Θα 'θελα ν' άνοιγα για μια ημέρα
του Παραδείσου τη πόρτα πέρα ως πέρα.
Τη σκοτεινιά να έλουζε το θεϊκό φως
- σε όλα τα μήκη και τα πλάτη σαφώς.
Τα Σεραφείμ
ν' αφουγκραστούν τον φόβο, τις τύψεις, τους λυγμούς και τις κραυγές
και τα Χερουβείμ
να δουν τ' απομεινάρια αρρώστων που σκαλίστηκαν με νυχιές.
Παιδιά...
