Το προσκλητήριο μού έπεσε απ' τα χέρια. Όχι δεν γίνεται, δεν είναι δυνατόν. Εσύ... Τι; Να μη σας τραγουδήσω λίγο Χριστοδουλόπουλο; Όχι;;; Καααλά!! Θα το θυμάμαι αυτό, να ξεύρετε. Σηκώνω το προσκλητήριο, λοιπόν. Ξετυλίγω τη σατέν κορδέλα, που είναι και διπλής όψης. Και σας διαβάζω, απ' το χαρτί -που είναι μεταλλιζέ ζαχαρί με πορώδη υφή-, με στεντόρεια φωνή: Ήρθε η κατάλληλη στιγμή να σε ρωτήσω / και για σένα κι άλλα πράγματα να γνωρίσω. Κι η αποστολέας δεν είναι άλλη απ' την Κατερίνα ~ Positive Thinking Greece. *Εδώ πέφτουν τα ευχαριστήρια, οι αγκαλιές και τα σβουριχτά φιλιά*
Καθαρίζω λάρυγγα και προχωρώ στις ερωτήσεις, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος.
Ποια ταινία σε ταρακούνησε πολύ με τα μηνύματά της;
Η πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό αυτή τη στιγμή είναι "Ο άνθρωπος ελέφαντας" (The elephant man), σε σκηνοθεσία του David Lynch. Με άγγιξε βαθύτατα, και πέρασαν μέρες για να εξασθενίσει το αίσθημα που μου προκάλεσε. Δυνατή ταινία & βασισμένη σε αληθινή ιστορία. Μια ταινία που πραγματεύεται το ποιόν, αντικατροπτίζοντας υπέροχα το ποιος είναι το πραγματικό τέρας, που κατασπαράζει κι εκμεταλλευέται το διαφορετικό, μένοντας στα επιφανειακά κι όχι στα ουσιώδη, μέσα απ' τις αντιφάσεις που υπογραμμίζει η ταινία. Προβληματίζει για την ίδια ουσία τής ύπαρξης.
Τι σε εμπνέει περισσότερο;
Η φύση, γιατί με αναζωογονεί και με ηρεμεί. Κι η παρατήρηση, κυρίως στο κομμάτι τής ανθρώπινης συμπεριφοράς. Υπάρχει τίποτα πιο εκπαιδευτικό από αυτό;
Ποια πόλη-χώρα ή νησί θα πρότεινες ανεπιφύλακτα σε κάποιον και γιατί;
Θα πω: Βρυξέλλες. Είχα λατρέψει!! Υπέροχα αξιοθέατα να δεις, και πάνω απ' όλα: υπέροχες σοκολάτες να φας!!!!!! Αυτές δεν ήταν σοκολάτες, ήταν αμβροσία!!!!
Ποιο τραγούδι σε εκφράζει αυτή την περίοδο;
Ποτέ δεν συνέδεα φάσεις μου με τραγούδια, μα σε χαρές μα σε λύπες. Και θα εκμεταλλευτώ το γεγονός πως δεν μου έρχεται κάποιο που να με εκφράζει, για να τιμήσω το Κατερινούδι. Fever Ray - Keep the streets empty for me > τραγούδι που έμαθα από την ίδια και λάτρεψα, απ' το μπάσιμο κιόλας. The Horrors - I only think of you > που μου έδωσε. Απ' τα πρώτα μας τραγούδια. Δεν υπάρχει φορά που να μην τ' ακούσω, όπως και τα υπόλοιπα, και δεν σε θυμηθώ. :)
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου παιδικό παραμύθι;
Δεν θυμάμαι τίτλο. Αλλά, θυμάμαι ότι ήταν στο top ζήτησης, όταν ήμουν πιτσιρίκι. Το ζητούσαμε (=εγώ κι η αδερφή μου, καθότι δίδυμες --για τους καινούριους!!) πάρα πολύ συχνά. Επίσης, δεν θυμάμαι όλο το story. Σκόρπια τμήματα θυμάμαι μόνο, με χαρακτηριστικό: ένα βασιλόπουλο (?) καθισμένο σε έναν δράκο, να πάει να σώσει μια κοπέλα, η οποία ή που ήταν κι αυτή γαλαζοαίματη ή που ήταν κοινή θνητή, που ήντονε αιχμάλωτη. Ο δράκος, κατά το ταξίδι, ζητούσε φλασκί με νερό και κομμάτι κρέατος, για να παίρνει δυνάμεις. Στον γυρισμό, όμως, το βασιλόπουλο -σε κάποια φάση- ξεμένει από κρέας, και κόβει κομμάτι απ' το πόδι του. Ο δράκος, όμως, το καταλαβαίνει κι απλώς το βάζει στο στόμα του και του το δίνει πίσω όταν φτάνουν σώοι κι αβλαβείς. Και σ' αυτά, κλατάρει η μνήμη μου.
Τα Χριστούγεννα έκανα νύξη στην μαμά μου, λέγοντάς της "θυμάσαι που...". Και μου είπε ότι της το έλεγε ο παππούς μου όταν ήταν κοριτσάκι. :))
Αν δεν έχεις κάνει κάτι extreme, τι θα ήθελες να τολμήσεις;
Να ντυθώ σαν άλλη rock star, με την ανάλογη κουπ, να βγάλω τ' απωθημένα μου, να δω ότι είμαι σαν ανάποδο γαμώτο, και να μου φύγει αυτή η ιδέα απ' την κεφάλα διαπαντός.
Ένας νέος blogger ζητάει την συμβουλή σου. Τι θα του έλεγες;
Να είναι αληθινός, με ό,τι συνεπάγεται.
Αν είχες την επιλογή να γυρίσεις πίσω στον χρόνο, σε ποια εποχή θα προτιμούσες να ζήσεις;
Ευκολάκι. Έχω μια λατρεία στο αλλοτινό, οπότε δεν θα έχανα ευκαιρία να χωθώ σε ένα φόρεμα εποχής και να έχω τα μαλλιά μου θεσπέσια φτιαγμένα, και να μετακινούμαι με άμαξα. Φφφςςς, ζούπερ γουάου σου λέω!!
-Αν η μηχανή του χρόνου έχει βλάβη και δεν μπορεί να με μεταφέρει τόσο πίσω, συμβιβάζομαι και σε λίγες δεκαετίες πίσω. Να λικνίζομαι στους ρυθμούς του σέικ και του μπλουζ (βερμούτ να πιω, ή είναι μπλιαχ;).
Ποια θεωρείς πως είναι μία από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις στην ανθρωπότητα;
Αναντίρρητα το να μπορούμε να δίνουμε ένα νικητήριο χαστούκι στις ασθένειες. Αλλιώς, θα υποφέραμε και θα πεθαίναμε σα τα μυρμήγκια, για πλάκα.
Αν σου πρότειναν να γράψεις την βιογραφία ενός ανθρώπου, ποιον θα επέλεγες και γιατί;
Θα έγραφα την βιογραφία κάποιου που έχει περάσει από χίλια κύματα, συνεχίζοντας να χαμογελά, να παλεύει, να πιστεύει στα ιδανικά του... παραμένοντας βαθιά ανθρώπινος.
Αν κάποτε το "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία" ήταν το σύνθημα, τώρα ποιο πιστεύεις πως αντιπροσωπεύει την εποχή μας;
Παραμένει το ίδιο επίκαιρο και σήμερα, φρονώ.
Καθαρίζω λάρυγγα και προχωρώ στις ερωτήσεις, χωρίς φόβο και με πολύ πάθος.
Ποια ταινία σε ταρακούνησε πολύ με τα μηνύματά της;
Η πρώτη που μου έρχεται στο μυαλό αυτή τη στιγμή είναι "Ο άνθρωπος ελέφαντας" (The elephant man), σε σκηνοθεσία του David Lynch. Με άγγιξε βαθύτατα, και πέρασαν μέρες για να εξασθενίσει το αίσθημα που μου προκάλεσε. Δυνατή ταινία & βασισμένη σε αληθινή ιστορία. Μια ταινία που πραγματεύεται το ποιόν, αντικατροπτίζοντας υπέροχα το ποιος είναι το πραγματικό τέρας, που κατασπαράζει κι εκμεταλλευέται το διαφορετικό, μένοντας στα επιφανειακά κι όχι στα ουσιώδη, μέσα απ' τις αντιφάσεις που υπογραμμίζει η ταινία. Προβληματίζει για την ίδια ουσία τής ύπαρξης.
Τι σε εμπνέει περισσότερο;
Η φύση, γιατί με αναζωογονεί και με ηρεμεί. Κι η παρατήρηση, κυρίως στο κομμάτι τής ανθρώπινης συμπεριφοράς. Υπάρχει τίποτα πιο εκπαιδευτικό από αυτό;
Ποια πόλη-χώρα ή νησί θα πρότεινες ανεπιφύλακτα σε κάποιον και γιατί;
Θα πω: Βρυξέλλες. Είχα λατρέψει!! Υπέροχα αξιοθέατα να δεις, και πάνω απ' όλα: υπέροχες σοκολάτες να φας!!!!!! Αυτές δεν ήταν σοκολάτες, ήταν αμβροσία!!!!
Ποιο τραγούδι σε εκφράζει αυτή την περίοδο;
Ποτέ δεν συνέδεα φάσεις μου με τραγούδια, μα σε χαρές μα σε λύπες. Και θα εκμεταλλευτώ το γεγονός πως δεν μου έρχεται κάποιο που να με εκφράζει, για να τιμήσω το Κατερινούδι. Fever Ray - Keep the streets empty for me > τραγούδι που έμαθα από την ίδια και λάτρεψα, απ' το μπάσιμο κιόλας. The Horrors - I only think of you > που μου έδωσε. Απ' τα πρώτα μας τραγούδια. Δεν υπάρχει φορά που να μην τ' ακούσω, όπως και τα υπόλοιπα, και δεν σε θυμηθώ. :)
Ποιο ήταν το αγαπημένο σου παιδικό παραμύθι;
Δεν θυμάμαι τίτλο. Αλλά, θυμάμαι ότι ήταν στο top ζήτησης, όταν ήμουν πιτσιρίκι. Το ζητούσαμε (=εγώ κι η αδερφή μου, καθότι δίδυμες --για τους καινούριους!!) πάρα πολύ συχνά. Επίσης, δεν θυμάμαι όλο το story. Σκόρπια τμήματα θυμάμαι μόνο, με χαρακτηριστικό: ένα βασιλόπουλο (?) καθισμένο σε έναν δράκο, να πάει να σώσει μια κοπέλα, η οποία ή που ήταν κι αυτή γαλαζοαίματη ή που ήταν κοινή θνητή, που ήντονε αιχμάλωτη. Ο δράκος, κατά το ταξίδι, ζητούσε φλασκί με νερό και κομμάτι κρέατος, για να παίρνει δυνάμεις. Στον γυρισμό, όμως, το βασιλόπουλο -σε κάποια φάση- ξεμένει από κρέας, και κόβει κομμάτι απ' το πόδι του. Ο δράκος, όμως, το καταλαβαίνει κι απλώς το βάζει στο στόμα του και του το δίνει πίσω όταν φτάνουν σώοι κι αβλαβείς. Και σ' αυτά, κλατάρει η μνήμη μου.
Τα Χριστούγεννα έκανα νύξη στην μαμά μου, λέγοντάς της "θυμάσαι που...". Και μου είπε ότι της το έλεγε ο παππούς μου όταν ήταν κοριτσάκι. :))
Αν δεν έχεις κάνει κάτι extreme, τι θα ήθελες να τολμήσεις;
Να ντυθώ σαν άλλη rock star, με την ανάλογη κουπ, να βγάλω τ' απωθημένα μου, να δω ότι είμαι σαν ανάποδο γαμώτο, και να μου φύγει αυτή η ιδέα απ' την κεφάλα διαπαντός.
Ένας νέος blogger ζητάει την συμβουλή σου. Τι θα του έλεγες;
Να είναι αληθινός, με ό,τι συνεπάγεται.
Αν είχες την επιλογή να γυρίσεις πίσω στον χρόνο, σε ποια εποχή θα προτιμούσες να ζήσεις;
Ευκολάκι. Έχω μια λατρεία στο αλλοτινό, οπότε δεν θα έχανα ευκαιρία να χωθώ σε ένα φόρεμα εποχής και να έχω τα μαλλιά μου θεσπέσια φτιαγμένα, και να μετακινούμαι με άμαξα. Φφφςςς, ζούπερ γουάου σου λέω!!
-Αν η μηχανή του χρόνου έχει βλάβη και δεν μπορεί να με μεταφέρει τόσο πίσω, συμβιβάζομαι και σε λίγες δεκαετίες πίσω. Να λικνίζομαι στους ρυθμούς του σέικ και του μπλουζ (βερμούτ να πιω, ή είναι μπλιαχ;).
Ποια θεωρείς πως είναι μία από τις μεγαλύτερες ανακαλύψεις στην ανθρωπότητα;
Αναντίρρητα το να μπορούμε να δίνουμε ένα νικητήριο χαστούκι στις ασθένειες. Αλλιώς, θα υποφέραμε και θα πεθαίναμε σα τα μυρμήγκια, για πλάκα.
Αν σου πρότειναν να γράψεις την βιογραφία ενός ανθρώπου, ποιον θα επέλεγες και γιατί;
Θα έγραφα την βιογραφία κάποιου που έχει περάσει από χίλια κύματα, συνεχίζοντας να χαμογελά, να παλεύει, να πιστεύει στα ιδανικά του... παραμένοντας βαθιά ανθρώπινος.
Αν κάποτε το "Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία" ήταν το σύνθημα, τώρα ποιο πιστεύεις πως αντιπροσωπεύει την εποχή μας;
Παραμένει το ίδιο επίκαιρο και σήμερα, φρονώ.
