που μπορούν να τον εκφράσουν. Και, πράγματι, οι νότες τής αγαπημένης του είχαν κάτι το θεσπέσιο, θαρρείς εξωπραγματικό. Αφού κι οι νότες τώρα πια μπορούσαν να διαφαίνονται στο παίξιμό τους, τον κύκλωναν κι ήταν η παρέα του σ' αυτό το γλεντοκόπι, που ήταν κάτι σαν κάθαρση γι' αυτόν.
Όμως, ο Παν είχε φτιάξει έναν χαρακτήρα που κανείς δεν μπορούσε να υποφέρει. Ήταν αυταρχικός και κακότροπος με όλους. Ως εκδίκηση, ένα ολόμαυρο πουλί πέταξε, την ώρα που η Σύραγγα έβγαζε τις νότες της, κι άρπαξε με το ράμφος του τον αρχηγό, με αποτέλεσμα ν' ακολουθήσουν κι οι υπόλοιπες νότες, αφήνοντας βουβή την αγαπημένη στα χέρια του.
Το κοράκι φτερούγισε στο κοντινότερο χωριό, ρίχνοντας τη νότα πάνω στα μελαχρινά μαλλιά μιας φτωχής κόρης. Τ' όνομά της ήταν Ραμόνα. Από τότε η Ραμόνα ήταν η καλλίφωνη του χωριού, και σωρεία μουζικάντηδων έσπευδε να τη συνοδεύει στις μπαλάντες της. Στο τέλος, δημιούργησε συγκρότημα, δίνοντάς του τ' όνομα «Ραμόνες», το οποίο έμελλε να κάνει μεγάλη επιτυχία και να μείνει αναλλοίωτα χαραγμένο για την αξία του στον χώρο τής μουσικής.
Κι αυτό ήταν το δικό μου γλεντοκόπι,
ένα γλεντοκόπι φαντασίας μετά τη βοήθεια της μυθολογίας.
--------
To 24 Days Challenge είναι μια ιδέα-πρόκληση του mystickland.
Πρωταγωνιστούν 24 γράμματα, 24 λέξεις σε 24 ημέρες. Μόνο που εγώ το
υλοποιώ κάπως άναρχα στη σειρά των γραμμάτων και στις ημέρες
πραγματοποίησής τους.
Καλησπέρα Λυσίππη
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου άρεσε πολύ η ιστορία σου
Μου αρέσει πάρα πολύ η ελληνική μυθολογία
Καλό βράδυ
Και μένα μου αρέσει πολύ η ελληνική μυθολογία, Δελφινάκι μου. Και μη έχοντας κάτι καλύτερο να κάνω, είπα να φέρω κομμάτι τα πάνω-κάτω και να το διασκεδάσω.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ. :)
Καλησπερα Αναστασια μου....
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο διηγημα σου απαρτιζεται απο παραμυθενιες εικονες, εναρμονισμενες σε μυθολογικα πλαισια, που σε ταξιδευουν σε ενα μουσικο-ονειρικο επιλογο...
Πραγματικα ειναι υπεροχο και εξαιρετικο το αποτελεσμα σου!!!
Παρεμπιπτοντως λατρευω την αρχαια Ελληνικη μυθολογια.
Καλο βραδυ σου ευχομαι Αναστασια μου!!!
Μ' έκανε να χαμογελάσω το σχόλιό σου. Πολύ χαίρομαι που το κατάφερα αυτό, καθώς αυτό ήταν κι ο στόχος μου: να σας πάρω μαζί μου, και να περάσουμε καλά για όσο διαρκεί η θέαση αυτής της "παράστασης".
ΔιαγραφήΝα 'σαι καλά, Τάκη μου.
Να σαι καλα Αναστασια μου....Ευχομαι να εχεις παντα τοσο δημιουργικη φαντασια και σκεψη!!!
ΔιαγραφήΚαλο μεσημερι να εχεις!!!!
🙂 😘
ΔιαγραφήΚαλημέρα Αναστασία μου
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε μάγεψε ο λόγος σου και τα στοιχεία που εμπεριέχει
Χαίρομαι που σε βρίσκω ♥♥♥
Χαίρομαι που πέρασες καλά, Ελένη μου.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ. :)
Καλησπέρα Αναστασία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥποκλίνομαι στη γραφή και την φαντασία σου. Πόσο δίκιο είχα σαν έλεγα να στήσεις ξανά το δικτυακό σπιτικό σου.
Πανέμορφο.
Καλό απόγευμα να έχεις.
Πάντοτε γλυκομίλητος, Γιάννη μου.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για όλα.
Καλό απόγευμα και σε σένα.
Άλλη μια φορά εντυπωσίασες. Λατρεύω ελληνική μυθολογία και την έμπλεξες πανέμορφα με τις σκέψεις σου, δημιουργώντας κάτι ιδιαίτερο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο Λυσιππάκι.
Πάντα με κάνεις να χαμογελάω, ρε Μαρινάκι μου. Σ' ευχαριστώ πάντα για τα όμορφα και υποστηρικτικά σου σχόλια. Χαίρομαι πολύ που σας άρεσε, και κυρίως που βλέπω πως έχουμε πολλοί μία κοινή αγάπη: τη μυθολογία.
ΔιαγραφήΚαλημέρα Αναστασία μου! Μου έφτιαξες το πρωινό μου! Είναι η ώρα που μπορώ να καθίσω και να βγω σεργιάνι στα σπίτια των φίλων μου να μου πουν τις ιστορίες και τις σκέψεις τους να μιλήσουν στην καρδιά μου κι εγώ να τους αφήσω μια γλυκιά καλημέρα! Πολλά φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γλυκιά σου καλημέρα και το ότι σου έφτιαξα το πρωινό, ήταν το καλύτερο δώρο που θα μπορούσες να μου κάνεις, Μαίρη μου. Σ' ευχαριστώ & σε φιλώ!
ΔιαγραφήΏστε έτσι δημιουργήθηκε η διάσημη μπάντα λοιπόν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι ωραία μυθοπλασία και τι καλλιέπεια στο λόγο σου Αναστασία μου!
"Το κοράκι φτερούγισε στο κοντινότερο χωριό, ρίχνοντας τη νότα πάνω στα μελαχρινά μαλλιά μιας φτωχής κόρης..."
Απ' τα καλύτερα σου!
Έτσι, αλλά μη σου ξεφύγει παραέξω, ε; Σας το είπα εμπιστευτικά. :P
ΔιαγραφήΗ ταπεινή μου μυθοπλασία ούτε που το φανταζόταν ότι θα τη λογίζανε στα καλύτερά μου, αφού γεννήθηκε σε στιγμή απόλυτης βαρεμάρας και γράφτηκε κυριολεκτικά στο πόδι.
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια, Μαρία μου.
Καλώς σε βρήκα, φίλη μου. Καλή αρχή στο νέο σου μπλογκοσπιτάκι. Να είσαι καλά και να μας ταξιδεύεις πάντα με την πένα σου. Σε φιλώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς όρισες, Μία μου. Υπόσχομαι πως θα κάνω ό,τι καλύτερο μπορώ για ν' ανταποκριθώ. :)
ΔιαγραφήΝα ήξερες πόσο σε καμαρώνω καρδιά μου....!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεγάλο-μεγάλο το ευχαριστώ. :)
Διαγραφή