Ελπίδα

 24 Days Challenge: 'Ε'

Πάλι την βρήκε το ξημέρωμα στο παράθυρό της. Της άρεσε να χάνεται στην παρατήρηση της βαθμιαίας εναλλαγής των σκοτεινών χρωμάτων του ουρανού, έως ότου εξασθενήσουν και χαθούν, δίνοντας την θέση τους στο φως της μέρας. Το φως της μέρας, που τρυπάει τον μαύρο μανδύα και κάνει μπορετή την φανέρωση και της παραμικρής λεπτομέρειας. 

Φθινοπωρινή συννεφιασμένη μέρα, βουρκωμένη. Οι πρώτες ψιχάλες να πέφτουν εξαγνιστικά. Δειλές και σιγανές στην αρχή, και στην συνέχεια ολοένα να δυναμώνουν και να πέφτουν με ένταση στο έδαφος. Βίαιες, όπως οι σκέψεις που σιγοέτρωγαν και βασάνιζαν την Βάσω. Γιατί, παρά τα 32 της χρόνια, υπήρχαν υποψίες πως νοσούσε από μια σπάνια ασθένεια. Κι αυτό την είχε καταρρακώσει, παρότι βρισκόταν ακόμη στην ομίχλη της αβεβαιότητος και τίποτε δεν ήταν σίγουρο, πόσο μάλλον δε η κατάληξη. "Γιατί να μου συμβαίνει αυτό; Και τόσο νωρίς; Γιατί να στερηθώ τη χαρά του να αφήσω σε κάθε όνειρο - βουνό το σημαιάκι της επιτυχίας;" Αυτές οι σκέψεις βούιζαν συνεχώς στο μυαλό της και δεν την άφηναν σε ησυχία, όπως ο τσιριχτός ήχος, που βγάζει το μουσικό όργανο όταν πέφτει στα χέρια ατσούμπαλου κι ατζαμή μουσικού, που σου γρατσουνάει το μυαλό, καταλαμβάνοντάς το πιθαμή προς πιθαμή και σε τρελαίνει.

Ο χρόνος να έχει σταματήσει, αψηφώντας τη συνεχή μετακίνηση των δεικτών του ρολογιού. Οι μέρες της να παραμένουν ίδιες, απομονωμένες, δίχως την παραμικρή αλλαγή, υπογεγραμμένες με την δική της υπογραφή. Μια φυλάκιση της ύπαρξης, απ' την ίδια την ύπαρξη. Ο ρόλος της σε φυλακισμένο και φύλακα, ταυτοχρόνως. 

Η μόνη της διαφυγή να είναι η ολιγόλεπτη έξοδος απ' το σπίτι, για τα απαραίτητα του σπιτιού και την μόνη συντροφιά της: αλκοόλ και τσιγάρα. Μία διαδρομή την οποία έκανε όσο γινόταν περισσότερο νωρίς. Τότε που όλοι ήταν ακόμα μαγκωμένοι και νωχελικοί, απ' την γλυκιά νάρκη του ύπνου, και δεν είχαν χρόνο για πολλά πολλά, καθώς ήταν βιαστικοί για τις δουλειές τους. Διατηρούσε μια βαθιά αποστροφή στην διασταύρωση βλεμμάτων. Κι είχε μεριμνήσει γι' αυτό, καθώς τελευταίως συνήθιζε να φοράει μαύρα γυαλιά, για να κρύβει τα κόκκινα και πρησμένα, απ' το κλάμα, μάτια της. Και σε συνδυασμό με το καρφωμένο βλέμμα στο πεζοδρόμιο, είχε πετύχει αυτό που ήθελε: να περνάει σχεδόν απαρατήρητη. 

Καθώς γύριζε φορτωμένη με τις σακούλες, κοντοστάθηκε σε ένα σπίτι με κήπο, πλημμυρισμένο στο κόκκινο χρώμα των τριαντάφυλλων. Στο βάθος μια καλοκάγαθη γιαγιούλα, αδυσώπητα σημαδεμένη -εμφανώς- απ' την ταλαιπωρία στο πέρας του χρόνου, σκούπιζε τις πλάκες απ' τα πεσμένα ξερά φύλλα.

-"Σ' αρέσουν τα τριαντάφυλλα;" της είπε γλυκά η γιαγιά, που την είδε να κοιτάζει τρυφερά τις τριανταφυλλιές. 

-"Ναι" της είπε η Βάσω και σχηματίστηκε ένα αδιόρατο χαμόγελο στα χείλη της. "Λατρεύω τα λουλούδια. Ειδικά τα τριαντάφυλλα. Κι αυτό το βαθύ κόκκινο, με το οποίο είναι βαμμένα, μιλάει μέσα σου, σε κατακλύζει."

Τότε η γιαγιά έβγαλε ένα ψαλίδι απ' την ποδιά της κι έκοψε ένα κατακόκκινο τριαντάφυλλο, που μόλις είχε αρχίσει να ανοίγει δειλά δειλά το κεφαλάκι του και να αντικρίζει την ζωή. 

-"Πάρ' το, κορίτσι μου." της είπε με μάτια που χαμογελούσαν, καθώς άπλωνε το χέρι της να της το δώσει. "Και μην στεναχωριέσαι αδίκως, γιατί όλα θα πάνε καλά. Θα το δεις!" 

Η Βάσω άπλωσε μουδιασμένα το χέρι της για να πάρει το τριαντάφυλλο, κοιτάζοντάς την με ένα βλέμμα γιομάτο απορία. 

-"Πήγαινε!" την παρότρυνε καλοσυνάτα η γιαγιά. 

Σαν υπνωτισμένη γύρισε απ' την άλλη και κατευθύνθηκε προς το σπίτι της. Με το που μπήκε μέσα, άφησε στο τραπέζι τα ψώνια και ξεχύθηκε πάλι στους δρόμους, να βρει την γιαγιά και να την ευχαριστήσει. Όμως, δεν έβρισκε το σπίτι κι ο κηπάκος πουθενά δεν ξεχώριζε, παρόλο που βρισκόταν στο σωστό σοκάκι. Ήταν λες κι είχε εξαφανιστεί. Χαμένη καθώς ήταν η ματιά της έπεσε στο πινακάκι: Οδός Ελπίδας. Ανέσυρε πάλι τα λόγια της γιαγιάς "Όλα θα πάνε καλά!". "Ναι, γιαγιά. Όλα θα πάνε καλά!" μουρμούρισε και πήρε τον δρόμο της επιστροφής.

 

 -Και το όνομα αυτής;

-Ελπίδα.

--------

To 24 Days Challenge είναι μια ιδέα-πρόκληση του mystickland. Πρωταγωνιστούν 24 γράμματα, 24 λέξεις σε 24 ημέρες. Μόνο που εγώ το υλοποιώ κάπως άναρχα στη σειρά των γραμμάτων και στις ημέρες πραγματοποίησής τους.