Τετάρτη 6 Φεβρουαρίου 2019

Σεξ το ενορμητικόν (Μέρος 1ο)

«Διαφεύγοντα και διαφυγόντα εκ του μορφώματος
σε ελευθέρα διάταξη,
αρχέγονα εγκεφαλικά κύτταρα
στο νυν και αεί του οίστρου.
Δαίμονες με υποδόριες τις λευκές κραυγές.

Έμμεσα σε τάισα χορτάρι. »



````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````````
«Ναι. Σίγουρα έκανα πολλά λάθη στη ζωή μου. Αλλά δε γεννήθηκα και με οδηγίες χρήσης. Τι είμαι λοιπόν;»  αναρωτήθηκε η Λία σουρώνοντας το ρόφημα με κίστο και πράσινο τσάι. Ήταν ένα από εκείνα τα βροχερά απογεύματα Κυριακής που τα κάνουμε όλα και απομένει λίγη δόση περισυλλογής. Αναπόφευκτης περισυλλογής. Μια ζωή αντιφάσεις . Τα πρωινά δηλητηρίαζε το σώμα της με πολλά τσιγάρα, τοξικότητα και καφέ. Απογοήτευση.  Και τα βράδια επανόρθωνε με αντιοξειδωτικά . Ελπίδα. Τι ήταν λοιπόν; Πες το με μια φράση!  προκάλεσε τον εαυτό της  σε ένα από τα  αγαπημένα της νοητικά παιχνίδια. Σίγουρα ήταν και θα είναι συλλέκτης στιγμών. Φανατικός συλλέκτης στιγμών.

 –  Συλλέκτης στιγμών; Γιατί;  ξαναπροκάλεσε  ανικανοποίητο το alter ego.
 –  Φοβάμαι την αμνησία.
 –  Κατέγραψέ  την. 


Καλοκαίρι του 1978

      Θα΄ταν δε θα΄ταν η Λία 8 χρονών όταν ανέβηκε λίγα σπίτια πιο πάνω να βρει τη Μάγδα. Ο αυγουστιάτικος ήλιος επέβαλε σορτσάκι και φανελάκια στο ασχημάτιστο ακόμη σώμα.
-Καλημέρα κυρ Θόδωρε! Χαμογέλασε στον παππού της φίλης της  που καθόταν στη βεράντα νωχελικά. Είναι η Μάγδα εδώ να παίξουμε;
- Δεν ξέρω πού είναι παιδί μου, την κυρά Θοδώρα ρώτα στην κουζίνα.
      Ναι, ο παππούς και η γιαγιά της φίλης της είχαν το ίδιο όνομα. Τρύπωσε στην κουζίνα που η κυρά Θοδώρα στα γνωστά της μαύρα και με τη  μαντήλα στο κεφάλι μαγείρευε όπως πάντα.
– Καλημέρα κυρά Θοδώρα. Πού είναι η Μάγδα;  
- Δεν ξύπνησε ακόμη κορίτσι μου, σε καμιά ώρα έλα πάλι.
      Πώς τους θυμάται η Λία 50 χρόνια μετά; Ασπρομάλλης παππούς, καμπουριασμένη και μαυροντυμένη γιαγιά  με μια γκριζόμαυρη  μαντήλα με λαχούρια, στα μάτια της τότε ήταν πολύ γέροι. Σήμερα υπολογίζει να΄ταν κάπου στα πενήντα κάτι τους.
-Φεύγω κυρ Θόδωρε, θα ξανάρθω πάλι, είπε ευγενικά η Λία και με σεβασμό.
- Μη βιάζεσαι παιδί μου, κάτσε να μου κάνεις παρέα. Να, έλα κάτσε στα πόδια μου και χτύπησε την παλάμη πάνω στο άσπρο του μπούτι. Κάτσε να σε χαρώ! Θα σου πάρω και παγωτό το απόγευμα.
Η Λία μόλις το άκουσε αυτό ένιωσε άβολα. Δίστασε και, όχι, δεν ήταν καθόλου το παγωτό. Δεν ήθελε  με γέρους πολλά πολλά! Υπάκουη όμως όπως ήταν είπε να κάτσει στα πόδια του μισό λεπτό και μετά να φύγει τρέχοντας. Βόλεψε το άγουρο κορμάκι της πάνω στα πόδια του εύκολα. Όσο βάρος έχει το φτερό. Την έλουσε μια απροσδιόριστη αγωνία χωρίς εξηγήσεις. Αν έβγαινε η κυρα Θοδώρα έξω; Ο παππούς με το χέρι του άρχισε να χαϊδεύει  το πλευρό της κι από κει το  στέρνο της με το ανύπαρκτο, αγορίστικο στήθος. Η Λία λούστηκε από  μια καταιγίδα ιδρώτα που δεν ήξερε να εξηγήσει. Έκανε να σηκωθεί αλλά ο παππούς την κράτησε σθεναρά πάνω  του. Στον παιδικό μηρό  της ένιωσε ένα σκληρό εξόγκωμα ανάμεσα στα πόδια του. Τι ήταν αυτό; Τρόμαξε και δεν ήξερε γιατί. Ο παππούς τώρα είχε και τις δυο του τραχιές παλάμες πάνω στις ρόγες της τάχα μου τρυφερά κι έκανε να τις βάλει μέσα από το μπλουζάκι. Η μικρή πανικοβλήθηκε, δεν ήθελε να την πιάνουν γέροι. Σίγουρα δεν έπρεπε να βγει η κυρά Θοδώρα έξω. Τρόμαξε και δεν ήξερε γιατί.
-Μη φοβάσαι κοριτσάκι μου, και τη Μάγδα έτσι την παίρνω στα πόδια μου κι όλο  την κανακεύω. Τα χέρια του τώρα ταξίδευαν τα άτριχα πόδια του κοριτσιού και πάνω στο σορτσάκι της. Αυτό ήταν!  Η μικρή πετάχτηκε και τρεχάλα έφτασε στο σπίτι της με την αγωνία να της ανακατεύει άρυθμα την αναπνοή.
       Όταν έφυγε το λαχάνιασμα είπε στη μαμά της πως ο κυρ Θόδωρος, ο παππούς της Μάγδας την ανάγκασε να κάτσει στα πόδια του και τη χάιδευε κι αυτό δεν ήθελε ποτέ, ποτέ, ποτέ να ξανασυμβεί! –Με ακούς μαμά; Ποτέ! Δε θα ξαναπατήσω το πόδι μου εκεί! Να πας να του το πεις!
       Η Λία φτιάχνει ένα δεύτερο ρόφημα και ανοίγει αποφασιστικά ένα
word στην επιφάνεια εργασίας της. Θα καταγράψει. Για τον εαυτό της σίγουρα. Ίσως έτσι με τακτοποιημένες αναμνήσεις αυτοπροσδιοριζόταν. Σίγουρα όμως θα ήταν πολύτιμο να ανατρέχει στις μνήμες της όταν ο εγκέφαλός της σε κάποια χρόνια θα αρνιόταν να δουλέψει γι΄αυτό.
      Δεν έμαθε ποτέ αν η μάνα της έκανε τότε κάτι . Ορισμένα πράγματα τη δεκαετία του ΄70 δε συζητιούνταν. Ειδικά στις μικρές καλοκαιρινές γειτονιές της εξοχής. Η Λία έκοψε κάθε επαφή με τη φίλη της τη Μάγδα. Όταν αυτή ερχόταν, η Λία κρυβόταν ή το΄σκαγε από την πίσω πορτούλα. Τα δυο κορίτσια χάθηκαν οριστικά τα χρόνια του γυμνασίου, ο κυρ Θόδωρος πέθανε στην εφηβεία της κι όταν η Λία το έμαθε αυτό, αδιαφόρησε παγερά.  Η ιστορία  αυτή έμεινε στο ραφάκι της αχρείαστη. Δεν είχε ιδέα για το σεξ αλλά το ένστικτό της τότε κατέταξε τους άντρες σε δυο κατηγορίες:  άντρες σαν το μπαμπά της κι άντρες που δεν ήταν σαν κι αυτόν. Άλλοι.  Προτιμούσε άντρες σαν το μπαμπά της κι αυτό σφραγίστηκε τότε στα οχτώ της χρόνια.




Συνεχίζεται…



         Είναι το ποδαρικό μου σε ένα δρώμενο που θέλω κι ελπίζω να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά του κεκαλυμμένου καθωσπρεπισμού. Είμαστε άνθρωποι, ό,τι κι αν σημαίνει αυτό και ο έρωτας μας ορίζει σε μεγαλύτερο μέρος από όσο θέλουμε να δείχνουμε. Γιατί; αφού χωρίς τον έρωτα δεν υφίσταται ζωή. Ο έρωτας είναι αδυναμία; όχι! Ο έρωτας είναι η δύναμη ! Το Φως, το Νερό, ο Αέρας, η Γη συντελούν στη δημιουργία του, για τη δημιουργία με τη σειρά του , των πάντων. Είναι η Ζωή. Μιλάμε για τη Ζωή λοιπόν εδώ. Με τόλμη και θάρρος περιγράφουμε τη μια από τις δυο  φυσικές δυνάμεις  που δεν πατάξαμε ποτέ, αυτή και το χρόνο.
         Καλή επιτυχία Λυσίππη, Γιάννη στην Ερωτική Υμνωδία, με πολλές, πάρα πολλές συμμετοχές που θα σπάσουν τα ταμεία! Κάθε μια στη δική της γλώσσα γραμμένη και με τα δικά της νοήματα θα αποδώσει με τον τρόπο της μια τεράστια κι ανεξάντλητη φύση, τη φύση μας!
         Καλώς μας ήρθες κι εσύ Αφροδίτης Ερωτική Υμνωδία κι ας σε ξεχνάμε 9.000 χρόνια μετά. Όλοι μας όμως σου βγάζουμε το καπέλο. Ο έρωτας και ο βήχας δεν κρύβονται, λέμε. Και για το βήχα, άντε και βγήκε και το νέο phytobisolvon, για τον έρωτα όμως; Τι διάλα, τζάμπα έγραψε καμιά δεκαριά βιβλία ο Irvin Yalom και μελέτησε χιλιάδες υποχείρια του έρωτα στα ντιβάνια του;
         Η δική μου ηρωίδα, μάλλον θα αναφερθεί σπονδυλωτά σε όλα τα βασικά ερωτικά μονοπάτια που την διαμόρφωσαν από τα πρώτα οιστρογόνα  ως τη λεωφόρο της εμμηνόπαυσης και αρκετά μετά. Όρεξη να΄χουμε και σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα μη μας τύχει κι όλα γίνονται!

Loveάκια, loveάκια και loveάκια πολλά 
 

36 σχόλια:

  1. Ωωωω Καλώς όρισες Αννέτα μου !
    ποδαρικό λοιπόν σε ένα καινούργιο δρώμενο ή ελεύθερη λογοτεχνική έκφραση, μπορούμε να το πούμε και έτσι, άναρχο, ασχημάτιστο αλλά με καθορισμένη αναφορά σε αυτό που τόσο χαρακτηριστικά περιέγραψες. Στο ερωτικό ένστικτο.

    Μένω ενθουσιασμένος από αυτό που ξεκινάς να κάνεις. Με αυτή σου την επιλογή ! Και εξηγούμαι: Δημιουργείς μια ηρωίδα, τη Λία. Δίνεις τα πρώτα στοιχεία της, την προσωπικότητά της και μετά την ξεκινάς χέρι-χέρι σε μια συνέχεια ζωής πάνω στην διαμόρφωση της ερωτικής της ζωής και προφανώς ίσως και της ερωτικής της ταυτότητας.
    Αννέτα, σου βγάζω το καπέλο σε αυτήν την έμπνευση Κυρία μου !
    Δίνεις μια συνέχεια σε μια πορεία ζωής ξεκινώντας μάλιστα από τα άγουρα εκείνα χρόνια που καθιερώνονται στις παρθένες μνήμες μας οι πρώτες "άλλες" εμπειρίες. Αυτές που εμείς ακόμα δεν ξέραμε τι είναι, αυτές που μας προκαλούσαν μια ανατριχίλα που δεν μπορούσαμε να εξηγήσουμε.
    Και ξεκινάς δυνατά ! Ωμά ! σχίζοντας πολλά χαρτόκουτα που έκρυβαν επιμελώς κάποια πρώτα μας βιώματα.
    Είτε στα πόδια κάποιων "παππούδων" είτε στα χέρια κάποιων "θείων" ή στα σώματα κάποιας "θείας", "ξαδέλφης". Δεν τολμώ να αναφερθώ σε στενότερο όρο συγγένειας όχι γιατί δεν συνέβαινε, κάθε άλλο, αλλά γιατί εδώ και χρόνια αυτά τα βιώματα πάνε και έρχονται μέσα μας και ουδείς έχει την τόλμη να τα βγάλει απ το κελάρι της ψυχής μας.
    Ο Έρωτας, όπως κάθε βίωμα στη ζωή, έχει την φωτεινή αλλά και σκοτεινή του πλευρά. Και καλό θα ήταν να τις θίξουμε όλες.

    Ένα μεγάλο μπράβο κορίτσι μου για την τόλμη σου αλλά και την πόρτα που, πρώτη εσύ άνοιξες, στο ξεχωριστό αυτό δημιούργημα.
    Θα παρακολουθήσω με δέος τη συνέχεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακριβώς όπως το λες Γιάννη μου, περί ερωτικού ενστίκτου ο λόγος. Γι΄αυτό το άναρχο κι ανυπότακτο ορμέμφυτο που άλλοτε δημιουργεί τον παράδεισο κι άλλοτε την κόλαση ανάλογα πάντα την πηγή του. Δεν είναι πάντα ο έρωτας σε ροζ συννεφάκια και σίγουρα δεν είναι δημοκρατικός!
      Τα φιλιά μου :)

      Διαγραφή
  2. Ωωωωωω! Ναι!
    Ήσουν εξαιρετική Αννέτα μου! Υπέροχο αυτό το μικρό απόσπασμα (εφόσον συνεχίζεται)
    Ένα μικρό διαμαντάκι λογοτεχνίας που έθιξε με έναν υπέροχο τρόπο την αρρωστημένη μορφή του Έρωτα, που μόνο έρωτας δεν είναι!
    Έξελεντ μάι φρέντ! ☺
    Φιλούρες! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνούμε Αριστέα μου, μόνο έρωτας δεν είναι αλλά εκτονώνεται σεξουαλικά με θύτη και θύμα καταλήγοντας σε νοσηρή κυριαρχία. Πολύ απλά , συνέβαινε και θα συμβαίνει. Οι θύτες θεριεύουν με την αδυναμία και οι αδύναμοι αλλοιώνονται. Αν το καλοσκεφτούμε ο έρωτας, ακόμη και ο ευγενικότερος είναι άνιση υπόθεση. Κάποιος πάντα κυριαρχεί, κάποιος υποτάσσεται.
      ( Συγχαρητήρια για τη διοργάνωση της παρουσίασης της Μαρίας και σε εσένα και στη Γιούλη. Από τέτοια κορίτσια ήταν προεξοφλήμένα επιτυχής!)
      Φιλούρες σταυρωτές! ♥

      Διαγραφή
  3. το διάβασα απο το κινητο το πρωι με το που ειδα στην ομαδα εκφρασου το λινκ
    το διαβασα με μια ανασα
    εννοειτε πως ανυπομονω για τη συνεχεια
    ανυπομονω για ολες τις συμμετοχες

    καλημερα σε ολους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλή μου Κική με τον ευγενικό σου λόγο!.... μακάρι η συνέχεια να σε κρατήσει το ίδιο με την αρχή... έχουμε να πούμε πολλά!
      Φιλιά ως την όμορφη Χαλκίδα :)

      Διαγραφή
  4. Ευχαρίστως θα τον λιντσάριζα αυτόν τον παππού.
    Μάλλον η Λία, μετά από αυτή τη δυσάρεστη εμπειρία, θα έχει πάθει φόβο του πέους και στην υπόλοιπη ζωή της θα εκδικείται παντοιοτρόπως όλο τον ανδρικό πληθυσμό!
    Ναι καλά, ας μην προτρέχω και ας την αφήσω σ' εσένα τη συνέχεια.
    Αλλά να είναι τόσο ωραία γραμμένο όλο αυτό, που με συνεπήρε και παρασύρθηκα σε εικασίες η αρτίστα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. όχι, όχι, μου αρέσει να προεξοφλείς αρτίστα! Όλο αυτό μου θυμίζει θεατρικό χωρίς σενάριο, που οι θεατές συνδράμουν και αλληλεπιδρούν με τους ηθοποιούς διαμορφώνοντας ένα διαφορετικό κάθε φορά τέλος.
      ( ένα λιντσαρισματάκι τόσο δα, με νυχάκι ακρυλικό κι άθραυστο το θέλουν αλλά κρύβονται καλά από τους ενηλίκους, δυστυχώς).
      Χμ. Χμ ... Τώρα που το ξανασκέφτομαι λες γι΄αυτό να γίνεται στα νυχάδικα της τρελής τελευταία;

      Διαγραφή
  5. Σε συνέχειες λοιπόν!! Και η φαντασία μου οργιάζει. Δεν θέλει και πολύ. Καταπιάνεσαι με ένα θέμα που πληγώνει όλες τις κοινωνίες των ανθρώπων αφού θύματά του είναι τα παιδιά. Ελπίζω να μην περάσει και άλλες ανώμαλες σεξουαλικές επιθέσεις η ηρωίδα σου. Βέβαια μιλάμε για σεξουαλική ανωμαλία και όχι ερωτική υμνωδία αλλά είναι από τα θέματα που προκαλούν ερωτική ασθένεια στα θύματα όταν ενηλικιωθούν...Με δαιμονίζει αυτό το θέμα, το θέμα της κακοποίησης παιδιών και δεν το χωράει ο νους μου ότι υπάρχουν χώρες που το έχουν νομιμοποιήσει ή που νοικιάζουν οι γονείς τα παιδιά τους σε ανώμαλους. Αλλά αυτοί οι παππουδοθειομπαμπάδες θέλουν κρεμάλα. Να κάτι τέτοιοι με κάνουν να επιζητώ τη θανατική ποινή. Με φούντωσες, ναι; Είναι γιατί γράφεις ζωντανά και παραστατικά.
    Καλή συνέχεια εύχομαι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αννούλα μου ... δεν μπορώ παρά να χαμογελάσω με τα σχόλιά σου! Σε παθιάζει, σε εξοργίζει, σε καίει τόσο αυτή η νοσηρότητα, θες τόσο να αλλάξει αλλά δεν αλλάζει. Άλλες κουλτούρες , άλλοι πολιτισμοί... όσο για μας τους "πολιτισμένους" όπως λένε και οι στίχοι μου προλογίζοντας, με κάθε ευκαιρία θεριεύουμε τα μορφώματά μας. Άνισος ο αγώνας εξ΄αρχής.
      Σε φιλώ ♥

      Διαγραφή
  6. Καταπληκτική η εισαγωγή και το κείμενο τα σπάει. Άλλο περίμενα να διαβάσω βέβαια, αλλά το θέμα που θίγεις είναι κορυφαίο. Καλά κρυμμένο πίσω απ' τις πόρτες των οικογενειών που το συγκαλύπτουν, ή και το ενισχύουν.
    Κι εγώ παρασυρμένη απ' την εξαιρετική σου γραφή, αφήνω το θαυμασμό μου και το χειροκρότημά μου για το τολμηρό σου εγχείρημα. Περιμένω συνέχεια με μεγάλο ενδιαφέρον.
    Φιλί γλυκό Αννετάκι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άντε βρε Μαράκι και το΄χα παράπονο με τα στιχάκια μου πως παραπέσαν!... Πολλές οι συγκαλύψεις, ενισχυτικές όπως το λες κι εσύ γιατί η πάταξη κοστίζει. Κι έτσι όλοι τα πάνε με όλους καλά και ζούνε αυτοί καλά κι εμείς ας πούμε καλύτερα. Η συγκατάβαση, η συναίνεση, η σιωπή είναι οι τροφοδότες αυτής της νοσηρής σεξουαλικής ενόρμησης, είναι οι πολλαπλασιαστές της.
      Την αγάπη μου φραστικώς και εμπράκτως! ♥

      Διαγραφή
  7. Μακάρι να κρεμούσαν στις πλατείες τους παιδεραστές.
    Άνοιξες μεγάλο κεφάλαιο Αννετάκι μου.
    Περιμένω κι εγώ τη συνέχεια.
    Να είσαι καλά και φιλάκια πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλο κεφάλαιο η παιδοφιλία Ρένα και με μεγάλη συνέχεια η ερωτική ταυτότητα της Λίας. Θα είσαι εδώ; :)
      Φιλάκια και σε εσένα!

      Διαγραφή
  8. Εύγε Αννέτα! Πολύ ωραίο κείμενο! Και συγχαρητήρια για την τόλμη σου! Θίγεις ενα ζήτημα, που ακόμα και σήμερα αποσιωπείται σε πολλες περιπτώσεις, κυρίως την επαρχία! Δεν ξέρω τι έχει αλλάξει από την δεκαετία του 70΄. Ίσως μιλάει ο κόσμος περισσότερο... Υπέροχο, αληθινό κείμενο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς το φίλο μου τον Μάκη! Ποια επαρχία λες; στις πόλεις όχι; Μάλλον στις πόλεις κρύβονται πιο έντεχνα. Ε ί ν α ι αληθινό και αρκετά ακόμη από όσα θα ακολουθήσουν.
      Να΄σαι καλά :)

      Διαγραφή
  9. Καλώς βρεθήκαμε Αννέτα και σ'αυτό το χώρο που ενώνει το σώμα με την μυθοπλασία. Ο τίτλος που βάζεις "Σεξ το ενορμητικόν" δίνει με σαφήνεια τις αποχρώσεις που θα ακολουθήσουν. Γράφεις για λογαριασμό πολλών 8χρονών+- κοριτσιών. Να, μου έρχονται έτσι πρόχειρα πέντε γνωστά μου στο νου. Η διαφορά είναι πως αυτά δεν μίλησαν ποτέ στη μαμά τους. Περιμένω λοιπόν με ενδιαφέρον να δω τη Λία να μεγαλώνει (;) μέσα από την ανατρεπτική αφήγησή σου.
    Πολλά φιλιά και καλή συνέχει :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς ήρθες και εσύ Μαρία στο κουτούκι μας! :)
      Εδώ, θα πούμε πολλά και για λογαριασμό οκτάχρονων και για λογαριασμό θυτών και θυμάτων για το πολυδιάστατο του σεξ. Μας αρέσει ή όχι, τίποτα δεν φέρνει ο πελαργός και σχεδόν τίποτα δε μοιάζει με τις μελισσούλες στον αέρινο χορό τους.
      Πολλά φιλιά! ♥

      Διαγραφή
  10. Όταν ακόμα ήμουν υπό σκέψη για το "να ανεβάσω την Ερωτική Υμνωδία ή όχι;", δεν είχα φανταστεί μια τέτοια ιστορία. Είδες; Δεν τολμάμε ούτε να σκεφτούμε περί παιδοφιλίας, όχι να κάτσουμε να γράψουμε κιόλας. Και, μάλιστα, σε μια εποχή που ακόμα συμβαίνει με ή χωρίς συγκατάθεση - με το πιο τραγικό να είναι η συμμετοχή των συγγενών, όχι των ξένων (που, πες, κάπου/κάπως έπεσε θύμα το παιδάκι), αλλά των ΣΥΓΓΕΝΩΝ και των ΓΝΩΣΤΩΝ. Σε ένα ευρύτερο πλαίσιο, (και, δυστυχώς, κάποιες φορές ακόμα και μες στην οικογένεια) όπου το παιδάκι θα έπρεπε να νιώθει ασφάλεια. Πολύ μεγάλη κουβέντα... Πίσω στα δικά μας, λοιπόν. Έθιξες ένα τέτοιο θέμα με τρόπο αριστοτεχνικό (μου άρεσε τρομερά η εναλλαγή παρελθόντος με το παρόν), και σε μια γλώσσα άκρως λογοτεχνική.

    ΥΓ. Ελπίζω ως συγκάτοικος να χαίρω προνομίων και να δω τις συνέχειες πριν την προβολή. Μη γίνεις κακιά! :P

    Προς όλους τους φίλους: η Άννα είναι εκτός για λίγες ημέρες. Θα είναι κοντά μας ξανά από Κυριακή-Δευτέρα. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εσύ όπως κι εγώ Αναστασάκι μου, στέκεσαι τόσο στην παιδοφιλία όσο και στην αποσιώπησή της από τους οικείους. Κι ένα τεράστιο "γιατί ρε γαμώτη; " δεν θα απαντηθεί ποτέ. Κάπως έτσι κουτσά στραβά και με ημιμάθεια χτίζουμε την ενηλικίωσή μας. Αν οι Λίες αυτού του κόσμου πάρουν στα χέρια τους αργότερα το μαχαίρι καταδικάζονται.
      Πόσο αναγκαίο θεωρώ το μάθημα της σεξουαλικής-ερωτικής αγωγής στα σχολεία για να εμβολίζεται η ευγενική του φύση!- και σε καμιά ωρίτσα θα ξυπνήσω :p
      Φιλούρες συγκατοικάρα μου κι αγάπη πολλή!

      Διαγραφή
  11. Πρώτον να σου πω, Αναστασία μου,ότι δεν έπαιρνα μέρος στο δρώμενο, γιατί είδα ότι λήγει στις 20 του μήνα και είχε ληδη περάσει η ημερομηνία. Ευτυχώς, ο Γιάννης με ενημέρωσε πως αφορούσε την επόμενη χρονιά! 😂😂😂
    Για τη συμμετοχή σου, Αννέτα μου, θα πω δυσάρεστο θέμα μεν, ευχάριστη έππληξη δε. Δεν με ενθουσιάζει ότι με έβαλες σε μια ιστορία και πρέπει να περιμένω για τη συνέχεια... έχε χάρη που αγαπώ τη γραφή σου! 😉
    Χαίρομαι για το δρώμενο, θα απαοκαλύψει πολλά, χαίρομαι για το δύσκολο θέμα που έπιασες. Και το έχεις με τα δύσκολα!
    Φιλιά πολλά και στις δυο σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευτυχώς που υπάρχει ένας Γιάννης, να σώζει τις καταστάσεις. :)

      Διαγραφή
    2. Έχει τόσες μορφές το σεξ Αλεξάνδρα μου που καταλήγει να υπερκαλύπτουν τη μια και μόνη όμορφη πλευρά του.
      Σε ευχαριστώ που με ενθαρρύνεις.
      Φιλιά και από τις δυο μας! :)

      Διαγραφή
  12. Πολύ εύστοχα, αννετά...κι, (καλημέρα, καλημέρα!) προειδοποίησες για τις ενορμήσεις, για τα αρχέγονα κύτταρα εκεί, στο νυν και αεί του πόθου.

    Καθόλου αθωωτικά,αυτό θα έλειπε, σκέφτομαι κι εγώ αυτή την νυν και αεί πάλη του ανθρώπινου πολιτισμού με τα αρχέγονα ένστικτα, αυτή τη δύσκολη αλλά και όμορφη πάλη, που, όπως τόσο απλά και παραστατικά δείχνεις, δε βγάζει πάντα τον πολιτισμό νικητή. Πόσες φορές έρχεται η όρεξη στις τραχιές παλάμες να χαϊδέψουν τις ρόγες, πόσες φορές αυτή η όρεξη γκρεμίζει εύκολα τις αντιστάσεις, όταν δεν τις έχει χτίσει κανείς με επιμέλεια και αξιοπρέπειας συνέπεια στη ζωή του.
    Περιστατικά που μπορεί να μας φαίνονται ασύλληπτα και ειδεχθή αλλά που επαναλαμβάνονται διαχρονικά και συνδυάζονται και με την άσκηση εξουσίας, με την επιβολή της δύναμης (απ' όπου κι αν προέρχεται αυτή - φύλο, κοιν.θέση, ηλικία κλπ).
    Ξέρω, δε θες πολλές αναφορές στους ποιητές, αλλά δεν μπορώ να μη θυμηθώ τον Ελύτη που στο Μονόγραμμά του "είναι νωρίς στον κόσμο αυτό, ακούς, για σένα και για μένα.."

    ΥΓ. Εύχομαι να λείπεις για καλό λόγο.Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι Διονύση που στάθηκες στα στιχάκια μου που τόσο αγάπησα, ίσως και παραπάνω από το κείμενο το ίδιο.
      Δεν θα πω πολλά παρά μόνο ότι ο έρωτας είναι φύσει θέσει εξουσία και υποταγή συνάμα. Όχι; το άσχημο είναι να μην υπάρχει συναίνεση. Και όπως εύστοχα προεξοφλείς η Λία μας θα νιώσει νωρίς και την επιβολή εξουσίας και την άσκηση της δύναμης κι αναρωτιέμαι αν ανησυχητικά σκανάρεις τη σκέψη μου.
      - Ποιος είπε πως δε θέλω ποιητικές αναφορές; !! Και δη στο Ρω, αυτή την Ωδή στον πόθο, την πίστη, τη λατρεία που απηχεί σε κάθε μας κύτταρο! Κι ο Οδυσσέας μας δικαίως λάτρεψε και λατρεύτηκε... εμείς όμως οι οργισμένοι κοινοί θνητοί; Περίπου τα ίδια με το στίχο που έφερες λέμε στα θυμωμένα μας τραγούδια

      https://www.youtube.com/watch?v=EfqumWBiYuA

      Υ.Γ. η Μπολόνια είναι συναρπαστικός λόγος απουσίας, φιλιά φίλε μου :)

      Διαγραφή
  13. Να΄σαι καλά Νατάσα μου, ελπίζω να σε βρω και στις συνέχειες. Έπονται! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αννέτα μου, καλησπέρα και καλώς σε βρίσκω στο όμορφο σπιτικό σου.
    Η γραφή σου άριστη και το κείμενό σου κεραυνός εν αιθρία...
    Ναι, ο έρωτας είναι ένστικτο και ως ένστικτο είναι ανεύθυνος και απαραβίαστος σαν τους αυτοκράτορες του Βυζαντίου. Μένει μόνο να δεις προς τα πού θα γειρει η ζυγαριά...
    Πολύ διαφορετικό, μη αναμενόμενο και παρα πολυ ενδιαφέρον το τμήμα αυτό του διηγήματός σου.
    Θα αναμένω με αγωνια όλες του τις συνέχειες.
    Σε φιλώ 🌷

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Δε σε γνωρίζω ως τώρα Σταυρούλα, όμως καλώς ήρθες, η Λυσίππη μας, τρατάρει υποβρύχιο μαστίχα και κρυστάλλινο νερό. :)
    Κεραυνός εν αιθρία ε; ναι, το ξέρω. Το υγιές σεξ είναι ένα, τα νοσηρά πολλά. Και κάπως έτσι διαμορφώνονται οι ερωτικές μας ταυτότητες, με λάθος άτομα στα πρώτα ξεκινήματα.
    Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τα καλά σου λόγια και μακάρι να έχουμε τις αφορμές και την ευκαιρία να συμπορευόμαστε! ♥ ♥ ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. αννετά... κι μου, άγγιξες φλέγον θέμα με πολύ λεπτότητα κι ευαισθησία! Μεγάλη έκπληξη η συμμετοχή σου ως άνοιγμα της "Ερωτικής υμνωδίας", μια πραγματικά μη αναμενόμενη προσέγγιση του ερωτισμού, που μόνο μορφή έρωτα δεν είναι!
    Ανυπομονώ κι εγώ για την εξίσου δυνατή συνέχεια της ηρωίδας σου!
    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. ..." μόνο μορφή έρωτα δεν είναι".
    -Γιατί δεν είναι ; Ας κλίνουμε τη φράση:
    για εμένα δεν είναι
    για εσένα δεν είναι
    για αυτόν/ για αυτήν είναι

    για εμάς δεν είναι
    για εσάς δεν είναι
    για αυτές/ για αυτούς δεν είναι

    Προβληματίζομαι και εγώ κατά πόσο αυτό το περιεχόμενο ανήκει σε Ερωτική Υμνωδία αλλά μου απαντούν τα στατιστικά των επισκέψεων σε αυτού του περιεχομένου πορνοσελίδες.
    Η Λία θα έχει τον τελευταίο λόγο, ό,τι και να λέμε σήμερα εμείς! :)
    Φιλιά !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Κοίτα τωρα να δεις που μου έχει συμβεί κάτι ανάλογο όταν ήμουν μικρή. Όχι με πάππου, αααα ναι έχω και άλλη μία που μπήκα κάτι σαν δόλωμα σε συνεργασία με την αστυνομία για να πιάσουμε έναν επιδειξία έξω από το νηπιαγωγείο της αδελφής μου ... τα έχω γράψει κάπου στην καληνύχτα μου.
    Μια χαρά θα περάσω με αυτή την ηρωίδα μου φαίνεται :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μάνια σε παραδέχομαι. Αγαπώ πολύ το ακομπλεξάριστο που έχεις για το άτομό σου. Ό,τι είσαι είσαι! που λέει και η Λία ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Σε ευχαριστώ Νατάσσα μου, να είσαι πάντα καλά ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή