Δευτέρα 2 Ιανουαρίου 2023

ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ

 


 
 
ΧΑΡΙΖΕΤΑΙ

Ροτόντα  ξύλινη, μασίφ
με τέσσερις καρέκλες σε άριστη κατάσταση.
Δωρίζω  την ιστορία μας, τα νιάτα  και το σπιτικό σας
με την παιδικότητά μου μαζί.
Συγνώμη μαμά. Συγνώμη μπαμπά.
Δε μ΄ακούτε, το ξέρω - μα τη χρωστάω  ακόμη και χωρίς ακροατή.
….. Να ήμουν οχτώ; να ήμουν δέκα;
Κάθε Χριστούγεννα που γιόρταζες μπαμπά
αυτή τη μόνη φορά άνοιγε το σπίτι, άνοιγε κι η καρδιά  μου
στο μικρόκοσμό μας.
Ξεσκόνιζα την τραπεζαρία μας τρυφερά
για τους επισκέπτες μας το βράδυ.
Γυάλιζες τα κρυστάλλινα μαμά εσύ, φυλαγμένα ένα χρόνο στο μπουφέ
και χαρούμενη εγώ τα γέμιζα καλούδια.
Εδώ τα φιστίκια, εκεί οι σοκολατένιες μαργαρίτες.
Δίπλα τα αμύγδαλα και στο μεγάλο μεγάλο μπολ
τα  λιγοστά, τα ακριβά  με βύσσινο σοκολατάκια μέσα.
Τα αγαπημένα μας αυτά που τρέχαν στο πηγούνι  άσπρο πηχτό λικέρ
και ρουφάγαμε ηδονικά  μη στάξουν
αλλά  σπάνια έτρωγα μαμά. Αν περίσσευαν  τα άφηνα για σένα.
Πάντα ήξερα πόσα λίγα χάρηκες  μέχρι τα βαθιά σου γηρατειά.
Το  δέντρο με  παλιά στολίδια , δύσκολα τα χρόνια, μετρημένα τα λεφτά.
Δυο ουίσκι, φτηνό κονιάκ  κι ένα λικέρ.
Όλα στη ροτόντα  πάνω σε δαντελένιο, άσπρο πετσετάκι
από τη γιαγιά  μου προίκα βελονιά.
Κι αυτό το μόνο  βράδυ Χριστουγέννων από όλη τη χρονιά
άνοιγε το σαλόνι, αστράφταν τα γυαλάκια στα  φωτιστικά
και γεμίζαμε κοστούμια , μίνι στρας τσαντάκια και κραγιόν
που με σημάδευαν στα μάγουλα  σαν καρδιά  επιβράβευσης από τη δασκάλα.
Οι άντρες να σιγοπίνουν στο τραπέζι,
οι γυναίκες σα σε στασίδι εκκλησίας  στον καναπέ
και να κερνάω εγώ μετρώντας μ΄αγωνία, τελειώνουν τα σοκολατάκια  βύσσινο,
όλο και λιγότερα  τα όρθια κοτσάνια, ουφ, έχουμε ακόμη μαργαρίτες.
Κι αθόρυβα σε σκαμπό  να σκιαγραφώ  τα πρόσωπα
να χαρτογραφώ τις λέξεις, να απαντάω πού και πού  
" ναι, είμαι καλή μαθήτρια, - μπράβο- ευχαριστώ " .
....................
Περάσανε τα  χρόνια, φτάξαμε τα δικά μας σπιτικά,
γερνούσες μαμά, δε στόλιζες δέντρο "για ποιον;  έλεγες, στολίστε εσείς  για τα παιδιά σας"
Γερνούσες κι εσύ μπαμπά μα πάντα Χριστούγεννα ερχόμασταν με τα δώρα μας,
παπούτσια, πουλόβερ και μπουφάν  με τα χρόνια γίνονταν  κάλτσες, παντόφλες, φανελάκια
- πού να βγεις και πού να πας-
ολοένα και λιγόστευαν τα κοστούμια και οι φούστες,
τα μάγουλά μου καθαρά  πια από τα ανεξίτηλα τριανταφυλλί κραγιόν
- αποδημούσαν  όλοι με τα χρόνια μα η ροτόντα, το τραπέζι μας
γέμιζε  πια με τα δικά μας τα γκουρμέ τα φαγητά ,
τα  παιδιά μας κελαρύζαν κακόφωνα τα κάλαντα
κι έτσι τρεις γενιές    ανασταίναμε τη μέρα  με φουσκωτές κοιλιές, γέλια, βαχ
και στις τσέπες χαρτζηλίκια.
Η τραπεζαρία  σιώπησε  - πότε; δε θυμάμαι πια
όμως θυμάμαι μαμά με πόση στοργή σε μια παλιοκουβέρτα  πέρασες λάστιχο
να την τυλίξεις , τρυφερά, προστατευτικά  κι όταν  έφυγες κι εσύ
με τις τέσσερις καρέκλες της χώθηκε σε αποθήκη σκοτεινή.
Κάθε πρόσωπο  μια κόκκινη γραμμή.
Πότε φτάσαμε στα ίδια τα σημεία σας μαμά, μπαμπά;
Μια ζωή σα να ταν χτες, ένα αύριο που όλο κατηφορίζει.
Μέρες  τώρα νοερά φτιάχνω το μενού,
τα παιδιά με το όνομά σου πατέρα μου γιορτάζουν!
Μα  σήμερα  πενθώ.  Η ιστορία  μας σκόνη γεμάτη αξίζει μιας δικής μου  μέρας σιωπή.
"Χαρίζεται  ροτόντα........"
Πατήστε Δημοσίευση.  Κλικ.  Η αγγελία σας  δημοσιεύτηκε επιτυχώς.

                                    
                                   ◍ ◍ ◍ ◍ ◍ ◍ ◍ ◍ ◍ ◍


Η συμμετοχή  μου στο 29ο Συμπόσιο Ποίησης της αγαπημένης μας Αριστέας, μιας μεγάλης εμψυχώτριας να εξωτερικεύουμε τα συναισθήματά μας, να "ποιούμε" σκέψεις, και να αποτυπώνουμε όσο γίνεται πιο λυρικά τον εσωτερικό μας κόσμο. Αριστέα σε ευχαριστούμε για όσα δίνεις και όσα η ίδια είσαι. Μας κάνεις καλύτερους. Η συμμετοχή σου "πληρότητα" ήταν ένα δίδαγμα  για την αξιοπρέπεια και την ευγνωμοσύνη. 

Σε ευχαριστούμε και εσένα Σταυρούλα γιατί μας δείπνησες κάτι υποτιμημένο σήμερα.... την αγάπη.

Σας ευχαριστώ όλους, συμμετέχοντες και μη γιατί είστε παρακινητές να πιάνουμε το μολύβι ξανά και να σκαλίζουμε τις λέξεις φτιάχνοντας ένα ολάνθιστο φυτώριο αξιοζήλευτων συμμετοχών. 

Ευχαριστώ και όσους με "ένιωσαν" δίνοντάς μου την ανέλπιστη 2η θέση και τη χαρά της διάκρισης. 

Συγχαρητήρια και στους υπόλοιπους 2ους, 3ους, 4ους,... 26ους για όσα είχαν να πουν κάνοντας ομορφότερη αυτή την ήδη της Αριστέας μας ολοφώτεινη γιορτή.

Σε ευχαριστώ αναστασάκι μου για.... για.... χιλιάδες λόγους αλλά σήμερα κυρίως γιατί με θέλεις και με έχεις εδώ δίπλα σου. 

Για τη συμμετοχή μου δεν έχω και πολλά να αναλύσω. Αυτοβιογραφική, ελπίζω να ξύπνησε κάτι από τα παιδικά μας Χριστούγεννα νοσταλγικά, ως το πεζό "μας σήμερα". 

Καλή χρονιά να έχουμε και με τρόπο που ο καθένας εννοεί και επιθυμεί την "καλή"!!
 
 
 

 

13 σχόλια:

  1. Υπέροχο! Γεμάτο συγκίνηση και άπειρα συναισθήματα που δεν γίνεται να μην προκαλέσουν αναστάτωση μέσα στην καρδιά του αναγνώστη.
    Ένα ποίημα που αποτελεί ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο, ένα ταξίδι στο οποίο, κάποια άψυχα αντικείμενα, γίνονται σημεία αναφοράς στις εκδηλώσεις ζωής.
    Βούλιαξα με νοσταλγία και πίκρα στο ταξίδι αυτό των αναμνήσεών σου, Αννέτα μου, με μεγάλο σεβασμό και αγάπη.
    Αγάπησα το ποίημά σου, που μίλησε στην καρδιά μου.
    Καλή χρονιά κορίτσι μου και να χαιρόμαστε να είσαι κοντά μας συχνά! Όπως επίσης άπειρες ευχές στην άλλη ψυχούλα εδώ, την Αναστασία-Lysippe μας! Καλή της χρονιά! Με κάθε μου ευχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. το έχω ξαναπεί Γιάννη, νομίζω στο λένε κι άλλοι, πάντα με την ευγένεια, τον καλό το λόγο, τον μελένιο, την επιβράβευση και την καλή σου κριτική. Ευτυχώς που δεν είσαι.... μελομακάρονο γιατί θα μας έκανες θεόχοντρους από τη γλυκιά σου κουβέντα και μόνο!
      Απλά σε ευχαριστώ.
      Στο μεταξύ έψαξα σε όλα τα ιστολόγιά σου να ψάξω τη δική σου συμμετοχή και δεν τη βρήκα. Παραιτούμαι. Όπως σου ξαναείπα, είχαμε πολλά κοινά, οι ζωγραφιές, τα παιχνιδάκια, τα μολύβια και το πρώτο σου γράμμα στο τραπέζι με συγκίνησαν πολύ. Δέξου από εδώ το μπράβο μου γιατί και εγώ βούλιαξα στο ταξίδι των δικών σου αναμνήσεων. Καλή και δημιουργική χρονιά να έχεις!

      Διαγραφή
    2. Γιάννη μου, σ' ευχαριστώ πολύ κι από εδώ. Αντεύχομαι από καρδιάς.

      -Συμφωνώ με την Αννούλα μέχρι κεραίας για όσα σου λέει.

      Διαγραφή
  2. Καλή χρονιά, Άννα μου! Δημιουργική να είναι και να έχει και συνέχεια
    αυτό το υπέροχο ποίημα σου!
    Έγραψες για μένα... είναι και δικές μου μνήμες όλα όσα ανέφερες. Εκείνα τα σοκολατάκια-μαργαρίτες, η αγωνία μου μην τελειώσουν όλα, να μπορέσω να φάω έστω ένα, τι να πρωτοπώ και τι να αφήσω;
    Εγώ σε ευχαριστώ για την επάνοδό σου, για τη συμμετοχή, για όλα!
    Δεν χανόμαστε, ε;

    Πολλά φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σε θαυμάζω, ξέρεις Αριστέα μου. Ακούραστη, αέναη, αδιάκοπη, γεμάτη με όσα αγαπάς. Για σένα η ημέρα πρέπει να έχει ή τριάντα ώρες ή ελάχιστο ύπνο. Ήταν υπέροχο το συμπόσιό σου όπως και κάθε τι άλλο που κάνεις. Εκτός άλλων βέβαια γράφεις και υπέροχα, θα ήθελα πολύ στο επόμενο να συμμετέχεις και εσύ. Προεξοφλώ τη χαρά όλων μας γι αυτό.
      Καλή χρονιά !

      Διαγραφή
  3. Κοίτα, όσο γράφεις έτσι και φέρνεις κόσμο στο σπιτικό μας, δεν έχω λόγια να επαναδιαπραγματευτώ τους όρους της συγκατοίκησης. Δηλώνω χαρούμενη. Αν αλλάξει κάτι, εδώ είμαστε. (Ωχ! Ποιος την ακούει τώρα;!)

    Πέρα απ' την πλάκα, αν δεν πίστευα στη δύναμη της γραφής σου, δεν θα καθόμουν να σε πείσω να έρθεις. Από πριν καν γνωριστούμε καλά-καλά, διαβάζοντας μόνο 2-3 που είχες γράψει, είχα πάθει κάτι. Κι αυτό το "κάτι" το νιώθω κάθε φορά που σε διαβάζω. Δεν μπορώ να μη σε ξεχωρίσω, δεν μπορώ να μη νιώθω περήφανη για σένα. ΚΑΙ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ να μη σε παροτρύνω κάθε φορά να γράφεις.

    Τη γνώμη μου την έγραψα στα σχόλια, την έγραψα και σε σένα, πριβέ. Σ' ευχαριστούμε για τα τόσα συναισθήματα που μας γέννησες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. κι εγώ λυσιππάκι μου δεν μπορώ να μη σε αγαπώ!
    αν δεν υπήρχες θα έπρεπε να σε εφεύρουν ( κλεμμένο αυτό)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Το πόσο το λάτρεψα, το πόσο με συγκίνησε, πόσο "βουτιά" στο χρόνο με πήγε, αυτό το υπέροχο γραπτό, που μόνο ποίημα σκέτο δεν είναι, είναι μιά ολόκληρη ζωή μέσα σε μερικούς στίχους.. Υπέροχο! Και σου άξιζε πραγματικά που τιμήθηκε δεόντως! Καλή σου χρονιά με υγεία Αννετά...κι ⭐✨😘

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κουμπαρόνι, ξέχωρα σού στέλνω την αγάπη μου και καλή χρονιά! 💖✨

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πολλές ευχές (Χ2 ξέρεις! :) ), κουμπαρονάκι μου. Καλή και γενναιόδωρη χρονιά.

      Διαγραφή
  7. Μόλις μπορέσαμε να χαλαρώσουμε λίγο από την πίεση των ημερών, αρχίσαμε τις βόλτες μας στις συμμετοχές του συμποσίου της Αριστέας,
    που προτρέπει να βγάλει ό καθένας τα εσώψυχά του και να δημιουργήσει
    όπως εσύ Αννετά...κι ένα πολύ όμορφο ποίημα που όλοι λίγο πολύ μας έκανες να γυρίσουμε πίσω τις θύμησες.
    Διαβάζοντας το στο χώρο του , παίρνει άλλη διάσταση η έμπνευση σου!
    Να έχεις μια όμορφη και χαρούμενη χρονιά με υγεία και πολύ αγάπη γύρω σου!! ❤

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εγώ δεν έχω ροτόντα, μακρόστενο είναι...
    Αλλά τα τελευταία δυο χρόνια ορφάνεψε η θέση του πατέρα και είναι. δύσκολο πολύ. Και ούτε η μάνα στολίζει πια το σπίτι της.
    Κι αν είναι κάτι που μένει είναι τα ονόματα των παιδιών σαν που λες,
    οι αναμνήσεις και οι μυρωδιά της αγάπης.
    Σκέφτηκα κι εγώ να το δώσω το τραπέζι...
    Μα διστάζω... γιατί η εικόνα του μπαμπά, είναι αποτυπωμένη μέσα μου στη μια του άκρη...
    Σε ευχαριστώ πολύ για τη συγκίνηση μου Άννα μου.
    Να είσαι πάντα καλά.
    Καλή χρονιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. I'm thankful for the impact your blog has had on my knowledge base.

    ΑπάντησηΔιαγραφή