Δευτέρα 18 Ιουνίου 2018

Το λάγγεμα του αψεντιού

24 Days Challenge: 'Λ'


Το λάγγεμα του αψεντιού


Το χέρι του, ψηλαφιστά, έφτασε μέχρι το μπουκάλι. Όσο αδύναμα το έψαχναν τα δάχτυλά του, τόσο αποφασιστικά το έπιασαν από τον λαιμό του κι έχυσε το σμαραγδί υγρό μες στο ποτήρι του. Σαν μουσική ήχησε ο ήχος του· εκμαυλιστικά έτρεξε η ηδονή μέσα του. 

Άρπαξε μηχανικά το πακέτο με τα τσιγάρα του κι οδήγησε το τελευταίο τσιγάρο στο ξερό του στόμα. Μάταια τα δάχτυλά του κινήθηκαν πάνω στη πέτρα τού αναπτήρα. Μια, δυο, τρεις φορές. Γι' άλλη μια φορά μουγγάνισε η πέτρα, ξερνώντας τις τελευταίες της σπίθες. Το χρώμα τού αναμμένου άκρου βυθίστηκε ανακουφιστικά μες στα μάτια του. Ρούφηξε ξανά και ξανά το τσιγάρο του, αφήνοντας να βγει αργά ο καπνός απ' το στόμα του. 

«Έφτασα μόνο μέχρι να σκεφτώ την εικόνα ενός σιγανού ποταμιού ανάμεσα στα πόδια σου. Αναρωτιέμαι πώς είναι όταν το προκαλείς και το βοηθάς να ξυπνήσει - ή μάλλον όχι να το προκαλείς, εγώ να το προκαλώ κι εσύ να μην έχεις επιλογή» 

«Αναρωτιέμαι ποια θα είναι η χροιά τής φωνής σου» 

«Αναρωτιέμαι τι γεύση έχει ο λαιμός σου»

«Αναρωτιέμαι πόσο αλμυρό θα είναι το ποταμάκι σου, όταν βουτήξω τη γλώσσα μου μέσα του»

«Αναρωτιέμαι τι τόξο θα σχηματίζει το κορμί σου, όταν άθελά του τεντώνεται για να ξεφύγει απ' τα βασανιστήριά μου» 

«Αναρωτιέμαι πώς θα είναι ν' ακουμπούν τα βογκητά σου στ' αυτί μου, όταν θ' ακουμπά το κορμί μου το δικό σου, κολλητά, αναγκαστικά» 

Πάλι οι ίδιες σκέψεις κάθονταν στο ίδιο τραπέζι μαζί του, στη διπλανή θέση. Οι ίδιες σκέψεις για κείνη. Για κείνη που δεν έχανε ραντεβού μαζί του ούτε αργούσε· αρκούσαν μερικά ποτήρια και βρισκόταν εκεί - γυμνή, ερωτική, αισθησιακή. 

Τον είχε κάνει δικό της, χωρίς καν να τον αφήσει να τη κάνει δική του. Είχε το πάνω χέρι σ' αυτό το παιχνίδι τής αποπλάνησης.  

Κείνη, η πράσινη νεράιδα. 

Γουλιά με τη γουλιά ήταν δικός της. 

Τη γύρισε μπρούμυτα πάνω στο τραπέζι. Η γλώσσα του έπαιξε με τον λοβό του αυτιού της και τα χείλη του τον μάγκωσαν ελαφρώς. Δάγκωσε τον ώμο της. Η ανάσα του ζωγράφιζε ήδη την ηδονή στο κορμί της. Τα δάχτυλά του διέτρεξαν τη πλάτη της, τη σπονδυλική της στήλη με αργό ρυθμό. Ένιωθε τη στύση του στα γυμνά της οπίσθια, και σε λίγο τα χέρια του που την θώπευαν με μανία. Τη γύρισε και τη κοίταξε, στα μάτια. Το βλέμμα της, χαυνωμένο από ερωτικό πάθος, βούλιαξε στο δικό του. Τα χείλη της μισάνοιχτα, προσκαλούσαν τα δικά του σε σμίξιμο. Οι γλώσσες τους έπαιξαν αργά, ενώ τα χέρια του έπαιζαν με το στήθος και τις ρώγες της. Το χέρι του κατέβηκε αργά... Άνοιξε τα πόδια της. Έμεινε να κοιτάει το αιδοίο της, που γυάλιζε ήδη απ' τα υγρά του. Το ακροδάχτυλό του το διέτρεξε απαλά, ίσα να αισθανθεί το άγγιγμά του, σε όλο του το μήκος. Οι αναστεναγμοί της γέμισαν τ' αυτιά του. Το χέρι της έπιασε το δικό του κι ανάγκασε τα δάχτυλά του σε ακόμη μία διαδρομή, αφήνοντάς το τελικά στην άκρη. Τώρα τα δικά της δάχτυλα ήταν που σκορπούσαν την ηδονή στο κορμί της, οδηγώντας τα μπροστά στα χείλη της και με τη γλώσσα της να τα γλείφει, καρφώνοντάς τον στα μάτια. Τέντωσε το χέρι της στο πρόσωπό του, με τα υγρά της δάχτυλα μπροστά στο στόμα του. Τα χείλη του σούφρωσαν σε ένα αργό, ερωτικό φιλί πάνω τους. 

Τα μάτια του εξακολουθούσαν να είναι σε επαφή με τα δικά της. 

Με τα δάχτυλα και το στόμα του είχε καταφέρει να απομνημονεύσει κάθε εκατοστό τού κορμιού της.

Την είχε κάνει να τον ποθήσει, την είχε φέρει στο σημείο που περίμενε να τη πηδήξει, κοιτώντας τον στα μάτια με τη λύσσα που της είχε δημιουργήσει.  

Έκανε μερικά βήματα πίσω. 

Την άφησε εκεί, πεινασμένη.

Το χέρι του έριξε κάτω το μπουκάλι με το αψέντι. 

Οι δυο τους είχαν πια τελειώσει.



Ο πίνακας λέγεται "Absinthe Drinker" (Ο πότης του αψεντιού) 
και τον έχει φιλοτεχνήσει ο Τσέχος ζωγράφος Viktor Oliva, το 1901


❈❈❈❈❈ 



To 24 Days Challenge είναι μια ιδέα-πρόκληση του mystickland. Πρωταγωνιστούν 24 γράμματα, 24 λέξεις σε 24 ημέρες. Μόνο που εγώ το υλοποιώ κάπως άναρχα στη σειρά των γραμμάτων και στις ημέρες πραγματοποίησής τους.

47 σχόλια:

  1. Αναστασία....!!!!!!!!!!!!!!!
    μένω έκθαμβος....!!!!!
    ειλικρινά δεν περίμενα να δω μπροστά στα έκπληκτα μάτια μου ένα τέτοιας υψηλής και ανατρεπτικής αισθητικής.
    Αναστασία, αναπαρέστησες την "πράσινη νεράιδα" με τον τρόπο που της αξίζει.
    Έχω πάρα πολύ καιρό να διαβάσω τέτοιο ανατρεπτικό ερωτικό και αισθησιακό κείμενο λύτρωσης και έκφρασης.
    Τόλμη ; αισθητική ; φαντασία ;
    Κορίτσι μου πραγματικά με συγκλόνισες, δεν έχω άλλο τρόπο να το πω και να το εκφράσω.
    Τα θερμά μου συγχαρητήρια για το δημιούργημά σου.
    Καλό βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως είπε κι η Νικολέτα παρακάτω: μέχρι εδώ ακούστηκε η χαρά σου. :) :)

      Με το 'Λ' να βρίσκεται στην ουρά αναμονής, δεν μπορούσε η λαγνεία να μη μου τριβελίζει το μυαλό. Και νομίζω πως ο πίνακας με τη πράσινη νεράιδα, και όσα αφήνονται να αναβλύσουν μέσα απ' αυτόν, έρχεται και δένει απόλυτα με το θέμα. Ο πίνακας είναι λες και μιλάει από μόνος του. Εγώ απλά έκατσα, μ' ένα τετράδιο, και κρατούσα σημειώσεις. Ε, το έπαιξα και λίγο εκδικητικά, το παραδέχομαι. Η πράσινη νεράιδα έπρεπε να βρει τον μάστορή της, δεν βρίσκεις;

      Σε φιλώ και σ' ευχαριστώ για το υπέροχο σχόλιό σου, Γιάννη μου.

      Διαγραφή
    2. Αναστασία δεν συνηθίζω να μασάω τα λόγια μου.
      Είναι πολύ ανατρεπτικό, προχωρημένο, ασυνηθίστο και συνάμα εκπληκτικό μια Γυναίκα να μεταχειρίζεται με την πένα της με τόσο θαυμαστό και αισθησιακό τρόπο ένα ερωτικό αφήγημα.
      Οφείλω να ομολογήσω ότι πολλές φορές έμεινα μετέωρος να πλησιάσω κάτι τέτοιο αλλά δεν το τόλμησα. Υποκλίνομαι στην τόλμη σου να "τινάξεις στον αέρα" την λογοτεχνική λίμπιντο όλων μας βάζοντας κυριολεκτικά "φωτιά" σε καλλιτεχνικά και εκφραστικά μονοπάτια που δεν είναι εύκολο να τα προσεγγίσει κανείς.
      Διαβάζοντας τα παρακάτω σχόλια των φίλων και τα δικά σου, οφείλω να σου πω ότι κακώς έκανες που "χαλιναγώγησες" την περιγραφή σου.
      Να ξέρεις κάτι. Σαν ο κάθε δημιουργός αφήνεται να βουλιάξει στην έμπνευσή του, οι αναστολές συντρίβονται.
      Για όσους τυχόν "σοκαριστούν" από το ανάγλυφο μιας ερωτικής περιγραφής, ως σινεφίλ, να παρεπέμψω στις εικόνες που κάνει έρωτα το ζευγάρι των πρωταγωνιστών στην ταινία "ΠΡΟΣΟΧΗ ΠΟΘΟΣ" του ANG LEE, που θα παρουσιάσω, για να αντιληφθει κάποιος την τόλμη.
      Μας κάνεις περήφανους και ναι, θα το πω, μας απελευθέρωσες από πολλά τυχόν "φρένα" που μας εμπόδιζαν να σε ακολουθήσουμε στο είδος.
      Προχώρα κοπέλα μου....!

      Διαγραφή
    3. Και πάλι ένα μεγάλο ευχαριστώ για τα όμορφα λόγια σου, Γιάννη μου - δεν έχω λόγια. Να 'σαι καλά.

      Διαγραφή
  2. Ωωω τώρα εγώ τι να πω; πάθος, ηδονή, εγκατάλειψη, όλα πλεγμένα σε λίγε μονάχα λέξεις.
    Δεν με εντυπωσίασες σχετικά με τον λόγο σου, από εσένα άλλωστε περιμένω τρομερά πράγματα. Ως προς το περιεχόμενο, τι να πω!!
    Τα είπε όλα ο Γιάννης, ακούω τη χαρά του μέχρι εδώ! :)

    Αυτό με τα γράμματα στο έχω ξαναπεί, είναι υπέροχο! (άσε που σε παρακινεί νομίζω να μας γράφεις!)

    Πολλά γλυκά φιλιά <3

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γέλασα με τη παρένθεσή σου, γιατί έτσι είναι. Είναι μεγάλη παρότρυνση το να θέλω να τελειώσω το αλφάβητο πριν τα 70 μου. :P

      Ας σοβαρευτώ, όμως. Ο πίνακας και το ερωτικό θέμα κλωθογύριζαν καιρό μέσα μου, κι ίσως χωριστά. Χαίρομαι που δεν βιάστηκα και βγήκε μ' αυτόν τον τρόπο. Τελικά, είναι μεγάλη δουλειά το ν' αφήνεις την ιστορία να δημιουργηθεί πρώτα μέσα σου κι έπειτα να τη καταγράψεις, όταν είναι έτοιμη, γιατί η ίδια σε ανάγκασε να το κάνεις.

      Τα λόγια είναι λίγα να σου εκφράσουν το ευχαριστώ μου, καθώς ξέρω πόσο εννοείς αυτά που γράφεις, Νικολέτα μου. Να είσαι καλά.

      Διαγραφή
  3. Συγχαρητήρια για το πλούσιο κείμενο, η εικόνα ανάγλυφη και ολοζώντανη μπροστά μας. Στην αρχή νόμιζα ότι διάβαζα κάτι από Ρώσικη λογοτεχνία, θαυμάζω τους ανθρώπους που ο λόγος γι' αυτούς δίνει τη δυνατότητα στους άλλους να "ζήσουν" κάτι σαν..ταινία μπροστά τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι ν' απαντήσω εγώ τώρα; Πω, πω! Θα πω απλώς πως χαίρομαι που σ' έκανα να το ζήσεις.

      Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, Γεωργία μου.

      Διαγραφή
  4. Αναστασία μου εξαιρετικό.
    Μου άρεσε πάρα πολύ το τέλος.
    Είχες λείψει από τη μπλοκόσφαιρα!

    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σ' άρεσε, Κικίτσα μου.
      Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ! :)

      Διαγραφή
  5. Ζωγράφισες πάλι Αναστασία μου! Σαν απόσπασμα βιβλίου που παραπέμπει σε σπουδαίους πεζογράφους. Τι να πω; Σούπερ ουάου και μπράβο σου κορίτσι μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ψήλωσα ίσαμε πέντε πόντους. χαχα

      Τι να πω, βρε Κανελλένια μου; Σ' ευχαριστώ τόσο πολύ, αλήθεια!

      Διαγραφή
  6. Κλαπ. Κλαπ. Κλαπ.
    Σε χειροκροτώ, για τις εικόνες που ζωγράφισες, τον τρόπο που το έκανες και τη ροή του λόγου σου, η οποία ήταν εκπληκτική.
    Έπαθα πλάκα, με τον τρόπο που χειρίστηκες τις αισθησιακές εικόνες.
    Τελικά, αν ο άνθρωπος το 'χει μπορεί να γράψει ότι θέλει.
    Μπράβο κοριτσάρα μου! Σε καμαρώνω!
    Σε φιλώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Α, Μαρίνα μου, μη μου δίνεις θάρρητα, καθώς ήμουν στο τσακ να ξεδιπλώσω ακόμα περισσότερο και πιο γλαφυρά τις αισθησιακές στιγμές. Αυτό το κομμάτι κάπως το περιόρισα περιγραφικά, θα το έγραφα αλλιώς (και σίγουρα θα είχε μεγαλύτερη έκταση), επειδή σκέφτηκα πως κάποιοι ίσως να το έπαιρναν "κάπως" - ακόμη κι αυτό, όχι κάτι ακόμα πιο "επιθετικό". Αφού είδα πως αντέχετε, οκ, την επομένη θα το πάω πιο ξεδιάντροπα. χαχαχα

      Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ, βρε Μαρίνα μου. Πάντα!

      Διαγραφή
  7. Εντυπωσιάστηκα!! Δεν θα πω για την ωραία γραφή γιατί αυτή την έχεις κατωχυρώσει. Δεν θα πω για τη ζωντάνια των εικόνων σου γιατί έχεις το χάρισμα ό,τι γράφεις να το ζωντανεύεις στα μάτια του αναγνώστη.Θα πω ότι εντυπωσιάστηκα με το θέμα γιατί τόλμησες πέρα από φραγμούς και ''καθώς πρέπει'' να εκτινάξεις ψηλά τον πήχη της ερωτικής περιγραφής. Δεν μασάς τα λόγια σου γι αυτό έγραψες ένα κείμενο δυνατό. Βρήκε το μάστορά της η ''πράσινη νεράιδα''ε; Ή μήπως το αψέντι βρήκε το δικό του μάστορα;
    Καλή σου μέρα Αναστασία μου
    Γράφε...μας συναρπάζεις
    Τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μπήκα να δω απάντηση και ουπςςςς είδα το κατοχυρώσει λάθος.
      Και να συμπληρώσω ότι το θέμα σου σαν ιδέα είναι φοβερό. Απορώ πια πώς το εμπνεύστηκες!!!

      Διαγραφή
    2. Γέλασα με το συμπληρωματικό σχόλιο, Άννα μου. Ναι, η αλήθεια είναι πως κι εγώ απορώ κάποιες φορές πώς μου 'ρχονται ορισμένες ιδέες. Στη προκειμένη, ο πίνακας και το θέμα υπήρχαν καιρό στο μυαλό μου. Έτσι ξαφνικά παντρεύτηκαν μέσα μου, μέσα σ' ένα απόγευμα. Κυριολεκτικά, έφτιαξα μια νέα ανάρτηση κι έγραφα ασταμάτητα. Ούτε το πολυσκέφτηκα - ήταν λες κι υπήρχε ήδη μέσα μου, έτοιμο. Πόσο τις ευχαριστιέμαι αυτές τις φορές.

      Σ' ευχαριστώ για το υπέροχο σχόλιό σου. Ήμουν πολύ σκεφτική στην αρχή, για το εάν έπρεπε να το δημοσιεύσω, αλλά, τελικά, βλέποντας τα σχόλιά σας, χαίρομαι που το έκανα.

      Διαγραφή
  8. Ολοζώντανο! Κι όσο... μυθιστορηματικό κι αν είναι, η λαγνεία του από την πραγματικότητα αντλεί!
    Καλό απογευματάκι! 🐙

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι είναι, Αλεξάνδρα μου. Το μυθιστορηματικό πάντοτε θα κλέβει λίγο απ' τη πραγματικότητα.

      Σ' ευχαριστώ πολύ για το σχόλιό σου. :)

      Διαγραφή
  9. Πίνακας και νεράιδα σε μια μαγική, ερωτική, αρμονία. Μπράβο, Λύσιππή μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. δεν θα μάντευα ποτέ πως είναι δική σου έμπνευση αφού μόνο χαμηλών τόνων σε ξέρω. Με εξέπληξες ! Επιτέλους βγαίνει και το hot στη φόρα που όλοι αποφεύγουμε να (περι)γράψουμε αλλά είναι η αρχή των Πάντων. Είναι η αιτία της Γέννησης και τελειώνει μόνο με Θάνατο. Έρωτας ή ορμέμφυτη αναπαραγωγή, όλοι οι όροι αποδεκτοί, το γυμνό και το ζευγάρωμα φιλοτεχνήθηκαν από ζωγράφους, μουσικούς ,φωτογραφικά, θεατρικά αλλά στην οθόνη και στο χαρτί λιθοβολούνται από βλακώδη και παράλογο πουριτανισμό. Μπράβο για την τόλμη σου να σπας ταμπού !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτά ακριβώς σκεφτόμουν κι εγώ, και κάπως έτσι βρέθηκα να πατάω το κουμπάκι τής δημοσίευσης.

      Σ' ευχαριστώ! :)

      Διαγραφή
  11. Δεν νομιζω ότι θα σοκαριστεί καποιος οταν διαβασει αυτό που εγραψες Αναστασια μου.
    Με τον πιο γλαφυρο τροπο έδωσες την ενωση εστω και φανταστική χάρη στο αψεντι αφού ακομα και η νεράιδα του είχε παρει το χρώμα του...δύο ανθρωπων ερωτικα και παθιασμενα όπως την ήθελε να την ζήσει μεσα στην φαντασία του.
    Γραμμενο τελεια, σαν μυθιστορημα..με την ερωτική σκηνη στο αποκορυφωμα της λίγο πριν απο το τελος..
    Μπραβο Αναστασία μου. καλο σου βραδυ φιλακιααα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ρούλα μου, πόσο μ' ευχαριστεί να διαβάζω τέτοια σχόλια. Με κάνουν να αισθάνομαι περισσότερο ελεύθερη, ώστε στη πορεία ν' αφήσω την έμπνευσή μου χωρίς χαλινάρια - γιατί δεν σου κρύβω πως προβληματίστηκα για τη δημόσια κοινοποίηση, οπότε συγκρατήθηκα και στην αφήγηση.

      Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ!
      Σε φιλώ!

      Διαγραφή
  12. Μπραβο, Αναστασια!
    Εξαιρετικη περιγραφη σε πλουσιο και ακριβη λογο που δειχνει ιδιαιτερη και διεισδυτικη γνωση, πολυεπιπεδη...
    "Απελευθερωμενο και απελευθερωτικο" κειμενο με εκρηκτικη κορυφωση.

    Μου φαινεται μονο λιγο "συγκρατημενο", συμπερασμα που εξαγω απ οσο σε γνωριζω. Αν ειναι ετσι, εχω να σου πω να αφηνεις πανω στον λογο σου τα χρωματα ολα και ολες τις αποχρωσεις του συναισθηματικου και ψυχικου σου κοσμου.
    Ο τροπος σου ειναι υπεροχος.��

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έπεσες διάνα, Μιχάλη μου. Ναι, η αλήθεια είναι πως το πήγα κάπως συγκρατημένα, σαν πρώτη (δημόσια) απόπειρα. Στις επόμενες εμπνεύσεις, υπόσχομαι πως θ' αφήσω ελεύθερο τον εαυτό μου, να εκφραστεί καταπώς το νιώθει.

      Σ' ευχαριστώ για τα σχόλιά σου, πάντα.

      Διαγραφή
  13. Τι απιστευτη ερωτικη περιγραφη ηταν αυτη;;;!!! Γεματη ποθο και λαγνεια ικανη να προκαλεσει αναστατωση και στον πιο εγκρατη! Συγχαρητηρια για τον αισθησιασμο και την τολμη σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Με τιμούν τα λόγια σου, Πεταλουδίτσα.
      Σ' ευχαριστώ θερμά! :)

      Διαγραφή
  14. Υποκλίνομαι μικρή μου αλεπουδίτσα!

    Υπερήφανη για σε η διαδικτυακή μανούλα σου ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. ΟΥΑΙ ΚΑΙ ΑΛΟΙΜΟΝΟ ΑΝ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΒΑΖΟΥΜΕ ΦΡΑΓΜΟ ΚΑΙ ΠΡΑΤΟΥΜΕ ΑΝΑΛΟΓΑ ΜΕ ΤΑ ΓΟΥΣΤΑ ΤΩΝ ΑΛΛΩΝ.ΟΤΑΝ Ο ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΕΙΝΑΙ ΜΟΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ ΘΑ ΚΡΙΘΕΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΑΠΟ ΤΟ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑ.ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ ΝΑ ΑΡΕΣΕΙΣ ΣΕ ΟΛΟΥΣ, ΑΡΚΕΙ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΚΕΦΙ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΞΕΔΙΠΛΩΝΕΙΣ ΤΙΣ ΣΚΕΨΕΙΣ ΣΟΥ.ΕΝΤΥΠΩΣΙΑΣΤΗΚΑ ΚΑΙ ΣΕ ΚΑΜΑΡΩΣΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ.ΠΕΤΑΞΕ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ ΜΑΚΡΥΑ ΤΙΣ ΑΛΥΣΙΔΕΣ,ΣΠΑΣΤΕΣ,ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΣΕΝΑ.Ο ΟΥΡΑΝΟΣ ΚΑΙ ΤΑ ΥΨΗ ΣΕ ΚΑΡΤΕΡΑΝΕ....!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Είναι πολύ συγκινητικό να διαβάζω τούτες τις γραμμές, προερχόμενες από εσάς, κυρία Μαρίνα. Ειλικρινά, σας ευχαριστώ πολύ.

      Διαγραφή
  16. Το βρήκα τόσο αισθησιακό όσο και ένα διήγημα που είχα διαβάσει το πάλαι ποτέ, το οποίο έφερε τον τίτλο "Δράκωλας" και ήταν από τον τόμο Ecrits pornographiques του Boris Vian!
    Τέλειο!
    Κίσιζ Λυσίππη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε που το ήξερα. Θα το έχω σίγουρα στα υπόψη, αρτίστα μου.

      Χαμογελώ που κατάφερα έναν τόσο δα συνειρμό με ένα τέτοιο διήγημα. Σ' ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  17. Με αναστάτωσες! Πέφτει και μια βροχή, έχει και μια κουφόβραση άλλο πράγμα. Έδεσε το γλυκό όμως καταλαβαίνεις Lysippe :)
    Mου άρεσε η ιδέα, το αποτέλεσμα όπως και η ελευθεριάζουσα γλώσσα που χρησιμοποίησες.
    Όλα είναι όπως πρέπει!
    Μπράβο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι όμορφα λόγια, Μαρία μου! Ξέρεις, κατά κάποιον τρόπο, τούτη η ανάρτηση ίσως θα έπρεπε να σου αφιερωθεί, μιας και μπορεί να κλωσσούσα αυτή την ιδέα εδώ και καιρό, αλλά η δική σου σχετική ανάρτηση ήταν που το κλείδωσε μέσα μου και την έκανε να γεννηθεί. Είναι τόσο υπέροχος πίνακας κι όλο αυτό γύρω απ' το αψέντι... Δεν έπρεπε να μην αναδειχθεί - όπως του έπρεπε!

      Σ' ευχαριστώ θερμά!

      Διαγραφή
  18. Τι κείμενο!!
    Για άλλη μια φορά με εντυπωσίασες!!
    Έχεις μεγάλο ταλέντο!

    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που σου άρεσε, Μαρία μου. Σ' ευχαριστώ πολύ για τα γλυκά σου λόγια. Να 'σαι καλά.

      Φιλιά κι από μένα!

      Διαγραφή
  19. Βγάζω το καπέλο, την καπελαδούρα καλύτερα!
    Ο ζωγράφος φιλοτέχνησε τον πίνακα κι εσύ ζωγράφισες το κείμενο!
    Σούπερ!
    Φιλιά πολλά και να το ξανακάνεις... σου πάει;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τι γλυκά λόγια. Σ' ευχαριστώ πολύ, Γλαύκη μου. Η αλήθεια είναι πως, έμπνευσης επιτρέποντος, θα ήθελα κι εγώ να υπάρξει θεματική συνέχεια - μιας και το καλοδεχτήκατε, δηλαδή. Για να δούμε και τα καμώματα της Μούσας, βέβαια.

      Σε φιλώ πολύ!

      Διαγραφή
  20. Αναστασία μου... εκπληκτικό το κείμενό σου.
    Κατάγυμνο γραφής θα το έλεγα. Ψυχή και σάρκα απαλαγμένη από λεκτικά ταμπού, όμορφα δεμένη με γεύσεις κι αρώματα του κορμιού...
    Προκαλει έναν θυμό στον αναγνώστη σαν τελειώνει.
    Είναι τόσο ζωντανή η περιγραφή σου που ο αναγνώστης μετέχει στην ιστορία σου θέλοντας και μη.
    Σε ευχαριστώ πολύ για τούτη την ανάγνωση !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ ευχαριστώ για το χαμόγελο που μου έδωσες με το σχόλιό σου, Σταυρούλα μου. ♥

      Διαγραφή