Τετάρτη 13 Αυγούστου 2014

«Ένας πίνακας… δυο ιστορίες» #2


«Ένας πίνακας… δυο ιστορίες».  Θέλω να εμπνευστείτε από έναν πίνακα που σε εσάς κάτι λέει, να μας τον συστήσετε με λίγα λόγια για να τον μάθουμε κι εμείς  και να γράψετε δυο ιστορίες (πεζό ή ποίημα) διαφορετικές.
α) Αντανάκλαση: Η ιστορία-αντανάκλαση θα είναι μια ιστορία που είτε απεικονίζει το θέμα του πίνακα είτε αντικατοπτρίζει ακριβώς αυτό που νιώθετε εσείς για τον πίνακα.
β) Παραμορφωτικός καθρέφτης: Η ιστορία-παραμορφωτικός καθρέφτης θα είναι το αντίθετο.. Μια ιστορία που είτε θα παραμορφώνει το θέμα του πίνακα είτε θα περιγράφει το εντελώς αντίθετο από αυτό που νιώθετε για τον πίνακα.
Μια ιδέα της Μαριλένας μας

Lilith του John Collier  
[1892]


Η Λίλιθ θεωρείται πως ήταν η πρώτη γυναίκα που κλήθηκε να παίξει τον ρόλο της συντρόφου τού Αδάμ. Επειδή δεν ήταν διατεθειμένη να καθυποταχθεί σ' αυτόν, εξορίστηκε απ' τον Παράδεισο

Κατ' ουδένα τρόπο συνηθισμένη. 
Σημαδεμένη για πάντα από την Πτώση - είναι η θηλυκή έκφραση του Εωσφόρου 
(Ἕως, (αυγή) + φέρω - ο φέρων το φως της γνώσης στους ανθρώπους). 

Οι μύθοι, που είναι συνδεδεμένοι με τ' όνομά της, είναι πάμπολλοι.
(της παιδοκτόνου, της μορφής φιδιού - πειρασμού κ.α.)

Έγινε σύμβολο της πνευματικότητας, της απελευθέρωσης, της λαγνείας και της αντισυμβατικότητας, 
όπως και του φεμινισμού. 

 Η Λίλιθ του Τζων Κόλιερ, αποτυπωμένη εξωραϊστικά, αποπνέει μεγάλο αισθησιασμό κι ανυπέρβλητη θηλυκότητα. Είναι μια ανθρωποποιημένη εκδοχή της, καθώς οι απεικονίσεις της, αναλόγως την στάση που διατηρούσαν οι καλλιτέχνες απέναντι στο αρχέτυπο, ποικίλλουν - παριστάνοντάς την με δεκάδες τρόπους (από αισθησιακή και φιλήδονη μέχρι δαιμόνισσα / τερατόμορφη).


Αντανάκλαση ~ Η βαρκάρισσα του βούρκου



Στην έρημο
Είδα ένα πλάσμα, γυμνό, κτηνώδες,
Καθόταν καταγής,
Κράταγε στα χέρια του την καρδιά του
Και την έτρωγε.
Είπα, «Είναι καλή, φίλε;»
«Είναι πικρή — πικρή», μου απάντησε∙
«Αλλά μ’ αρέσει
Γιατί είναι πικρή
Και γιατί ‘ναι η καρδιά μου».
 

~Στην έρημο - Στήβεν Κρέην

Αυτό έγραφε η σελίδα που συγκρατούσαν μετά βίας τα τρεμάμενα κι αδύναμα δάχτυλά του. Την είχε σκίσει απ' το βιβλίο, πριν ξημερώσει ακόμα, για να την διαβάζει ξανά και ξανά, μέχρι να μπορεί να ανασύρει κάθε στίχο απ' το πηγάδι του μυαλού του, όταν η μέρα φορέσει το νυχτικό της και πάει να αναπαυτεί στην κλίνη της, και τον αφήσει στο πηχτό σκοτάδι. Κάθε που τελείωνε ο κύκλος τής επανάληψης, μία άλικη στάλα καθόταν στα ταλαιπωρημένα του ρούχα, και τα κυρίευε. Τα ματωμένα ρούχα έκαιγαν το κορμί του, και σμίλευαν τις εκφράσεις στο πρόσωπό του, που έσταζε απ' τον ιδρώτα. Το μυαλό του χαμένο στην παραζάλη, του έπαιζε περίεργα παιχνίδια. Έπαιζε συνεχώς φωτογραφίες αυτής της διαβολογυναίκας, της βαρκάρισσας του βούρκου, όπως την αποκαλούσε αηδιασμένος, όταν είδε το πραγματικό της πρόσωπο και συνειδητοποίησε τι άφηνε στο διάβα της. Οι εικόνες εναλλάσσονταν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς. Άλλες τον έκαναν να μαζεύεται σε εμβρυική στάση, θρηνώντας. Άλλες ξαμολούσαν το κάθε του κύτταρο κι έκαναν το πυρακτωμένα τρομαγμένο του βλέμμα να μαλακώνει. Τον είχε παρασύρει αυτή με της στιλάτες, μη μου άπτου γόβες της. Αγκιστρωνόταν στη ματιά της δίχως να προβάλλει αντίσταση - τόσο θηλυκά μάτια που δεν μπορεί ν' αντέξει η ύπαρξη. Παραδινόταν στον αέρα της ανεξαρτησίας, του αισθησιασμού και της δυναμικότητάς της, όπως παραδίνεται ένας κόκκος άμμου στο περιπαικτικό αέρι. Είχε παγιδευτεί στον ιστό τού αδιάντροπου έρωτά της. Μυούμενος στην απελευθερωμένη σεξουαλικότητά της είχε καταντήσει δούλος, μα δεν τον ένοιαζε - το απολάμβανε εξίσου. Βιολί γινόταν στα χέρια της. Κι αυτή ήταν το δοξάρι, που σύρονταν πάνω στις χορδές - και σόλαρε με ρεβεράντζα στο λάγνο μιμόρχημα της ερωτικής πράξης. Κι η ξεπουλημένη του ψυχή, γελούσε χαιρέκακα εις βάρος της, όταν έπεσε σαν μαριονέτα μέσα στα ίδια της τα νήματα, σ' αυτά που μέχρι πρότινος την συγκρατούσαν - έτσι είναι, αγάπη μου, όταν αφήνεσαι σε τέτοια χέρια. Γιατί ακόμα κι αυτός που νομίζει πως έχει αρχίδια, καταντά ευνουχισμένος και φυλακισμένος σε μια σκοτεινή μήτρα, όταν αποφασίζει να παίξει με την φλόγα τής αυτάρεσκης Αλαζονείας.  

 σολ, ρε, λα, μι = το τονικό ύψος των τεσσάρων χορδών του βιολιού

 
 

Παραμορφωτικός καθρέφτης ~ Μια υπεράνθρωπη από πορσελάνη


"Άσπρη πολύ. Όμορφη κι αρχοντική. Λίγο αυστηρή, μα έτοιμη να σπάσει και να ελευθερώσει δάκρυα, με τα οποία θα παρασύρει οπτικοποιημένα -στην άκρη των βλεφάρων της- την όποια ασχήμια και δυστυχία αντικρίσει. Δύο χέρια πάλλευκα με μακριά δάχτυλα, ντυμένα πολλές ώρες της ημέρας με λευκά γάντια - ταίριαζαν τόσο στο χρώμα της επιδερμίδας της, θαρρείς και δεν τα φορούσε. Βλέπετε, δούλευε ως καθαρίστρια στο νοσοκομείο. Την κούραση και τον φόρτο δεν τα λογάριαζε. Ο πόνος που καθημερινώς αντίκριζε, όμως, την τσάκιζε. Ξαπλωμένα ακίνητα κορμιά στο λευκό κρεβάτι - μα από αρρώστια, μα από ατύχημα. Και τα βογκητά ήσαν απόηχος στ' αφτιά της ακόμα κι όταν σχόλαγε και γύριζε το κλειδί στην κλειδαριά του σπιτιού της. Δεν ήταν λίγες οι φορές που έγινε μάρτυρας και σ' εκείνες τις μικρές, τελευταίες στιγμές όπου ο άνθρωπος μικραίνει και ξαναγίνεται ένα μικρό, αδύναμο και φοβισμένο παιδί. Μια γυναίκα μ' ένα γενναιόδωρο χαμόγελο και καλοσυνάτη ματιά, που έδινε πνοή και νόημα στην έννοια της γλυκύτητας. Δυο αφτιά ν' ακούν, και δυο χέρια να δίνουν. Δικαίως την αποκαλούσαν "πορσελάνινη Μητέρα". 

Δεν έχω να προσθέσω τίποτε άλλο, πάτερ." είπε η Γωγώ, η καλύτερή της φίλη, πάνω απ' το άψυχο σώμα τής πορσελάνινης υπεράνθρωπης.



Η ανάρτηση αφιερώνεται στο Μαριλενάκι και την Nastenka...
μπορεί να καθυστερώ, αλλά -πάντοτε- τηρώ τις υποσχέσεις μου :)






Συμμετέχουν


40 σχόλια:

  1. Κάπου εδώ θα κάνω ένα μικρό break απ' τις αναρτήσεις. Να διαβάσω και κανένα μάθημα για τον Σεπτέμβρη, ε; Θα προσπαθήσω να σας επισκέπτομαι όσο συχνά μπορώ, μέχρι να ξεκινήσω να δίνω, όπου θα σταματήσω - και θα ανταμώσουμε πάλι στο πέρας της εξεταστικής. Σας φιλώ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Είσαι απίστευτη!
    Καλά για τους χρόνους σου δεν λέω τίποτα. Τη Μαρλέν να ειδοποιήσουμε μόνο, με μείλ, γιατί δεν έχει επαφή και μπαίνει από ιντερντετ καφέ όποτε τα καταφέρει, θα λυπηθεί αν ανακαλύψει ότι έχασε κάτι τόσο σπουδαίο! Γιατί αγαπάκι μου εσύ δεν γράφεις απλά...φτιάχνεις Σχολή! (εκεί με τις νότες του βιολιού...τα έχασα!)
    Υπέροχο γιασεμί της νύχτας ...σε γλυκοφιλώ! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχα, με κακομαθαίνεις!! ♥
      Καλά, το βιολί το είχα στανταράκι στο όλο concept - τίποτα μεθυστικότερο κι ερωτικότερο, κατ' εμέ. Τ' ακούς και λιώνεις, απλά.

      Στο Μαριλενάκι εγώ θα στείλω, θα της το έστελνα έτσι κι αλλιώς (γιατί το ότι υπάρχει αυτή η ανάρτηση είναι χάρη στο Μαριλενάκι, που μου ζήτησε να φτιάξω και τους δύο πίνακες -το είχαμε συζητήσει στις αρχές, πριν ακόμα ξεκινήσω).

      Φιλί γλυκό και σταυρωτό back. ^_^

      Διαγραφή
  3. Κάθε φορά με εκπλήσσεις. Εκεί που λέω πιο καταπληκτική δεν γίνεται, γίνεσαι!!!
    Κάτσε διάβασε γλυκούλι και μην νοιάζεσαι για εμάς, που θα κλαίμε και θα στεναχωριόμαστε και θα μας λείπεις και δεν θα ξέρουμε τι κάνεις....
    Καλό διάβασμα και καλό κουράγιο.
    Σε γλυκοφιλώ! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαχαχα!!! Α ρε Μαρινάκι. Μην ανησυχείς, οι επισκέψεις μου στο μουτροβιβλίο θα παραμείνουν ως έχουν - οπότε δεν θα χαθούμε. :D

      Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ για όλα, χαρά μου.
      Καλημερούδια γλυκά!!

      Διαγραφή
  4. Δεν τον ήξερα τον πίνακα, εκπληκτικός! Υπάρχουν αρκετές τέτοιες γυναίκες δυστυχώς, που μέσα από το όμορφο περιτύλιγμα σου έρχεται το τσίμπιμα χωρίς να το πάρεις είδηση, ο Αυλωνίτης κάτι ήξερε:

    https://www.youtube.com/watch?v=Lwmu8NK0STY

    Η οικοδέσποινα εξαιρείται βεβαίως βεβαιώς *γκουχ*, εσύ απλά το αποτύπωσες υπέροχα! :)

    Καληνύχτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χριστούλης, ορπίδα μου, μη μου πνιγείς!! :) :P Χαχαχαχα, αχ βρε Τζωρτζίνο. Ναι, η αλήθεια είναι ότι τραβάτε πολλά από εμάς εσείς τ' αγόρια, αλλά κι αυτό έχει τη νοστιμάδα του, δεν βρίσκεις; Αρκεί να μην το παρακάνουμε κι εμείς, βέβαια. Στα πιο σοβαρά, όμως, θα πω πως είναι θέμα χαρακτήρα κι όχι φύλου, ΚΑΙΤΟΙ οφείλω να ομολογήσω πως σε πολλά έχουμε το μεγαλύτερο μερίδιο (σ.σ. σε συχνότητα δηλαδή). σνιφ σνιφ

      Καλημέρα!! :))

      Διαγραφή
    2. Εννοείται, αγάπη δίχως πείσματα δεν έχει νοστιμάδα όπως λένε, πείσματα όμως, όχι να πέφτεις νεκρός από το δηλητήριο :p

      Διαγραφή
    3. Πολύ αισιόδοξο σε βρίσκω (χαχα). Δε νομίζω πως ξεμπερδεύεις εύκολα από τέτοιους ιστούς. Σε κάτι τέτοιες περιπτώσεις, βγαίνεις off απλώς λιποθυμώντας. Σιγά που θα χάσουν το "παιχνιδάκι" τους.

      Διαγραφή
  5. Είμαι πολύ περήφανη για τις μπλογκοφιλενάδες μου, τέλος!!
    Πρώτα πρώτα για την ιδέα της Μαριλένας, τόσο ξεχωριστή και καλλιεργημένη και έπειτα για εσένα και τα υπόλοιπα κορίτσια που την υλοποιήσατε τόσο αξιόλογα..
    Σας ευχαριστούμε που ανεβάζετε τον πήχη ψηλά..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. (Με φωνή Μαριλένας) Καραμελένιο μου εσύ!!!! ♥

      Το Μαριλενάκι φυσάει κι είναι πρωτοπόρο, ω ναι!! Καταπληκτική, ξεχωριστή κι άκρως ενδιαφέρουσα και δημιουργική αυτή η ιδέα της. Μάθαμε έργα τέχνης που πιθανόν να μην γνωρίζαμε και ρουφήξαμε τόσα συναισθήματα βασισμένα σ' αυτά, σκεφτήκαμε κι αφουγκραστήκαμε. Κι είναι μεγάλη η χαρά μου που έβαλα το λιθαράκι μου - έστω και καθυστερημένα.

      Φιλάκια πολλά, Κατερίνα μου!! Σ' ευχαριστώ πολύ!! :)

      Διαγραφή
  6. Λίλιθ... ένα θέμα που δεν έχει τέλος... πηγή έμπνευσης για άπειρα!
    Έχω να σου πω και αληθινή ιστορία με τη Λίλιθ, ενός ας πούμε φίλου μου...
    Δεν ξέρω τι να πω, οι λέξεις μου δε θα απεικονίσουν αυτό που αισθάνθηκα. Και τα δύο κείμενα ρεαλιστικά, μαγευτικά, η ευρυματικότητά σου με τις νότες ήταν το κάτι άλλο! Η Λίλιθ με την τεράστια δύναμή της, με τη σεξουαλικότητα και τον ερωτισμό, τη λαγνεία και την τάση της αμαρτίας, κάνει έρμαια τους άντρες.. Όμως δεν παραβλέπονται οι γυναίκες που στέκονται βράχοι για τους άλλους ξεχνώντας πιθανόν τον εαυτό τους.
    Αχχχ.... Μοναδική. Μία και μοναδική, είσαι εσύ! :)
    Κοριτσάκι μου!
    Φιλάκια πολλάάάααααααααααααα.... καλό ξημέρωμα!!!

    ΥΓ 1 : Θα συμφωνήσω πως το βιολί μιλάει λίγο περισσότερο στην ψυχή -ίσως γιατί κλαίει... ωστόσο θα υπερασπιστώ το όργανό μου (8 χρόνια έκανα, αν δεν παινέψεις το σπίτι σου θα πέσει να σε πλακώσει), και θα πω ότι το πιάνο αποτυπώνει όλα τα αισθήματα, και της χαράς (κάτι που δεν κάνει το βιολί) :Ρ όμως ναι, το βιολί σε αγγίζει λίγο περισσότερο!

    ΥΓ 2 : Μη φεύγειςςςςςς... πού πας; προτιμάς τα μαθήματα; Όχιιιιιιι :(
    https://www.youtube.com/watch?v=qLp4ry6gEsg
    Μη φύγεις σου λέω, μη φύγεις δε φταίωωωω

    ΥΓ 3 : Καλά :( δε θα σε κρατήσω με το ζόρι. Διάβασε, διάβασε! Άλλωστε κι εγώ διαβάζω τόσες μέρες και ίσα-ίσα 2 μέρες κάθισα και δεν έκανα τίποτα:( άτιμη ζωή...............καλή τύχη να έχουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΥΓ 4 : Ευχαριστώ για την αφιέρωση!!!!!!!!!! Τόσα είπα, ξεχάστηκα η ταλαίπωρη!!! Ευχαριστώωωωωωωωωωωωω <3 <3

      Διαγραφή
    2. Ναι, αυτή ακριβώς την αντίθεση ήθελα να προβάλλω - και χαίρομαι που το κατάφερα. Ο εγωισμός κι η άκρατη επιθυμία της να μην καθυποτάζεται (ούτε και στον Σατανά), της στοίχισε ακόμη και την ζωή των παιδιών της (γι' αυτό μετά, για εκδίκηση, σκότωνε παιδιά/μωρά). Απ' την άλλη, έχουμε γυναίκες που όχι μόνο έχουν τόση καλοσύνη κι αγάπη μέσα τους και ξέρουν να δίνουν, αλλά φτάνουν και σ' επίπεδο να τις προσφωνείς "Μητέρα" και να το εννοείς λέξη-λέξη. Είναι ένα απ' τα πολλά παραδείγματα των δύο αντικριστών "πόλων".

      Ξέρεις και πιάνο;;; Λατρεύω ΚΑΙ πιάνο!!! :)))))

      Το πόσο γέλασα τώρα στο ΥΓ2 δεν λέγεται. Δεν είχα προσέξει ότι μου είχες βάλει τραγουδάκι, το στραβάδι. Ε, και μετά απ' το fb, δεν μπορώ να μη γελάσω.

      Σ' ευχαριστώ πολύ για όλα, κοριτσάρα μου. Καλή επιτυχία και σε σένα. Και μην ευχαριστείς! Δεν γινόταν να μην πέσει αφιέρωση στο μέρος βου, δεδομένου ότι είχες απολαύσει τόσο πολύ το μέρος α. ♥

      Διαγραφή
  7. Πολλές γνώσεις και πολύ ενδιαφέρουσες !!! Καλό διάβασμα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. ♥ Καλημερούδια Λυσιππάκι μου κι από δω!!!
    Ε, τι θες να πω;;; Δεν καταλαβαίνεις;; Αφού ξέρεις, αφού!!! :)))
    Πόσο λατρεύω αυτήν την σκοτεινή, γοτθική γραφή σου που αποπνέει μυστήριο,
    εξιλέωση, τιμωρία και κάθαρση!! Αμα το χεις, το χεις. Τέλος!! Να γράφεις όσο μπορείς κι άλλο τόσο!!
    Σε ευχαριστώ τόσο πολύ που με τίμησες με δυο εκπληκτικούς πίνακες που δεν ήξερα, και με 4 κείμενα (3 συν 1) εξαιρετικής γραφής!! Δεν έχω αγαπημένο, τα θέλω όλα!! Είμαι και πλεονέκτρα, ναι;; Αλλά αυτό το ξέρεις!!! ;)))
    Να σαι καλά αμοράκι γλυκό, καλό διάβασμα να έχεις και φυσικά καλό καλοκαιράκι!!
    Να δεις και το mail σου, ναι;; Φιλάκια ζεστά κι αγαπησιάρικα γλυκό μου πλάσμα!!! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπώ σε, πλεονέκτρα μου!! ♥♥
      Ξέρω, ξέρω αφού!!! :))) Είμαστε ίδιας κοπής εμείς. Πέφτουμε τ' ανάσκελα με πάσης φύσεως σκοτεινό, μυστηριακό και μεταφυσικό, και γουστάρουμε με τρέλα!! (BTW: Το πόσο λάτρεψα το "Όνειρα" (σωστά το θυμάμαι;;) δεν λέγεται, ε;!;!) Εγώ σ' ευχαριστώ, μάτια μου. Για όλα όσα είπες, αλλά και που μας έδωσες την ευκαιρία με την ζούπερ ιδέα σου να γίνουμε συνδαιτημόνες στο τραπέζι της Τέχνης και να γευτούμε τόσες ομορφιές.

      Φιλιάααα (miss ya!!!)

      Διαγραφή
  9. Μάλιστααααα... κατάλαβα πολύ καλά τι είχες στ' όμορφο σου κεφαλάκι (ως μαγισσούλα!) πριν κάνεις αυτή την ανάρτηση, είπες:
    "Θα τους χορτάσω με το εκπληκτικό μου κείμενο, στη συνέχεια θα τους βάλω να σκεφτούν και να γράψουν... έτσι εγώ θα μπορέσω να αφοσιωθώ στο διάβασμα μου!
    Εύγε Αναστασία!
    ΑΦιλάκια καλή συγκέντρωση και καλό διάβασμα! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με κατάααλαβες, με κατάααλαβες. Βουλωμένο γράμμα διαβάζεις, τετραπέρατη μαγισσούλα. Είδες τι σου είναι να είναι βιαστικός κανείς; Ορίστε, ξεσκεπάστηκα τώρα. Έπρεπε να λάβω υπόψη μου ότι υπάρχει και μια μαγισσούλα στην παρέα, και να πάω να προμηθευτώ δάκρυ νεράιδας, φτερό λιβελούλας και δόντι δράκου, να τα βράσω όλα μαζί κι όταν αρχίζει να ανεβαίνει το φεγγάρι, να λούσω με το μαγικό φίλτρο την ανάρτησή μου. (μα τι λέω πάλι, μαζέψτε με!!! :)) )

      Φιλιά πολλά, φανταστρουμφική μαγισσούλα - ευχαριστώ πολύ πολύ!!!!!!

      Διαγραφή
  10. Αγαπημένοι φίλοι (Μαριλενάκι μου, πόσο χαίρομαι που το είδες τόσο γρήγορα!!), το σύμπαν συνωμότησε (μαζί με τη Λίλιθ να δείτε, τι ήθελα και την μελέτησα!!!!!! :P) να μου χαλάσουν το τροφοδοτικό και να ξωμείνω από λάπτοπ. Οπότενες θα τα πούμε από Δευτέρα-Τρίτη, που πιστεύω ότι θα είμαι κομπλέ (γιατί απέτυχα ακόμα και στην ανεύρεση προς αντικατάσταση, ω ναι, τόση ατυχο-σκονη). Ατουταλέγ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Λυσσίπη μου κέντησες με τον λόγο σου
    Και οι δυο ιστορίες μου άρεσαν εξίσου
    Εύχομαι καλό διάβασμα για την εξεταστική σου
    κι εμείς έχουμε υπομονή για να σε χαρούμε ξανά!!!

    φιλί τα ατυχήματα είναι μες στην ζωή και στις βουλές της Λίλιθ ενίοτε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άσε, άσε. Μέχρι τώρα μετράω βλάβη στην υποδοχή της τροφοδοσίας στο λάπτοπ (αφού αποχαιρέτησα το τροφοδοτικό!!), ένα χαλασμένο πλυντήριο (περιμένω μάστορα), έναν ανεμιστήρα που ήταν στο τσακ να καεί (το έσιαξε σήμερα ο μάστορας) και το mp3 μου. Θ' αρχίσω να κοιτάω ψηλά μπας και μου πέσει κι ο ουρανός στο κεφάλι, μα τον Τουτάτη. Αν υποψιασθώ πως είμαι ο Μίδας στο αντίστροφό του, θα πεθάαανω, σας το λέω!!

      Σ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια και τις ευχές σου, Ελένη μου. Α! Και που άκουσες και το μονόπρακτο της γκρίνιας μου. :P

      Διαγραφή
  12. Ειρωνεία... Οι ιστορίες σου ήταν το απόλυτο τροφοδοτικό της μέρας μου. Απρόσμενη έκπληξη απ' το ύφος της γραφής σου! Χειροκροτώ πλήρως τροφοδοτημένη και ενθουσιασμένη!...
    Καλό διάβασμα και με το καλό να ανταμώσουμε ξανά Λυσίππη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ω, μεγάλη μου χαρά. :)))

      Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ, Μαρία μου!!!
      Να είσαι καλά, σε φιλώ!!!

      Διαγραφή
  13. Ρε αν βλέπεις και δε σχολιάζω, στέλνε το ίνμποξ γιατί είμαι με τις μέρες μου εγώ και καμιά φορά χαζεύω και χάνω! Τόσες μέρες δεν είχα πάρει χαμπάρι!
    Μου άρεσε το θέμα της Λίλιθ. Τόσο αντιφατικά και αληθινά τα δύο κείμενα. Στις περισσότερες περιπτώσεις η Λίλιθ περιλούζει τη γυναίκα που της έχει ταχτεί με άπειρη σεξουαλικότητα και της δίνει ό,τι όποιον άντρα η γυναίκα ζητήσει! Ο άντρας απλά υπνωτίζεται και παραδίδεται άνευ όρου, δεν μπορεί να ξεφύγει έυκολα από τα δίχτυα της διαβολογυναίκας που τον κρατάει τυλιγμένο με την άμετρη δύναμη του σεξ και της ηδονής!
    (Την ιστορία που λέει πιο πάνω η Α. ότι γνωρίζει, τη γνωρίζω κι εγώ, είναι αληθινή και ανατριχιαστική.. συνέβη σε γνωστό μας)
    Πες μου, ποια από τις δύο εκδοχές πιστεύεις ότι υπάρχει κατά κόρον και διέπει αυτόν τον κόσμο;
    Περιμένω την απάντησή σου... θα το σκεφτώ και θα σου απαντήσω κι εγώ.
    Καλό διάβασμα και να έχεις επιτυχία! Θα σε περιμένουμε! Διάβαζε τώρα!
    Φιλιά πολλά μικρή! :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Βρήκες άτομο τώρα κι εσύ να πεις τέτοιο πράμα. :P Θα ένιωθα λίγο άβολα αν το έκανα αυτό. Μου φαίνεται άσχημο; Εγωιστικό; Δεν ξέρω. Σα να υποχρεώνεις τον άλλον να σε διαβάσει και να σου σχολιάσει. Και παρόλο που μου το ζητάς εσύ ο ίδιος, δεν θα το κάνω - σχώρνα με. Προτιμώ να έρχεσαι από μόνος σου, όταν έχεις χρόνο και διάθεση για κουβεντούλα. Ελπίζω να μην με παρεξηγήσεις και να καταλαβαίνεις πώς το λέω, ε; :)

      Χμ! Γενικά πιστεύω ότι κανένας μας δεν είναι 100% κακός ή 100% καλός. Κανένας δεν ανήκει πλήρως στο λευκό ή στο μαύρο, αν θες, να το θέσω καλύτερα. Πιστεύω πως όλοι μας έχουμε ποσοστό κι απ' τα δύο χρώματα, γι' αυτό και κινούμαστε στη ζώνη του γκρι. Αν σε κάποιον υπερισχύουν τα καλά στοιχεία, θα είναι στο ανοιχτόχρωμο γκρι. Εν αντιθέσει με κάποιον άλλον, που σ' αυτόν υπερισχύουν τα κακά στοιχεία, κι έτσι είναι στην πιο σκούρα ζώνη του γκρι. Κι οι δυο, όμως, θα έχουν στιγμές που εκφράζονται ΚΑΙ τα δύο (δεν εννοώ την ίδια χρονική στιγμή) - ίσως όχι στην ίδια ένταση, βέβαια. Το μόνο σίγουρο είναι πως ο καθένας ό,τι έχει δίνει. Ίσως να υπερισχύει η πρώτη εκδοχή, ιδίως αν μιλάμε και για ερωτικές σχέσεις, όπου εκεί είναι πιο εύκολο το να παρατηρήσεις ρόλους θύτη - θύματος. Δυστυχώς, είναι πολλά αυτά που είναι μίασμα του κόσμου μας. Αλλά, ευτυχώς, υπάρχουν και κάποιες απαλές, ευγενικές και τρυφερές ψυχές που ανατροφοδοτούν την ελπίδα, κι είναι δροσοσταλιές στους άνυδρους καιρούς.

      Σε φιλώ & σ' ευχαριστώ για το σχόλιο, τις ευχές και το food for thought. Να 'σαι καλά, Άλεξ. :)))

      Διαγραφή
    2. ΥΓ. Θα 'θελα ν' ακούσω και την δική σου άποψη. Όταν έχεις χρόνο και διάθεση, πέρνα καμιά βολτίτσα.

      Διαγραφή
    3. Μου άρεσε η απάντησή σου. Όλοι μας μπορούμε να περάσουμε από το ένα άκρο στο άλλο, σε διαφορετικές στιγμές, με διαφορετικές συνθήκες και διαφορετικά άτομα. Σκέφτομαι απλά πως (παρατηρώντας τον κόσμο δηλαδή) το σεξ και το χρήμα έχουν γίνει η ισχυρότερη δύναμη στον κόσμο. Οι περισσότεροι ζουν γι' αυτά, για να τα έχουν καθημερινά και σε πληθώρα. Πες μου, πόσοι είναι αυτοί που ξυπνάνε το πρωί και λένε "Να μια νέα ημέρα που θα δείξω καλοσύνη", ακόμα και εσωτερικά; Φυσικά μιλάω και για τα δύο φύλα.
      Νομίζω πια πως ο κόσμος κινείται περισσότερο στο σκουρόχρωμο γκρι... Η καλοσύνη γίνεται κατόπιν σκέψεως, όχι αυθόρμητα. Υπάρχουν πάντοτε και οι εξαιρέσεις βέβαια, που κινούνται στα ανοιχτόχρωμα επειδή δεν ενδιαφέρονται να μάθουν το μαύρο. ;-)

      Διαγραφή
    4. Πόσο αλήθεια όλα αυτά που είπες. Συμφωνώ κι επαυξάνω. Νομίζω πως το σεξ και τα χρήματα πάντοτε θα λειτουργούν ως καρότο (σαν αυτό των αμαξάδων). Κι ειδικά τα χρήματα=εξουσία είναι πάνω πάνω, με πολλές άσχημες και θλιβερές απολήξεις. Και δεν υπάρχει ουσία, βάθος. Επιδερμικότητα, επιφάνεια, θεατρινισμοί και παραλογισμοί. Ζούμε σε μια εποχή άκρατης ευκολίας, κι έχουμε την πεποίθηση ότι είμαστε μικροί θεοί (βλ με πόση ευκολία αφαιρούνται ανθρώπινες ζωές). Κι εγώ εκεί τείνω, ότι το μεγαλύτερο κομμάτι της πίτας χρωματίζεται με σκουρόχρωμο γκρι. :/

      -Πολύ μ' αρέσουν αυτές οι συζητήσεις μας.
      Σ' ευχαριστώ γι' αυτό.

      Διαγραφή
  14. Κουμπαρόνι, καλή επιτυχία στην εξεταστική και καλό διάβασμα. Ξενυχτώ απόψε και σας διαβάζω. Αγαπημένη μου η Λίλιθ :) Μου άρεσε πολύ η εκδοχή σου, κάθε φορά που σε διαβάζω με εκπλήσσεις ευχάριστα! Νομίζω πως τα βιώματα του καθενός και το παρελθόν του επηρεάζουν πολύ τους τόνους του γκρίζου, όπως αναφέρετε πιο πάνω με τον Αλέξανδρο. Ή θα σου δώσουν μια και θα σε ωθήσουν ν'ανατρέψεις οτιδήποτε διδάχτηκες και σε πλήγωσε, κυνηγώντας το Φως, ή θα σε ωθήσουν ν'αναλώνεσαι μέσα σε πιο σκούρες αποχρώσεις έχοντας αποκρυσταλλωθεί μέσα σου.
    Φιλί γλυκό από Μελβούρνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πόσο χαμογελάω και χαίρομαι όταν σε βλέπω, αγριμάκι μου!! :) ♥

      Η παρατήρησή σου ολόσωστη και πολύ σημαντική, κι ευχαριστούμε που μας το θύμισες, γιατί πραγματικά έτσι είναι. Τα σκληρά βιώματα και το άσχημο παρελθόν μας (κατ' οποιονδήποτε τρόπο) μπορεί εν τέλει να αποδειχτούν τα καλύτερά μας όπλα - να μας ατσαλώσουν και να μας βελτιώσουν, δείχνοντάς μας τι δεν θα θέλαμε να γίνουμε και πώς να καταλήξουμε. Όπως μπορεί να ισχύει και το ανάποδο φυσικά... Γι' αυτό τίποτα δεν θα πρέπει να είναι καταδικάσιμο αβλεπί.

      Φιλάκια πολλά κι αγαπησιάρικα, γλυκό πουλάκι του Νότου!

      Διαγραφή
  15. Όπως σου είπα, είχα αφήσει ένα σχόλιο, αλλά τελικά συνειδητοποιώ πως είναι καλύτερα που χάθηκε. Διάβασα τα παραπάνω σχόλια και έχω μείνει με το στόμα ανοιχτό από το πόσες σκέψεις και συναισθήματα μπορεί να "πυροδοτήσει" ένας πίνακας...
    Θα περιοριστώ στο να πω πως δεν τον γνώριζα τον πίνακα και πως τρελαίνομαι για τον τρόπο που γράφεις! Ανατριχιάζω (με την καλή έννοια) κάθε φορά... Καταφέρνεις να μας "βυθίζεις" στα κείμενα σου και να τα διαβάζουμε χωρίς ανάσα.
    Στο σημείο με τις νότες του βιολιού σχεδόν άκουσα και τον ήχο...
    Σε φιλώ! Καλό διάβασμα και καλή εξεταστική (τα εύχομαι και από 'δω για extra τύχη)! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι όμορφα λογάκια. Πολύ σ' ευχαριστώ, κοπέλα μου γλυκιά. Να είσαι καλά. :))

      Καλά κάνεις, γιατί την χρειαζόμαστε την extra τύχη (χθες που μιλήσαμε fb είχα κλείσει 9ωρο με τηλεπικοινωνιακά κι ήμουν σα ζαβλακωμένο γατί - αν μη τι άλλο και σ' αυτό τύχη θες, γιατί αλλιώς δεν επιβιώνεις :P).

      Διαγραφή
  16. Είναι πράγματι αυτό που λένε "μια εικόνα χίλιες λέξεις"..Είναι όντως αξιοθάυμαστο πόσα συναισθήματα, πόσες σκέψεις, πόσους προβληματισμούς μπορεί να γεννήσει μοναχά ένας πίνακας. Αλλά ακόμη πιο αξιοθαύμαστος, νομίζω, είναι ο περίτεχνος τρόπος με τον οποίο εσύ μας ταξιδεύεις στο εσωτερικό του. Πραγματικά, το λάτρεψα!
    Να ΄σαι πάντοτε καλά και σου εύχομαι, μέσα απ' την καρδιά μου, να σκίσεις στην εξεταστική, αν και δεν έχω καμία αμφιβολία γι' αυτό! ♥
    Πολλά πολλά φιλάκια, θα μας λείψεις απίστευτα ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αααα, πού είσαι εσύ γλυκό κορίτσι;; Σε χάσαμε, ελπίζω να είσαι καλά. Πολύ πολύ σ' ευχαριστώ για την ομορφιά που μου άφησες - και χαίρομαι πολύ που σε ξαναβλέπω στην γειτονιά μας. Σε φιλώ, καλό μήνα να έχεις. :)

      Διαγραφή
  17. Αγαπόνι/κουμπαρόνι, από πότε "λείπω" το άτομο και έχεις κάνει ΚΑΙ ανακαίνιση;;; Καλορίζικο! :)) Ο πίνακας είναι υπέροχος και πρώτη φορά τον είδα. Αλλά είπαμε, είσαι και πολύ κουλτουριάρικο κουμπαρόνι εσύ βρε μικρό γλυκό παπί!!! Μάκια γλυκά και πολλά, γιατί μου λείπεις -και εσύ- πάρα πολύ! Πως βαριέμαι το blogging, απορώ κι εγώ με τον εαυτό μου, αλλά που θα πάει, θα επανέλθω με ...δριμύ "κατηγορώ" κατά απάντων!! Αχαχαχα! ♥ ♥

    Υ.Γ "ατυχό-σκονη";;; Αχαχαχα! Απλά δεν υπάρχεις! ♥

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ♥♥♥♥♥♥ Κουμπαρόνιιιιιιι μουυυυυ ♥♥♥♥♥♥
      *σκηνοθετική ματιά mode on: παραλία, ηλιοβασίλεμα (γιατί είμαστε και ρομαντικές ψυχές, πανάθεμά μας). και μ' αυτό το υπέροχο φόντο δύο σκιές... φλουπ... να πέφτουν η μία στην αγκαλιά της άλλης* - φςςς πάω για Όσκαρ καλύτερης σκηνοθεσίας... τρέχα να ραφτείς, προκάμουμε δεν προκάμουμε.

      Miss ya so much!!!!!!!! Είδες;;; Όλα τ' άλλαξα... τραπεζαρία, καναπέδες κλπ Τώρα θα παίζουμε τις κουμπάρες σε καινούρια σαλονάρα. :D

      Φιλιά πολλά και γλυκά -σαν σοκολατένια μελομακάρονα (τρεις μήνες και κάτι ψιλά οεο)-, κουμπαρονάκι μου. Πολύ χάρηκα που σε είδα!!! Καλό μήνα κιόλας!!!

      Διαγραφή
  18. ωραιες ιστοριες. μπραβο

    ΑπάντησηΔιαγραφή