Κυριακή 9 Δεκεμβρίου 2018

Μια ευχή


Λατρεμένο συγκατοικάκι,

ευτυχώς που υπάρχει κι ετούτος εδώ ο χώρος. Σαν ένα κομμάτι χαρτί, που εναλλάξ περνάει απ’ τα χέρια μας, και σαν άλλο origami αναδιπλώνεται παίρνοντας διάφορες μορφές. Τώρα κρατώ εγώ αυτό το χαρτί. Τσακίζω διαδοχικά τις πλευρές του και φτιάχνω ένα μικρό σπιτάκι που μπορεί να χωρά και τις δυο μας. Πώς αλλιώς θα έφτανα κοντά στην ιδανική σκέψη τού να σου γράφω αυτό το σημείωμα, να τρυπώσω κρυφά στο δωμάτιό σου -όσο κοιμάσαι μακαρίως- και να το αφήσω στο κομοδίνο σου, να το βρεις το πρωί; Λένε πως η καλή ημέρα απ’ το πρωί φαίνεται, γι’ αυτό κι εγώ σπεύδω και το φροντίζω προσωπικά, χωρίς να θέλω να το αφήσω στην τύχη του. Τίποτα δεν θα επιτρέψω να χαλάσει την ημέρα της γιορτής σου. 

Κάθομαι και μετρώ πόσες ονομαστικές γιορτές σου γιορτάσαμε μαζί και τις βγάζω εννέα. Για μέτρα τες κι εσύ λίγο. Τις βγάζεις τόσες; Λίγες θα σου πω, αν με ρωτάς. Όσες πρέπει, τελικά, θα καταλήξω. Βλέπεις, εάν ερχόσουν νωρίτερα στη ζωή μου, μπορεί να μην ήμουν ικανή να σε κρατήσω. Να που καμιά φορά το timing είναι συνεπές κι ακριβές στο ραντεβού του και κάθεται όταν κι εκεί που πρέπει. Ήρθε όχι μόνο στη φάση που μπορούσα να σ’ εκτιμήσω πλήρως και να πράξω αντίστοιχα για να σε κρατήσω, μα και σαν ανώτερη απάντηση στη σκέψη μου πως αποκλείεται να βρω κάποιον άνθρωπο που να πληρεί τα όσα έχω στο κεφάλι μου, η παράξενη και η «όλα ή τίποτα», που η αλληλεπίδραση μαζί του να ‘χει κάτι το υπερβατικό. Δεν βρίσκω καλύτερα λόγια για να το περιγράψω, αλλά δεν με νοιάζει, ξέρω πως μπορείς να καταλάβεις αυτό που εννοώ. Μάλλον αυτό δεν σου το είχα πει ποτέ, ε; Το πόσο σε περίμενα να έρθεις. Ουτοπικά και ρομαντικά. Κι εάν κάποτε μου είπες «να επιλέγεις, να μην επιλέγεσαι», θα σου πω πια πως καμιά φορά συγχρόνως επιλέγεις κι επιλέγεσαι. Κι έτσι είναι καλύτερα… 

Λέω να μη συνεχίσω, καίτοι εννοώ πολλά και θέλω να πω άλλα τόσα. Όχι ότι δεν τα ξέρεις, αλλά, πώς να το κάνουμε, δεν κουραζόμαστε ποτέ να τ' ακούμε.

Ας μη σε κάνω να κοκκινίσεις άλλο, γιατί περιμένουν κι άλλοι να σου ευχηθούν. Αν και μπήκα στον πειρασμό... Σου πάει το κόκκινο, "κοκκινάκι" μου.
 

 Να σε προσέχεις για ποοοολλά χρόνια, 
επειδή «απ’ όλους τους καθρέφτες μου, εσύ, μόνο εσύ είσαι ο πιο καθαρός».

Χρόνια σου πολλά, χρόνια σου μελένια! ッ




60 σχόλια:

  1. Χρόνια πολλά και καλά Αννέτα μου.
    Πολύ γλυκό το γράμμα που έγραψες για τη φιλη σου Λυσιππάκι μου.
    Να την χαίρεσαι .
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα δεν είναι Ρένα θαυμάσιο πλασματάκι; να το σκας στα φιλιά !
      Σε ευχαριστώ κορίτσι μου και για σένα εύχομαι υγεία, τύχη και χαρά !

      Διαγραφή
    2. Εγώ δεν έκανα τίποτα, κορίτσια. Η Άννα με εμπνέει μ' αυτό που είναι, κι εγώ απλώς γράφω αυτό που βλέπω κι αυτό που μου βγάζει.

      Να 'σαι καλά, Ρένα μου. :)

      Διαγραφή
  2. λατρεμένο συγκατοικάκι
    σου απαντούν τα χίλια μου + ένα κομματάκια γιατί τόσα με έκανες και πάλι.
    Ξέρεις , ο καθένας με την ιδιότητα που έχει στη ζωή μας ( φίλος, γνωστός, γιος, σύζυγος, αδελφός) έχει τον τρόπο του να μας συγκινεί. Ο δικός σου τρόπος με συγκινεί λίγο παραπάνω για λόγους εκατοντάδες που ξέρουμε και οι δυο.
    Πάντα πίστευα πως ο λόγος φίλου σε φίλο έχει μια παραπάνω αξία γιατί είναι απαλλαγμένη από δεσμούς αίματος, πόθους και πάθη. Αξία ακριβώς για την ελευθεριότητα της φιλίας! Πώς να το κάνουμε, από γυναίκα σε γυναίκα είναι αλλιώς!
    Ως τώρα είχα αποτυπωμένες δυο φράσεις στη μνήμη μου από δυο διαχρονικές φίλες. Η μια ήταν δική σου μια τέτοια μέρα . "Αν δεν υπήρχες θα έπρεπε να βρεθεί τρόπος να εφευρεθείς". ( !!! ) Μια φρασούλα που με απογείωσε, με αποσυναρμολόγησε και με ξανασυναρμολόγησε αντάξιά της.
    Λίγα χρόνια μετά έρχεσαι ξανά να με κρατάς γλυκά δέσμια της προσδοκίας σου. Μάλλον τα καταφέρνω, ε;
    Υπάρχουν σπίτια παραμυθένια με ιδιωτικούς μόνιμους σεκιουριτάδες απ΄έξω. Το λευκό μάρμαρο, δείκτης ευμάρειας, οι φράχτες ψηλοί. Εσύ αναστασάκι μου φράχτες δεν έχεις. Ούτε κι εγώ. Όσο ακριβά κι αν το πληρώνουμε αυτό, έχουμε πάντα το χαρτόσπιτό μας. Κι ας μπάζει. Κι ας αυθαιρετεί. Ε και; πάντα θα γκρινιάζεις, πάντα θα ροχαλίζω, με ενοχλούν οι βράκες σου απλωμένες πλυμένες καθαρές στο μπάνιο, σε ενοχλούν τα ασυμάζευτά μου. Ε και ; συν- υπάρχουμε και είναι προτιμότερο από την κάθε σιωπή. Δεν μου έλειψε το μάρμαρο στιγμή. Νιώθω και είμαι πλούσια που αξιώθηκα να αγαπηθώ! Να νιώθεις και να είσαι ήσυχη που θα φυλάω σε σεντουκάκι τα καλύτερά σου. Χέρι χέρι περάσαμε το χάσμα 27 χρόνων που μας χωρίζει και με έναν τρόπο που δεν πολυκατανοώ έφτασε και να μας ενώνει και να μας συμπληρώνει. Αν αυτό δεν είναι δώρο, τότε τι είναι ; Αν αυτό δεν είναι τύχη, τότε τι είναι ;
    Θα σου πω μάλλον τι είναι. Δυο στριμμένα άντερα δεμένα στο ίδιο κοκορέτσι. Έτσι πάει. Αν γίνει το λάθος και συνταιριάξουν κάποιοι και αγαπηθούν είναι τελειωμένη ιστορία. Καταγράφεται στα αρχεία σαν άρρηκτος δεσμός. Θα σου συγχωρώ τις βράκες, θα μου συγχωρείς τα ροχαλητά. Θα είσαι τα αυτιά μου όταν δεν θα ακούω καλά κι εγώ τα μάτια σου όταν θα χάνεις τα γυαλιά σου και θα σου διαβάζω μέχρι να κοιμηθείς. Έτσι έγραψε και δεν ξεγράφει.


    "...Δεν είσαι από `δω, είσαι απ’ άγνωστα μέρη
    σ’ έχει στείλει ένα αστέρι να με νιώθεις
    και να μ’ αγαπάς
    μια προσευχή, μια ευχή σ’ ένα αστέρι
    που κανένας δεν ξέρει, σ’ έχει φέρει
    για να μ’ αγαπάς ..." μου τραγουδάς.
    Και καταφέρνεις με το πηγαίο της ψυχής σου να μου κάνεις μια γιορτινή μέρα ολόφωτη, ολόχαρη και αστραφτερή! Απλά γιατί εσύ είσαι ε σ ύ.
    Πριν βγάλουμε όμως βρώμικο όνομα στην αγορά πως είμαστε jazz ladies or butches με strap on επειδή όλο και κάποιος ομοφοβικός, τρανσφοβικός ή αμφιφοβικός θα μας διαβάσει και θα μας πάρουν οι ντουντούκες ας δηλώσουμε πάλι δημοσίως ότι σεξ δεν παίζει εδώ.Εσύ τους άντρες σου κι εγώ τους δικούς μου. Να ξηγιόμαστε να μην παρεξηγιόμαστε, γκέγκε;

    Όσοι τυχόν φίλοι περάσουν από εδώ να ξέρουν ότι η Αναστασία είναι ένα σπάνιο εύρημα. Γλυκαίνει τις γωνίες, λιμάρει τις αιχμές, γυαλοχαρτάρει και λειαίνει με πίστη που όλα τα μεταμορφώνει σε βελούδινα οβάλ. Είναι το κόκκινο στο γκρι.


    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πάνω-κάτω στα σχόλια, αφήνοντας εσκεμμένα τελευταίο το δικό σου σχόλιο. Λίγο για να το διαβάσω ξανά, λίγο γιατί δεν ξέρω τι να γράψω σε μια τέτοια απάντηση. Όχι ότι τώρα που αποφάσισα να σου απαντήσω και γράφω τούτες τις γραμμές, ξέρω τι να σου απαντήσω. Ουκ ολίγες φορές καταφέρνεις να με μπλοκάρεις με τον χείμαρρο της ψυχής σου.

      Συγκινούμαι και γελάω με το σχόλιό σου. Γελάω και με το ότι κάνουμε "ερωτική εξομολόγηση" δημοσίως, αλλά τι άλλο να γράψω πια; 9 χρόνια εξαντλήθηκε το ευχολόγιο, τι άλλο να προσφέρει και να πει που δεν το είπε και δεν το έκανε; Οπότε αυτό που μου μένει είναι να βαδίσω στα χνάρια των όσων ανανεώνουν τους όρκους του γάμου τους, έτσι κι εγώ ανανεώνω τη σημαντικότητά σου σε γιορτή και γενέθλια, σε ευχαριστώ και σ' ευγνωμονώ για όσα είσαι και μου δίνεις. Ε, κι αν τώρα κατηγορηθούμε ότι το πάμε το γράμμα, ε, δεν βαριέσαι; Τουλάχιστον, ξέρω πως δεν θα κατηγορηθώ για έλλειψη γούστου, καθότι είσαι (μεταξύ άλλων) και φίνο γκομενάκι.

      Αλλά μια διόρθωση: το τελευταίο δεν ισχύει για όλους. Ούτε είμαι έτσι με όλους, ούτε με βλέπουν όλοι έτσι. Κι ευτυχώς, αν με ρωτάς, γιατί θα έχανε την αξία του. Και δεν ξέρω πώς και γιατί, αλλά ήξερα ότι ε σ ύ θα ήσουν μέσα σ' αυτούς, απ' όταν σε πρωτογνώρισα. "Αυτή την θέλω και θα την κάνω φίλη μου, τέλος" κάτι που είχα προ-αποφασίσει πριν καλά-καλά ενσωματωθώ στην παρέα τής ομαδούλας. Θυμάσαι; Κι εδώ κολλάει και κάτι ακόμα που νομίζω δεν σου είχα πει ποτέ: αρχές ακόμα μου είχες στείλει τον Μπουσκάλια. Στα μηνύματα που είχαμε ανταλλάξει "ω, σ' ευχαριστώ, σ' ευχαριστώ" κλπ κλπ μου είχες πει, πάνω-κάτω, πως αυτή είσαι, δίνεις/δίνεσαι, μοιράζεσαι και δεν ήξερες εάν θα δινόταν η ευκαιρία για να σε μάθω. Το ήλπιζες. Και θυμάμαι ακόμα πόσο είχα στενοχωρηθεί σε αυτή την προοπτική. Δεν έπρεπε να φύγεις, έπρεπε να μείνεις. Και δεν σε ήξερα καν. Μετά από 8 χρόνια, χαίρομαι, τελικά, που δεν ισχύει, που έχουμε τόσα να θυμόμαστε και που ακόμα συνεχίζουμε.

      Εν τω μεταξύ, κι εγώ σκεφτόμουν αυτό το 27-χρονο χάσμα και "γελούσα" κι απορούσα μαζί. Κι όχι μόνο σήμερα. Είναι κάπως αστείο/παράξενο αυτό που συμβαίνει, αλλά, δεν βαριέσαι, άμα σου κάτσει το αντισυμβατικό, έχεις πιάσει το λαχείο. Γιατί να το πολυσκέφτεσαι;!

      Ξέρεις να τιμάς τις φιλίες σου, και δεν μου αφήνεις περιθώρια να κάνω διαφορετικά, το ίδιο κι εγώ με σένα λοιπόν. Και η ευχή μου είναι αυτή: μακάρι και πολλοί ακόμα, γιατί το αξίζεις. Χρόνια σου πολλά, γεμάτα, όπως τα επιθυμείς.

      //Παιδιά, δεν υπήρχε περίπτωση να τα έγραφα αυτά δημόσια, την έχω μια ντροπή, αλλά τι να την κάνω; Να της χαλάσω χατίρι; Ήθελε να το μεταφέρω εδώ, χάρη ευκολίας μελλοντικού "ξεφυλλίσματος" σε ώρες που το ζητάει το μέσα σου.

      Διαγραφή
    2. " Ε, κι αν τώρα κατηγορηθούμε ότι το πάμε το γράμμα, ε, δεν βαριέσαι; Τουλάχιστον, ξέρω πως δεν θα κατηγορηθώ για έλλειψη γούστου, καθότι είσαι (μεταξύ άλλων) και φίνο γκομενάκι"

      χαχαχαχα κλαίω !!!!

      Διαγραφή
  3. Χρόνια πολλά Αννέτα μου Να είσαι γερή δυνατή και μαζί με τέτοιο πλάσμα να συγκατοικείς για πολύ καιρό στη γειτονιά μας! Να είσαι καλά
    Τα φιλιά μου και στις δυο
    Με συγκίνησες Αναστασούλα μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να 'σαι καλά, Αννούλα μου. Πολλές θερμές ευχές και για τη δική σου γιορτή. Πολύχρονη, γερή, χαρούμενη. ❤️

      Διαγραφή
    2. Αννούλα, γλυκιά μου συνονόματη ( έτσι σε προσφώνησα την πρώτη φορά) να χαιρόμαστε και να τιμούμε αυτό το τόσο απλό και όμορφο όνομα. Κι όπως έχω ξαναπεί, σε όλες τις ταινίες οι Αννούλες είναι τα καλύτερα παιδιά :p
      Χρόνια μας πολλά και σου εύχομαι να έχεις κι εσύ μόνιμα στη ζωή σου ένα λυσιππάκι. Αξία ανεκτίμητη ! :)

      Διαγραφή
  4. Απαντήσεις
    1. Σε ευχαριστώ που πέρασες Μαριαλενάκι. Καλές γιορτές να έχουμε όλοι :)

      Διαγραφή
  5. Αννέτα μου χρόνια πολλά κι ευτυχισμένα! Η ευτυχία είναι πρόσωπα αγαπημένα είναι στιγμές που μοιράζεσαι με όσους σημαντικούς θεωρεί η καρδιά σου! Και σου εύχομαι αμέτρητες τέτοιες κορίτσι μου! Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. πόσο δίκιο έχεις Μαίρη μου! Πρόσωπα και στιγμές... Τα Πρόσωπα που σου φτιάχνουν Στιγμές! Τα είπες όλα σε μια φράση μόνο.
      Πολλά φιλιά και γιορτινά :)

      Διαγραφή
  6. Χρόνια πολλά και από εμένα, και να χαίρεστε η μία την άλλη. Τέτοιες φιλίες σπανίζουν και είστε πραγματικά τυχερές που οι δρόμοι σας συναντήθηκαν και που η σχέση σας εξελίχθηκε σε "συγκατοίκηση". Υπέροχη η ανάρτηση της Λυσίππης, αλλά και η δική σου απάντηση ήταν εξαιρετική και δείχνει το ποιον των ανθρώπων.
    Πολλά φιλιά και στις δύο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σπανίζουν ναι φίλη μου. Είναι αυτό το δυσεύρετο που λέει και παραπάνω το λυσιππάκι, να τυχαίνει να "επιλέγεις και να επιλέγεσαι, μαζί".
      Σε ευχαριστώ που πέρασες, πολλά πολλά και γιορτινά φιλιά !

      Διαγραφή
    2. Σ' ευχαριστούμε πολύ, γλυκιά μου Πίπη.
      Δεν ξέρω εάν οι φιλίες σπανίζουν ή οι άνθρωποι που δεν είναι πρόθυμοι να δώσουν και να δοθούν για να έχουν μια τέτοια φιλία. Δεν χωρούν οι εγωισμοί κι όλα αυτά τα φτηνά που βλέπουμε γύρω μας. Σίγουρα, όμως, είναι κι η χημεία, αυτό το κάτι παράξενο που νιώθεις να σε ενώνει με τον άλλο, που φτιάχνει άρρηκτους δεσμούς. Τότε, ναι, μετουσιώνεται σε μια σπάνια φιλία. Και, μέσα σ' αυτή τη καθημερινή εκμετάλλευση και κουτοπονηριά, είναι όαση κι ευλογία να έχεις κάποιον που το πάει αθώα, που μπορείς να είσαι ο εαυτός σου μαζί του και να χαίρεις πλήρης αποδοχής. Αυτό είναι Φιλία, για μένα. Και μακάρι να το ζουν (και να το τιμούν) όλοι, γιατί είναι θείο δώρο.

      Διαγραφή
  7. Αννέτα χρόνια σου πολλά και ευτυχισμένα...! Να είσαι χαρούμενη, να περιβάλλεσαι από ανθρώπους που αγαπάς , να δίνεις και να παίρνεις αγάπη και κατανόηση.. Να βλέπεις κάθε σου προσπάθεια να έχει επιτυχία..! Και εμείς να σε καμαρώνουμε...
    # και αν καμιά φορά αλλάξεις το όνομα σου να το βάλεις Άννα είναι εξίσου όμορφο και αγαπημένο...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άννα είναι φίλε Τάσο.Έτσι όμορφα, εύηχα και απλά. Μεταλλάχθηκε για τρεις λόγους, ο ένας από φίλη που με ταύτιζε με την Αννέτα του σίριαλ "είσαι το ταίρι μου" και μου΄ μεινε κουσούρι και ο δεύτερος λόγος γιατί σαν διχασμένη προσωπικότητα που είμαι θα μπέρδευα και ποια είμαι ποια. Περί 3ου , άστον τώρα εκεί που είναι.
      Σε ευχαριστώ και καλές γιορτές!

      Διαγραφή
  8. Αναστασία μου,
    να χαίρεσαι την γλυκιά σου συγκάτοικο και να απολαμβάνεις κάθε όμορφη στιγμή μαζί της. Θαρρώ το αξίζει.

    Αννέτα μου,
    Χρόνια πολλά κορίτσι μου. Χρόνια όμορφα, δημιουργικά. Με ζεστασιά στην καρδιά σου και δημιουργία στο νου σου.
    Την αγάπη μου να έχετε και οι δυό σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. έτσι τα θέλω κι εγώ βρε Γιάννη, όμορφα και δημιουργικά , έτσι τσουλάει. Σε ευχαριστώ πολύ για την πηγαία σου ευγένεια , να είσαι καλά !

      Διαγραφή
    2. Την χαίρομαι και την απολαμβάνω, Γιάννη μου. Και, ναι, το αξίζει και με το παραπάνω (κι άλλα τόσα ακόμα!). Μακάρι να σας δοθεί και σ' εσάς η ευκαιρία να τη γνωρίσετε και να τη δείτε όπως το κάνουν τα δικά μου μάτια.

      Διαγραφή
  9. Φίλη μου πολλές ευχές θα πάρεις σίγουρα γιατί πολλοί σε αγαπούν και σε εκτιμούν.Εγώ απλά θα συμπληρώσω στη κλασσική ευχή "Χρόνια Πολλά"να είναι όπως τα θέλουν η ψυχή και τα όνειρα σου και όπως ο Θεός θα σου τα δώσει φωτισμένα και δημιουργικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακούγονται διαφορετικά όταν λέγονται μέσα από την καρδιά. Κι εσύ έχεις μεγάλη καρδιά Γεωργία! Σε ευχαριστώ γλυκιά μου :)

      Διαγραφή
  10. Μπράβο ρε κορίτσια! Τι ωραία συναστρία κι αυτή, να συγκατοικείτε και να μοιράζεστε βράκες και ροχαλητά... και πολλά άλλα. Χρόνια Πολλά στο Αννετάκι και να είναι πάντα η ζωή της γεμάτη με δυνατές σχέσεις και όμορφες στιγμές! Να προσέχει η μία την άλλη, σας αγαπάμε πολύ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μαρία μου ίσως έλεγα κάποτε πως η αγάπη μόνο με τα χρόνια έρχεται και με τις δυσκολίες ωριμάζει. Τώρα συμπληρώνω πως η αγάπη έρχεται και μέσα από τα μάτια που έχουν την ίδια ματιά. Έχει δύναμη η σύναψη αυτή που σαν χωριό αυτόνομο (είθε) να ξεδιπλωθεί ...
      Με έχετε κάνει να νιώθω και όμορφα εδώ και να βελτιώνομαι όσο γίνεται αυτό. Με κάνετε , ο καθένας με το δικό του τρόπο λίγο και καλύτερη.
      Σε ευχαριστώ !

      Διαγραφή
    2. "να συγκατοικείτε και να μοιράζεστε βράκες και ροχαλητά..."

      Έλιωσα, Κανελλένια μου. Θεά! Και πόσο όμορφο & γλυκό σχόλιο. Σ' ευχαριστούμε πολύ (και σε αγαπάμε κι εμείς πολύ)! ♥♥♥

      @συγκάτοικε

      Εγώ έχω πολύ μοντέρνες σκέψεις επ' αυτού. Πιστεύω πως η βαθιά αγάπη προϋπάρχει, σαν ένας μικρός σπόρος που απλά περιμένει να πέσει το νερό για ν' αναπτυχθεί. Αρκεί η γνωριμία και το αίσθημα-ένστικτο που θα έχεις απ' τις πρώτες-πρώτες ημέρες. Οι (περισσότερες) σχέσεις δείχνουν απ' την αρχή τη δυναμική τους. Τουλάχιστον, έτσι το βλέπω και το νιώθω εγώ. Το βρίσκω τρομακτικό έως ασφυκτικό το να περιμένω να έρθει και να ωριμάσει. Σαν γάμος από προξενιό, ένα πράμα. Κι ευτυχώς που δεν ανήκες σ' αυτή την κατηγορία, γιατί δεν θα γράφαμε τούτες τις γραμμές κι ούτε θα είχαμε μοιραστεί αυτά που μοιραστήκαμε. Θα είχα γίνει καπνός! :)

      Διαγραφή
  11. Βλέπω πιο πάνω ότι απαντάτε και οι δύο, οπότε για να μην μπερδευτούμε, θα απευθυνθώ και στις δύο!
    α) Προς εορτάζουσα: Αννετά κι σου εύχομαι εκ βάθους καρδίας χρόνια πολλά και όμορφα, γεμάτα με ανθρώπους που να σε αγαπούν, με υγεία, ευτυχία και τεράστια επαγγελματική επιτυχία!
    β) Προς φίλη εορτάζουσας: Αγαπητή Λυσίππη, να χαίρεσαι τη φίλη σου και να είσθε μια ζωή αγαπημένες!
    Φιλιά και στις δύο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το μια ζωή είναι βεβαιότατο, αρτίστα μου. Μάλιστα, σκοπεύω να τη στοιχειώσω και στην επόμενη ζωή. Σ' αυτή γέμισα και γεύτηκα και με το παραπάνω τι μπορεί να δώσει μια φιλία με διαφορά ηλικίας. Και λόγω αυτής, μπορείς να τη χαίρεσαι πολυμορφικά. Μαμά με κόρη, σχέση αδελφική (κι αδελφή ψυχή μαζί), με τη λόξα που μας βαράει γιαγιά - εγγονή, είναι ο μέντοράς μου και η κολλητή μου. Ε, στην επόμενη ζωή λέω να βγούμε συνομήλικες. Να καθόμαστε στο ίδιο θρανίο, κι όταν τσακωνόμαστε να τραβάμε αυτή την περιβόητη γραμμή, σαν σύνορο, κι όταν τα βρίσκουμε να τη σβήνουμε μανιωδώς γρήγορα με τις γομολάστιχές μας. Να ανακαλύπτουμε τη ζωή και τον εαυτό μας, μαζί. Sorry, αννούλι, αλλά -όπως βλέπεις- δεν πρόκειται να γλιτώσεις από μένα.

      Διαγραφή
    2. μετα από όλα αυτά τι να πω κι εγώ αρτίστα μου;
      να σε θένε σε αυτή τη ζωή είναι μια σπέσιαλ ψυχική γκλαμουριά. Αλλά να σε καβατζάρουν και για την επόμενη;; έπαθα ένα ψιλοπανικό! :p
      Κορίτσια αυτή η ζωή δεν είναι πρόβα για την επόμενη. Είναι μια και μοναδική γι΄αυτό κάψτε το τοουστ, αφήστε τη μπουγάδα καμιά βδομάδα έξω απλωμένη, καμαρώστε τη σκόνη που σαν άχνη-πάχνη φέρνει τη φύση στο σπίτι σας και μείνετε πιστοί στα ραντεβού μόνο με το γιατρό σας!
      Αρτίστα μου σε ευχαριστώ, σε απολαμβάνω και σε ακολουθώ. Δοκίμασε να κάψεις και μακαρόνια που βράζουν. Θέλεις μόνο 2 λίτρα νερό σε κατσαρόλα, τα μακαρόνια μέσα και 2 ώρες διάλογο με άτομο συναρπαστικό. Πετάς την κατσαρόλα αλλά σου μένει ο διάλογος !
      Φιλιά πολλά ! :)

      Διαγραφή
    3. @Ανετά...κι
      Καλέ εδώ έχω κάψει αυγό βραστό με αποτέλεσμα να καταστραφεί το μικρό μάτι της τότε κουζίνας μου, λες να μην καταφέρω να κάψω μακαρόνια;
      Είναι πις οφ κέικ αυτά για μένα!
      Μιλ μερσί που με ακόλουθες!
      Κίσιζ Ανετά...κι!

      Διαγραφή
  12. Χρόνια πολλά στο Αννετά...κι και να το χαίρεται το Λυσιππάκι/κουμπαρονάκι! Εύχομαι πολλές κοινές γιορτές ακόμη! Να είστε καλά, κορίτσια μου, να μοιράζεστε όμορφες στιγμές! Πολλά φιλιά ✿

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το κουμπαρονάκι χαίρεται, καμαρώνει και σας ευχαριστεί τα μάλα που της ομορφύνατε τόσο πολύ την ημέρα με την γλύκα σας. Σ' ευχαριστώ πολύ, κουμπαρόνι μου. ♥

      Διαγραφή
    2. ... κι όχι τίποτα άλλο αλλά θα πρέπει και να αντευχηθώ και πότε οεο γιορτάζει .... Μία Πέτρα;
      Σε ευχαριστώ πάρα πολύ κορίτσι μου, μέσα από την καρδιά μου . Κάντε μου δύσκολη τη ζωή μου κορίτσια, μου αρέσει!!

      Διαγραφή
  13. Πολύχρονη, Αννέτα! (Ή "Happy Name Day", όπως συνηθίζουμε να λέμε στο χωριό μου!)
    ;-)
    Να είσαι πάντα γερή και να δίνεις τέτοιες... εμπνεύσεις στο τριδυμάκι μου!
    Αχ, βρε Αναστασάκι! Αχ! Τί πλάσμα είσαι εσύ?!?!?!
    ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ πολλά και στις 2 σας!!!
    Πολλά λέμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, πρέπει να τη γνωρίσεις, λουκουμάκι μου. Κι εσύ έτσι θα έγραφες, είμαι βέβαιη. Ως ο πιο καθαρός μου καθρέφτης, είναι η αδελφή ψυχή μου. Τέτοια ταύτιση κι ομοιότητα (+1002 ακόμα). Οπότε μας βλέπω ως χαρούμενα και ξέφρενα τετράδυμα. χαχαχα

      Φιλιά πολλάαα και ηχηρά! ♥

      @συγκατοικάκι

      Άννα, από εδώ η Γιάννα. Πρέπει να τη γνωρίσεις οπωσδήποτε.

      Διαγραφή
    2. Γιάννα χαίρομαι πολύ που σε γνώρισα σε αυτό το χώρο και με το όνομά σου. Δεν σου υπόσχομαι όμως ότι θα σε θυμηθώ τ΄Αη Γιαννού γιατί αναπόφευκτα σε έχω συνδέσει με την πρωτεύουσα των κυκλάδων μας ( πότε γιορτάζει η Σύρος οεο; πώς έμπλεξα έτσι τώρα με ονόματα, παρατσούκλια και γιορτές; )
      Φιλιά πολλά και σε εσένα και στο ( αρχοντικό σου )νησί !

      Διαγραφή
    3. Κοίτα, και να μη της ευχηθείς, δεν πειράζει, γιατί δεν γιορτάζει τότε τ'όνομά της. Μέχρι να συνηθίσεις, θα εκτελώ χρέη γραμματέως. Σου βάζω από τώρα υπενθύμιση για 16 Ιουνίου (γενέθλια) και 24 Ιουνίου (γιορτή).

      -Λουκουμάκι, βλέπεις, ε; Απ' έξω τα θυμάμαι. Να μου πει ποιος τι. 😂

      Διαγραφή
    4. Ένα μπλάνκο, βρε παιδιά, να σβήσω το '6' και να το κάνω '7' πριν το δει. 17 Ιουνίου, ΔΕΚΑΕΦΤΑ!

      Διαγραφή
    5. Axaxaxa! Κάνεις παιχνίδι μόνη σου, Αναστασάκι!!! Love you!!!
      *H Σύρος γιόρταζε προχθές, του Αγίου Νικολάου.
      Κοίτα/κοιτάξτε: όποτε θελήσετε να μου στείλετε γλυκά και τούρτες, δεν θα πω όχι! Δεν προσβάλω κόσμο εγώ! Είμαι καταδεκτικός άνθρωπος!
      (Πώς έγινε τώρα από τη γιορτή της κοπέλας να ασχολούμαστε με τη δική μου, οκ... Σηκώνω τα χέρια ψηλά!!!)
      ΣΣΣΣΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ, κορίτσια! Καλή εβδομάδα!

      Διαγραφή
    6. Α, δεν μου έφερε την τούρτα καπέλο. Δεν πρόλαβε να δει το '6'. Ωραιιιιία! Και θολώνουμε αμέσως την κατάσταση συνεχίζοντας να μιλάμε ανέμελα, σαν να μη συμβαίνει τίποτα: εγώ, πάντως, σιγά μην περιμένω γιορτές και γενέθλια για να σε κεράσω, λουκουμάκι μου. *είπε και τρέχει να φέρει τον δίσκο με τα μελομακάρονα

      (Μη φοβάσαι, δεν θα παρεξηγηθεί. Είναι πολύ κουλ!)

      ΣΣΣΣΣΜΟΥΤΣ κι ευχές για μια καλή βδομάδα back. 😘

      Διαγραφή
  14. Άννα μου χρόνια πολλά και από εδώ!!
    Μουσικοσυμπεθέρα μου, με συγκίνησες όσο δεν φαντάζεσαι..
    Η φιλία σας είναι παράδειγμα προς μίμηση, είναι έμπνευση και ελπίδα.

    Τίποτα μα τίποτα δεν είναι τυχαίο, διαβάζοντας και τα σχόλιά σας από κάτω. Ελπίζω και ονειρεύομαι την νέα χρονιά να τα συζητάμε live και
    να σας καμαρώνω και από κοντά!

    Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ωωω ναι, ένα τέτοιο μήτινκ το θέλω κι εγώ πολύ Κατερίνα μου. Θα γίνει!
      Σε ευχαριστώ για τη βολτούλα στο φτωχικό μας το τσαρδάκι και τα χρόνια πολλά :)

      Διαγραφή
    2. Κατερίνα μου! ❤️
      Ενθουσιώδες ΝΑΙ για το τελευταίο με μια μεγάλη - μεγάλη νοερή αγκαλιά, που περιμένει στωικά μέχρι τη στιγμή που θα πάψει να είναι νοερή.

      Διαγραφή
  15. Χρόνια πολλά Αννέτα μου κι από δω!
    Λυσίππη μου να χαίρεσαι τη φίλη σου και να σε χαίρεται κι αυτή!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τυπική, σωστή, ακούραστη, άψογη Μαρία ( και μετά λένε να μην κρίνεις!... )
      Σε πολυευχαριστώ. Ουσιαστικά ! :)

      Διαγραφή
    2. Σε ευχαριστούμε πολύ, Μαρία μου. ☺️

      Διαγραφή
  16. Αυτή η υπέροχη εξομολόγηση σπάει κόκαλα κορίτσια !!Αννετά- δεν σε γνωρίζω , ο χειμαρρώδης λόγος είναι καθηλωτικός και παράλληλα αφήνει την επίγευση της γλύκας των συναισθημάτων σου στη φίλη σου Αναστασία !!
    Σου εύχομαι Χρόνια πολλά και εμπνευσμένα !!! Αναστασία μου αλήθεια είναι το πάτε το γράμμα εκεί που η φιλία σας κάνει μοναδικές !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τι υπέροχο σχόλιο ήταν αυτό Νικόλ;
      "το πάτε το γράμμα εκεί που η φιλία σας κάνει μοναδικές !!"
      Σε ευχαριστούμε πολύ γλυκύτατη φίλη :)

      Διαγραφή
    2. Πράγματι, υπέροχη η φράση σου, Νικόλ μου. Μας χάρισες ένα πλατύ χαμόγελο αλά Μπόζο (τόοοοσο πλατύ!), όπως θα έλεγε και το συγκατοικάκι. Όσο για τον χειμαρρώδη της λόγο, θα συμφωνήσω. Μ' αυτόν της τον λόγο με "καψούρεψε" και μένα. Είναι το αδύνατο σημείο μου. (Τελικά, είναι βέβαιο πως δεν θα γλιτώσουμε τη λοιδορία. Κρίμα τη προσπάθεια της Νικόλ που το εξισορρόπησε ζούπερ, δηλαδή! Πάλι αχταρμά τα έκανα!😂)

      Διαγραφή
  17. Αννέτα μου, χρόνια σου πολλά, όμορφα και γλυκά! Εύχομαι να έχεις πάντα χαμόγελα στα χείλη σου κι ανθρώπους σαν την Αναστασία στη ζωή σου και τότε όλα θα 'ναι σούπερ!!
    Πάντα να περνάς όμορφα. Φιλάκια πολλά. Καλή βδομάδα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. όλοι σας με πρωταγωνίστρια την Αναστασία μου αφήσατε κρεστ χαμόγελο και διαρκείας! Και εσύ Μαρινάκι να έχεις ό,τι καλύτερο στη ζωή σου. Σε ευχαριστώ πάρα πολύ !

      Διαγραφή
  18. Τακ τακ. Χτυπάω, τάχα μου ευγενικά την πόρτα, λες και δεν ήμουν σκυμμένος να παρατηρώ τα πάντα από την κλειδαρότρυπα τόση ώρα. Επιτρέπεται; λέω και ντρέπεται. Έχω κάποιες απορίες και κάποιους θαυμασμούς. Να τους αφήσω και φεύγω αμέσως - έχω άλλωστε αφήσει το ποδήλατο ξεκλείδωτο κάτω.

    Η βασική απορία. Μπούρδες απορία, δηλαδή, νουθεσία προς εαυτόν είναι, αλλά επειδή είμαι κακός μαθητής γενικά, κάνω πως δεν κατάλαβα και την εκφράζω σαν απορία:
    Πώς γίνεται μια ευχή να μετατρέπεται σε κατάθεση ψυχής, ψυχών, σε συνάντηση βάθους που ούτε στα όνειρά τους; Ρωτάω και θυμάμαι τη φράση που κι αυτή κλεμμένη είναι αλλά (ποτέ) δε θυμάμαι από πού: Σε όλες τις ερωτήσεις η απάντηση είναι η αγάπη. Λοιπόν, πώς γίνεται, ρωτάω, ο ανεπίδεκτος;

    Οι θαυμασμοί μου είναι πολλοί, αλλά κι αυτοί θέλουν την τέχνη τους να εκφραστούν, να βρουν την αλήθεια τους και να πάρουν σχήμα. Μάλλον τσαπατσοδουλειά θα κάνουμε πάλι. Αλλά όλοι καταλήγουν στην κεντρική οδό της αγάπης κι αυτοί. (Ρώμη έπρεπε να λέγανε την αγάπη. Ή Αγάπη τη Ρώμη, ξέρω 'γω;;)

    Τελικά συνειδητοποιώ ότι είχα και μία παράκληση: Αυτοί οι χείμαρροι που μπλοκάρουν την απάντηση, Λυσίππη, που δεν είναι μόνο της Αννέτας, είναι και δικοί σου, παρακαλώ, ας γίνουν ρυάκια, να μπορούμε να δροσίσουμε τα πόδια μας χωρίς να γίνουμε μουσκίδι ολόκληροι. Ή μήπως τους αφήνετε έτσι για να δοκιμάσετε και να τσεκάρετε τους τολμηρούς και τους ανθεκτικούς;
    (Πω, πω, άγχος, πάλι θα κοπώ στις εξετάσεις!..)

    Κορίτσια, εντελώς απλά: Χαίρομαι που σας γνώρισα. Ιδιοτελώς για ό,τι με μαθαίνετε και ανιδιοτελώς γιατί είστε αυτές που είστε!

    Ρε, πού πάω; Χρόνια πολλά είπα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. τακ τακ χτυπάς, μια χαρά ξέρεις να ντρέπεσαι λες, απορίες καταθέτεις, αλλά καμία αιδώ που δεν έφερες ένα κουτί γλυκάκια, ένα ρυζόγαλο, αυγά από τον κήπο έστω! Δεν πειράζει όμως Διονύση.
      Στην απορία σου τώρα: η αγάπη είναι; ( ιδιοτελές αίσθημα και κτητικό πολλάκις). Μήπως είναι το τάιμινκ, η στιγμή; Θα το ψάξω .
      Προσωπικά θα πάρω το ¨όλοι οι δρόμοι οδηγούν στη Ρώμη" που και Ρώμη προσκυνάμε και με αυτά τώρα τα μαραφέτια τα γκουγκλ μαπς είναι κι ευκολάκι.
      Όσον αφορά την παράκληση, ποιος μπλοκάρει ποιον εδώ Διονυσάκο; που σε έχουμε ανάγει σε Βάκχο Θεό και οι ιέρειες σε προσκυνάμε γιατί ό,τι ξεστομίζεις ακούγεται μαγευτικά; Ή αν προτιμάς, καταντήσαμε καμιά διακοσαριά γυναίκες από κάτω να σκίζουμε τα πουκάμισα του - ως άλλου- Ρουβά;
      Κοινώς: αμοιβαίος και ο θυαμασμός και η συμπάθεια και σε ευχαριστούμε που πέρασες από το ταπεινό μας κατωφλάκι για τα χρόνια μας πολλά. Αν μας αφήσεις και κανα παντοφλάκι δώρο τώρα για τα Χριστούγεννα θα σε ανάγουμε σε ενεργειακό Θεό Α΄κλάσης.
      Πάρε τώρα που δίνουμε και ελέγχους, βαθμούς α΄τριμήνου με τα πάντα όλα 20άρια και καλές γιορτές να΄χεις ! :)

      Διαγραφή
    2. ( Λυσίππη πάει στοίχημα ότι αυτή η προσομοίωση με τον Ρουβά θα τον διαλύσει; αποκλείεται να συνέλθει απ΄αυτή την αντιστοίχιση, χαχαχα!! )

      Διαγραφή
    3. "Επιτρέπεται, επιτρέπεται" έσπευσε να παρακινήσει η Λυσίππη, κι έκανε τάχα πως δεν είχε καταλάβει την λαίμαργη παρακολούθηση τού Διονύση απ' την κλειδαρότρυπα. Μα, χελλόου, σκοτείνιασε η τρυπούλα με το διονυσιακό ματάκι μπροστά της. Ο χώρος πίσω από την πόρτα έχει άπλετο φως. Δεν το παρατήρησε. Ας μη του το πω, για να τον τσακώσω κι άλλη φορά και να γελάω. 😊

      Κάτσε τώρα να πω και τη δική μου εκδοχή... Έχομε και λέμε:

      Αυτό μάλλον είναι ίδιον ευχής που για καιρό παρακαλούσε μέχρι που της δόθηκε αυτό που ζητούσε (να δεις που θα βαρέθηκαν να την ακούν ξανά και ξανά. "Ωχ, πάλι αυτή" θα λέγανε). Μια απαντημένη ευχή έχει σχεδόν πάντα μετά εξομολογητικό χαρακτήρα (ίσως για να πιστέψεις κι ο ίδιος ότι τελικά πράγματι συνέβη - ή να ενδυναμώσεις και στους υπόλοιπους τη φλογίτσα τής ελπίδας πως, ναι, όλα υπάρχουν και μπορούν να συμβούν). Κι η ευχούλα με μαρκαδοράκι στάμπιλο ευλαβικά υπογραμμίζει πως η αγάπη είναι η απάντηση σε όλα (πότε σε ρυάκι, πότε σε χείμαρρος). Μη κοιτάς που οι ανθρώπινες αδυναμίες πολλάκις της αλλάζουν τα φώτα τής καημενούλας και τη βαφτίζουν αγάπη. Η μία και μοναδική παραμένει ως απάντηση.

      Εντελώς απλά και μπεσαλίδικα: ανταποδίδουμε την χαρά. Για τους ίδιους λόγους που αναφέρεις κι εσύ. Έτσι δεν είναι οι αλληλεπιδράσεις, δάσκαλε; Τα είχαμε πει και τότε τόσο όμορφα.

      @συγκατοικάκι

      Εγώ θα μείνω στο Βάκχος Θεός. Πςςς, τι είπες τώρα. Δέκα πόντους θα ψήλωσε! ☺️

      Διαγραφή
    4. ( πρώτα ανεβάζουμε, μετά στραπατσάρουμε, να την ακούς την εγγονή! άλλωστε και μόνος του το λέει, τεστ για θαρραλέους και τολμηρούς είναι, δώστου μια πετσέτα του ανθρώπου, προσωποποιημένε Νιαγάρα κι ανέμενε αντιδράσεις!! :p )

      Διαγραφή
  19. απλά και όμορφα..... "χρόνια πολλά". Πόσο όμορφα ακούγεται! :)
    Καλές και δραστήριες γιορτές κοριτσάκι. Να΄σαι πάντα καλά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. 🎉😍🎉
    Χρόνια πολλά και γεμάτα τέτοιες στιγμές!
    Φιλιά και στις δυο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή