Δευτέρα 24 Δεκεμβρίου 2018

...σουτ!


« … Σουτ! Αρχίζει το παραμύθι! Όταν τελειώσει, θα ξέρουμε περισσότερα απ΄ ότι τώρα… » Χ.Κ.Άντερσεν



…Μια φορά κι έναν καιρό στα χρόνια και στα μέρη μας ήταν μια… βιβλιοθήκη. Παραμονή Χριστουγέννων και η βιβλιοθηκάριος δεν έβλεπε την ώρα να σχολάσει και να γυρίσει στο ζεστό της σπιτικό. Όταν έφτασε η ώρα λοιπόν, κοίταξε αν όλα ήταν εν τάξει, ενεργοποίησε το συναγερμό και κλείδωσε ανυπόμονα τα βιβλία στην ησυχία τους. Όμως … ήταν ; Πρακτικά ναι, ήταν όλα τακτοποιημένα τα βιβλία με τους κωδικούς στα ράφια τους και τη βαριά μυρωδιά του παλιού χαρτιού στον αέρα.

Κατά τις 8 στο σκοτάδι, που μετά βίας έσπαγε το χλωμό της εξόδου κινδύνου φωτάκι, σύρθηκε μια σκιά. Μετά από λίγο και αναποφάσιστα σύρθηκε άλλη μια. Σαν κάτι να μετακινήθηκε, να θρόισε, σαν κάτι να φυλλομετρήθηκε με ένα αβέβαιο ήχο γυρίσματος των σελίδων. Στην πτέρυγα των κλασικών εικονογραφημένων παραμυθιών ίσα που ακούστηκε ένας σαν πεταλούδας στεναγμός. Σε λίγη ώρα , με ένα τρόπο που μόνο στα παραμύθια γίνεται, μια στρατιά παλιά βιβλία της παιδικής λογοτεχνίας του 19ου αιώνα απλώθηκε σε ένα τραπέζι ανάγνωσης, ανάβοντας με τον ίδιο υπερφυσικό τρόπο και το πράσινο πορτατίφ. Τα «παιδιά» του Χ.Κ.Άντερσεν είχαν τηρήσει τη συμφωνία τους για το έκτακτο meeting της διάσωσής τους. Εδώ και αρκετές νύχτες χέρι χέρι περνούσαν τα θέματα της ημερήσιας διάταξης που θα έβαζαν στο τραπέζι εδώ και τώρα .

Θέμα 1ο: - στα αζήτητα. Μα στα αζήτητα τα παραμύθια αυτά που δυο αιώνες ενσωμάτωναν τη διαφορά, αγκάλιαζαν τη διαφορετικότητα, προάσπιζαν την αγάπη, θρυμμάτιζαν την ταξική ανισομέρεια; !! Σε τι διχασμένο κόσμο θα μεγαλώσουν τα σημερινά παιδιά, άλλα να ανήκουν στη μια όχθη και άλλα στην απέναντι;
Θέμα 2ο: - η διάσωση του αγαπημένου τους κοριτσιού με τα σπίρτα πριν ξαναπεθάνει ξυλιασμένο. Αφού δε ζητήθηκαν να διαβαστούν από κανένα παιδί δεν είχαν καμία ελπίδα.

Στη συνεδρίαση πήραν μέρος όλοι οι αζήτητοι τίτλοι: η βασίλισσα του χιονιού με την τετράγωνη λογική, ο χιονάνθρωπος που αδιόρθωτα ερωτευόταν τη φλόγα μιας ξυλόσομπας, το ασχημόπαπο που έγινε κύκνος, το έλατο που ανυπομονούσε να μεγαλώσει, τα κόκκινα παπούτσια που έσταζαν αίμα χορεύοντας ένα αδιάκοπο μπαλέτο, ο αυτοκράτορας με τα αόρατα ρούχα και τις αλαζονικές του αυταπάτες και ο γιος του μπαλωματή. Πριν ακόμη ξεκινήσει η συζήτηση για την επιβίωσή τους σιγά σιγά σύρθηκαν κι άλλοι τίτλοι, με την αγωνία έκδηλη στα εξώφυλλά τους για το αβέβαιο μέλλον τους: ο Σκρουτζ του Κ. Ντίκενς με χρυσοσκαλισμένη τη «Χριστουγενιάτικη Ιστορία» στη φθαρμένη του όψη, αυτός βλέπετε γνώρισε μέρες μεγάλης ζήτησης και το «Ένα δέντρο μια φορά» του Τριβιζά που γύρισαν και κοίταξαν έκπληκτοι όλοι αφού ο Ευγένιος ήταν περιζήτητος από τους νέους γονείς.

-Γιατί ήρθες Σκρουτζ; ρώτησε ο αυτοκράτορας, κάθε χρόνο γίνεσαι διασημότητα έτσι κι αλλιώς.

-Ωωωω ναι, μια διασημότητα την έχω, αλλά πού; Στην τηλεόραση και στο ίντερνετ μόνο. Έχω πολλά χρόνια να ζητηθώ και να ξεφυλλιστώ. Πάω να ξεφτιλιστώ!

-Κι εσύ Ήταν ένα Δέντρο μια φορά του Ευγένιου γιατί ήρθες εδώ; Πουλιέσαι και παίζεσαι παντού.

- Συμπάσχω γιατί κι εγώ θα μπαγιατέψω και ίσως έχω μια νέα οπτική των πραγμάτων να καταθέσω, είπε το Δέντρο.

Ο Σκρουτζ στη λέξη «καταθέτω» χασμουρήθηκε βαθιά. Πάλι λεφτά θα ζητήσουν, σκέφτηκε. « Η συνεδρίασις άρχεται και ο Σκρουτζ κρατά τα πρακτικά» είπε η Βασίλισσα αποφασιστικά. Ο Σκρουτζ αναπήδησε και παραλίγο να πέσει από την καρέκλα.

«Στα αζήτητα» το πρώτο μας θέμα, τι φταίει και τι κάνουμε γι΄αυτό. Αρχίζοντας από εμένα, έχασα από χρόνια την αίγλη μου. Αντικαταστάθηκα από τη Barbie και όλα της τα αξεσουάρ. Κανένα κορίτσι δεν πιστεύει πια σε βασιλοπούλες. Ό,τι καλό παραμόρφωνε ο καθρέφτης στις σελίδες μου διορθώνεται σήμερα από 6χρονα σε selfies με photoshop !!”

-Κανένας δεν πιστεύει σε αυτοκράτορες, συμπλήρωσε ο αυτοκράτορας. Οκ, μια ματαιοδοξία την έχω, τόσο που έγινα ρεζίλι νομίζοντας ότι μου έραψαν ρούχα που μόνο έξυπνοι θα έβλεπαν πάνω μου και επιδείκνυα και τα απόκρυφά μου ο ανόητος παντού αλλά ένα γέλιο το χάριζα τουλάχιστον.

-Κι εγώ νιώθω ξεγελασμένο είπε το έλατο στη σειρά του. Μέχρι να στηθούν τα πλαστικά έχουν ξεκολλήσει οι μισές βελόνες. Οι οικολόγοι ωρύονται και ελάχιστοι με στολίζουν σε κήπο ή βεράντα με τις ρίζες μου! Ούτε πριόνια ούτε καυσόξυλα μετά.

-Θα σας πω εγώ τι φταίει παιδιά, που δεν είμαστε στη μόδα αν και είμαστε περισσότερο από ποτέ! πήρε το λόγο ο γιος του μπαλωματή. Ο πατέρας μας ο Άντερσεν ορφάνεψε πάμφτωχος και κακάσχημος. Για σκεφτείτε, ποιος θα κοιτάξει σήμερα ένα άπορο και δύσμορφο παιδί; Εδώ το ξανθό μας κορίτσι με τα σπίρτα θα πεθάνει, είχε στη θέση του ελπίδα κανείς; Μπα ! Τον απέρριψαν στη Βασιλική Σχολή Θεάτρου της Κοπεγχάγης που ονειρευόταν να φοιτήσει γιατί τον βρήκαν λέει αποκρουστικό. Ποιος αποκρουστικός έχει πέραση σήμερα; Κανείς. That’s all! Όλοι μας οι ήρωές του, μαραζώνουμε από μοναξιά. Γιατί; Γιατί και ο πατέρας μας κατέφυγε στο κουκλοθέατρο που έφτιαξε μόνος του για να φαντασιώνεται παρέες, αναγνώριση και έρωτα. Όσες προτάσεις γάμου έκανε του γύρισαν πίσω φασκελωτά. Είμαστε τα απωθημένα του βιώματα. Οι «κακοί» του πατέρα μας ούτε δράκοι ήταν ούτε μάγισσες. Ήταν οι εκπρόσωποι της ματαιοδοξίας, του σνομπισμού, του κατάφωρου εγωισμού και της παγερής αδιαφορίας. Αυτά τα έζησε πριν δυο αιώνες και σήμερα δεν άλλαξε τίποτα, ε; Τι ελπίδα έχει ένα μολυβένιο ακρωτηριασμένο στρατιωτάκι που ακούνε αναπηρία και ανασηκώνουν τους ώμους; Το ασχημόπαπο που τότε όλοι κλώτσαγαν και τσίμπαγαν, σήμερα δε θα ήταν θύμα bullying; Χα ! Κανείς δεν αποδέχτηκε τη διαφορετικότητά του νεοσσού μέχρι να γίνει κυκνοστάρ. Πλούσιοι και τυχεροί vs φτωχοί και άτυχοι, δυο κόσμοι που ποτέ δε συναντιώνται. Παράλληλα σύμπαντα είμαστε - και μάγκες; Μη γελιέστε. Όλοι οι λαμπροί φιλανθρωπισμοί της κάμερας εντείνουν τη διαφορά. Μόνο τις τουαλέτες των παρουσιαστριών να δείτε στους εράνους της τηλεόρασης κάθε Χριστούγεννα θα καταλάβετε. Η κραυγαλαία δημόσια φιλανθρωπία ΔΕ ΓΕΦΥΡΩΝΕΙ! Πάρτε το χαμπάρι. Επικυρώνουν και το ρατσισμό και την απόσταση. Συμφιλίωση ούτε υπήρξε, ούτε θα υπάρξει. Από την εργατική επανάσταση μέχρι και τα σημερινά πολιτικά δρώμενα, το ανθρώπινο δικαίωμα είναι λαχνός. Γι αυτό και οι περισσότεροι ήρωες του πατέρα μας του Χανς καταφεύγουμε στη συμβολική μας φυγή από αυτό τον κόσμο. Αρνούμαστε τέτοιου είδους στυγνή πραγματικότητα. Κι έτσι πεθαίνουμε ξυλιασμένοι, λιωμένοι, περιγελασμένοι, ξύλα για το τζάκι. Άστα βράστα. Αναξιοπαθούντες, ανάπηροι, άρρωστα ορφανά, προσφυγόπουλα, συσσίτια, bazaars και οι άστεγοι είμαστε η συνθήκη της φιλανθρωπικής ελίτ.

Το κορίτσι με τα σπίρτα δάκρυσε. Για λίγο ένιωσε να ανήκει, ένιωσε αποδεκτή. Χειροκροτήματα ξέσπασαν δυνατά και αγωνιστικά φρονήματα γεννήθηκαν μεμιάς.

-Όχι, άλλαξε και κάτι ακόμη παιδιά, πετάχτηκε το δέντρο του Ευγένιου που είμαστε στα αζήτητα. Διανύουμε μια ψηφιακή εποχή. Αποδεχτείτε το. Αν θα προβάλλουμε τα νοήματά μας θα είναι σε κάνα i pad ιδιωτικού σχολείου, σε καμιά σχολική παράσταση, άντε να μελετηθούμε και από κάνα φοιτητή και τέλος. Ελπίζουμε μόνο να παραμείνουμε Ιδέα. Άντε να αποκτήσουμε και σαν κλασικά εικονογραφημένα, αξία συλλεκτική. Και καλύτερα έτσι. Από το να λένε «αχ! Τα κακόμοιρα!» καλύτερα παρέα όλοι εδώ. Φτωχοί, περιφρονημένοι και καταφρονεμένοι, όλοι ενωμένοι και ποτέ νικημένοι! φώναξε υψώνοντας το χέρι σε γροθιά. Μόνοι μας και με τις ικανότητές μας ο καθένας θα λύσουμε τα θέματά μας!

Μετά από αυτό το λογύδριο σε τόνους νέου συνδικαλιστή, μάτια έτρεχαν βρύσες και μπράβο, ζήτω , έτσι, ακούστηκαν από όλους που κουνούσαν το κεφάλι επιδοκιμαστικά.

Η άρχουσα βασίλισσα του χιονιού συγκινημένη ρώτησε το Σκρουτζ:

-Γράφεις τα πρακτικά;

-Πού να γράψω μωρέ βασίλισσα, δε βλέπω από το βούρκωμα κι ας ανήκω του Ντίκενς εγώ. Την ίδια μοναξιά με εσάς νιώθω! Να δούμε τι θα κάνουμε και με το ξανθό κουκλί που προσεχώς θα ανάψει όλα τα σπίρτα να ζεσταθεί και θα κοκκαλώσει ξυπόλητο και σύξυλο ως την αυγή; είπε ο Σκρουτζ, και πρώτος με χέρι που έτρεμε σπαραξικάρδικα ( από τσιγκουνιά φυσικά) άφησε μπροστά στο κορίτσι την τυχερή του δεκάρα.

-Με αυτή θα κάνεις μια νέα αρχή, πάρτη και θα σου φέρει γούρι, της χαμογέλασε τρυφερά.

-Πλάκα κάνεις μωρέ Σκρουτζ; με μια δεκάρα ούτε κουλούρι δεν αγοράζει! Ξηλώσου! Πάτησε φωνή η μπαλαρίνα αυταρχικά.

-Μα...

-Μα και ξερός! Κόψε επιταγή εδώ και τώρα. 6ψήφια, ε; Είπαμε, μόνοι μας θα λύσουμε τα προβλήματά μας. Στον τάφο σου θα τα πάρεις παλιόγερε;
Ο γιος του μπαλωματή της έδωσε ρούχα παλιά αλλά ζεστά να φορέσει. Ο χιονάνθρωπος της έδωσε να φάει την καροτένια του μύτη. Το έλατο που βιαζόταν να μεγαλώσει της άφησε όλα του τα στολίδια να ομορφύνει το νέο της σπιτικό. Η βασίλισσα του χιονιού θα τη φιλοξενούσε μέχρι να συντονίσουν το νέο ξημέρωμα. Η μπαλαρίνα της χτένισε τα μαλλιά σε μια όμορφη, μακριά πλεξούδα. Το ασχημόπαπο που ψιλοάργησε να δικαιωθεί, στο τέλος της μίλησε στην άκρη πολλή ώρα γι΄αυτό που λέγεται καρτερικότητα και υπομονή.

Τα πρακτικά έκλεισαν με μια φράση και μια απόφαση: βοήθεια ούτε περιμένουμε, ούτε καταδεχόμαστε αν είναι για δημόσια προβολή. Μόνοι μας και μαζί, με τα ελαττώματα και τις αδυναμίες μας τα καταφέρνουμε. Πιστεύουμε στο ένα και μόνο νόημα των Χριστουγέννων: βοήθεια, ομόνοια, κατανόηση, αγάπη.



Ήταν η συμμετοχή μου στη φωτό-συγγραφική σκυτάλη ΙΙ της φίλης μας marypertax στη Γήινη ματιά με την εικόνα που μου πέρασε το δελφινάκι. Κάνω πάσα στη Σμαραγδένια με την ελπίδα ότι η φωτογραφία μου θα την εμπνεύσει για το καλύτερό της.













Μαζί με το Λυσιππάκι ευχόμαστε καλά Χριστούγεννα, η νέα Χρονιά να φέρει στόχους κι ελπίδα, λάμψη και φως εσωτερικό να αναβλύζει από την καρδιά μας, η δοτικότητα να μετρηθεί σε πράξεις, η αγάπη να πάρει μορφή!








55 σχόλια:

  1. Συγκλονιστικό !!!!!
    απ την καρδιά μου το βγάζω Αννέτα μου ! συγκλονιστικό !!!
    Πραγματική ελεγεία για την σημερινή ημέρα. Και χαίρομαι ιδιαίτερα μα την αλήθεια, που του ανέβασες σήμερα. Έτσι, με την καρδιά σου, μέσα από το πανέμορφο αυτό δρώμενο, του δίνεις την διάσταση της επικαιρότητας.
    Μια Άγια νύχτα, με τις σκέψεις σου, τα μηνύματά σου, την ευφευρετικότητα του νου και της πλοκής σου.
    Με έχεις συγκινήσει αφάνταστα να το ξέρεις ! ειλικρινά.
    Καλά Χριστούγεννα σε σένα και στην Αναστασία μας με την καρδιά μου.
    Φιλιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πάντα έρχεσαι με ένα καλό λόγο Γιάννη, με το χαμόγελο και την ευχή. Να τα κρατήσεις αυτά τα στοιχεία, είναι η ομορφιά της συμπόρευσης και της αποδοχής. Τα φιλιά μας !

      Διαγραφή
  2. Το πλεονέκτημα της συγκατοίκησης είναι πως έχεις την χαρά του backstage - σαν ένα τραπέζι που λίγο λίγο το ετοιμάζεις - - τα ποτήρια, τις πιατέλες, τα μαχαιροπίρουνα κλπ - - και μετά στέκεις, σιωπηλά, και καμαρώνεις/χορταίνεις την εικόνα μέχρι να έρθουν οι καλεσμένοι και να πάρουν τη θέση τους στο τραπέζι. Έτσι κι εγώ, πρώτα το χάρηκα απ' την "κλειδαρότρυπα" του προσχεδίου και τώρα το χαίρομαι και με κάθε επισημότητα. Ίδια η χαρά, ίδιο το αίσθημα του δεν-σε-χορταίνω. Μια δύσκολη φωτογραφία, που μοιραία σε βάζει σε κλισέ τρόπο σκέψης. Αλλά το δικό σου μυαλό σαν άλλο πουλάκι της φωτογραφίας που παραδίδεις, και περνάς όλα κείνα τα μηνύματα που κρύβει μέσα της η φωτογραφία που σου δόθηκε ως πυξίδα έμπνευσης. Το βιβλίο που πνέει τα λοίσθια μπροστά σε μια τρέχουσα ωδή που υμνεί την οθόνη, και μαζί όλα τα συμπτώματα που κάνει την κοινωνία ν' αρρωσταίνει. Εξαιρετικό το μήνυμα, εξαιρετικό το αποτέλεσμα... Μέσα από μια υπέροχα καλογραμμένη ιστορία.

    Καλά μας Χριστούγεννα, ναι, με βοήθεια, ομόνοια, κατανόηση και αγάπη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. η ανθρώπινη κοινότητα πάντα νοσούσε Λυσιππάκι μου κι ούτε θα αλλάξει κάτι ποτέ. Ο πλανήτης ανέκαθεν γυρνούσε και θα γυρνάει με τα δυο του ημισφαίρια παντελώς ετερόκλητα και καθόλου σαν συγκοινωνούντα δοχεία. Γι΄αυτό κι εμείς πού και πού σκαρφιζόμαστε κανά παραμύθι μπας και τα ξεχάσουμε αυτά και ζήσουμε ακόμη λίγη πλάνη.
      Άβε συγκατοικάκι ! :-)

      Διαγραφή
  3. Ανετα κι μου το πήρες το κοριτσακι και το πηγες πολύ μακρυα φιλη μου..τι εμνευση!!! ποσο μου αρεσε που εδωσες αυτην την διασταση οπως λέει και ο Γιαννης απο πανω..
    Μακάρι τα πρακτικά ολων των συνελευσεων του κοσμου φιλη μου να κατεληγαν σε αυτα τα συμπερασματα..οπως το λες....βοήθεια, ομόνοια, κατανόηση, αγάπη.
    Ποσο πιο ωραιότερος θα ηταν ο κοσμος μας!!! Ενα ομορφο παραμυθι με πολλα μηνυματα Αννετά κι μου έγραψες..πολύ ομορφη η συμμετοχη σου στην σκυταλη...οπως και πολύ ομορφη και η εικονα που επελεξες για μενα..σε ευχαριστω πολύ ..
    Να περασεις τις καλυτερες γιορτες σου με τους αγαπημενου σου..
    ΚΑΛΑ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ..ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ...φιλακιαααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Για αρχή Ρούλα μου, χρόνια πολλά και καλές εμπνεύσεις με τη φωτό που σου παρέδωσα. Είμαι σίγουρη ότι θα περάσεις μέσα από αυτή, τα δικά σου μηνύματα με το δικό σου στίγμα.
      Όσο για ... συνελεύσεις και πρακτικά κλπ όλοι ξέρουμε καλά τα παιχνίδια στο τραπέζι και τα κάτω από το τραπέζι και πως η ομοφωνία είναι μόνο για ... τα παραμύθια! ( δημότης της Ψινακούπολης γαρ και παρακολουθώντας τις κοινωνικο-πολιτικές εξελίξεις γενικά δεν έχω καμία απολύτως αυταπάτη). Δεν πειράζει όμως. Τίποτα δεν μας εμποδίζει να στύβουμε τη λεμονόκουπα και να βγάζουμε το δικό μας ζουμί.
      Τα φιλιά μου και καλή συνέχεια !

      Διαγραφή
  4. Τι ιδέα!!! Για να ''βροντοφωνάξεις'' το αληθινό πνεύμα των Χριστουγέννων έφτιαξες ένα θαυμάσιο παραμύθι με πρωταγωνιστές τα βιβλία που αραχνιάζουν στο πέρασμα των χρόνων. Αλήθειες γεμάτες συναισθήματα κατακλύζουν το παραμύθι σου. Αυτό με την φιλανθρωπική ελίτ τόσο πετυχημένο!
    Μπράβο Αννούλα- Αννέτα- Αννετά-κι μου!
    Να σαι καλά. Θερμά Συγχαρητήρια για όλο αυτό το ταξίδι που μας χάρισες, με τον προβληματισμό του έντονο.
    Η φωτογραφία της Ρούλας πολλά υποσχόμενη
    Καλές γιορτές και στις δυο Κυρίες αυτού του e-σπιτικού. Να περάσετε όμορφα Χριστούγεννα και να ευχηθώ μαζί σας το πνεύμα των Χριστουγέννων να κυριαρχήσει- έστω -φέτος.
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, ναι Αννούλα μου, αν δεν έβγαζα το άχτι που έχω για όλη αυτή τη δηθενιά της απαστράπτουσας φιλανθρωπίας θα έσκαγα. Άσε που αποφορολογείται κιόλας. Ας μην βγάλουμε όμως τα άχτια μας ( χαχα) μέρες γιορτινές εδώ για κάτι που δεν αλλάζει.
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια
      Χρόνια πολλά και φιλιά και από τις δυο μας!

      Διαγραφή
  5. Τι όμορφο παραμύθι, τόσο ταιριαστό με το πνεύμα των ημερών! Χρόνια πολλά, Λυσιππάκι και Αννετά...κι, ονειρεμένα Χριστούγεννα στο σπιτάκι σας, εύχομαι.
    Πολλά φιλάκια, και του χρόνου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως ακριβώς το λες, ένα παραμύθι. Και Ciao δεν το λες αλλά με τον τρόπο του κάτι είχε να πει κι αυτό.
      Σε ευχαριστούμε Πίππη, χρόνια πολλά και καλά !

      Διαγραφή
  6. Μπράβο Αννετακι!! Δεν έχω λόγια για το εκπληκτικής έμπνευσης παραμύθι σου!! Για τους ήρωες που συγκέντρωσες, τα μηνύματα που τοσο έξυπνα, σθεναρά και με ευασθησια πέρασες!! Συγχαρητήρια!! Ειστε ταλαντουχοι συγκάτοικοι εκεί ωρε κοριτσουδια!!
    Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα να έχετε Λυσιππακι κι Αννετάκι!! Να ξεχειλίζετε υγεια, χαμόγελα, έμπνευση!! Φιλάκια ολόγλυκα!! 🎄🍫🍭

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τα σχόλιά σου μας αφήνουν πλατύ χαμόγελο! ( ναι, προεξοφλώ και της Λυσίππης μας σα να την έχω τώρα εδώ μπροστά μου.)
      Ναι, ακριβώς κάποια μηνύματα ήθελα να περάσω.
      Τα φιλιά μας και τα χρόνια μας πολλά !

      Διαγραφή
  7. Χρόνια πολλά και καλά Χριστούγεννα .
    Το διάβασα εχθές και ήρθα πάλι σήμερα να το ξαναδιαβάσω .
    Τί έμπνευση ήταν αυτή Αννετάκι μου!
    Με φοβερά μηνύματα και προβληματισμούς .
    Αυτές οι τουαλέτες των χιλιάδων ευρώ σε φιλανθρωπικά δρώμενα, πολύ με εκνευρίζουν.
    Όλα για το θεαθήναι .
    Να είσαι καλά για την ωραία ιστορία που μας χάρισες .
    Η φωτογραφία της Ρούλας είναι κι αυτή πολλά υποσχόμενη.
    Φιλάκια πολλά .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. περί διχασμού και θεαθήναι ο λόγος γλυκιά μου Ρένα. Όλα τα άλλα είναι απλώς ... παραμύθια :-)
      Τα χρόνια μας πολλά και την αγάπη μας!

      Διαγραφή
  8. Αννετά...κι μου,
    Αν και ξεπέρασες κατά πολύ το όριο των λέξεων που η διοργανώτρια μας έθεσε ως όρο, η κατακλείδα των πρακτικών προσωπικά με αποζημίωσε τόσο μα τόσο πολύ!!! Σ’ ευχαριστούμε που άφησες «ελεύθερη» την είσοδο για το παραμύθι σου και καταφέραμε όλοι μας να τρυπώσουμε μέσα!!! Να είσαι καλά!!! Καλά Χριστούγεννα με «βοήθεια, ομόνοια, κατανόηση, αγάπη!!!»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ή μήπως τελικά μπερδεύτηκα με το όριο των λέξεων με κάποιο άλλο δρώμενο?
      Αν ναι, ζητώ συγνώμη, αλλά λίγο η πίεση των ημερών και λίγο το Αλσχάϊμερ που λέγαμε, το έκαναν το θάμα τους!!! :)

      Διαγραφή
    2. Το ξέρω ότι καταχράστηκα το όριο, δεν έκανες λάθος Ανέσπερη φίλη μου. Μου ήταν όμως αδύνατη η αναπαραγωγή του κλισέ, έτσι ή θα αποσυρόμουν ή θα συμμετείχα. Δεν με πειράζει καθόλου να εξαιρεθώ από την κλήρωση της φωτο- συγγραφικής Σκυτάλης γιατί το ζητούμενό μου ήταν να αποδώσω αυτό που θα με ικανοποιούσε κι αυτό δε σήκωνε περικοπές. Ούτε εγώ ήθελα να κουράσω κανέναν αλλά κι από την άλλη εξυπηρέτησα με χαρά μου τη ροή που ανετράπη λόγω συγκυριών. Βάλε και λίγο Χριστούγεννα μέσα, βάλε λίγο και που οι κανόνες παραβιάζονται ασύστολα από τις Αρχές, μια παρατυπία ακόμη, ε, είμαι στο πνεύμα των ημερών όπως και να το δεις χαχα! Όλα για την κατακλείδα ήταν όπως ακριβώς το λες. Το ζουμί.
      Χρόνια πολλά και από τις δυο μας, τα φιλιά και την αγάπη μας! :-)

      Διαγραφή
    3. Αυτό προς όλους κι όχι μόνο σε σένα, Ζωή μου: δεν ήξερε πως υπήρχε όριο λέξεων, κι όταν το έμαθε (από μένα, μόλις το συζητήσαμε) ήταν αργά. Λίγο ο κόπος που θα πήγαινε χαμένος, λίγο του πώς να περικόψεις ένα ήδη διαμορφωμένο αριστούργημα, λίγο του ότι συνέπεσαν κι οι γιορτές (που συνεπάγεται τρέξιμο), ε, κάπως έτσι λύγισε κι η Μαιρούλα και δεν έφερε αντίρρηση (και την ευχαριστούμε τα μάλα). Δεν τα λέει από μόνη της η συγκάτοικος, κι έτσι φαίνεται πως ήταν εκ προμελέτης το "έγκλημα". Καθόλου έτσι, αλήθεια.

      Διαγραφή
    4. Πόσο χαίρομαι για την "άγνοια", το "λύγισμα" της Μαιρούλας και την "παρέκκλιση" που έγινε αννετά...κι και Lysippe!!! Αν αυτά δεν "έδιναν" το ραντεβού τους στα τυφλά, εμείς δεν θα τρυπώναμε μέσα σ' αυτήν την "πανδαισία" των λέξεων και το "πλέξιμο" του παραμυθιού!!!
      Και που ΄σαι!!! Μη σκας!!! Εδώ δεν γίνεται ούτε κλήρωση ούτε βαθμολογία!!! Γράφουμε για να γράφουμε και όσοι συμμετέχουμε δεν κουραζόμαστε ούτε στην γραφή των δικών μας κειμένων, ούτε και στην ανάγνωση των κειμένων που έγραψαν οι συμπαίχτες μας!!!
      Θερμές, ολόθερμες ευχές για το νέο έτος και στις δυο σας, από την παγωμένη Ονειρούπολη της Δράμας!!!

      Διαγραφή
    5. Να 'σαι καλά, Ζωή μου. Έτσι είναι, όπως τα λες: πάνω απ' όλα για την δημιουργία και την μεταξύ μας συνύπαρξη. Ολόθερμες ευχές κι απ' τις δύο μας για ένα '19 σαν το πιο γόνιμο περβολάκι.

      Διαγραφή
  9. Είσαι υπέροχη.. υποκλίνομαι!!

    Χρόνια Πολλά αγαπημένες μου, με τις 4 ευχές που τόσο εύστοχα έκλεισε
    η ιστορία αυτή! Καλή μας συνέχεια :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρε Λυσίππη;; τι σε έχω εδώ γραμματέα; μάθε με τα σύμβολα όλων των emoji να περνούν αγάπες και καρδιές γιατί, να, ήθελα να αφήσω εδώ στην Κατερίνα π έ ν τ ε πλατιά χαμόγελα και θα βολοδέρνω με τις τελίτσες και τις παρενθέσεις!
      Χρόνια πολλά κατερινάκι μας , όπως εσύ τα στοχοποιείς. Τα φιλιά μας!

      Διαγραφή
    2. 😁😁😁😁😁😁 (έξι βγήκαν, να τ' αφήσω;)

      Διαγραφή
    3. Σε ευχαριστώ πολύ Κατερίνα έστω και καθυστερημένα. Περιμένουμε την επάνοδό σου, μας λείπεις. Καλή χρονιά με βοήθεια, ομόνοια, κατανόηση, αγάπη λοιπόν! ╰☆╮╰☆╮♥╰☆╮╰☆╮
      ( Λυσίππη δεν σε έχω ανάγκη, έμαθα πώς! )

      Διαγραφή
  10. Αριστοτεχνικά γραμμένη χριστουγεννιάτικη ιστορία, Αννετάκι μου. Βγάζει μια πίκρα αλλά και ένα όμορφο μήνυμα: βοήθεια, ομόνοια, κατανόηση, αγάπη. Αυτό είναι το πραγματικό πνεύμα των Χριστουγέννων. Καλά Χριστούγεννα Αννετάκι μου και Λύσιππή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μόνο πίκρα; μερόνυχτα θα μπορούσα να μιλάω για την ουσία των παραπάνω αλλά αυταπάτες δεν έχει κανείς μας. Τίποτα δεν άλλαξε, τίποτα δε θα αλλάξει στην ανθρώπινη τυχοδιωκτική πορεία. Κι ας σπέρνουμε εμείς οι ρομαντικοί τα μηνύματά μας. Η δράση μας θα είναι περιορισμένου βεληνεκούς.
      Χρόνια πολλά αγαπημένη μας Μία !

      Διαγραφή
  11. Καλημέρα για όλους... Αννέτα συγχαρητήρια..!
    Η διαχείριση των πρακτικών που έκανες στην ειδική συνεδρίαση με δύο θέματα ημερήσιας διάταξης και τελικά μόνο μία απόφαση ήταν άψογη..! Ομόφωνα ψηφίστηκε , καλό είναι να σταλεί σε όλους τους αρμόδιους για να είναι σε γνώση όλης της κάθετης ιεραρχίας.. Συνδύασες αρμονικά και ευρηματικά το Πνεύμα των Χριστουγέννων και την αγάπη για το βιβλίο.. Τα μηνύματα μοναδικά και τόσο αντιπροσωπευτικά της δικής σου προσωπικότητας και ιδιοσυγκρασίας..
    Χρόνια σου πολλά.. , χρόνια πολλά και στη κολλητή σου Λυσίππη..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. κάναμε και στελέχη στην πρότερη ζωή μας Τάσο, φάγαμε και συνεδριάσεις με το κουτάλι και ξέρουμε ότι 1. στις συνελεύσεις σπανίζει η ομοφωνία 2. δεν ακούει η κάθετη ιεραρχία αν δεν είναι να τσεπώσει το κατι τις της οπότε τι κάνουμε κι εμείς; γράφουμε ένα παραμύθι από ανακυκλώσιμους τίτλους και το νιώθουμε. Αρκεί.
      Σε ευχαριστώ πολύ Τάσο μου για το θετικό σχολιασμό. Λέω να φτιάξουμε βιβλιοθήκη με τους παραπάνω τίτλους, να εκτυπώσουμε κι αυτό το παραμυθάκι για εγγόνια προσεχώς. κι ας πορευτούν όπως νομίζουν στην αμείλικτη εποχή μας. Τι λες; :-)
      Χρόνια πολλά και καλά !

      Διαγραφή
  12. Η ανάρτηση σου ήταν το πρώτο πρωινό μου ανάγνωσμα! Πάντα λάτρευα το χιούμορ μέσα στον άνθρωπο και τη γραφή. Ακόμη περισσότερο όταν κουβαλάει μαζί του νοήματα και αλήθειες. Χθές άκουσα κάπου ότι ο Χριστός αν ξαναγεννιώταν χίλλιες φορές άλλες τόσες θα σταυρονώταν. Γλυκιά μου Χρόνια σου Πολλά και πάντα μαζί μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αλήθεια είναι αυτό που άκουσες Γεωργία μου. Το ον με τη χειρότερη ενσυναίσθηση στον πλανήτη είναι διαχρονικά ο άνθρωπος.
      Ας αλλάζουμε τουλάχιστον εμείς τον μικρόκοσμό μας με τη δική μας πινελιά.
      Χρόνια πολλά κοριτσάρα !

      Διαγραφή
  13. Έπος! Και μάλιστα χριστουγεννιάτικο, και μάλιστα παραμυθένιο!
    Λέω για τον τρόπο που κατάφερες να μαζέψεις τα κλασικά παραμύθια, τόσα, μαζί κι όχι μόνο να τα μαζέψεις, αλλά να τα βάλεις να συνδικαλιστούν κιόλας σε σύγχρονη (και διαχρονική..) βάση!

    Υπάρχουν αρκετά ποίηματα τα οποία απορρίπτουν ή, έστω, υποβαθμίζουν τη χρησιμότητα της ποίησης.(Π.χ Εγγονόπουλος, "Ποίηση 1948". Δες:
    "Ποίηση 1948
    τούτη ἡ ἐποχή
    τοῦ ἐμφυλίου σπαραγμοῦ
    δέν εἶναι ἐποχή
    γιά ποίηση
    κι ἄλλα παρόμοια:1
    σάν πάει κάτι
    νά
    γραφεῖ
    εἶναι
    ὡς ἄν
    νά γράφονταν
    ἀπό τήν ἄλλη μεριά
    ἀγγελτηρίων θανάτου
    γι' αὐτό καί
    τά ποιήματά μου
    εἶν' τόσο πικραμένα
    (καί πότε —ἄλλωστε— δέν ἦσαν;)
    κι εἶναι
    —πρό πάντων—
    καί
    τόσο
    λίγα"
    (ΕΛΕΥΣΙΣ, 1948)

    Το ενδιαφέρον μ' αυτά τα ποιήματα είναι ότι, για να απορρίψουν την ποίηση, χρησιμοποιούν την ποίηση ως εργαλείο!

    Κατά έναν τρόπο κάνεις το ίδιο κι εσύ - κι είναι πολύ ωραίο αυτό. Την ίδια στιγμή που περιγράφεις ότι τα κλασικά παραμύθια σκούριασαν και πέρασαν στη σκιά της διαδικτυακής εποχής μας, την ίδια στιγμή τα αναδεικνύεις και τα ζυμώνεις σε ένα καινούριο, σημερινό παραμύθι, που τα περιλαμβάνει. Κάπως έτσι δεν προχωράει ο κόσμος; Ζυμώνοντας τα παλιά υλικά και δίνοντάς τους καινούρια υπόσταση;

    Δεν είναι κριτική αυτό, αννετά..κι, κατάθεση ενθουσιασμού είναι.

    Ευχαριστούμε για το χριστουγεννιάτικο δωράκι μας, λοιπόν. Καλές γιορτές, λοιπόν, με βοήθεια, κατανόηση, ομόνοια, αγάπη! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. όλα σκουριασμένα από χρόνια είναι Διονύση.Όλα τα άλλα δε γίνονται ούτε ... στα παραμύθια. Τα ανακυκλώνουμε, και;
    Έχει δίκιο ο Εγγονόπουλος που στάζει άρνηση, πίκρα και απόρριψη με το ίδιο του το εργαλείο, γι΄αυτό κι εμείς θα κολυμπάμε στα ανοιχτά παντός καιρού και χωρίς αυταπάτες. Πολύ γέλασα με το συνδικαλισμό που λες, μακάρι να γινόταν - σαν σε παραμύθι - να συνδικαλιζόταν ο συγγραφικός πλούτος ανά τους αιώνες. Τότε μπορεί να ελπίζαμε και σε μια ανατροπή.
    Θαυμάσιος και ο χαρακτηρισμός " ζυμαράκι" , θαυμάσιο και που μας καταθέτεις τα δικά σου αποσπάσματα που μας πλουτίζουν, αγαπάμε και Διονύση._
    "I migliori auguri apo Misko, krònia pollà" !! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Αννέτα μου χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα εύχομαι, μέσα από την καρδιά μου!
    Η έμπνευση σου είναι φανταστική! Τα συνδύασες όλα, τονίζοντας τα σημεία που έπρεπε, για να μας μεταφέρεις εξαίσια μηνύματα, χρωματισμένα από τη λογοτεχνική σου πένα! Ξέρω πως οι κανόνες είναι 500 λέξεις αλλά είναι η δεύτερη φορά που από χαρά δεν μπόρεσα να πω τη λέξη ''κόψε''! Με πονούσε όσο και εσένα που είσαι η δημιουργός αυτής της έμπνευσης! Οπότε είπα ''άι στα κομμάτια....'' ας το απολαύσουμε! Όσο για την εικόνα που διάλεξες για την Ρούλα, το κλουβί έχει μία πόρτα προς την ελευθερία, αλλά η εικόνα σου έχει πολλές και μπορεί να επιλέξει ό,τι την εκφράζει!
    Αναμένοντας την Ρούλα λοιπόν μετά τις γιορτές, όπως της είπα, έτσι για τράτο, είμαι σίγουρη πως της έδωσες μια υπέροχη σκυτάλη να εμπνευστεί!
    Σ' ευχαριστώ για την υπέροχη εμπειρία και για το ταξίδι μεταξύ παραμυθιού και πραγματικότητας και σου εύχομαι καλή χρονιά! Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Όουυυ ! .... παρακαλώ πολύ ....Δε θα ήθελα .... ( βλεφαρίζοντας γρήγορα όπως λέει η αρτίστα :-) )
    Σε ευχαριστώ πολύ Μαίρη μου και για την ανοχή και για την κατανόηση αφού το αγαπήσαμε και οι δυο το σουτ και για τα θετικά σου σχόλια σήμερα εδώ! Καλύτερα όμως να εξαιρεθώ ως γκεστ σταρ εμφάνιση λόγω Χριστουγέννων!! ( καλά, πλάκα κάνω , μη ρίχνετε κουβάδες τα νερά!) Ανυπομονώ και για τα σχόλια του δελφινακίου και για τη συμμετοχή της Ρούλας!
    Να είσαι πάντα καλά που έχεις μια φιλόξενη γωνιά και μια μεγάλη καρδιά για όλους. Χρόνια πολλά και την αγάπη μας !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. "Και δεν έζησαν αυτοί καλά κι εμείς χειρότερα..."
    Το πιο όμορφο και ατόφιο "παραμύθι" που έχω διαβάσει Αννετάκι μου. Κι ο επίλογός σου κορυφαίος.
    "Τα πρακτικά έκλεισαν με μια φράση και μια απόφαση: βοήθεια ούτε περιμένουμε, ούτε καταδεχόμαστε αν είναι για δημόσια προβολή. Μόνοι μας και μαζί, με τα ελαττώματα και τις αδυναμίες μας τα καταφέρνουμε. Πιστεύουμε στο ένα και μόνο νόημα των Χριστουγέννων: βοήθεια, ομόνοια, κατανόηση, αγάπη".
    Πανέξυπνο, πνευματώδες, κοφτερό και καταγγελτικό. Δεν ξέρω αν θα μπορούσες να κάνεις καριέρα ως παραμυθατζού (φάκελο θα σου κάνανε κακομοίρα μου με τέτοια μανιφέστα), αλλά άγγιξες τις καρδιές μας και μας ξύπνησες απ' το λήθαργο της "σταχτοπούτας".
    Η φωτογραφία που παραδίδεις στην Ρούλα μας, απελευθερώνει τη σκέψη. Καταπληκτική επιλογή!
    Τις εγκάρδιες ευχές μου στα συγκατοικάκια ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωωωω Μαρία εσένα θέλω για κριτικό μου!"Πανέξυπνο, πνευματώδες, κοφτερό και καταγγελτικό" λες και μας αφήνεις να ΄χουμε χαμόγελα για όλη τη χρονιά. Συγχαρητήρια και για τη δική σου συμμετοχή στο Συμπόσιο, όρεξη και καλές συμπλεύσεις να έχουμε λοιπόν! ╰☆╮╰☆╮♥╰☆╮╰☆╮

      Διαγραφή
  18. Πριν από μερικές ημέρες είχα τη χαρά να δω στο θέατρο την "χριστουγεννιάτικη ιστορία" σε μια αίθουσα που έσφιζε -εκτός από πάρα πολλούς ενήλικους- κι από πάρα πολλά παιδάκια τού δημοτικού, που παρακολουθούσαν ευλαβικά, όχι μόνο το παραμύθι, αλλά και τα βαθιά του νοήματα. Κάπως έτσι το ίδιο αυτό κοινό -μικροί και μεγάλοι- θα στεκόταν μπροστά στο δικό σου παραμύθι, το γεμάτο από αλήθειες και βαθιά νοήματα! Καλές γιορτές με υγεία Αννετάκι, πολλά φιλιά! ✿

    Υ.Γ Αν δεν ταιριάζατε με το γλυκό μου πόνι/κουμπαρόνι,
    δεν θα συμπεθεριάζατε/συγκατοικούσατε! Φίλησέ το μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τιμή μου το σχόλιό σου κορίτσι μου κι αφού σεναριογράφος δε θα γίνω, το κρατώ στο μυαλό μου σαν ένα ονειρικό παραλληλισμό. Χίλια ευχαριστώ και καλές γιορτές στο σπιτικό της καρδιάς σου ! ╰☆╮╰☆╮♥╰☆╮╰☆╮

      Διαγραφή
    2. Κουμπαρόνι λαμβάνει μετά χαμόγελου. Οβερ. 🥀😘

      Διαγραφή
  19. Εξαιρετικό, ευφυέστατο, εμπνευσμένο! Μπράβο Αννέτα! Πανέμορφη η ιστορία σου!
    Εύχομαι η βοήθεια, η ομόνοια, η κατανόηση κι η αγάπη, να είναι πυξίδα όλων την νέα χρονιά και το '19 να σου φέρει τα καλύτερα! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ και για το σχόλιο και για τη φρεσκάδα της παρουσίας σου που έχει μόνο καλά να πει. Καλή χρονιά Μαρινάκι που να συμπεριλαμβάνει όσα αγαπάς κι ακόμη παραπάνω !╰☆╮╰☆╮♥╰☆╮╰☆╮

      Διαγραφή
  20. Τι έγραψες πάλι;;; Υποκλίνομαι, κορίτσι, υπέροχο!
    Εύχομαι και στις δυο καλή χρονιά, γεμάτη από όνειρα και ονειράκια που θα γίνονται πραγματικότητα. Φιλιά! 😍🌟

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστούμε Αλεξάνδρα, καλή χρονιά ΘΑ έχουμε και ΘΑ έχεις και εσύ και όλοι μας. Στα δύσκολα θα βάλουμε όλοι ένα χεράκι αν χρειαστεί! Φιλιά ╰☆╮╰☆╮♥╰☆╮╰☆╮

      Διαγραφή
  21. Αυτό, αυτό ακριβώς... γινόμουν ήρωας και με έπιαναν κάτι νεύρα με τον συγγραφέα, με τους φίλους μου με με με όλα ήθελα να τα ξαναγράψω χαχαχαα
    Με αιχμαλώτισες με τούτο και μου άρεσε πολύ πολύ :)
    Φιλιά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πολύ συγκινητικό αυτό που λες Μάνια μας! ... ταυτιζόσουν, νευρίαζες με το τέλος και ήθελες να το ξαναγράψεις. Και πού να (μην) είχες και το τέλος κυκλοφορίας να πληρώσεις, ζηλεύουμε το Μόντρεάλ σου και τη ξεγνοιασιά του και σου μεταφερόμαστε εκεί νοερά, ετοιμάσου! ╰☆╮╰☆╮♥╰☆╮╰☆╮

      Διαγραφή
  22. Αννέτα, τι απίθανος συνδυασμός αγαπημένων παραμυθιών ήταν αυτος! Πανέξυπνος και τόσο ταιριαστός!

    Ουαουυυ πραγματικά ήταν εξαιρετικό κείμενο! Καλή Χρονιά με Υγεία εύχομαι και πολλές παρόμοιες εμπνεύσεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. εεε, αυτά μας λες Μάκη μας και θα γίνουμε εντελώς ψωνάρες! Πράγματι αγαπημένα παραμύθια που ...αγαπημένα παραμένουν. Τι να κάνουμε, έτσι αμείλικτα το πάει η ζωή κι ακολουθούμε. Μπράβο και σε εσένα για τις Απουσίες, όλοι μας γράφουμε μερικές ( ευτυχώς) κι επώδυνες ( δυστυχώς) αλλά είπαμε, έτσι είναι η ζωή Μάκη. Με στροφιλίκια.
    Καλή χρονιά να έχεις συμποιητά μας! ╰☆╮╰☆╮♥╰☆╮╰☆╮

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Τι όμορφο παραμύθι εμπνεύστηκε! Και πόσο βαθιά αληθινό! Μπράβο!
    Καλές γιορτές!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. σε ευχαριστώ πεταλουδίτσα! Καλή χρονιά να έχεις, γεμάτη αγάπη !

      Διαγραφή
  25. Πώς το είπε το Λυσιππάκι μας; δεν-σε-χορταίνω. Ε, αυτό!
    ΥΠΟΚΛΙΝΟΜΑΙ!!!
    Το καλύτερο παραμύθι έβερ! Δεν ήθελα να τελειώσει, γιατί κάθε περίοδος έκρυβε
    τόσα πολλά νοήματα, που αν ήμουν δασκάλα και το δίδασκα στο σχολειό , θα το ανέλυα
    με τους μαθητές μου δυο βδομάδες! ΖΟΥΠΕΡΡΡΡΡΡ!!!
    Αχ Αννετάκι. Αχ! (Ζηλεύω την υπέροχη πένα και σκέψη σου! !!! ☺)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Καλησπέρα και καλή χρονιά με υγεία και αγάπη και ωραίες στιγμές και στις δυο σας

    Χαίρομαι που η εικόνα που διάλεξα σε έμπνευσε τόσο καλά και έγραψες μια τόσο ωραία ιστορία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Καλώς σας βρίσκω!
    ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΆ!
    ΥΠΕΡΟΧΟ ΚΕΊΜΕΝΟ!Υπέροχα μηνύματα!

    Να είστε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Αν όλοι με ομόνοια και σύμπνοια προσπαθούσαμε να λύσουμε τα προβλήματά μας τότε θα είμαστε σε καλύτερη μοίρα. Υπέροχο παραμύθι, συγκλονιστικός ο επίλογος.
    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Με κέρδισες ολοκληρωτικά!
    Όχι μόνο γιατί αγαπώ τα παραμύθια, όχι μόνο γιατί το δικό σου είναι υπέροχο, μα και γιατί τέτοια νοήματα αξίζει να γράφονται και να μένουν!
    Εξαιρετικό!!!
    Φιλιά πολλά και καλή χρονιά με υγεία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Ω καλά, το παραμύθι είναι Χριστουγεννιάτικο κι εγώ έρχομαι στις απόκριες, καλά πάμε! Αχ κι από όλα τα κλασσικά παραμύθια ακόμα κλαίω με μαύρο δάκρυ γι αυτό το κοριτσάκι με τα σπίρτα. Γεια σου Αννέτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή