Κυριακή 6 Οκτωβρίου 2013

Το σκάκι της... ζωής!

24 Days Challenge: 'Ζ'

Το σκάκι της... ζωής!


Ξύπνησε ιδρωμένη, με ένα ουρλιαχτό, από έναν εφιάλτη. Κάθε βράδυ την τυραννούσε ο ίδιος εφιάλτης. Μόνο που δεν ήταν εφιάλτης, αλλά η ίδια η πραγματικότητα, που την στοίχειωνε ακόμη και στον ύπνο της. 

Το λευκό παντού, περίκλεινε όλη τη μαυρίλα, μη μπορώντας να το εξαλείψει. Στο διπλανό κρεβάτι διασωληνωμένος ο γιος της, που βρισκόταν σε κώμα εδώ και μήνες, έπειτα από τροχαίο. Οι γιατροί δεν έδιναν ελπίδες. Κάθε τους λέξη και κάθε συγκαταβατικό νεύμα, ξερίζωναν βίαια κάθε της κομμάτι. Προσπαθούσαν να την παρηγορήσουν, ματαίως όμως. Η κάθε μέρα που περνούσε λειτουργούσε σαν σπρώξιμο γι' αυτήν, που την βούλιαζε ακόμη περισσότερο στον βούρκο της απόγνωσης. Από πού θα μπορούσε να κρατηθεί, όταν δεν της δινόταν η παραμικρή ελπίδα;

Ήπιε λίγο νερό. Κοίταξε τον γιο της και ξάπλωσε πάλι. Ο ύπνος δεν άργησε να την πάρει, μιας κι ήταν κουρέλι απ' τις λιγοστές ώρες που είχε καταφέρει να κοιμηθεί. 

Επέστρεψε στο ίδιο όνειρο. Στο γνώριμο κενό δωμάτιο, μ' αυτή να είναι καθισμένη σε μια καρέκλα στο κέντρο του και να κλαίει μ' αναφιλητά, βγάζοντας άναρθες κραυγές. Ανάμεσά τους διέκρινες ξεκάθαρα το πονεμένο "θα έκανα τα πάντα", που το έλεγε ξανά και ξανά.

Τότε το δωμάτιο άρχισε να στενεύει και να γίνεται μακρουλό, σαν ένας ατελείωτος διάδρομος. Έκλεισε σφιχτά τα μάτια της και κρατήθηκε γερά απ' την καρέκλα, η οποία "έτρεχε" με φοβερή ταχύτητα προς την άκρη του διαδρόμου, ώσπου κατέληξε σε ένα πελώριο σκοτεινό δωμάτιο, όπου βρισκόταν μια μεγάλη σκακιέρα και στην άκρη των λευκών ήταν όρθια μια μαύρη φιγούρα. 

-"Θα έκανες τα πάντα, λοιπόν;" της απηύθυνε τον λόγο. 
-"Ποιος είσαι που τολμάς να ρωτάς;" ανταπάντησε σκληρά. 
-"Αυτός που θα σου δώσει την ευκαιρία να κάνεις τα πάντα. Την ευκαιρία να τον σώσεις. Μόνο που θέλω σαν αντάλλαγμα μία ψυχή. Αν χάσεις θα πάρω τον γιο σου, ενώ αν κερδίσεις θα πάρω εσένα" ακούστηκε η απόκοσμη φωνή. 

Ευθύς αμέσως κατάλαβε ότι απέναντί της είχε τον Χάρο. Δεν φοβήθηκε διόλου, διότι ήταν αποφασιμένη να έκανε, όντως, τα πάντα. Οπότε έγνευσε καταφατικά σε όσα της είπε και κατευθύνθηκε στην αντικρινή άκρη της σκακιέρας, η οποία έλαμψε με εκτυφλωτικό τρόπο.

Πρώτη κίνηση των λευκών, άρα δική του. Η απόκοσμη φωνή ακούστηκε για τρίτη φορά, δίνοντας εντολή στον τέταρτο, απ' τ' αριστερά, στρατιώτη να κινηθεί δύο νταμάκια μπροστά. Σειρά της τώρα, η οποία έδωσε κι αυτή εντολή σε στρατιώτη να κάνει την ίδια κίνηση. 
Οι κινήσεις διαδέχονταν η μία την άλλη, κι αυτή, συγχρόνως, προσπαθούσε να δει έστω και την παραμικρή πτυχή τής εμφάνισής του -κατάλοιπο της ανθρώπινης περιέργειας για το ανεξήγητο του θανάτου. Μα δεν κατάφερνε να δει τίποτα, παρά μόνο αυτή την σκοτεινιά που έκρυβε τα πάντα. Το μόνο που μπορούσε να δει ήταν τα χέρια του, που ήταν γκριζωπά και κατέληγαν σε μαύρα μακριά και μυτερά νύχια. 

 Περάσανε τρεις ώρες απ' την στιγμή που ξεκίνησαν. Απώλειες στα πιόνια υπήρχαν -σαφώς- και στις δύο πλευρές. 

Σειρά της πάλι... Ένας δυνατός συνεχόμενος ήχος ακούστηκε. Νοσοκόμες να τρέχουν στους διαδρόμους και να μπαίνουν στο δωμάτιο, ακολουθούμενες από γιατρούς. Οι πόρτες να κλείνουν κι οι γιατροί να δίνουν την δική τους μάχη να την επαναφέρουν. Δεν άντεξε!

Δεν άντεξε, αλλά κατάφερε να κάνει τα πάντα! Είχε κερδίσει την ζωή του γιου της!


--------

To 24 Days Challenge είναι μια ιδέα-πρόκληση του mystickland. Πρωταγωνιστούν 24 γράμματα, 24 λέξεις σε 24 ημέρες. Μόνο που εγώ το υλοποιώ κάπως άναρχα στη σειρά των γραμμάτων και στις ημέρες πραγματοποίησής τους.
 


28 σχόλια:

  1. Δεν έχω κάτι να σχολιάσω Φίλη μου! Είμαι τόσο συγκινημένη από την αρχή μέχρι το τέλος αυτης της ανάρτησης!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. πολύ συγκινητικό. ευχαριστούμε!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. κοριτσακι μου τι ομορφο!!! ακρως συγκινητικο και αγωνιωδης!
    συγχαρητηρια!!!!
    να σε ρωτησω, το 24 challenge στο τιτλο τι ειναι;
    αν καταλαβα ειναι κατι σα αιχνιδι; γραφεις για καθε γραμμα μια ιστορια;

    καλο βραδυ γλυκια μου! φιλακιαααα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το 24 Days Challenge είναι παιχνίδι, ναι. Καλείσαι να πάρεις μία λέξη, που θες, από κάθε γράμμα του αλφάβητου (απ' το Α ως το Ω) και να γράψεις κάτι. Ό,τι κι αν είναι αυτό. Κανονικά αυτό γίνεται καθημερινά (εξού κι ο τίτλος του παιχνιδιού), αλλά τώρα... μεταξύ μας... το σιάχνουμε και το φέρνουμε στα μέτρα μας. :)

      (Κάμε το κι εσύ, να σε χαρώ!)

      -Σ' ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.

      Διαγραφή
  4. Πφφφ... ¨ηρθα με την τούρτα σοκολάτα και με τράταρες κώνιο...!
    Ομορφη ανάρτηση...
    Εχω γράψει και γω σε μια ανάρτηση ότι η ζωή δεν είναι τίποτε άλλο παρά μια παρτίδα σκάκι... δεν μπορούν όλοι να είναι κερδισμένοι... κι άλλοι κερδίζουν με μεγάλες απώλειες και άλλοι με λιγες... όμως ΟΛΟΙ στην τελική έχουν απώλειες... γιατί απλά έτσι είναι το "παιχνίδι"
    Ενα μεγάλο φιλί και την τούρτα σου αφήνω να σε γλυκάνει... και να σε στρογγυλέψει στα "σωστά" σημεία... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Thumbs up, φιλενάδα!!! :)
      Σ' ευχαριστώ πολύ...

      ΥΓ. Αν, όμως, βρει ήδη στρογγυλεμένα τα "σωστά" σημεία, να φύγουν, να πάνε αλλού οι θερμίδες. Όπου θένε, αλλά όχι πάνω μου. Ντάτσει;

      Διαγραφή
  5. Lysippaki μου,
    ωραία γραφή και ανάρτηση, με νόημα!!
    Πόσα πολλά μπορεί να καταφέρει η αγάπη μιας μάνας! Θαυμάσιο το τραγούδι!
    Καλό βράδυ και καλή εβδομάδα!
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το τραγούδι, αν και πρόσφατα το ανακάλυψα (μέσω ενός φίλου), έχει μπει στα αγαπημένα και το έχω χιλιακούσει. Με αγγίζει πολύ και με συγκινεί. Κι επειδή ήσουν η μόνη που το σχολίασες... το αφεντικό τρελάθηκε και σου δώνει ολόκληρο κουτί με κουλουράκια, να 'χεις μαζί με τον καφέ (παραλαβή απ' τα κεντρικά: καθώς βγαίνεις τρίτη πόρτα δεξιά). :P :)

      Σ' ευχαριστώ πολύ για το όμορφο σχόλιό σου!
      Τα φιλιά μου!!

      Διαγραφή
  6. Φοβάμαι πως το παιχνίδι ήταν σικέ..
    Καλημέρα, και καλή εβδομάδα σου εύχομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ήταν, ήταν. Αλλά όταν βρίσκεις τα χρυσά καρφιά, που ν' αξίζουν τη θυσία, δε σε νοιάζει... και φτάνεις μέχρι το τέλος.

      Σ' ευχαριστώ πολύ για το πέρασμα!
      Καλή βδομάδα και σε σένα, Ανταίε μου. :)


      Διαγραφή
  7. Τι συγκινητική ανάρτηση Lysippάκι μου!!
    Μια μάνα πάντα θα κάνει το οτιδήποτε για το παιδί της, αυτό είναι που την καθιστά μια απ' τις πιο σημαντικές φιγούρες στην ζωή ενός ανθρώπου.
    Πάντα έμπνευση σου εύχομαι κοριτσάκι μου.
    Καλή εβδομάδα και καλημέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι γονείς -και ιδιαιτέρως μια μάνα- είναι σε θέση να δεχτούν και να καταπιούν πολλά απ' τα παιδιά τους, χωρίς ν' αλλάξει τίποτα. Για τα παιδιά, όμως; Αυτό είναι και το μεγαλείο του να γίνεσαι γονιός: η άνευ όρων αγάπη κι αυτοθυσία.

      Σ' ευχαριστώ πολύ, γλυκό μου Μαρινάκι.
      Να έχεις μια υπέροχη βδομάδα, τα φιλιά μου.

      Διαγραφή
  8. Είμαι σίγουρη κι εγώ πως θα έκανε τα πάντα και χωρίς δεύτερη σκέψη, ακόμα και να θελήσει να πεθάνει η ίδια.... ακόμα και να καταστρέψει τη δική της ζωή....
    Πολύ συγκινητική ιστορία και αγωνιώδης! Μπράβο σου και πάλι! Γράφεις υπέροχα, αγαπημένη μου! :)))
    Καλή εβδομάδα!!! Φιλάκια πολλά-πολλά-πολλά!!!! :* :* :* :*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι ευλογία το να μπορείς να νιώθεις και να πράττεις κατ' αυτόν τον τρόπο, γιατί δεν είναι όλοι οι μπαμπάδες κι οι μαμάδες έτσι. Όπως είπα και στο Μαρινάκι παραπάνω, αυτό είναι το μεγαλείο του να είσαι γονιός, με όλη τη σημασία της λέξης.

      Σ' ευχαριστώ πολύ, ματάκια μου!!
      Φιλάκια γλυκά και ρουφηχτά. χιχιχι

      Διαγραφή
  9. Όσες την έχουν νιώσει αυτή την αγάπη της μάνας ξέρουν.
    Οι υπόλοιπες μετά την ανάρτησή σου σίγουρα θα θελήσουν να γίνουν μάνες.
    Μόνο και μόνο για να νιώσουν την μέχρι τέλους αγάπη, θυσία, αφοσίωση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μεγάλες κουβέντες είπες τώρα, Φλώρα μου.
      Νιώθω ευλογημένη και τυχερή που ο Θεός μού έδωσε μια τέτοια μάνα, να μου δώσει τέτοια μεγαλειώδη μηνύματα ζωής με την στάση της και την συνεχή της παρουσία.

      Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ για το σχόλιο και το πέρασμα!!
      Καλή σου βδομάδα!! <3

      Διαγραφή
  10. Kαλησπέρα!!Διαβάζοντας την ιστορία σου σκέφτηκα πόσες μάνες ζουν ανάλογες καταστάσεις.Στεναχωρέθηκα και είπα άδικο να γίνεται.Έφτασα στα σχόλια των φίλων κάτω από την ανάρτησή σου.Μάνες ή μελλοντικές μάνες κάποιες από αυτές και ανακουφίστηκα λίγο.Δεν τα ξεπουλήσαμε όλα ακόμα βλέπω.
    Συγκλονιστική αυτή τη φορά η γραφή σου!!
    Καλή εβδομάδα να έχεις !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θέλω να το παίξω πνεύμα αντιλογίας, μα θαρρώ πως είναι εύκολο το να είσαι παρών στα παιδιά σου, να τα πονάς και να δίνεις όλο σου το είναι γι' αυτά, καθώς είναι σάρκα απ' την σάρκα σου -που ακόμη και σ' αυτές τις περιπτώσεις, βλέπουμε γονείς - τέρατα. Πόσο δεδομένο και παρατηρητέο, όμως, είναι να συμβαίνει και για τους υπόλοιπους, που στο κάτω κατω δεν σου είναι και τίποτα; Εκεί είναι όλη η μαγκιά. Κι, ευτυχώς, υπάρχουν ακόμη Άνθρωποι, που δίνουν το καλό παράδειγμα.

      Σ' ευχαριστώ, καλέ μου Θανάση.
      Καλή βδομάδα και σε σένα, με χαμόγελο.

      Διαγραφή
  11. Κι υπάρχουν και κάποιες που δεν θα γίνουν ποτέ...Κι όμως πονάνε κι αυτές και αισθάνονται....
    Φιλιά!
    Δεν έχω άλλα λόγια...
    Καλή εβδομάδα κορίτσι μου γλυκό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ξέρω, και σου δίνω τα σέβη μου (το ξέρεις εσύ το γιατί).
      Σ' ευχαριστώ & σε φιλώ γλυκά!! <3

      Διαγραφή
  12. Με ελιωσες.....καρδια μου!!! Με ελιωσες........... :'ο((((((

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. πολύ συγκινητικό και όμορφο.
    μπράβο για την έμπνευση :)
    φιλί!*

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ, κορίτσι μου. Να είσαι καλά.
      Καλημέρα!! :)

      Διαγραφή
  14. Γλυκό μου κοριτσάκι ένα βραβείο σε περιμένει εδώ:http://enakathemera.blogspot.gr/2013/10/unpaixtable-blogger-award.html

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου το έχουν ήδη δώσει, και το έχω παρουσιάσει.
      Παρόλα αυτά, σ' ευχαριστώ πάρα πολύ που με σκέφτηκες!!!

      Διαγραφή