Παρασκευή 25 Ιουλίου 2014

«το Γιασεμί της Νύχτας»

24 Days Challenge: 'Ν'

«το Γιασεμί της Νύχτας»
(Νυχτολούλουδο)

Κόσμος πάει κι έρχεται, τίποτα δε μένει,
μοίρα αναπόδραστη, μαύρη ειμαρμένη.
Ποιος με σκοτώνει την ανατολή και δεν το έχω ακόμα μάθει;
Ποιο το δικό του άλλοθι και ποια τα δικά μου λάθη;
Ψάχνω μέσα μου τ' αποτυπώματά του,
κάποιο ίχνος καταδικαστέο για τα καμώματά του.
Μα δεν προφταίνω, σιωπή και κάρναξη πέφτει μονομιάς
υπό τον αχό της φεγγαρίσιας ανασαιμιάς. 
Η καρδιά πλατεία κι οι φλέβες δρόμοι, 
γι' άλλη μια φορά τέρμα το "κλέφτες κι αστυνόμοι". 
Το συνήθισα, έτσι ήταν πάντα
οι μέρες μου νεκρές κι οι βραδιές μου μπάντα.
Πανηγύρι υπαίθριο κάθε που βραδιάζει,
που το χρώμα τ' άλικο το εξαφανίζει, και παύει να με νοιάζει. 
Τ' άρωμα με μεθάει, ομοιάζει με γλυκό κρασί και μουσική,
με κάνει να λικνίζομαι νοερώς στην λευκή αστερωτή σκηνή

...ώσπου ο δράστης ξαναγυρίσει, και το έργο παιχτεί απ' την αρχή.


Στα παιδικά μου βράδια που μοσχοβολούν νυχτολούλουδο



-----------------

To 24 Days Challenge είναι μια ιδέα-πρόκληση του mystickland. Πρωταγωνιστούν 24 γράμματα, 24 λέξεις σε 24 ημέρες. Μόνο που εγώ το υλοποιώ κάπως άναρχα στη σειρά των γραμμάτων και στις
ημέρες πραγματοποίησής τους.


Δευτέρα 21 Ιουλίου 2014

Οι αγκαλιές τουλίπες κόκκινες



Ήταν σαν το φθινόπωρο μελαγχολική
και κάτω απ' τη βροχή κρυμμένη. 
Μα η φωνή της ηχούσε βαθιά μελωδική
...γιατί "η συμπόνια δεν χρειάζεται, να μένει". 

Τα πόδια της πρησμένα και ξυπόλητα
πολλά χιλιόμετρα μετρήσαν.
"Κουράστηκα, οι λέξεις δεν μου ταιριάζουν απόλυτα
ούτε τα κενά γεμίσαν".

Ένα παιδί πλησίασε, της έδωσε κόκκινο λουλούδι
όμορφο και γλυκό σαν το πιο υπέροχο τραγούδι.
Οι αγκαλιές 'σμίξαν δυνατές - με αποχρώσεις ρόδινες
και γίναν οι αγκαλιές δυο τουλίπες κόκκινες.  



Σε μια φατσούλα...
που περνάει δύσκολα

Σάββατο 19 Ιουλίου 2014

Το παιχνίδι της αγάπης


Γραμματάκι γραμματάκι για τα σένα το 'χτισα της αγάπης το παιχνιδάκι, Κικόνι μου.

Προσπερνάω τάχα μου τάχα μου το γεγονός ότι πάλι τελευταία και λαχανιασμένη παίρνω μέρος και σ' αυτό το δρώμενο, και περνάω στο ψητό.  



********** 

Lady & Bird - La Ballade of Lady and Bird

Αγάπη! 
Μία λέξη που κουβαλάει τόσα πολλά - Η μεγάλη μας προσδοκία αλά ντικενσκική.

Είναι αδιαμφισβήτητη η δυναμική τής αγάπης, τόσο στα συμπαρομαρτούντα όταν δηλώνει παρούσα, που λειτουργεί σαν εξαγνιστική βροχούλα για το διψασμένο χώμα - ύπαρξη, όσο κι όταν είναι απούσα, που έχει καταστροφικές συνέπειες, αντίστοιχες της αβάσταχτης περιόδου ξηρασίας.

Θέλησα να προσεγγίσω διαφορετικά την αγάπη σ' αυτό το παιχνίδι, να μην εξυμνήσω το μεγαλείο της μέσα από την βίωσή της, αλλά τα θαυμαστικά λόγια να υπογραμμισθούν μέσω της απώλειας, της απόλυτης αντίθεσης. Κι εδώ έρχεται το τραγουδάκι, λουκουμάκι στο χαρτί. Βέβαια, λίγο διαφοροποιημένο απ' το πώς έχουμε συνηθίσει τα τραγούδια, στο στιλ.
Αρκετά θλιβερό, μα τόσο μεγαλειώδες μέσα στην θλίψη του! 

Ίσως οι ερμηνείες που μπορούν να δοθούν, στο άκουσμά του, να είναι πολλές, ωστόσο φρονώ πως όλες έχουν ως κοινό στοιχείο την αδήριτη ανάγκη τής αγάπης, με όσα πολύτιμα προσφέρει στον ψυχισμό μας. Ειδάλλως αυτό που μένει είναι ένα κενό, μια κραυγή, που μπορεί να εκφραστεί με διάφορους τρόπους - τόσο από παιδιά όσο κι από ενήλικες.

Η φάση είναι: κανένας δεν ακούει κανέναν, παρά μόνο τη δική του φωνή. Κι αυτό πρώτιστα είναι που τραβάει τη σκανδάλη! Βάζεις τον άλλον μέσα σ' ένα σκοτεινό και ψυχρό κουτί, και μόλο που το κουτί είναι γυάλινο, εσύ το αντιλαμβάνεσαι σαν καθρέφτη... δεν αντικρίζεις παρά τον εαυτό σου. 

Και το κουτί κυλάει ιλιγγιωδώς, πέφτει. 
Κι οι υπόλοιποι είναι πάρα πολύ απασχολημένοι για να δώσουν την δέουσα προσοχή.




Για την αγάπη, επίσης, μίλησαν...


H Ζήνα Μαρνέζη με το blog Κοραλένια λόγια
H Μαρία Παρασκευοπούλου με το blog Συλλέγω στιγμές
Η Δέσποινα με το blog Μαμά σε κρίση
Η Μαρία με το blog Μytripsonblog
Το Πετροκόριτσο με το blog Ο πιο πιστος φιλος του σκύλου
Η Αριάδνη με το blog Only you
H Ελένη Φλογερά με το blog Στα μονοπάτια της φαντασίας μου
Η Εύη Γκάλαβου με το blog Γυναίκα
H Aριστέα με το blog Η ζωή είναι ωραία
Η Onirokosmos με το blog Οnirokosmos
H Έλλη με το blog  Funky Monkey
Η Xris Kat με το blog Νεραιδοδημιουργίες
Η Έλενα Λ. με το blog Μια καλημέρα!
Η Μαριλένα με το blog Μarilenaspotofart
H Pepi με το blog Δημιουργίες καρδιάς
Η Vivi με το blog  Confusedmindblog
H Μάρθα με το blog  Γίναμε Γονείς
Η Flore G. με το blog Διαβά-ζω
Η Φλώρα με το blog Texnisstories
H Πεταλούδα με το blog BUTTERFLY'S WORLD
Η Maria Fe με το blog  Η Ζωή Μας Μια Εικόνα
H Aμυ με το blog Ακροβατώντας στις σιωπές της ψυχής  
Η Μarilise με το blog Μarilise 2  
H Katerina Koko με το blog Follow me... σκέψεις, απόψεις
H Κλαυδία με το blog Κάτω από την Ακρόπολη
Η Μαρία Έλενα με το blog Γλυκιά Ζωή  
 Η Maria Kat με το blog Ότι ονειρευόμαστε... είμαστε...  
Η Ρένα Χριστοδούλου με το blog Δια χειρός Ρένας Χριστοδούλου  
Η Κατερίνα Βερίγκα με το blog Positive Thinking Greece
Η Ωραιοζήλη με το blog Κάθε μέρα...!  
Ο nikos mous με το blog Αντίθετοι κόσμοι 
Η Sofia Sofaki με το blog  Happiness - bonheur
Και η κολλητή φίλη της Κικής Barbie, που δεν είναι blogger, αλλά θα προσπαθήσει για το χατήρι της να λάβει μέρος και τη συμμετοχή της θα την φιλοξενήσει στο blog της.

Σάββατο 12 Ιουλίου 2014

Η στιγμή σου σ' ένα ποίημα... #1

Η στιγμή σου σ' ένα ποίημα
Χαραμάδα



"μαμά σ'αγαπώ"
"μαμά είμαι όμορφη;"
"μαμά θα μου πάρεις αυτό το φουστάνι"
"μαμά όταν μεγαλώσω θα έχω μακριά μαλλιά και θα φοράω τα παπούτσια σου"
"μαμά μου πάει αυτό το μπλουζάκι;"
"μαμά δεν θα βγω έχω πολύ διάβασμα"
"μαμά πέρασα!"
"μαμά μη με περιμένεις θ'αργήσω"
"μαμά να σου πω; Είμαι ερωτευμένη!!!"
"μαμά......."
"μαμά φοβάμαι"
"μαμά θα πεθάνω;"
"μαμά πάνε τα μαλλάκια μου....."
"μαμά μη με κοιτάς δεν θέλω να με βλέπεις έτσι"
"Μαμά είναι Παρασκευή 11 Ιουλίου του '14 και μετά από δυο χρόνια έχω νικήσει τον καρκίνο. 
Είναι Παρασκευή 11 Ιουλίου και δεν θα 'ναι ποτέ ξανά."


Μαρία Στύλου



Lyrics

After all
you've gone through
It's truly amazing
that you're still around

Through darkness of wars
Across rocky shores
You've been to hell and back
faced life's closing doors

Despite all the wait
and your enemy's hate
You kept your hopes up
and held onto your faith

In the grey battlefields
You lost all your shields
But somehow you never
lost faith in yourself

After all
you've gone through
It's truly amazing
that you're still around 


/* Στίχοι τής Μαρίας Στύλου, που διάβασα και με συγκίνησαν αφάνταστα. Αφιερώνονται στην Μαρία Σταμπουλίδου, "σε μια όμορφη, δυνατή γυναίκα", όπως γράφει η ίδια. Με την σειρά μου, θα ήθελα να αφιερώσω με πολλή αγάπη την ανάρτηση στην Μαρία, και σε κάθε αγωνίστρια Μαρία, και να την ευχαριστήσω εκ βαθέων για την άδειά της να δημοσιεύσω την φωτογραφία της. 
Να σ' έχει ο Θεός καλά, Μαρία!! */


*********** 


Μια ιδέα της Μαρίας Νι 


Ας τολμήσουμε όλοι μας να νιώσουμε ελεύθεροι μέσα απ΄τους στίχους.
Να μοιραστούμε ποιήματα αγαπημένα, να μάθουμε ποιητές, 
να επιβεβαιώσουμε πως ζούμε στην χώρα αυτών.
Πώς;
Δίνω κάθε φορά εγώ την αρχή με μια ανάρτηση.
Ετοιμάζετε την δική σας ανάρτηση διαλέγοντας ένα ποίημα, δικό μας ή κάποιου αλλού.
Το συνδυάζουμε με μια φωτογραφία, δικιά μας ή κάποιου άλλου.
Το συνοδεύουμε με κάποιο τραγούδι που θεωρούμε ότι ταιριάζει.
Ή ό,τι άλλο θέλουμε σε σχέση με την ποίηση...

Η ιδέα αυτή δεν θα είναι για μια φορά, θα είναι μόνιμη στήλη και θα κρατά 2-3 μέρες.
σ.σ. Το ''Η στιγμή σου σ΄ένα ποίημα...'' είναι στήλη του Μελωδία FM