Σάββατο 23 Μαρτίου 2013

Νησίδες χαράς σε έναν ωκεανό πλήξης

*Μουσική. Ιδίως ν' ακούω με τ' ακουστικά, ώστε να νιώθω την παραμικρή μουσική λεπτομέρεια σε κάθε μου κύτταρο. Να χαλαρώνω και να φεύγω μακριά. Άντε, και στα τρελά κέφια ή σε ψυχολογικές τραμπάλες, ρίχνω κι ένα σεκόντο (ψυχοθεραπεία άλφα άλφα).

*Μηχανή του χρόνου. Αυτή των αναμνήσεων και των σχεδίων που κάνεις.

*Το φθινόπωρο, όταν αρχίζουν τα πρωτοβρόχια. Λατρεύω μία βόλτα με βροχή ή να κάθομαι να χαζεύω τη βροχή απ' το παράθυρο, και να με παρασύρει η ομορφιά της στιγμής.

*Τα ταξίδια του μυαλού. Γιατί σε πάνε μόνα τους, πάντοτε, εκεί που έχεις περισσότερο ανάγκη.

*Η άνοιξη. Ταυτόσημη με την Αναγέννηση. Ο οργασμός της φύσης.

*Αγάπη. Το να δίνεις και να παίρνεις αληθινή αγάπη, εμπράκτως, σε όλες τις εκφάνσεις της.

*Η επαφή με τα ζώα. Το παιχνίδι μαζί τους και η παρατήρηση των εναλλαγών στη συμπεριφορά τους: η περιέργειά τους, η χαρά τους, ο θυμός τους, το παιχνίδισμά τους κοκ.

*Η φύση. Ο έναστρος ουρανός. Το μπουμπουκάκι που σκάει, ανοίγει και θωρεί περήφανα τον κόσμο. Η απρόβλεπτη και μαγική θάλασσα. Το καθετί της φύσης. Η επαφή μαζί της, που είναι απ' τα πιο αναζωογονητικά πράματα.

*Το θέατρο. Και ουχί τις παραστάσεις, που ανεβαίνουν, καθημερινώς κι αδιαλείπτως, απ' τους γύρω, καίτοι, ως οφείλω να ομολογήσω, ορισμένοι πάνε για χρυσή σφαίρα -για τέτοια ερμηνεία μιλάμε. 

*Βιβλία. Τα παλαιά και ταλαιπωρημένα, αυτά που περνούν από χέρι σε χέρι, κι εξακολουθούν να θέλουν να ταξιδέψουν, για να σκορπίσουν την γνώση που κουβαλάνε ή να προσφέρουν, απλώς, διασκέδαση. Μα και τα καινούρια, βεβαίως. Που τα ξεφυλλίζεις και σε μεθά το άρωμά τους.
Βιβλίο: ανεκτίμητος φίλος. Πάντα εκεί. Στις μοναχικές σου μέρες και στιγμές, έτοιμο να σου απορροφήσει την κούραση και να σου ξεδιπλώσει έναν άλλον κόσμο.

*Φωτιά. Τζάκι, κεριά κλπ

*Ταινίες. Απ' τις πιο καλές έως τις πιο χαζοχαρουμενίστικες κι ελαφριές.

*Ν' ακούω τους άλλους. Απ' τα προβλήματά τους μέχρι παλιά περασμένα μεγαλεία/και μη.

*Το δόσιμο, η φροντίδα/περιποίηση & η βοήθεια. Το να απορροφάς τ' άσχημα του άλλου (με οποιονδήποτε δυνατό τρόπο), να βλέπεις να ανθίζει το χαμόγελο στα χείλη του, και να ξέρεις πως η αιτία είσαι εσύ. Δεν χρειάζεσαι χειροπιαστή ανταπόδοση. Αυτό και μόνο αποτελεί ανταπόδοση ανεκτίμητης αξίας.

*Η λεπτομέρεια. Που πάντα κάνει την διαφορά. Σε σένα μπορεί να φαντάζει κάτι ασήμαντο, να το παρατηρείς φευγαλέα και να το προσπερνάς. Σε άλλους, όμως, μπορεί να είναι μείζονος σημασίας, όλος ο κόσμος.

*Το χιούμορ. Που δεν καταπατά όρια και δεν φτάνει σε σημείο προσβλητικό. Όχι το ψευτο-χιούμορ, που το χρησιμοποιούν σα μανδύα και πετάνε τις κακιούλες τους με κεκαλυμμένο τρόπο, εσκεμμένα.

*Η συζήτηση. Με ενδιαφέροντες συνομιλητές, από φιλοσοφικού περιεχομένου έως περί ανέμων και υδάτων.

*Μια αγκαλιά. Η αληθινή αγκαλιά. Αυτή που σε χωρά "ολόκληρο" και σε γεμίζει.

*Τα μικροπράγματα. "Η αγάπη ζει στα μικροπράγματα. Ζει στα ασήμαντα και στα απλά. Δώσ’ μου και άλλα τέτοια εσύ ασήμαντα, για να ζήσω εγώ σημαντικά" που λέει ένα απ' τα αγαπημένα μου τραγουδάκια.

*Οι στιγμές με αγαπημένα πρόσωπα. Αυτές οι στιγμές, που τις ξαναφέρνεις στο μυαλό σου και σκας ένα πλατύ χαμόγελο αβίαστα.

*Η περισυλλογή. Οι δικές μου στιγμές, οι στιγμές με τον εαυτό μου. Ανάγκη, κι επιθυμία μαζί.

*Η ομορφιά. Στο οτιδήποτε. Σε όλες τις μορφές κι εκφράσεις. Ειδικά στους ανθρώπους, όμως. Που τους θαυμάζεις. Αυτούς που λειτουργούν σαν αφύπνιση και κίνητρο, και σε παρακινούν -ακούσια- να βελτιωθείς.

*Οι στιγμές που είσαι σε ένα μεταφορικό μέσο και σε χτυπάει το αεράκι που μπαίνει απ' το ανοιχτό παράθυρο, ή απλώς το να κάθεσαι στη θέση σου, να χαζεύεις απ' το παράθυρο και να χάνεσαι στις σκέψεις σου.

*Το τεμπέλιασμα, η χαλάρωση & το χουζούρι. Το να μην έχεις να κάνεις τα "πρέπει" σου, και να γεμίζεις την ημέρα σου με τα "θέλω" σου.

*Οι εξομολογήσεις. Μικρές ή και μεγαλύτερες.

*Το καθετί παλαιό. Όπως η γραφομηχανή, το πικ απ... ακόμα κι ο "πατροπαράδοτος" τρόπος αλληλογραφίας μέσω του κλασικού ταχυδρομείου (γλυκιά προσμονή, το να ποτίζεις με άρωμα το χαρτί μετά συνοδείας χαμόγελου κλπ). Οι ταινίες εποχής, που σε πάνε πίσω. 
Άλλη γοητεία!

*Ο περίπατος. Να αποφορτίζεσαι και να γεμίζεις εικόνες. Ψηφαλάκι στους περιπάτους σε δασάκια και παραλίες.

*Η Τέχνη. Σε όλες τις μορφές.

*Θέα. Από ψηλά. Σιωπή, κι ενίοτε μουσική υπόκρουση.

*Ανατολή/δύση ηλίου. Μαγεία.

*Το παιχνίδι. Πάλι παιδί. Γέλιο. Πολύ.

*Βόλτα με μηχανή ή ποδήλατο. Η αίσθηση της απόλυτης ελευθερίας.

*Τα μάτια, το βλέμμα. Τα εκφραστικά, αθώα, τρυφερά κι άδολα.

*Το χιόνι, που σε κάνει παιδί αυτοστιγμεί.

*Τα παιδάκια. Να τα βλέπεις να παίζουν ξέγνοιαστα & χαρούμενα, και να φέρνεις στο μυαλό τα παιδικάτα σου.

...κι η λίστα δεν τελειώνει!

15 σχόλια:

  1. Είναι όλα ένα κι ένα! Συγχαρητήρια για τη λίστα που κατάφερες να φτιάξεις και που, όπως λες, δεν τελειώνει......... ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Tην ερωτεύτηκα τη λίστα, μαζί και με την ψυχή σου...!
    Ειλικρινά τι να πω... Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη στα πάντα...
    Μα στα πάντα;

    Φιλιά πολλά... :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με κάνεις και κοκκινίζω. Σ' ευχαριστώ με βαθύ τεμενά. :)

      Διαγραφή
  3. Υπέροχη λίστα γνωριμίας!

    Καλως σε βρήκα!Σε φιλω γλυκα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σ' ευχαριστώ πολύ, γλυκιά μου.
      Ας είναι η κοινή μας πορεία μέλι και κανέλα!!

      Διαγραφή
  4. Δεν ξέρω για τους άλλους αλλά για μένα η λίστα είναι πλήρης!
    Με κάλυψε!... σχεδόν... Θα πρόσθετα την επαφή με την θάλασσα και τον ήλιο :)
    Eυχαριστώ για το πέρασμά σου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Την θάλασσα την ανέφερα. Κι ο ήλιος εννοείται. Δεν λογίζεται εξόρμηση σε δασάκια και παραλίες δίχως ήλιο (γιατί αν δεν υπάρχει ο ήλιος πώς θα εκτιμήσεις τη ρομαντζάδα της βροχής; αν δεν υπήρχε αυτή η γλυκιά εναλλαγή, θα ήτο κουραστική και βαρετή από ένα σημείο και μετά -έως και καταθλιπτική- όσο και να τη λατρεύεις).

      Κι εγώ σ' ευχαριστώ, για την επίσκεψη στο δικό μου σπιτικό, Λιακάδα. Άστραψε ο τόπος. Καλώς ήρθες!!

      Διαγραφή
  5. Α ναι! Χρειάστηκε μια δεύτερη ανάγνωση για την βρω μέσα στην φύση!
    Ναι είναι όμορφες οι εναλλαγές της... και γω ως Λιακάδα λατρεύω τη βροχή και να περπατώ στη βροχή δίχως ομπρέλλα... Απλά με κουράζει αν είναι παρατεταμένη... πράγμα που δε μπορώ να πω για τη Λιακάδα γι'αυτό και διάλεξα αυτό το όνομα...:)
    Φιλώ σε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υ Π Ε Ρ Ο Χ Η λίστα από ένα υπέροχο μυαλό <3
    .....
    (μόνο εκεί με τα παιδάκια...γκχμμ..έχω κάποιες αντιρρήσεις >:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και στα χείλη μου ένα πλατύ χαμόγελο, απ' το υπέροχο σχόλιό σου. Σ' ευχαριστώ πολύ, λατρεμένο μου πατατάκι. <3

      Διαγραφή
  7. μήπως ξεχάστηκε στο Π η πασχαλίτσα;; :)
    μήπως ξεχάστηκε στο λευκό της απλωμενης μπουγάδας στο σχοινί;
    μάλλον
    γιατί, αν και μικρή δραπέτευε από το χορτάρι και αναζητούσε κι άλλους κι άλλους κι άλλους κόσμους να δει και να γευτεί



    Το ταξίδι της πασχαλίτσας...
    Μια φορά και έναν καιρό
    ήταν μια πασχαλίτσα έτσι απλά...
    ήταν μόλις 2 εβδομάδων όταν της μπήκε στο μυαλό μια ιδέα που δεν έβγαινε...όχι μόνο δεν έβγαινε, αλλά της άρεσε κι όλας.
    θέλω να γίνω..."το κέντρο του κόσμου"
    - μα πώς θα γίνεις το κέντρο του κόσμου ρε χαζό είπε η μαμά πασχαλίτσα
    - δεν ξέρω ακόμα... μα θα προσπαθήσω!!!
    - για να γίνεις το κέντρο του κόσμου πρέπει να είσαι μεγάλος για να φαίνεσαι...είπε ο μπαμπάς πασχαλίτσας

    ...
    όλο το βράδυ η πασχαλίτσα προσπαθούσε να σκεφτεί..."πώς θα γίνω μεγάλη;;; ...
    η πρώτη πρωινή ακτίνα της μέρας τη βρήκε ακόμα να σκέφτεται
    όταν την είδε η μητέρα ...και άκουσε την επιθυμία της , και μετά ο πατέρας , και μετά όλη η πασχαλο-οικογένεια
    έγινε πανικός... ο μπαμπάς έπιασε τη μαμά που παραλίγο να πέσει από το μεγάλο φύλλο και τα παιδιά έποιασαν το μπαμπά...
    από την αλυσίδα με τις πασχαλίτσες που κρεμόταν από το φύλλο έλειπε Η πασχαλίτσα( σας είπα; τη λένε Λίτσα ....).
    Ναι ήθελε να φύγει. Να γνωρίσει καινούργιο κόσμο!!! πώς θα γινόταν το κέντρο του ;;;;

    ...
    20 μέρες μετά
    ...


    τα θυμάται όλα
    τον καυγά, το ποδαρόδρομο, το ταξίδι πάνω στο όμορφο καφετί σκυλάκι, το στροβίλισμα στον άνεμο, τους αμφισβητίες του ταξιδιού της. Ποιο πολύ όμως το νανούρισμα μιας τουλίπας που μιλούσε για την αγάπη, και για μια αμυγδαλιά που έγινε για μία μέρα το κέντρο του δάσους κάπου μεταξύ άνοιξης και χειμώνα...όταν το επισκέφτηκαν οι άνθρωποι.

    έχεις μετανοιώσει ποτέ για τον πήχη που βάζεις στους στόχους σου;

    και όμως η πασχαλίτσα ακόμα και μέσα στην πολύβουη πόλη περπατάει πιστεύοντας πως θα γίνει το κέντρο του κόσμου.
    Μα κανείς μέχρι τώρα δεν την έχει προσέξει. Ακόμα και εκείνο το παιδάκι στο πάρκο . Το θυμάται σαν τώρα... πέταξε ακόμα με έναν υπέροχο χορό μπροστά του... και αυτό δεν την είδε. Ο κύριος με το μπλε σακάκι όταν την είδε την τίναξε σκληρά από πάνω του.
    Ευτυχώς που έχει αέρα σήμερα, και ο άνεμος πήρε μαζί του το πρώτο δάκρυ. Το δεύτερο ακολούθησε το 3ο , το 4ο ένας χείμαρρος .

    Απογοήτευση..............

    Κατέβηκα από το λεωφορείο ποιο πριν. Ήθελα να περπατήσω ...είχε και κόσμο .
    Όλα γκρίζα...άνθρωποι μουντοί , απόμακροι , και στο καθρέφτισμα των μαγαζιών έβλεπα το γκρι να με κυνηγά .
    Έσκυψα να κοιτάζω το πεζοδρόμιο . Το βήμα μου τάχυνε.
    Και
    άξαφνα
    ένα κόκκινο μικρό στίγμα πάνω στο γκρι έγινε κόκκινη θάλασσα
    σταμάτησα να θαυμάσω μια κόκκινη πασχαλίτσα.

    "δε ξέρω αν το δάκρυ σε άφησε να με δεις
    εγώ όμως σε είδα
    όχι μόνο σε είδα
    αλλά σε κράτησα μέσα μου
    και αν εσύ συνεχίζεις το ταξίδι πιστεύοντας πως δεν έχεις γίνει ακόμα αυτό που θες
    για μένα έγινες το κέντρο ...είμαι και γω ένας κόσμος
    σε ευχαριστώ!!!
    έγινες το κόκκινο μέσα στο γκρι...
    ΚΑΛΟ ΤΑΞΙΔΙ"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έλα ντες. Γιατί αυτή δεν είναι μια απλή νησίδα, είναι νησιδάρα χαράς στην καθημερινότητα, που σκορπάει το κόκκινό της μέσα στο γκρι. :)

      Διαγραφή
  8. αχ τι ομορφο ποστ που ειναι αυτο!!!! θελω να δημιουργησω και εγω τη δικη μου νησιδα χαρας! ειναι τελεια!!!!!

    εισαι υπεροχη! φιλακια πολλα! καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να την δημιουργήσεις τότε, θα χαρώ πολύ να μάθω περισσότερα για σένα. :))

      Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ!!!
      Να έχεις μια όμορφη μέρα, Κική μου!!

      Διαγραφή