Πού να σ' τα λέω, φίλε αναγνώστη. Εκεί που καθόμουν αμέριμνη κι απολάμβανα κομμάτι την απραξία μου, σκάει τηλεφώνημα απ' τη Μαρίνα, που μου λέει να πάω σε γνωστό κέντρο δεξιώσεων, καθώς της συνέβη μεγάλη τιμή και με θέλει κοντά της σ' αυτές τις μεγάλες στιγμές που θα ζήσει, φυσικά. Ε, τι να κάνω, να μη πάω; Ε, και πήγα! Όπως ήμουν! Με τη φόρμα και τη παντόφλα! Ήταν πολύ ωραία και λαμπερά. Η Μαρίνα ήταν η γνωστή σε όλους μας Μαρίνα: τελείως ακομπλεξάριστη και προσιτή. Τα περάσαμε ζάχαρη, μη τα πολυλογώ. Δεν πρόφτασα, όμως, να τσουγκρίσω το ποτήρι μου και να κατεβάσω τη πρώτη γουλιά απ' το ποτό μου κι όλα τα φώτα πέσανε πάνω μου, με τη Μαρίνα να 'ρχεται και να με τραβάει απ' το χέρι και να με ανεβάζει (σχεδόν με το ζόρι!) ομπρός στο μικρόφωνο. Πνίγω μια κραυγή και μια γκριμάτσα του στιλ μα-τι-θέλω-εγώ-εδώ-πάνω, γιατί με προλάβανε κι αρχίνησαν να με ζητωκραυγάζουν. «Μπράβο, Λυσίππη» και «Ζήτω, Λυσίππη» και «Θέλουμε να βραβεύσουμε και σένα». Ε, τι να κάνω, βρε παιδιά; Να μη γίνω γνωστή; Οπότε ξεπέρασα αστραπιαίως την αρχική αμηχανία, έσκασα ένα αμυδρό, γοητευτικό χαμόγελο και ψιθύρισα στο κοινό μου «ω, σας ευχαριστώ πολύ!». Κι η συνέχεια ήταν πολύ ωραία, γιατί μετά καλέσανε και τη Μαίρη. Και, γενικά, έχω μια διαίσθηση ότι θα υπάρξουν κι άλλες τέτοιες συναθροίσεις. Να δείτε που θα βγω αληθινή, αλλά, ησυχάστε, δεν θα σας πω «να, βλέπετε, δεν σας τα έλεγα εγώ;;;;». Όοοχι, δεν θα το πω!
Α! Ξέχασα να σας πω πως με βάλανε να πω και 7 πράγματα για μένα. Τα θυμάμαι όλα απ' έξω, καθίστε να σας τα πω...
- Λίγα λόγια για εμένα: Με λένε Αναστασία. Μπορεί μια σωστή κυρία να μην αφήνεται να αποκαλύψει την ηλικία της, αλλά εγώ, έχοντας δικό μου μπαϊράκι, θα σας αποκαλύψω πως είμαι 25. Οι σπουδές μου είναι στη Πληροφορική.
- Αγαπημένο βιβλίο: Δεν είναι ένα, είναι δύο. Ο μικρός πρίγκιπας και ο γλάρος Ιωνάθαν Λίβινγκστον. Αυτά τα δύο βιβλία είναι σα να κλείνουν όλη τη φιλοσοφία μου για τη ζωή, ή, προσεγγιστικά, το κομμάτι τής καρδιάς (το πρώτο) και το κομμάτι τής λογικής (το δεύτερο).
- Αγαπημένο τραγούδι: Η τελευταία μου εμμονή είναι το Torn του Nathan Lanier.
- Τι με κερδίζει σε κάποιον: Σκεπτόμενη, σε φάσεις-φάσεις, βρήκα ως κοινό στοιχείο σε όσους αγαπώ και ξεχωρίζω ότι με κάνουν να γελώ.
- Ποιο είναι το βασικό συστατικό μου στις ανθρώπινες σχέσεις: Το Α και το Ω μου είναι η εμπιστοσύνη. Χωρίς αυτή δεν υπάρχει το βάθος που επιζητώ, άρα κι η σχέση μου με τον άλλον δεν αξιολογείται ως βαθιά κι ουσιαστική.
- Είδος αγαπημένων ταινιών: Ασφαλώς οι κοινωνικοδραματικές. Το καλύτερό μου!
- Ένα ρήμα που με αντιπροσωπεύει: Παρατηρώ.
Οι κανόνες του παιχνιδιού:
If you are nominated, you’ve been awarded the Versatile Blogger award.
- Thank the person who gave you this award. That’s common courtesy.
- Include a link to their blog. That’s also common courtesy — if you can figure out how to do it.
- Next, select 15 blogs/bloggers that you’ve recently discovered or follow regularly. ( I would add, pick blogs or bloggers that are excellent!)
- Nominate those 15 bloggers for the Versatile Blogger Award — you might include a link to this site.
- Finally, tell the person who nominated you 7 things about yourself.
Καλησπέρα Λυσίππη και χριστός ανέστη
ΑπάντησηΔιαγραφήσυγχαρητήρια για το βραβείο
είναι ωραία τούτα τα παιχνίδα/βραβεία γιατί μαθαίνουμε και κάτι για τους μπλογκογείτονες
ενδιαφέροντα όλα όσα γράφεις για σένα
μου άρεσε πολλά ο τρόπος παρουσίασης
Γεια σου, Δελφινάκι μου. Αληθώς!
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια, και θα συμφωνήσω με όσα λες, προσθέτοντας ότι είναι και μια αιτία να ξεφεύγουμε απ' τα συνηθισμένα μας.
Σε φιλώ! :)
Σωστά..ισχύει και τούτο..να μη γίνει ρουτίνα
ΔιαγραφήΩ βραβευμένη μου φίλη μας πήγες χρόνια πίσω που βρίσκαμε ωραίες αφορμές να ξεφεύγουμε και να μαθαίνουμε ο ένας τον άλλον!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά κάθε φορά που συνειδητοποιώ την ηλικία σου μου φαίνεται απίστευτο. Ναι βρε παιδί μου δεν παίζει ρόλο η ηλικία αλλά εσύ το έχεις τερματίσει! Είσαι από τους ωριμότερους ανθρώπους που γνωρίζω και μιας και σε περνάω 8 χρόνια μη μου φέρεις αντιρρήσεις χεχε
Μια μεγαααάλη αγκαλιά!
Αυτό σκεφτόμουν κι εγώ, μουσικοσυμπεθέρα μου. Πόσο καιρό είχε να σκάσει μύτη τέτοιο παιχνιδάκι, και τσουπ! το είδα στης Μαρίνας το κονάκι. :)
ΔιαγραφήΓια τα υπόλοιπα, τι να πω. Μόνο χαμογελώ. Μεγάλη αγκαλιά κι από μένα & ένα σβουριχτό φιλί.
Καλησπερα Ανστασια μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρονια πολλα, Χριστος Ανεστη με υγεια και πολλα χαμογελα!!!
Πολυ ομορφο, χιουμοριστικο και αληθινο το κειμενο σου.
Οσον αφορα τα 7 πραγματα για τον ευατο σου, ειναι πολυ ενδιαφερον ετσι που γινεται, γιατι εχουμε την ευκαιρια να μαθουμε πραγματα ο ενας για τον αλλον και να γνωριστουμε καλυτερα!!!
Καλο ξημερωμα σου ευχομαι Αναστασια μου :)
Γεια σου, Τάκη μου.
ΔιαγραφήΣου αφήνω κι από εδώ τις θερμότερες ευχές μου για σένα και τους αγαπημένους σου.
Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια. Έπρεπε να είχες μπει νωρίτερα στη παρέα μας. Τέτοια παιχνιδάκια ήταν συχνό φαινόμενο κι έπεφτε τρελό γέλιο - και με άτομα που πλέον έχουν εγκαταλείψει το σπορ. Σίγουρα, όμως, θα έχουμε κι άλλα τέτοια όμορφα στη πορεία, οπότε, αφού είσαι θετικός, θα σε έχω σίγουρα στα υπόψη για πάσες.
Αχ τι σκαρώνετε....
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλάααααα
Σε φιλώ πολύ ♥♥♥
Καιρό είχαμε, ε; χαχα
ΔιαγραφήΧριστός Ανέστη & χρόνια πολλά, Ελένη μου. Ελπίζω να τα πέρασες όμορφα και ζεστά. Πολλά φιλιά κι από μένα. :)
Συγχαρητήρια! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά, καινούρια μου φίλη.
ΔιαγραφήΚαι καλωσόρισες εδώ!
Πολύ όμορφα ...."αποκαλυπτήρια" Αναστασία μου....!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι γιατί με την σκυτάλη αυτή παρακίνησης μας δίνεται η ευκαιρία να μάθουμε 2-3 πράγματα παραπάνω ο ένας για τον άλλον.
Να λοιπόν που μας έδωσες και τις δικές σου ομορφιές.
Φυσικά θα συμμετάσχω στην σκυτάλη αυτή.
Σωστό το κλείσιμό σου για την "πάσα" παρακάτω. Όχι ότι το θεωρώ ενόχληση απλά ο αριθμός 15 στα μπλογκς θα οδηγήσει σε άπειρες επαναλήψεις.
Σε φιλώ.
Έτσι είναι, Γιάννη μου. Μαθαίνουμε ο ένας για τον άλλον, κάνουμε χαβαλέ και τα περνάμε ωραία. Αναμένω και τη δική σου σειρά σ' αυτή τη σκυταλοδρομία. :)
ΔιαγραφήΓια το τελευταίο έχεις δίκιο. Δεν βρίσκω νόημα να το κάνουμε ξανά, αυτά είναι για μία φορά - ας μην ανακυκλώνονται, καθώς ίσως να κουράσει κιόλας. Θα προτιμούσα να ήταν μικρότερος ο αριθμός, όμως. Να μπορεί ο καθένας μας να το δώσει κάπου, γιατί έτσι καταναλώνονται πολύ γρήγορα οι γνωστοί μας.
Αυτή η φόρμα και η παντόφλα ομπρός στο μικρόφωνο όλα τα λεφτά!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΏστε παρατηρείς...και καλά κάνεις είναι το καλύτερο για να μαθαίνεις.
Κοίτα όμως που είμαστε όλοι ρατσιστές, 25 δεν σ''εκανα. Ωριμότητα εμφανής στα γραπτά σου και στον τρόπο σκέψης σου και σωστά θα μου πεις γιατί τα 25 χρόνια είναι ανώριμα χρόνια; Και δεν έχω να απαντήσω τίποτε σ'αυτό
Ωραίο το παιχνίδι και εμένα μ'αρέσουν οι άλλοι που με κάνουν να γελώ
Το τελείωσες όμορφα
Καλή συνέχεια Λυσίππη
Ε, δεν γινόταν να το παραλείψω αφού σου είχε αρέσει τόσο πολύ στης Μαίρης, Άννα μου. χαχα
ΔιαγραφήΔεν μ' έκανες, ε; Παραπλανώ τα πλήθη, πςςς. Αστειεύομαι. Θα συμφωνήσω πως η ηλικία είναι απλά ένας αριθμός, χωρίς να σημαίνει πως ένας μικρός σε ηλικία, θα είναι αντίστοιχης κλίμακας με έναν που 'χει ζήσει περισσότερα. Απ' την άλλη, πολλές φορές τα χρόνια δεν λένε και τίποτα, ουδεμία ωριμότητα ή ικανότητα κριτικής σκέψης φέρουν. Τα βιώματά μας και πώς λειτουργούμε το μυαλό μας πιστεύω πως κάνουν τη διαφορά, τελικά. Εκεί καταλήγω.
Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου & τη παρουσία σου εδώ, Άννα.
Εγώ πέρασα να σου πω, ότι είσαι μια 25 χρονη θεά (κυριολεκτικά και μεταφορικά) κι αν μπορούσα θα σου έδινα κι άλλα βραβεία. Αλλά με ότι είχα έπραξα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕν τω μεταξύ, απ' τα βραβεία που περιγράφεις, αν είχαμε οπτικοακουστικό υλικό, αυτή τη στιγμή θα ήμασταν viral.
(πιστεύω ότι κάποια στιγμή θα γίνουμε)
Σε φιλώ Λυσιππάκι, με το καλό και σε άλλα βραβεία!
Χαχαχα! Μαρινάκι μου, αυτό το Blogger TV (ή κάπως έτσι), που είχες προτείνει κάποτε, νομίζω πως πρέπει να πάρει σάρκα και οστά, να μη μένει σε άλλες συζητήσεις. Γεγονός πως μένουν στην αφάνεια οι καλύτερες στιγμές μας. Μέχρι να γίνουμε γνωστοί (ελπίζω όχι μετά θάνατον), ας τις χαιρόμαστε μεταξύ μας, τουλάχιστον.
ΔιαγραφήΣε φιλώ & σ' ευχαριστώ κι από εδώ για τη πάσα.
Λοιπόν λανσάρεις καινούργια μόδα για τις απονομές βραβείων. Δεν θα βραβεύεται κανείς αν δεν φοράει φόρμα και παντόφλα. Γιατί φίλη μου η παντόφλα είναι ένας ιδανικός δέκτης στο χαλί. Βαδίζεις και γουργουρίζει! Έτσι ναζιάρικα, γατίσια. Λοιπόν το νέο στοιχείο που αποκόμισα από εσένα είναι πως είσαι 25. Τα άλλα χιχι τα είχα καταλάβει. Όχι τι ψεύτρα που είμαι ούτε την πληροφορική είχα καταλάβει. Αλλά τα άλλα ναι. Ούτε το τραγούδι. Αλλά τα άλλα ναι. Ούτε τα βιβλία αλλά τα άλλα επιτέλους ναι. Με βαρέθηκα! Φιλάκια πάντα τέτοια και πάω να βρω τις ανάλογες παντόφλες για την επόμενη βράβευση δεν ξέρεις ποτέ! Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ, να 'σαι καλά, Μαίρη μου. Δεν ξέρεις πόσο γέλασα με το σχόλιό σου όταν το διάβασα. Ελπίζω να μη βιάστηκες στην επιλογή παντόφλας, ε; Πρέπει να γίνει καλή επιλογή, μπας και γίνουμε fashion icons (μεταξύ άλλων - γιατί έχουμε τόσες πολλές ικανότητες, βλέπεις!).
ΔιαγραφήΕμπιστοσύνη ε; Δύσκολο στους καιρούς μας πολύ δύσκολο. Το τραγούδι δεν το ξέρω αλλά θα το ακούσω άμεσα. Παρατηρεις. Και καλά κάνεις. Μερικές φορές δράση δε σημαίνει μόνο φωνάζω, μιλάω, γράφω. Σημαίνει απλά παρατηρώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα βιβλία τα έχω διαβάσει και τα δύο και συμφωνώ μαζί σου. Είναι γεμάτα ουσία και πάνε την ανάλυση για την ζωή ένα βήμα παραπάνω...
Διαφορετικές σκέψεις Αναστασία. Συμφωνώ και με την Κατερίνα. Έχεις μιά πολύ ώριμη προσέγγιση στα πράγματα. Εύγε!
Καλώς τον Μάκη! :)
ΔιαγραφήΧαμογελώ, διαβάζοντας το σχόλιό σου. Ξέρεις, έχουμε κοινή ματιά σε πολλά πράγματα, και πιάνω τον εαυτό μου να λέει πως εκφράζεις και τη δική μου γνώμη, ίσως και καλύτερα κάποιες φορές απ' όσο θα μπορούσα να κάνω εγώ.
Να 'σαι καλά. Σ' ευχαριστώ για το σχόλιο και τα καλά σου λόγια.
Περίμενε να αφήσω τη μηχανή γιατί σας φωτογράφιζα τόση ώρα να παίρνετε και να δίνετε βραβεία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΒραβείο το βραβείο ήρθα στα σκαλοπάτια σου...λέμε τώρα, και δεν το μετανιώνω!
Πόσο συμφωνώ σε αυτό που λες για την εμπιστοσύνη...άμα χαθεί αυτή, ή αν δεν υπάρχει, οι σχέσεις, όλες οι σχέσεις, είναι όχι μόνο ρηχές, αλλά ανύπαρκτες! Απλά διαφημίζονται ως σχέσεις! Έτσι το αξιολογώ εγώ!
Φιλιά πολλά και καλό ξημέρωμα!!
Επιτέλους! Θα αποτυπωθώ μέσα απ' τον δικό σου φακό. Γιούπι! χαχα Να 'σαι καλά, Μαρία μου. Θα εμπνευστώ απ' το φωτογραφικό σου χόμπι και τους φίλους που συναντάς και φωτογραφίζεις, και θα πω πως είναι καλές οι σχέσεις που ξεκινούν κι αρχίζεις να βάζεις θεμέλια. Θα έλεγα πως μοιάζουν με το στάδιο της κάμπιας που μεταμορφώνεται σε πεταλούδα. Οι άλλες σχέσεις, όμως; Που είχαν όλα τα φόντα (ή που το νόμισες φαιδρώς), αλλά απογοητεύτηκες; Θα μείνουν μέσα μας ως αξιοθρήνητες κάμπιες εσαεί. Έτσι το αξιολογώ κι εγώ. Και δεν μένω μόνο στην αξιολόγηση, καθώς είναι κι ο μηχανισμός μου τέτοιος. Δεν μπορώ να δουλέψω, να πάρω μπρος και να είμαι πλήρως ο εαυτός μου εάν δεν βρίσκω την ασφάλεια που προσφέρει η εμπιστοσύνη.
ΔιαγραφήΠολλά πολλά φιλιά!
Με την βιολογική ηλικία σου να με εκπλήσσει ευχάριστα και με κοινό το αγαπημένο μας ρήμα (παρατηρώ), χάρηκα πολύ που σε (ξανα)γνώρισα Αναστασία μου. Εύχομαι να σε βρίσκουν πάντα τέτοια αναπάντεχα ζαχαρο-ανταμώματα και να σπας το πρωτόκολλο της "γόβας", με την απλό και καταδεχτικό σου στυλ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα φιλιά μου Αναστασάκι μου!
Με γέμισες ζάχαρες και χαμόγελα με το σχόλιό σου, Κανελλένια μου. Η αλήθεια είναι πως μεταξύ κείνων των ζαχαρο-ανταμωμάτων, θα ήθελα να πραγματοποιηθεί για 3η φορά το event σας, αλλά να βρίσκομαι κι εγώ ανάμεσά σας. Ζούλεψα, αλλά πολύ χάρηκα που το χαρήκατε. ♥
ΔιαγραφήΠολλά συγχαρητήρια και από εμένα, αλλά την επόμενη φορά θα ήθελα να προσέξεις λίγο την εμφάνισή σου... Σε δικαιολογώ, βέβαια, που πήγες απροετοίμαστη, αλλά την επόμενη φορά θα είσαι ασυγχώρητη αν δεν προσέξεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔώσε λίγη σημασία στην έρμη την παντόφλα και δε θα το μετανιώσεις. Σου προτείνω το πούπουλο, αλλά και λίγο στρας δεν βλάπτει... Όσο για τη φόρμα, καλή και άγια είναι, αλλά δοκίμασε να τη συνδυάσεις με μία απλή, μεταξωτή ή, έστω, βελούδινη, ρομπ ντε σαμπρ. Θα με θυμηθείς...
Εν ολίγοις, δώσε λίγο το στίγμα σου στο διεθνές στερέωμα, είσαι πλέον μια διασημότητα!
ΥΓ: Τι λες και για μια μικρή, διακριτική τιάρα;
Αχ, βρε Πίπη μου, πού ήσουν όταν σε χρειαζόμουν; Σε διαβάζω και φρίττω, πραγματικά, με την εικόνα που έβγαλα προς τα έξω. Δεν το είχα πάρει χαμπάρι ότι ήταν τόσο τραγικά τα πράγματα. Ευτυχώς δεν πήρα πρωινή εφημερίδα, γιατί δεν θα άντεχα να κοιτάξω την αφεντιά μου στα πρωτοσέλιδα και να διαβάσω όσα μου σέρνουν. Πάλι καλά που με ξεστράβωσες και την επόμενη φορά θα πάω απαστράπτουσα. Να 'σαι καλά, φίλη μου.
ΔιαγραφήΣυγχαρητήρια για το βραβείο, Λύσιππή μου (ή Αναστασία). Δεν χρειάζεται στρας εσύ για να λάμπεις, κοπέλα μου. Είσαι, ούτως ή άλλως, απαστράπτουσα. Πολλά φιλιά, φίλη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ, Μία μου, τι καλή που είσαι. Είναι που κι εγώ σαν την Αννούλα τη Βίσση "λάμπω απ' τη χαρά μου / λάμπω όταν σας βλέπω".
ΔιαγραφήΣε φιλώ πολύ. :)
Καλά, αυτό που έφτασες κιόλας 25, με ξεπερνάει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑρνούμαι δε να υπολογίσω, πόσο έφτασα εγώ, εν τω μεταξύ..
Όπως και να 'χει, είσαι πάντα το κουμπαρόνι που αγάπησα.
Όσο για το βραβείο, σου αξίζουν άπειρα ακόμα, κι είμαι
σίγουρη ότι θα τα αποκτήσεις! Χρόνια πολλά, πολλά φιλιά!
Και μόλις με ενέπνευσες να γράψω το "Κουμπαρόνι γερνάω". Κι επειδή τι να φτουρήσει το Λινάκι έμπροσθέν μου, θα με καμαρώσετε και σε άλλα βραβεία, σουρ, στα οποία είστε άπαντες καλεσμένοι και με θεσούλες μπροστά-μπροστά. (χαχαχα)
ΔιαγραφήΚουμπαρόνι μου! <3
Κι από μένα πολλές ευχές για χρόνια πολλά κι όλα πάμφωτα.