Κυριακή 17 Νοεμβρίου 2013

Men's Top 10 down




Κόκκινο ~ Λιακάδα    Πορτοκαλί ~ Αριστέα    Μπλε ~ η αφεντομουτσουνάρα μου 



-It's raining men! Hallelujah! - It's raining men! Amen! I'm gonna go out to run and let myself get Absolutely soaking wet!

-Θα σκάσεις πχια, κοπέλα μου;; Μας πήρες τ' αφτιά με την αγριογκαρίδα σου. Γλώσσα δεν έβαλες μέσα απ' την ώρα που ξύπνησες! Με τέτοια γλώσσα - πολυβόλο μου θες και βροχή τους men.

-Με στεντόρεια φωνή: It's raining men! Hallelujah! It's raining men! Every Specimen! Άμπρα κατάααμπρα γι’ αυτό τον άααντρα σκίζω τα μαύρα που φορώωω άαααμπρα κατάμπρα φωωωτιά και λάααβρα τα μάτια π’ αγαπώωωω. Ω, τι μου ήρθε της αρχαιοκάπηλης τώωωρα;; Πωωω!! Τ’ αγόρι μου τ’ αγόρι μου τ’ αγόρι μου γλυκό και τραγανό σαν καραμέεελα και πόζες όταν παίρνει άντρα ώριμου τ’ αγόρι μου είναι μούρλια είναι τρέεεελα. Άτσα μου ρεπερτόριο που το 'χω. Ξέρω να με διασκεδάζω. Μπράβο μου, όχι μπράβο μου

Τον αυτοθαυμασμό της διέκοψαν κάτι άξαφνα βογκολογήματα...

-Μπα; Δεήσατε να ξυπνήσετε, υπναρούδες; Άντε και μ' έχει φάει η αγωνία κι ο φόβος τόσην ώρα.

-Ποια αγωνία και ποιον φόβο μας τσαμπουνάς; Εσύ έχεις στήσει ολόκληρο πανηγύρι εδώ. Κελαηδάς σαν καρδερινοκάναρο. Η αγριογκαρίδα σου μέχρι το Καϊμακτσαλάν θ' ακούστηκε. Έτσι φοβάται ο κόσμος; 

-Καταρχάς, με πληγώνεις που συμφωνείς με τον καρακάξο. Εγώ αγριογκαρίζω; Η φωνή μου είναι γάργαρη κι απαλή σαν μπαμπάκι. Και φταίω εγώ που έχω τον ρυθμό μέσα μου δηλαδή; Που είμαι ένα κινούμενο jukebox; Να, αν μου ρίξεις δίφραγκο στο στόμα, μπορείς να κάμεις και παραγγελιά. Άσε που έβαλα τα δυνατά μου, μπας κι έχουν κάνα κονέ και χωθώ κι εγώ στην showbiz. Έχω σκεφτεί και με τι όνομα θα βγω στα φώτα της δημοσιότητας. Lysipponna! Καλόοοο;;;

-Την είδες και Lysipponna εσύ! Από νωρίς στα βάσανα της κορυφής και της διατήρησης της επιτυχίας. Βάι βάι. Πού έμπλεξα, Χριστέ μου, με δαύτην. Άσε τις βλακείς, να δούμε τι θα κάνουμε. Άσε τα τραλαλό τραλαλί και συντονίσου στην πραγματικότητα. 

-Μάιστα! Θα τ' ακούσω κιόλας από πάνω. Εσείς δεν ήσασταν που μου θέλατε βεγγέρες κι εξομολογήσεις;; Παρασύρετε και μένα τ' αθώο *βλεφαροπετάρισμα*. Ορίστε τα καζάντια μας. Μας απαγαγάνε οι άντρηδες και το μέλλον μας ζωγραφίζεται αβέβαιο στον καμβά της ζωής.

-Άσε τα ποιητικορομαντικοβαθυστόχαστα, δεν σ' ακούνε! Σ' εμάς μιλάς!

-Κι έλα που δεν ήθελες, δεσποινίς Τραβάτε Με Κι Ας Κλαίω. Εδώ το είχες πάρει μονότερμα. Αυτό δεν ήταν συζήτηση και διάλογος, ήταν μονόλογος.

-Lysipponna;; Για στήσε αφτάκι ν' ακούσεις την γάργαρη κι απαλή, σαν μπαμπάκι, φωνούλα σου. Σε ηχογραφήσανε κιόλας. Να και τα πειστήρια. Αλί μας και τρισαλί μας!

"1. Οι άντρες - νεάντερταλ δεν έχουν θέση δίπλα μου, ας ξαναγυρίσουν στις σπηλιές τους (ατάκα πεσίματος(?), την οποία είχα την τύχη να ακούσω: αν μου πέσει, θα μου την σηκώσεις;;). Θέλω ευγένεια, τρόπους και σεβασμό, θέλω αυθεντικότητα κι ευθύτητα, θέλω ευγενή αισθήματα. Αξίες αδιαπραγμάτευτες για μένα. 2. Είναι ξενερωτικό να βλέπω ξυρισμένα πόδια. Και πόσο μάλλον δε όταν βάζεις και βραχιόλι ποδιού (έζησα να το δω κι αυτό, ω ναι!). 3. Θέλω ωραίο και περιποιημένο ντυσιματάκι, όχι λέτσικο. 4. Δεν ξέρω τι θα κάνεις, αλλά βρες τρόπο να με κάνεις να σε θαυμάσω. 5. Αν λιγώνεις εύκολα, δεν είμαστε γεννημένοι ο ένας για τον άλλον. 6. Να 'χεις ενδιαφέροντα. Να ξέρεις πράγματα. Θέλω να μαθαίνω από σένα. 7. Στην παθολογική ζήλια, στον έλεγχο και στην καταπίεση έχω αλλεργία και μηδενικές αντοχές. 8. Να ξέρεις πώς θα φερθείς στην κάθε στιγμή. Άρα, θα πρέπει να έχεις ωριμότητα, κρίση κι αντίληψη. 9. Θέλω να είμαι η βασίλισσά σου. Να έχω την προσοχή, το νοιάξιμο και την φροντίδα σου. Δεν θέλω αδιαφορία, δεν θέλω φαλλοκρατία, δεν μπορώ να είσαι παρτάκιας. 10. Δεν μπορώ τους τσιγκούνηδες -ούτε αυτούς που ξοδεύουν αβέρτα κουβέρτα."

-Ωραία τα είπα, πανάθεμά με!

Είκοσι δάχτυλα σε ανάταση, ακολουθούμενα από γέλια, για απάντηση.

-Ρικ, για πήγαινε να τις φέρεις, να δούμε τι θα τις κάνουμε!


%%------------------------------------%%
 

Αυτές ήταν, λοιπόν, οι δικές μου εξομολογήσεις στο Men's Top 10 down, στο οποίο προσκλήθηκα απ' την Γκοφρετίνα Λιακάδα (που το δημιούργησε!) και την αγαπημένη Αριστέα
:))

Αν περιμένατε νορμάλ ανάρτηση από μένα, πολύ κακώς την περιμένατε!
Μ.



Kανόνες:
- Γράφουμε τα 10 πράγματα που αν κάποιος άντρας έκανε δε θα τον βάζαμε ποτέ στη ζωή μας.
- Καλούμε 10 φίλες να μολογήσουν το δικό τους Τop 10  Down (thumbs down).
- Μεταφέρουμε το παιχνίδι με την εικόνα του
- Aναφέρουμε ποιος μας έδωσε πάσα.

Αν επιζήσω θέλω βεγγέρα κι εξομολογήσεις με τις -που είδα ότι δεν το έχουν λάβει:


*αν θέτε, αν δεν θέτε δεν θα σας απαγάγω κιόλας :))

Τετάρτη 13 Νοεμβρίου 2013

Σαν σήμερα σε βρήκα και με βρήκες


 Η πιο όμορφη διαδικτυακή τούρτα που έχω λάβει ποτέ, 
δια χειρός του γλυκύτερου Κούνελου της Μπλογκοχώρας.
Σ' ευχαριστώ πολύ!!!

Γενέθλια. Γιορτές. Ξανά γενέθλια. Ξανά γιορτές. Άλλη δουλειά δεν έχουμε, δηλαδής; Άιντε να μοιράζει αυτόγραφα πάλι και να κάνει δηλώσεις... ώχουυυ και βαριέται!...  γιατί δεν σου το είπα αλλά σα σήμερα γεννήθηκε. Για 21 χρόνια ομορφαίνει (γκούχου γκούχου!! -χριστούλης και παναγίτσα) τον πλανήτη Γη. Πάει κι η Λυσίππη. Έκλεισε τα 21 και μπήκε στα γηρατειά οριστικά (κλαυθμός & οδυρμός μετά στηθοκοπημάτων -πλανταμός, όχι αστεία!).

Και μυστήηηρια;; Μυστήρια;;; Και παράααξενη;; Παράξενη;;; Ποτέ δεν της άρεσαν αυτές οι μέρες. Κι όχι μόνο δεν χαίρεται, αλλά ίσως να την πιάνει και μια θλίψη (είπαμε(!) παράξενη, τι δεν καταλλλαβαίνεις;;). Αυτό που την κάνει να χαμογελάει, όμως, είναι που -σα τέτοια μέρα- συναντήθηκε, στο σταυροδρόμι της ζωής, με τη μαμά της. Που βρήκε αυτή τη μαμά της, κι η μαμά της αυτήν!

Ουράνιο τόξο την προσφωνεί όλο γλύκα κι ενθουσιασμό. Γι' αυτήν είναι η γέφυρα κι ο θησαυρός μαζί. Κι όχι επειδή το επιτάσσει η κοινωνία, λόγω της γονεϊκής σχέσης. Η Λυσίππη δεν δίνει σημασία σ' αυτά, μιας κι οι ταμπέλες δεν λένε τίποτα από μόνες τους -και το έχει μάθει πολύ καλά αυτό.

Μέσα από αυτήν έγινε μάρτυρας και θαύμασε το μεγαλείο του πολύπλευρου ταλέντου και της εφευρετικότητας (μήπως ν' αρχίσει να την λέει Κύρο -Γρανάζη, you know;;;), την αίσθηση του σωστού, της δικαιοσύνης και της υπευθυνότητας, της αξιοπρέπειας, της υπομονής, της αισιοδοξίας, της ακούραστης μαχητικότητας, του πείσματος, της θυσίας και της αυταπάρνησης, της βαθιάς καλοσύνης κι αγάπης, της καταπάτησης του Εγώ... έμαθε τι πάει να πει να γεννιέσαι Κυρία, κι όχι να την παριστάνεις.
Κι όχι, δεν υπερβάλλει. Ούτε καθαγιάζει.

Συγκινείται που όλα αυτά τα χρόνια ήταν (και συνεχίζει να είναι) ουσιαστικά δίπλα της. Που επιλέγει να είναι Φίλη, αφήνοντας πίσω αυστηρά κι απόμακρα προσωπεία, μηδενίζοντας αποστάσεις. Κάνοντας έτσι χώρο για εξομολογήσεις, συζητήσεις επί συζητήσεων, απίστευτων γέλιων και διασκεδάσεων (γιατί ακόμα κι εκεί ταιριάζουν).

 "Όπως είσαι ήμουν, κι όπως είμαι θα γίνεις!" της έχει πει ουκ ολίγες φορές. (Γίνεται να μην χαμογελάς & να γεμίζεις μπροστά σε τέτοια ταύτιση;)




Ένα απ' τα τραγούδια μας, ουράνιο τόξο. 
Πάντοτε το ακούω με τέρμα την ένταση και σε θυμάμαι. 
Σαν πεταλούδα πετάς γύρω μου. 
Ανάλαφρο το πέταγμα και το ακούμπισμά σου πάνω μου. 

Έχεις πάντα τον απέραντο θαυμασμό & την αιώνια ευγνωμοσύνη μου! 

Δεν σ' αγαπώ, ούτε σε λατρεύω... αυτό που νιώθω δεν χωρεί σ' αυτές τις λέξεις, τις ξεπερνά. 

Και να σου πω πως δεν ξέρω αν είμαι η τέλεια κόρη 
(αλλά ξέρω πως για σένα είμαι -άλλωστε για την κουκουβάγια το κουκουβαγάκι της είναι το ομορφότερο και το καλυτερότερο!), μα ελπίζω να σου επιστρέφω όσο το δυνατόν πιο πολύ όλο αυτό που μου δίνεις εσύ με τόση ανιδιοτέλεια. Και μακάρι να σου μοιάσω, όχι μόνο σαν μάνα (αν και όταν) αλλά και σαν άνθρωπος!


Ακόμα θυμάμαι τότε που είχες έρθει εδώ και διάβαζες 
κλαίγοντας το Ε. Κι εγώ αναρωτιόμουν αν έκλαιγες σ' αυτό 
τι θα έκανες με το Ζ, με αποκορύφωση τη στιγμή που 
θα σου έλεγα ότι είχα Εσένα στο μυαλό μου όταν το έγραφα

Τετάρτη 6 Νοεμβρίου 2013

Ο διαβάτης

Ο διαβάτης

Υπάρχει ένας διαβάτης με χαμηλωμένο το κεφάλι του.
Το ντύσιμό του απλό.
Το περπάτημά του αργό, σχεδόν αέρινο. 

Ένας διαβάτης που αφοπλίζει το πέρασμά του.
Αφήνοντας κάτι το απόκοσμο, όμορφο απόκοσμο.
Αποπνέοντας γαλήνια τρυφερότητα.  

Οι κινήσεις του ξεχειλίζουν γλυκύτητα και κομψότητα. 
Ο λόγος του σκέτη μελωδία.

Μια παρουσία που σε κατακλύζει. 
Σε κάνει να νιώθεις οικεία. 
Σε κάνει να ανοίγεσαι. 

Ένας διαβάτης που ξέρει να παρατηρεί γύρω του. 
Ν' ακούει, ν' αφουγκράζεται. 
Που ξέρει ν' απλώνει το χέρι του -κάτι από βελούδο στο άγγιγμά του.
Να απαλύνει τον πόνο. 
Και να τον αντικαθιστά με όμορφα συναισθήματα. 

Ένας διαβάτης που το όνομά του είναι Αγάπη. 



When I feel alone I reach for you
And you bring me home
When I'm lost at sea I hear your voice
And it carries me

[They say in heaven love comes first]


Δευτέρα 4 Νοεμβρίου 2013

Κλείσε τα μάτια


Πατάς το play. 
Κλείνεις τα μάτια, για να υποδεχτεί ο νους κι η ψυχή σου τις πρώτες νότες. Ευθύς αμέσως, τα πάντα γεμίζουν υπέρλαμπρο φως. Μεταφέρεσαι σε μια τεράστια, στολισμένη γιορτινά, αίθουσα υποδοχής, με απαστράπτοντα φώτα, που πηγάζουν από υπέροχους πολυελαίους. Εσύ με μπούκλες το μαλλί και πιασμένο σε έναν σικάτο κότσο, με τούφες να πλαισιώνουν το πρόσωπό σου. Ενδεδυμένη με ένα εντυπωσιακό φόρεμα εποχής. Κατευθύνεσαι στο κέντρο της αιθούσης, όπου σε περιμένει ένας νέος -έχοντας κι αυτός την πρέπουσα ενδυμασία. Πριν καν πλησιάσει ο ένας τον άλλον, αρχίζετε να στροβιλίζεστε στον γλυκό απόηχο των οργάνων, που πάλλονται αισθαντικά, μέχρι να παίξουν και την τελευταία νότα και τα φώτα σβήσουν. 


"Το βαλς των ματιών"
Τι ωραίος τίτλος. :)

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

Virtual Revolution!! Η Κυβέρνηση..

-Επιτέλους, ήρθες, βρε Περσεφόνη. Τέτοια καθυστέρηση εσύ και τα μισθά των εργαζομένων.

-Τι να σου κάνω, Λυσίππη μου; Φαγώθηκε ο Τέλης να στρώσουμε. Και ξέρεις πως όταν θέλει κάτι ο Τέλης, σε σταυρώνει. Τι ήταν, όμως, αυτό που δεν μπορούσε να περιμένει;

-Κάτσε να ψήσω καφέ, να σου πω. Μην τυχόν και πεις τίποτα στην Μαριλού, ε; Θα φτάσει μέχρι την Χίο η χάρη μου, και θα λένε ότι τα 'χασε η βαριόμοιρη η Λυσίππη.

-Αφού ξέρεις πως είμαι τάφος!

-Τάφος τάφος, αλλά ούτε ο τάφος κανενός Αγίου να ήσανε, βοήθειά μας, τόσο πολυσύχναστος που είσαι.

-Άει χάσου, μυρμηγκάκι.

-Άντε, έτοιμος ο καφές! Και τι καφές, ε; Δες καϊμάκι... ούλο έκλεισε, ούτε μία τρούπα. Και τώρα το στόμα σου θα το απασχολείς τρώγοντας τα κουλουράκια και πίνοντας τον καφέ. Δεν θα με διακόψεις! Και τ' αφτιά σου τεντωμένα, ν' ακούσεις τα παθήματά μου.

Που λες, όλα ξεκίνησαν στις 23 του αλλουνού του μήνα... του Οκτωβρίου. Είχα βγει βόλτα -μα είχε τόσο υπέροχο καιρό, τόσο!- κι είχα βάλει και το καινούριο μου το φόρεμα. Τι ωραίο μωρέ. Μπεζάκι, με καφετιά διακοσμητικά κουμπάκια κι ακανόνιστο τελείωμα. Τι έλεγα; Α, ναι. Δεν είχα προλάβει να ξεμακρύνω καλά - καλά, και σταματάει ένα αυτοκίνητο μπροστά μου και κατεβαίνουν τρεις και με μπάζουν κακήν κακώς μέσα, φορώντας μου μια χαρτοσακούλα. Μα χαρτοσακούλα; Καθόλου ντιστενγκέ! Άσε που κόντεψα να πάθω ασφυξία και ν' αφήσω εκεί μέσα τα κοκαλάκια μου. Και στροφή;; Στροφήηηη;; Ίλιγγος κόντεψε να μου 'ρθει. 

Με τα πολλά φτάσαμε, και με πήγαν σε κάτι σαν αποθηκάκι. Τρώγλη, Περσεφόνη μου. Δεν είχα πού να κάτσω. Όλα σκονισμένα και μες στη βρόμα. Μαγαρίστηκε και το καινούριο μου φορεματάκι. 

Θα πέρασε καμιά ώρα, ώσπου άρχισαν να έρχονται διάφοροι και να μου αφήνουν κάτι χαρτοφυλάκια, λέγοντάς μου να αναλάβω κάτι θέσεις... υπουργιλίκια, υφιπουργιλίκια... τέτοια. Τι καλοί μου, τι χρυσοί μου! Τι δεν θέλω, τι θα τα πάρεις! Πρώτος ήρθε ο Ανταίος, με ταμπελάκι "Υπουργείο Εθνικής Άμυνας". Μετά η Κική, που μ' έβαλε στο "Υπουργείο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας", κι ήρθε και συμφώνησε μ' αυτή της την απόφαση η Joan Petra. Στο καπάκι έρχεται κι η Mairi Grasia, για να με τοποθετήσει στο "Υπουργείο Εξωτερικών". Κατόπιν, η me (maria) με την απόφασή της για "Υπουργό Επικρατείας". Ώσπου δεν άντεξα άλλο και φώναξα: ΜΠΑΣΤΑ! Τόξο θα γίνω για να τα προλάβω όλα; Χταπόδι είμαι; Ο Τιραμόλας είμαι; Τι είμαι, τέλος πάντων; 

Ε, περνάει κάνα δίωρο (μ' αφήσανε να πάρω καμιά ανάσα, γιατί είδαν που άστραψε το μάτι μου σαν κρύσταλλο Βοημίας) κι έρχεται ο Ανταίος μαζί με την Αριστέα, και μου δίνουν νέο φάκελο, αδειανό, για να φτιάξω δικό μου σχήμα και να τον γιομίσω.



Κλείνει η πόρτα, φεύγουν... και δεν χάνω χρόνο η τραβάτε-με-κι-ας-κλαίω.

Βουαλά... 

Πρωθυπουργός: Ανταίος
Αντιπρόεδρος: Αριστέα

Υπουργείο Εξωτερικών
Υπουργός: Αγριμιώ
Υφυπουργός: Alex Dm

Υπουργείο Οικονομικών
Υπουργός: Ο Εξερευνητής
Υφυπουργός: Eleftheria S.

Υπουργείο Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης
Υπουργός: ant aftou
Υφυπουργός: Birdy

Υπουργείο Εσωτερικών  
Υπουργός: Marina D Queen
Αναπληρωτής Υπουργός: Love addict

Υπουργείο Εθνικής Άμυνας
Υπουργός: ΜΑΡΙΑ Π.
Αναπληρωτής Υπουργός: Hengeo
Υφυπουργός: Siren girl

Υπουργείο Ανάπτυξης και  Ανταγωνιστικότητας  
Υπουργός: Selcouth
Υφυπουργός: confusedmind
 Υφυπουργός: GeorgeG

Υπουργείο Υποδομών, Μεταφορών και Δικτύων
Υπουργός: η τάδε
Υφυπουργός: Mayumi

Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας  και Κλιματικής Αλλαγής
Υπουργός: me (maria)
Αναπληρωτής Υπουργός: Μαρία Νι

Υπουργείο Παιδείας και Θρησκευμάτων
Υπουργός: ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ...!
Υφυπουργός:  Sideras
Υφυπουργός: Μαρία Π.

Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού
Υπουργός: Λιακάδα
Υφυπουργός:
Levina
Υφυπουργός  Αθλητισμού: ΕΚΦΡΑΣΟΥ

Υπουργείο Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Πρόνοιας
Υπουργός: Koueen
Υφυπουργός: meli kanella

Υπουργείο Υγείας  
Υπουργός: Katerina Verigka
Υφυπουργός: Georgia
 Υφυπουργός: xristin

Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
Υπουργός: Mairi Grasia
Αναπληρωτής Υπουργός: Eva

Υπουργείο Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων
Υπουργός: paloma
Υφυπουργός: vailie

Υπουργείο Δημόσιας Τάξης και Προστασίας του Πολίτη
Υπουργός: Φλώρα
Υφυπουργός: nikol

Υπουργείο Τουρισμού
Υπουργός: Πιγκουίνος
Υφυπουργός: Pink Angel

Υπουργείο Ναυτιλίας
Υπουργός: Αλς

Υπουργείο Μακεδονίας-Θράκης
 Υπουργός: Nalia

Υπουργός Επικρατείας: Joan Petra
 

Υφυπουργός Δημόσιας Ραδιοτηλεόρασης: το φονικό κουνέλι
Αναπληρωτής: giwta ar

Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ και Κυβερνητικός Εκπρόσωπος: agriomeli

Επόμενος ανασχηματισμός από: paloma, nikol, Love addict.



  -Καλά, όλα αυτά γίναν στον ύπνο ή στον ξύπνιο σου, βρε Λυσίππη;;;