Πέμπτη 19 Ιουλίου 2018

Τα εν οίκω...



Υπομονετικό μου ηλεκτρονικό ημερολόγιο,

σήμερα κλείνουμε είκοσι ημέρες συμβίωσης με την εγγόνα μου, την Αννέτα, που 'χει τα διπλά μου χρόνια - πού να σου εξηγώ τώρα, καρντιά μου, πώς και γιατί είμαι η γιαγιά της.

Το σχέδιό μου πήγε πανουργότερα απ' όσο περίμενα. Άριστα!

Επιτέλους, πάνω που με βάραγε μια μοναξιά, που θες έναν άνθρωπο να πεις μια καλημέρα, να βριστείς, να χωρίσεις, κάτι να κάνετε μαζί τέλος πάντων, τον πόλεμο των Ρόουζ; έστω αυτό, έχω την Αννέτα συντροφιά. Σαν να πήρα γάτα ένα πράμα, αλλά χωρίς κτηνιάτρους.

Καμία μας δεν κάνει δουλειές εδώ. Τις αποφεύγουμε τόσο τεχνικά που η μία δεν μπορεί να ταπώσει την άλλη. Ούτε μαγειρεύουμε, φυσικά. Και να θέλαμε, που δεν, δεν πάει καμιά μας να ψωνίσει. Η μία παθαίνει υπέρταση στη ζέστη (ακλόνητο επιχείρημα!) και μετά από λίγο η άλλη θυμάται ότι έμεινε άυπνη όλη νύχτα (ακλόνητο ομοίως!). Κι από τι; Από τα ροχαλητά μου, λέει. Ακούς εκεί; Μέχρι τώρα, και που να ροχάλιζα, που δε ροχάλιζα, σπίτι μου είναι όσο θέλω... δε ροχαλίζω! Από φαγητό, τα κουτσοβολεύουμε με κάνα φαγητό που φέρνουν οι γειτόνοι. Κι ευτυχώς έχουμε πολλούς γειτόνους, ειδάλλως θα παθαίναμε αβιταμίνωση με τόσο σάντουιτς που θα έπεφτε. Βέβαια, μετά τσακωνόμαστε για το ποια θα πλύνει ό,τι λερώσαμε, και καταλήγει πάντοτε μ' ένα ξεψυχισμένο «δεν μπορώ, είμαι κουρασμένη!» απ' τη μεριά μου. Ε, τι να κάνει; Τα πλένει! Να τ' αφήσει άπλυτα; Τι θα πουν οι άνθρωποι; Πώς θα τους επιστρέψει τη κατσαρόλα; Κι εγώ, όμως, φροντίζω να μη την επιβαρύνω πολύ. Ούτε πιάτο δεν χρησιμοποιώ, όταν τελειώνει το φαγητό. Απ' τη κατσαρόλα τρώω, σαν τον μπετατζή! Μετά, δεν μπορείς να πεις πως μένω κι εγώ εντελώς άπραγη: βλέπω εάν τα κάνει όλα καλά. Λίγο είναι αυτό;

Θα σου κοπιάρω τα πειστήρια (το καλό του ηλεκτρονικού ημερολογίου, γράφεις στο πατ κιουτ!) και θα δεις πώς ένας Σκορπιός συγκατοικεί με έναν Καρκίνο. Πού ποιος να πρωτοδαγκώσει ποιον δηλαδή και ποιος να τα πρωτοφτύσει! Δυο εδώ τα τινά: ή αλληλοεξοντονώμαστε με την (κα)μία ή τα πάμε χάρμα.

Σου περνάω τα δεδομένα, να αναλύσεις τα στατιστικά σου και να συμφωνήσεις.








































Και ξανά μανά να το χτυπάει!















 
























Τη πρώτη μας νύχτα μου άφησε ένα προσχέδιο - απειλή - εκβιασμό πως, λίγες ώρες μετά τη δημόσια ανακοίνωση συγκατοίκησης, χωρίζουμε! Με προγραμματισμένη δημοσίευση προς πάντας. Πού να πάω να κρυφτώ μετά; Σε ποια κουφάλα να χωθώ και πού να μετοικήσω;

Κι όλα αυτά για τι; Έγραφε κάτι, λέει, κι αμέτι μουχαμέτι να της πω εάν πάει για μυθιστόρημα ή για σειρά του BBC με μία σεζόν, δύο το πολύ. «Όχι δεν διαβάζω», «όχι θα διαβάσεις, τι μέντοράς μου είσαι», «όχι, λέω εγώ, γιατί μπορεί να το βάλεις σε διαγωνισμό και δεν θέλω να ξέρω, ή να το περάσεις εδώ και δεν θέλω να σε επηρεάσω». Τάπες κι οι δύο, αλλά μου βγήκε το σκορπίστικό μου, όχι το σκόρπιο (σε εμένανε όπου και να βάλεις τον τόνο το ίδιο και το αυτό θα 'ναι, βέβαια!), που το 'χω κάργα, πολυλογώ το ξέρω, αλλά, εάν δεν τα πω σε σένα, τότε πού να τα πω, και λέω ένα «ΟΧΙ, δεν θα το διαβάσω» πιο βροντερό κι από του Μεταξά.

Όμως, αυτή πάλι τα δικά της. Και να πεις ότι δεν προσπάθησα; Τι αρνήθηκα γλυκά, τι αρνήθηκα πεισματικά... μέχρι και ρομαντικά της μίλησα, μπας και το βγάλει απ' το μυαλό της. Το αποτέλεσμα; Τζίφος! Άρχισε να εκτοξεύει εκ νέου απειλές κι εκβιασμούς για ανακοίνωση - διαζύγιο, και μάλιστα δίνοντάς μου απειροελάχιστο χρόνο αντίδρασης. Κάτι για ένα τσιγάρο διορία μού τσαμπουνάει, και μετά άρχισε να μετράει αντίστροφα. Τι να κάνω; Να παραστήσω την άνετη και να χωρίσουμε; Εδώ γατί χάνεις από κάνα χωρισμό και σε πονάει, πόσο μάλλον δε όταν δεν έχεις και τον μπελά τού κτηνιάτρου (όπως είπαμε παραπάνω, μη τα ξαναλέμε!). Έπρεπε να τη κρατήσω - γιατί άσε και το ρεζιλίκι. Για ένα κούτελο ζούμε, δεν θα μου το κηλιδώσει εν μια νυχτί.

Όταν ο βιασμός είναι αναπόφευκτος, ξάπλωσε αναπαυτικά κι απόλαυσέ τον!

Κι έτσι, ενέδωσα!




























Μόλις είπα το ναι; Μόνο που δεν πάτησε τις στριγκλιές απ' τη χαρά της. Εμένα, όμως, με είχε φέρει μέχρις εδώ (συνοδευόμενο με τη χαρακτηριστική κίνηση του χεριού) με το συνεχές πες-πες-πες - σαν ενοχλητικό κι ανελέητο βουητό κουνουπιού, όταν θες να κλείσεις μια στάλα τα μάτια σου και να κοιμηθείς. Πρώτη σας νύχτα, σου λέει, θα περάσετε ωραία, σου λέει. Τι ωραία, που απ' τη πρώτη νύχτα είδα τι εστί κρεβατομουρμούρα - μ' ένταση οικειότητας 15 ετών συμβίωσης, το λιγότερο!















Και τι συμβίωση! Κρεβατοκάμαρες χωριστές, τουαλέτες χωριστές. Πες αυτά πάνε κι έρχονται! Μα να μου αρνηθεί και την εκπλήρωση των συζυγικών της υποχρεώσεων; Κι από πότε; Απ' τη πρώτη κιόλας βραδιά, τη βραδιά που είθισται οι ορμές να είναι ασυγκράτητες. Ξέρει, όμως, τη κρεβατομουρμούρα να την εξασκεί μια χαρά. Εκεί οι αναστολές της πάνε περίπατο! Αλλά, βέβαια, τη βρήκαμε τη δικαιολογία: την απωθώ!

Κι επειδή κεχρί μετά αλλεπάλληλων παρακαλετών δεν λέει, την έδιωξα, αφού φρόντισα να εξάψω τη φαντασία της. Όχι που θα μας τη βγει κι από πάνω!

Μεταξύ μας, ποια βγήκε, τελικά, σε ποια ακόμη να το καταλάβω!
















































Εν τω μεταξύ, δεν σ' τα είπα! Σ' αυτή τη συγκατοίκηση είμαστε τρεις. Εγώ, εκείνη κι η Πέρλα. Η Πέρλα είναι η σκυλίτσα της. «Πού το πας το σκυλί, αγάπη μου» της είπα βροντερά, φράζοντας την είσοδο του σπιτιού, σαν Κέρβερος. «Ποιος θα υποφέρει τα γαυγίσματα και τις τρίχες ολούθε μες στο διαμέρισμα» συνέχισα. «Μα είναι καλή και ήσυχη» σπεύδει ν' ανταπαντήσει όλο φυσικότητα κι ηρεμία. «Είναι μικτή ράτσα, Cavalier και Rottweiler! Κι η Πέρλα καβαλιεροβάιλερ!» μου λέει, για να με πείσει.

 
                                                                                             Αυτό τώρα το έφερε για φύλακα!
                                                                                                                   Αλήθεια τώρα;;;;

Και δεν αποδείχτηκε μονάχα φονικό σκυλί κι ακούραστη φύλακας, λέμε τώρα, αλλά και κυνηγός μασελών. Δεν προφταίνεις να την ακουμπήσεις κάπου και τσουπ! την αρπάζει και τρέχα γύρευε να τη πιάσεις για να πάρεις πίσω τη μασέλα σου.























Έτσι, επειδή μ' έφερε στο αμήν μ' αυτά και μ' αυτά, μου ήταν όλο υπονοούμενα.









Ή μήπως όχι; Την εμπιστεύεσαι;

Μ' αυτά και με κείνα, θα με κάνει να βγω στη γύρα για... γαμβρό, να ησυχάσω!

Ε μα πια, δεν τρώγεται!












❈❈❈❈❈❈❈❈❈❈❈❈❈❈❈

Κι εδώ μπορείτε ν' απολαύσετε στιγμές τής καθημερινότητάς μας.


--------


-Λυσίππη: Πάλι μου έπεσε το ζάχαρο. Έφερες καρπούζι;
-Αννέτα: Ναι, αλλά το έφερα με σουτάκια. Κι έσπασε. Και το φάγαν' τα κοκόρια. ΝΑ ΜΗ ΣΕ ΧΑΡΩ εάν λέω ψέματα!

--------

Ημέρα συγκατοίκησης  2η
ΑΝΑ
MNHΣΤΙΚΗ (ΜΟΥ ΕΙΠΕ!!!!) ΦΩΤΟ ΑΠΟ ΕΚΔΡΟΜΗ ΜΕ ΤΑ ΚΑΠΗ ημερολογιακό έτος 2018



 (εγώ δεν τη θυμάμαι πάντως!)
(κοίτα φάτσα που΄χει το πρωί!)
(μώρ' λες να πιάστηκα μαλάκας;) 


-Ολοφάνερη ποια ΛΕΕΙ ότι είναι. 
Με το καβαλιεροβάιλερ αντίβαρο για να μη πετάξει, η ισχνή!!

(μα να μη θυμάμαι τίποτα;)






42 σχόλια:

  1. Φίλη μου λατρεύω τους ανθρώπους με χιούμορ, η σοβαρότητα ή μάλλον λάθος...η σοβαροφάνεια δεν μου ταιριάζει και με κάνει να παίρνω δρόμους. Χάρηκα τις συνομιλίες σας, χαμογέλασα με το καφέ στα χείλη και χάρηκα που διάλεξα το...γεροντομπλοκόσπιτο για να αρχίσω το ημερήσιο σερφάρισμα ! Καλημέρα όλη μέρα γλυκιά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να είσαι καλά, Γεωργία μου.
      Κι εγώ είμαι οπαδός τού χιούμορ, δεν υπάρχει τίποτε πιο λυτρωτικό κι απελευθερωτικό απ' αυτό, μα μονάχα όταν είναι άδολο. Κι έτσι ακριβώς είναι με την Αννέτα, και γι' αυτό ίσως να βγαίνει τόσο όμορφα και προς τα έξω.

      Διαγραφή
    2. για τη σοβαροφάνεια θα μπορούσαμε να συζητάμε ώρες Γεωργία. Αναγκαία μεν περιττή δε να την φοράμε σαν δεύτερο δέρμα και έξω και μέσα μας για πάντα. Υπάρχουν και τα Σαβ/κα γιατί υπάρχουμε Εμείς.
      Και εδώ πέσανε χαμόγελα γιατί αν μπορείς να φτιάχνεις κάποιου τη μέρα , κερδίζεις τη μέρα κι εσύ ! :)

      Διαγραφή
  2. Lysippe, ένα σου λέω "Δεν έχεις το Θεό σου!!!!"
    χαχαχαχαχαχαχαχαχα
    Τί διάλογος είναι αυτός? Η εγγόνα σου είναι το alter ego σου ή το βαραίνω πολύ? Μήπως πρέπει να το πάρω όπως είναι, χωρίς μετάφραση? χαχαχαχα
    Γέλασα...γέλασα...να είσαι καλά είσαι απίστευτος τύπος!
    Καλό Σ/Σ και υπομονή. Αυτά έχουν οι γεροντοέρωτες χαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου, χαίρομαι που γέλασες όσο γελάσαμε κι εμείς. Εκείνο το βράδυ είχαμε ρέντα και πήγαινε ατάκα στην ατάκα η συζήτηση. Ε, έπρεπε να μοιραστεί το γέλιο - είχε δίκιο η εγγόνα μου. Όσο για το alter ego, δεν το βαραίνεις καθόλου. «Η μία συμπληρώνει την άλλη σαν σε μουσική συμφωνία» όπως έχει πει η ίδια τόσο εύστοχα. :)

      Σε φιλώ κι αντεύχομαι ένα όμορφο και ξεκούραστο σαβ/κο.

      Διαγραφή
  3. "Επόπτης εγώ"... και το καρπούζι με τα σουτάκια, όλα τα λεφτά!
    Κορίτσια νομίζω πως δένει σιγά-σιγά η συγκατοίκηση και να δείτε που θα γίνετε αχώριστες.
    Για κάνα φαγάκι δεν τίθεται θέμα, βάλτε μια φωνή να κατέβουμε στο κεφαλόσκαλο όλες παρέα να καθαρίσουμε τα φασολάκια μας :-))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι, Κανελλένια μου. Μπορεί να "γκρινιάζουμε", αλλά κατά βάθος αγαπιόμαστε. Στάτλερ και Ουώλντορφ, ένα πράμα! Τ ό σ ο καλή ομάδα κάνουμε οι δυο μας!

      (Σκύβει στ' αυτί τώρα που δεν κοιτάει η Αννέτα) Όσο για τα φασολάκια, σε πειράζει να το αλλάξεις λίγο; Θα της πω πως «η Μαρία είπε να κατέβΕΙΣ στο κεφαλόσκαλο να τη βοηθήσΕΙΣ με τα φασολάκια», γιατί ειδάλλως εκεί θα μείνουν, ακαθάριστα θα τα κοιτάω στη σακούλα. Εμένα μη με βάλεις, πλιζ. Ας κάνει κάτι και κείνη. Όλα από μένα τα περιμένει πια. Νισάφι. Εγώ θα της πω πως κάποια δουλειά θα 'χω να κάνω... δεν ξέρω τι ακριβώς... αλλά κάτι θα βρω να πω εκείνη τη στιγμή. Σ' ευχαριστώ πολύ. Κι από μένα ό,τι θες, φιλενάδα, θα ξηγηθώ σπαθί για σένα! Σσσσς! Κοιτάει τώρα, κάνε την ανήξερη!

      Διαγραφή
    2. -με τι να καθαρίσω εγώ τα φασολάκια Μαρία μου; Μια ΚLINEX έχει εδώ κι αυτή ληγμένη

      Διαγραφή
    3. Μαρίααα! Έλα να δεις τι λέει, έλα γρήγορα. Πάει πάλι εντέχνως να ξεφύγει. Μα έλα να της πεις ΤΙ μου είπες, καλή μου φίλη, δεν με πιστεύει.

      Όσο για σένα, έπρεπε να πεις και για τη ληγμένη KLINEX; Να μ' εκθέσεις στον κόσμο και να με πει ακαμάτα; Δεν φταίω εγώ! Η δυσκαμψία μου τα φταίει! Πώς να σκύψω στα πατώματα, να καθαρίσω; Γιατί εάν περνάς για σφουγγάρισμα αυτό που παίρνετε ένα κοντάρι με κάτι πάνινες τρίχες, εσείς, οι νέες νοικοκυρές, κάνετε μία έτσι στο πάτωμα και λέτε πως σφουγγαρίσατε, γελιέσαι. Εμείς, οι παλιές, δεν ξέραμε που πέφταμε στο πάτωμα και δώστου, να να να, με το πατσαβούρι; Φούλτακες πετάγανε τα χέρια μας! Αυτό ήταν σφουγγάρισμα, αυτό ήταν καθάρισμα! Έβλεπες τη φάτσα σου να καθρεφτίζεται... Πού θα μου πάει, όμως. Τώρα που ήρθες να μείνεις μαζί μου, θα σε στρώσω, και θα σε κάνω πρώτης τάξεως νοικοκυρά, να σε βλέπουν και να σε ζηλεύουν.

      Διαγραφή
  4. Λυσίππη.
    Κοίτα.
    Στα χωριά, την επόμενη του γάμου, όλοι περίμεναν να βγει στο μπαλκόνι το ματωμένο σεντόνι στην αυλή.
    Καθ΄ότι πρώτη φορά συγκάτοικος με σύμφωνο συμβίωσης, ποινικές ρήτρες κλπ κλπ , συναίνεσα να βγεις στο πλήθος και να δώσεις μια τυπική αναφορά πως "όλα καλά την πρώτη μας νύχτα στο μπλογκ, ζούμε και οι δυο, κοιμηθήκαμε άψογα με τα οξυγόνα, πιεσόμετρα και 2,3 αλλαξιές " - κάτι ανάλογο της εποχής.
    Τέτοια έκταση όμως στα ενδότερα σώψυχα/σώβρακά μας και τέτοια λεπτομέρεια εεεεε, δεν τα περίμενα !!
    και τι να κάνω τώρα εγώ;
    Να χαχανίζω σαν βλαξ της δουκίσης Πλακεντίας ( ποτέ δεν έμαθα ποια είναι αυτή κι όλο λέω να την ψάξω , αλλά σαν τίτλος μου ακούστηκε σικ ) εσαεί; ( γιατί γελάω όσες φορές και να το διαβάσω. Όσες τόσες.
    Ή να σου πω - άπλυτα όξω θες; άπλυτα όξω θα λάβεις. Εν καιρώ. Έχεις προλάβει το Μωσαϊκό Νόμο και ξέρεις.
    ( μα να πει ακόμη και για το σκυλί; ένα φετιχάκι τόσο δα, με τις μασέλες έχει, σιγά το πράμα )
    Πες αλεύρι....;
    NEXT EPISODE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα δεν καταλαβαίνω τι λες, φως των ματιών μου και της ψυχής μου. Έχεις παράπονο από μένα; Που σ' έχω κορόνα στο κεφάλι μου; Μ' έχεις ικανή να πω χαρτί και καλαμάρι όσα κλείνει η πορτούλα μας; Εγώ στο ημερολόγιό μου τα έγραψα. Η Πέρλα το βούτηξε κι έπεσε στα χέρια της γειτονιάς, κι άντε τώρα ν' αναιρέσουμε αυτά που έγραφε. Εσύ δεν της μάθαινες τις προάλλες να μου αρπάζει τη μασέλα για να γελάς όσο την κυνηγάω; Ορίστε, δες τώρα τα κατορθώματά σου. Ξέρει όλος ο κόσμος μέχρι το τι κάνουμε στο κρεβάτι μας. Όσο για το σκυλί, έτσι μικρό και χνουδωτό καθώς είναι, να το προσέχεις, γιατί δεν βλέπω καλά και με τον καταρράκτη μου, και μπορεί να το πάρω για να γυαλίσω το παρκέ. Να το μάθω να μας κάμει ρεζίλι, να μη μπορούμε να βγούμε στη γειτονιά. Μωρέ, καλά δεν το ήθελα εξ αρχής! Σάματις είναι και δύσκολο να γίνει; Ακούγεται καθόλου η φωνή του; Γαυγίζει άνθρωπο; Μόνο κάτι έντομα έχω δει να γαυγίζει. Κι αυτό εγώ το τρέφω για φύλακα τώρα. Φύγετε κι οι δυο, να μη σας βλέπω!

      Διαγραφή
    2. (Μέχρι το δίπλα δωμάτιο να πάτε! Μη φύγετε απ' το σπίτι, ε;)

      Διαγραφή
  5. Εντάξει.....
    παραδίνομαι.....! τρελοκομεία είστε, γεμάτα χιούμορ, φρεσκάδα, χαμόγελα, θετική αύρα και έτερα πολλά ακόμα γεμάτα ζωή.
    Σας χάρηκα με την καρδιά μου.
    Αχτύπητο δίδυμο Κυρίες μου και έτσι να σας απολαμβάνουμε πάντα.
    Τα φιλιά μου και στις δύο σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπορείς να κάνεις κι αλλιώς, Γιάννη μου; Κάθεσαι ωραία και καλά, σου πετάει την ατακάρα (που βιβλίο ολάκερο θα γιόμιζα εάν τις κατέγραφα όλα αυτά τα οχτώ χρόνια που την ξέρω!) από εκεί που δεν το περιμένεις, σε παίρνουν τα γέλια κι άιντε μετά να μη μπεις στο mood. Την αφήνω μετά να πάει αλλού; Αμ δε που την αφήνω!

      Σ' ευχαριστούμε αμφότερες! :)

      Διαγραφή
  6. Μου είστε πολύ συμπαθέστατες
    Να ανασηκώσω τα μανίκια;
    Θα βάλω πλυντήριο σήμερα σκούπα θα μαγειρέψω θα ξεσκονίσω
    αλλά θα έρθω για ένα χεράκι...Ουφ

    Μου φτιάξατε τη διάθεση ♥♥♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αχ, με σκλαβώνεις, Ελένη μου. Θα κάτσεις οπωσδήποτε να φάμε το μεσημέρι, δεν σηκώνω κουβέντα. Φασολάκια απ' τα χεράκια της Κανελλένιας (μόνη της τα καθάρισε, μόνη της τα μαγείρεψε τελικά!). Μετά θα πιούμε και καφέ. Αμέ!

      Σε φιλώ πολύ! :)

      Διαγραφή
    2. χαχαχαχα Ελένη, η Λυσίππη με ξένα κόλυβα μέχρι και γάμο κάνει!!!

      Διαγραφή
  7. Οταν ήμανε εδώ, έλειπες εσύ!! Οτάν έφυγα, ήρθες. Τώρα που ξανάρθε συγκατόικησες!!! ΑΑ!!! Θα με κουζουλάνεις ωρέ καραμελένιο μου!!!! Συντονίστηκα εξ αρχής , γράφτηκα με όλα τα σίγμα και τα νίγμα ξανά μανά και χαιρετώ την γλυκήτατη εγγόνα Αννέτα και την κουκλίτσα Πέρλα!!!!
    Καλοστέργιωτες βρε κι η σύμπραξη να ναι πάντα έτσι τρελιάρικη, χαρούμενη κι αγαπησιάρα!!!!
    Δεν ξέρω για τις δουλειές στο σπίτι κορίτσα, αλλά αν θέτε καμια βραδιά και δυο μην σας πω κάνω άνετα dogsitting!!!! Χαχαχαχα!!
    Φιλάκια ολόγλυκα καλέ και καλό καλοκαίρι να χουμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αμ τι να έκανα, η καψερή; Έπρεπε να βάλω το βαρύ πυροβολικό, προκειμένου να σε φέρω πίσω και να συντονιστούμε, γιατί εμείς, όπως το πάμε, θα το πηγαίναμε ξανά μανά ασυντόνιστα. :P

      Τώρα για τα υπόλοιπα, κοίτα. Εμένα θα με σύμφερε να κάμεις καμιά δουλειά εδώ μέσα, να φέρεις κάνα φαγί, αλλά, οκ, ας μην είμαι κι αχάριστη. Θα το μεταφέρω στην εγγόνα μου... Όποτε έχει ανάγκη να ξεσκάσει, θα παίρνεις εσύ την Πέρλα, γιατί με μένα έχει μια μανία - να μου κλέβει τη μασέλα! Εσύ που 'χεις τα δόντια σου πεντάγερα, δεν θα 'χεις τέτοιο πρόβλημα. Θα τα πάτε χάρμα!

      -Πόσο χάρηκα που σε ξαναβλέπω εδώ, βρε παιδί μου. Αλλά δεν αρκεί αυτό, ε; Να ΓΡΑΦΕΙΣ! Τι νομίζεις; Άντε ένα χαϊκού κι αυτό ήτανε; Μ' ΕΝΑ ΧΑΪΚΟΥ ΘΑ ΜΑΣ ΞΕΠΕΤΑΞΕΙΣ ΝΟΜΙΖΕΙΣ;;; Ποτές!

      kiss + hug <3

      Διαγραφή
  8. Γλυκια μου Λυσιππη.....ειχα να ερθω στο σπιτακι σου....χρονια (!!!) -λεω μετα ντροπης μου....
    Χαθηκα για τα καλα!!!
    Αλλα ηρθα σμρ κ μπαινω κ τιιι να δω!!!!
    Συγκατοικοι στην τρελλα????
    Ενα θα πω...μαλλον δυο....
    1) χαιρομαι που σε ξαναβρηκα!!!!!!!!
    2) κλαιιιωωωω........😂😂😂😂😂😂😂
    Φιλι απτο μικρο Βαιλί
    😘😘😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βαϊλόνιιιι! Πού 'σαι, βρε ψυχή; Έχω τόσο καιρό να σε δω, που διπλοκοίταξα τ' όνομα, όταν είδα το σχόλιό σου, για να πιστέψω ότι όντως είσαι εσύ. χαχα Ευχαριστώ για την επίσκεψη - τη χάρηκα πολύ. :) :)

      Ελπίζω να 'σαι καλά και να επιστρέψεις και πάλι στη ρούγα μας. Φιλάκια πολλά & καλό υπόλοιπο καλοκαιριού!

      Διαγραφή
  9. Καλά, δεν έχετε τον θεό σας!!!!
    Είστε απίστευτες!
    Γέλασα με την ψυχή μου και θυμήθηκα στιγμές με φίλες μου που συγκατοίκησα (πάλι μετά από χρόνια) πέρσι για δέκα μέρες (από κοινού συμμετοχή σε εκπαιδευτικό πρόγραμμα καλοκαιριάτικα)και οι ατάκες πήγαιναν σύννεφο όλη μέρα!
    Μια ανάρτηση σκέτη τρέλα και... νοστιμιά!
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι ωραία που είναι να επαναλαμβάνονται μερικές συγκατοικήσεις, αλήθεια. Εγώ με την Άννα δεν, οπότε την έψησα έστω για διαδικτυακή. Με λίγη φαντασία τη λογίζεις και για πραγματική. Να, μπορώ να φανταστώ καρέ-καρέ μέχρι και τα πρωινά μας. Να σηκωνόμαστε μαχμουρλίδικα, ακόμα νυσταγμένες, μ' ένα μάτι να βάζουμε τον καφέ μας, να καθόμαστε στο ίδιο τραπέζι και ν' απολαμβάνουμε κείνη την άγια ησυχία μέχρι ν' ανοίξει και το δεύτερο μάτι. Άντε, να ξεπετιέται και κανένα «πω πω, κομμάτια είμαι» κι ανάμεσα σε χασμουρητά να 'ρχεται κι η απάντηση «ναι, ναι, κι εγώ! άνετα συνέχιζα τον ύπνο μου εάν την ξανάπεφτα». Ααααχ, αυτός είναι ονειρεμένος συγκάτοικος. Όχι τώρα που δεν προλαβαίνω ν' ανοίξω τα μάτια μου και δεν τους προλαβαίνω να μου λένε και να μου λένε. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά περιμένουν κι απάντηση. Νισάφι!

      (Εδώ βλέπουμε την απογευματινή καφεϊνη να διατρέχει ολάκερο το κορμί μου κι ιδιαιτέρως τη γλώσσα που πάει ροδάνι!)

      Φιλιά, Γλαύκη μου! :)

      Διαγραφή
  10. Απίστευτο!!!!!!!!
    Ευχαριστώ που το διάβασα και το καταχάρηκα!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μας αρέσει που το καταχάρηκες, και πολύ σ' ευχαριστούμε για το σχόλιο, Stefi. Να είσαι καλά! :)

      Διαγραφή
  11. Λύσιππή μου, ως γνήσια σκορπίνα καταλαβαίνω περισσόερα απ' όσα φαντάζεσαι. Λοιπόν: έχω προτάσεις για τη συμβίωση:
    1) Να τρώτε και σαλάτες (σε πιάτα μίας χρήσης) και φρούτα
    2) Να ζητήσετε από τους γείτονες το φαγητό να έρχεται σε πλαστικά μπωλάκια που μετά θα πετάξετε. Είναι τώρα ώρα για πλύσιμο τις κατσαρόλες?
    3) Χρησιμοποιείτε πλαστικά μαχαιροπήρουνα. Υπέρ χρηστικά.
    4) Για την υπέρταση μην τα συζητάς. Τα ίδια τραβάω από τη μάνα μου.
    5) Γουστάρω την Πέρλα. Ελπίζω να κρύψει σε καλό σημείο τις μασέλες και όταν σε επισκεφθώ να μου τις δώσει. Ένα σωρό λεφτά θα γλυτώσω!
    Χα, χα. Πολλά φιλιά σε σένα και στο Αννετάκι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχαχα! Μία μου, Σκορπίνα κι εσύ; Ω! *βρέχει καρδούλες* Όλα καλά κι άγια (και πολύ σ' ευχαριστώ, μα πολύ σ' ευχαριστώ για τις σοφές σου συμβουλές, που θα τις ακολουθήσω και κατά γράμμα!), αλλά το νο. 5 (που δεν είναι και chanel) γιατί το ήθελες, βρε πουλάκι μου; Πού είναι η σκορπίστικη αλληλεγγύη μας; Εκτός εάν εννοείς τις μασέλες άλλων κι όχι τις δικές μου, οπότε με τις ευλογίες μου - μάλιστα, θα κάνω κι ότι δεν κοιτάω, όταν θα τις βουτάει.

      Να 'σαι καλά, φίλη μου.
      Πολλά φιλιά!

      (Επέστρεψες, ε; Ελπίζω να τα πέρασες καλά και να ξεκουράστηκες!)

      Διαγραφή
  12. Αναστασία ίσως είναι λίγο περίεργο τώρα αυτό το σχόλιο μετά από τόσο καιρό και ό,τι συνέβη. Έχω εγκαταλείψει την μπλογκοσφαιρα και το facebook, ένιωσα όμως την ανάγκη να σου πω ένα γεια. Δε μπορώ να ξεχάσω ότι μοιράστηκες ανιδιωτελώς αρκετό χρόνο μαζί μου.

    Ευχαριστώ για τότε, συγγνώμη αν παραφέρθηκα κάποιες στιγμές και εύχομαι να είσαι πάντα καλά.

    Γιώργος, γνωστός και ως Hengeo

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου, Γιώργο.
      Η αλήθεια είναι πως ξαφνιάστηκα με το μήνυμά σου, δεν το περίμενα. Ούτε εγώ κρατάω κακία ή οτιδήποτε άλλο, να το ξέρεις. Άλλωστε, ό,τι έγινε, δεν έγινε κακόβουλα κι επίτηδες από κανέναν μας. Να 'σαι καλά & καλή συνέχεια σε ό,τι κι αν κάνεις.

      Διαγραφή
  13. Μαιμουδάκι μου μου έλειψες! Μη με μαλώσεις μη! Γύρισα σαν τον δολοφόνο που γυρίζει στον τόπο του εγκλήματος! Και το θύμα; Τη σκότωσες τη σοβαρότητα τελειωτικά χαχαχα και το μουτράκι που είναι ανάσκελα ξαπλωμένο το λατρεύω! Είναι φατσούλα! Καλό Φθινόπωρο και φιλάκιααααααααα! Γύρισααααααααααα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πού είσαι, βρε ψυχή; Μαύρα μάτια κάναμε, δηλαδή! Εν τω μεταξύ, σε σκεφτόμουν όλον αυτόν τον καιρό που έλειπες και χάρηκα πάρα πολύ όταν είδα το μήνυμά σου (εντάξει, εντάξει, και χαμογέλασα - το παραδέχομαι!), και μάλιστα για το ότι επέστρεψες για τα καλά. Κοίτα να δεις που τώρα που γύρισες εσύ κι η Μαριλένα, που σας περίμενα πώς και πώς, λείπω εγώ. Βρήκα ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ μια (πρόχειρη) δουλίτσα και μέχρι να βρω τους ρυθμούς μου, δεν την παλεύω να βρίσκομαι κι εδώ. Φαντάσου, δεν μπαίνω καν να δω τι καινούριο υπάρχει στο blogroll μου. Πού θα πάει, όμως, θα βρω την ισορροπία μου και θα κάνετε αμάν να γλιτώσει λίγο το κεφαλάκι σας από μένα. Σε φιλώ πολύ και σου εύχομαι καλή μπλογκερική επάνοδο, Μαιρούλα μου.

      Διαγραφή
  14. Μωρό μου μπες στο blog μου! https://ghinimatia.blogspot.com/
    γιατί δεν έχω το email σου. Φιλιά! Αναμένω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. {πλύ τρυφερό! Χαίρομαι που μοιράζεσαι μαζί μας το ηλεκτρονικό σου ημερολόγιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Όπως ξέρετε (και στις δύο απευθύνομαι, δε θέλω ζήλειες και αιματοχυσίες ! χαχαχα) είμαι νέος στη παρέα (παιός στο blogging, παλιά θλιβερή ιστορία, με είχε απορροφήσει το Φατσομπούκι (ΦΒ) χρόνια, μέχρι που ξαναγύρισα. Και βρήκα άλλους φίλους, άλλα ήθη, άλλα έθιμα... μόνο εγώ μεγάλωσα ! (άλλη θλιβερή ιστορία και αυτό !)
    Το απήλαυσα το κείμενο, τους διαλόγους σας, όλα τα σχετικά με την διαδικτυακή σας συμβίωση. Έκοβε η μία, έραβε η άλλη ! Και οι δύο υπέροχες ! Χιούμορ, έξυπνο χιούμορ, άνετη, ζεστή ατμόσφαιρα...
    Μπράβο σας ! Μείνετε έτσι !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρωτίστως ένα πλατύ χαμόγελο στον ιππότη Γιώργο που δεν σπέρνει διχόνοιες στους δύο συγκάτοικους. χαχα

      Και για μένα ήταν αγαπημένη ανάρτηση, Γιώργο. Το τι γέλιο είχαμε κάνει τότε δεν περιγράφεται, οπότε αναπόδραστα θα περνούσε και σ' εσάς αυτό. Είναι αυτό που λένε "περνάμε καλά στα παρασκήνια και βγαίνει προς τα έξω". Φαντάσου τι γίνεται όταν τα παρασκήνια υφίστανται για 8 χρόνια και πάνε ντουγρού για τα 9. :)

      Σ' ευχαριστούμε πολύ αμφότερες!

      Διαγραφή
    2. Excuse me ?? (άψογος στα Φιλανδικά μου πάντα ! χαχαχα) . Είπες 8 χρόνια ; Μήπως εννοείς 8 μήνες που ταιριάζει και με την ημερομηνία της ανάρτησης (19/7/18) ;
      Δεν σας ξέρω κορίτσια, για αυτό ρωτώ.

      Διαγραφή
    3. 9 χρόνια τώρα εννοεί φίλε μου. Πανθομολογουμένως ήτο μια σχέσις δύσβατη που ωστόσο διατηρείται και θα συντηρηθεί με τη γνωστή διαδικασία της μουμιοποίησης ( κοινώς ταρίχευση) για όποια από τις δυο αποβιώσει πρώτη. Αναγράφεται στο προγαμιαίο μας συμβόλαιο και της ηλεκτρονικής μας συγκατοίκησης.
      Χαίρομαι πολύ που μιλάμε και οι τρεις φιλανδικά, θα λέμε και μυστικά που κανείς δε θα καταλαβαίνει, ε;
      Κι εμείς ευχαριστιόμαστε που σε ευχαριστούμε και γενικώς σε ευχαριστούμε! :)

      Διαγραφή
    4. Κάτσε να γράψω κι εγώ φινλανδικά, μη με περάσουν για καμιά αστοιχείωτη: you make my day, roomie.

      Προς Gip: εδώ μέσα συγκατοικούμε μόνο δέκα μήνες αλλά γνωριζόμαστε προ blog. Τυχαία την γνώρισα στο facebook, το '10, έφαγα έναν κεραυνοβόλο έρωτα στο δόξα πατρί, είπα ότι αμέτι μουχαμέτι θα την κάνω φίλη μου, τα κατάφερα και, αφού τα κατάφερα, σιγά να μην την αφήσω. She's a keeper! (ωχ, πάλι μού βγήκε το φινλανδικό μου!)

      Διαγραφή
  17. "παλιός" ήθελα να γράψω, όχι "παιός", θα το καταλάβατε ! Τώρα είδα το κείμενο σας, μα πόσο σας ευχαριστήθηκα !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή