Δευτέρα 28 Απριλίου 2014

Ετοιμάζω ταξίδι μοναχά για πάρτη μου

Σκυμμένη εδώ και ώρα πάνω απ' το λευκό χαρτί, προσπαθώντας να αποτυπώσω την ομορφιά ενός λουλουδιού. Το ελαφρό αεράκι να σιγοφυσά και να μπαίνει απ' τ' ανοιχτό παράθυρο, διεκδικώντας την προσοχή μου, έχοντας συμμάχους του τις σιλουέτες των διαβατάρικων πουλιών που αχνοφαίνονταν απ' τις αραχνοΰφαντες κουρτίνες, μαγνητίζοντας...

Σάββατο 26 Απριλίου 2014

Τα μαθητικά τα χρόνια...

Σιγά που θα έχανα την ευκαιρία να ανατρέξω στα περασμένα μεγαλεία και να σας τα διηγηθώ, όπως διηγείται τα κατορθώματά του ο παλιός, πολύπειρος ναυτικός. Δώκε χεράκι κι έλα να ψαχουλέψουμε παρεϊτσα το χρονοντούλαπό μου. Σωτήριον έτος 1992 κι η μικρή Λυσιππούλα, μέσα στην κοιλιά της μάνας της, εξασκούσε την αριστοκρατική...

Τετάρτη 16 Απριλίου 2014

Το αθέατο δάσος

Ήταν βράδυ, αργά, κι ο ουρανός έριχνε πεφτάστερα, όταν τελείωσα την κατασκευή της σχεδίας μου, την έριξα στο νερό και το άφησα να με παρασύρει. Αεράκι δροσερό να μ' αγκαλιάζει και να αερίζει τα πιο αμπαρωμένα δωμάτια της ψυχής μου, και τα πεφτάστερα στολίδια στα μαλλιά μου. Οι ήχοι της φύσης ο πιο γλυκόφωνος ψίθυρος, που έχει...

Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Το Καρουζέλ της Φιλίας

24 Days Challenge: 'Κ'    Το Καρουζέλ της Φιλίας Κάποτε μου είχαν πει ένα παραμύθι, ότι η Φιλία υπάρχει και ζει σ' αυτόν τον πλανήτη.  Τα λόγια αυτά θυμάμαι κάθε βράδυ και τα στεριώνω στα τυφλά μες στο σκοτάδι. Τα μάτια κλείνουν κι αφήνονται αγκαλιασμένα στη σιωπή. Βλέπουν χρώματα  πορτοκαλί,...

Πέμπτη 10 Απριλίου 2014

A table!

1. Ποιό είναι το αγαπημένο σου φαγητό; Δεν έχω κάποιο σούπερ αγαπημένο, που να λέω "τρελαίνομαι!". Πάντως, στα αγαπημένα μου συμπεριλαμβάνονται σίγουρα τα γεμιστά. Είναι η πρώτη παραγγελιά που δίνω στη μαμά μου, όταν είναι να πάμε σπίτι. Και με το που φτάνουμε, ορμάω! (Μαμαδίσιο φαγητό: ανεκτίμητη αξία!!!) ...

Πέμπτη 3 Απριλίου 2014

Ιστορίες του Καφενέ: Το σημάδι της Γλαύκας

Χωρίς χρώμα Το λιγοστό φως, που έρχονταν απ' τις σκορπισμένες κολόνες, ήταν αδύναμο και παραδινόταν στο πυκνό σκοτάδι που ήταν απλωμένο. Το έπνιγε με την περίκλειση και το κατάπινε αχόρταγα. Επικρατούσε νεκρική σιγή. Ο μόνος θόρυβος που ακουγόταν, ήταν η πέτρα του τσακμακιού, που άναβε το τσιγάρο της, και τα ανατριχιαστικά...