Ο διαβάτης
Υπάρχει ένας διαβάτης με χαμηλωμένο το κεφάλι του.
Το ντύσιμό του απλό.
Το περπάτημά του αργό, σχεδόν αέρινο.
Ένας διαβάτης που αφοπλίζει το πέρασμά του.
Αφήνοντας κάτι το απόκοσμο, όμορφο απόκοσμο.
Αποπνέοντας γαλήνια τρυφερότητα.
Οι κινήσεις του ξεχειλίζουν γλυκύτητα και κομψότητα.
Ο λόγος του σκέτη μελωδία.
Μια παρουσία που σε κατακλύζει.
Σε κάνει να νιώθεις οικεία.
Σε κάνει να ανοίγεσαι.
Ένας διαβάτης που ξέρει να παρατηρεί γύρω του.
Ν' ακούει, ν' αφουγκράζεται.
Που ξέρει ν' απλώνει το χέρι του -κάτι από βελούδο στο άγγιγμά του.
Να απαλύνει τον πόνο.
Και να τον αντικαθιστά με όμορφα συναισθήματα.
Ένας διαβάτης που το όνομά του είναι Αγάπη.
When I feel alone I reach for you
And you bring me home
When I'm lost at sea I hear your voice
And it carries me
[They say in heaven love comes first]
Κουμπάρα, με έκανες αλοιφή στο τέλος.........
ΑπάντησηΔιαγραφήΓλυκά φιλιά χαρά μου! :))
Ευχαριστώ πολύ πολύ με βαθύ τεμενά!!
ΔιαγραφήΚαλό βράδυ, φιλεναδοκουμπάρα μου!! σμουατς
θα 'θελα τώρα έναν τέτοιον διαβάτη..
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχο κείμενο.
μπράβο Λύσιππη :)
φιλί!*
Σ' ευχαριστώ, κορίτσι μου.
ΔιαγραφήΚαι ποιος δεν θα τον ήθελε εδώ που τα λέμε;!
Φιλιά πολλά & καλημεριστά.
εύχομαι γλυκό μου κορίτσι, τα μάτια της καρδιάς σου να διακρίνουν το διαβάτη σου όταν διασταυρωθούν οι δρόμοι σας
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ, Μαράκι μου.
ΔιαγραφήΓια όλα..!!!
Σίγουρα όμως, έχουν υπάρξει και στιγμές, που παρόλο που συναντάς τέτοιους "διαβάτες" απλά τους... προσπερνάς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη ανάρτηση, κοριτσάκι μου!!!
Φιλάκια πολλά-πολλά!
Σαφέστατα, Γιάννα μου. Είναι εκείνες οι στιγμές, που κατεβάζουμε συνειδητά τα ρολά. Μπορούμε να δούμε; Όχι. Αλλά μέσα στο πρόγραμμα είναι κι αυτό. Τι να κάνουμε;
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!!
Καλημέρα!!! :D
Τον θέλω! Ένας θεός ξέρει πόσο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη Λυσίππη μου, όταν δεν κάνεις να λιώνω στα γέλια με κάνεις να λιώνω από συγκίνηση!
Να'σαι καλά αγαπούλα μου!
Φιλάκια!
Πολλά!
Άτιμα, καρκινούδια. Έχετε έναν δικό σας τρόπο να προσεγγίζετε, να αγγίζετε και να γλυκαίνετε.
ΔιαγραφήMακάρι στη ζωή να υπήρχαν πολλοί τέτοιοι διαβάτες... κάθε μέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν ανοίγαμε λίγο την ψυχή μας να τον υποδεχτούμε, τότε θα τον βλέπαμε συχνότερα, Φλώρα μου.
ΔιαγραφήΣε φιλώ πολύ!!
Πανέμορφο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Αγάπη έχει ποικίλες μορφές και είναι το κλειδί για όλες τις κλειστές πόρτες!
Καλό βράδυ;)
Έτσι είναι, Γιωτίνι μου. Σ' ευχαριστώ πολύ!!! :)))
ΔιαγραφήΟμορφο και τρυφερό
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ πολύ, Δελφινάκι μου.
ΔιαγραφήΚαλημερούδια!!!
Θέλεις να κόψω τις εφλέβες μου τώρα στα γεράματα?Πες μου θέλεις?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλή όμορφη παρομοίωση,γιατί έτσι όπως τα λες είναι φίλη μου,η αγάπη είναι διαβάτης,διαβαίνει πρώτα από τον νου και ύστερα από την ψυχή και σε κάποιες περιπτώσεις εγκαθίσταται μόνιμα.Να μην σου πω ότι το αγοράζει κιόλας το οικοπεδάκι!
Γλυκά φιλιά πρωινιάτικα!
Κι η αφοπλιστική απάντηση: Όχι, γιατί μόλις σφουγγάρισα κι έκανα παρκέ. Δε με λυπάσαι;;;
Διαγραφήχαχαχα
Σε πειράζω. Τα χιουμορτζίδικα παιδιά είναι ζωή, κι εδώ έχουν ασυλία.
Ωραία αυτή η μονιμοποίηση θρονιάσματος. Σα το καλό κρασί, που όσο περνάει ο καιρός τόσο πιο γευστικό γίνεται -αρκεί, βέβαια, να το φροντίζουμε κιόλα, κι όχι να το αφήσουμε στην αποθήκη των δεδομένων.
Καλημερούδια, καρντασίνα μου, και σ' ευχαριστώ για το όμορφο σχόλιο.
Τον έχω συναντήσει μερικές φορές και μπορώ να πω πως τον περιγράφεις χωρίς υπερβολές...πολλά φιλιά...καλή σου μέρα :)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ και για τα δύο.
ΔιαγραφήΚαι σου εύχομαι να έχεις πολλές όμορφες συναντήσεις, οι οποίες να μένουν και να διαρκούν. Φιλάκια, καλή μου Ωραιοζήλη!!!
οοοο τι τελειο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήειδικα το τελος του!!!
ενας απροσωπος μα προσωποιημενος διαβατης!
τελειο κοπελα μου!
συγχαρητηρια!!! <3
Απρόσωπος, όντως. Μα ξέρεις πότε προσωποποιείται, ε; Τη στιγμή που φωλιάζει μέσα μας και οικειοποιείται το δικό μας πρόσωπο.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ & σε φιλώ, Κικίτσα μου!!
Καλή σου μέρα!!
Αχ αυτός ο διαβάτης.. Όμορφο κείμενο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
Αχ δε λες τίποτα, Hengeo!!
ΔιαγραφήΚαλή σου μέρα!! :)))
Με επιθετο "Αναγκη"
ΑπάντησηΔιαγραφήεκτος εαν....
σου αρεσει η ανωνυμια του "πληθους" !
Καλησπερολουλουδογερμενοαπ'τη"βροχη"
Ξέρεις τι μ' αρέσει πιότερο, μελισσάκι; Η στιγμή που παύει η θέληση για "ανωνυμία", επειδή έχει καταλάβει την θέση της η "Ανάγκη". :)))
ΔιαγραφήΚαλημεραμεχαδιισιωματος.
Σ' ευχαριστώ πολύ, Μαρία Έλενα!! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτόν τον διαβάτη !! Αρκεί να τον ξεχωρίσεις στο πλήθος και να μην τον προσπεράσεις. Φιλάκια
ΑπάντησηΔιαγραφήΑς ευχηθούμε (και ας πιούμε, βεβαίως βεβαίως!) στο καλό κι άγιο timing. Μόνο αυτό μπορεί να μας σώσει. :))
Διαγραφή*όπου timing = η στιγμή που μπορούμε κι είμαστε ικανοί να ανοίξουμε τις αγκάλες μας στον περιβόητο διαβάτη, γιατί δεν είμαστε πάντοτε σε θέση
ΔιαγραφήΗ πολυπόθητη αυτή αγάπη. Κάποιοι τη μπερδεύουν με το πάθος και τον έρωτα. Άλλοι ξεχνούν πως υπάρχουν πολλών ειδών αγάπες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι να τη νιώθεις καθημερινά σε όλες τής της μορφές.
Φιλιά φιλιά
Χαίρομαι ιδιαιτέρως που εστίασες εκεί που εστίασα.
ΔιαγραφήΚαι θα συμφωνήσω πως άλλο πράγμα ο Έρωτας κι άλλο πράγμα η Αγάπη. Διαχωρίζονται στον νου μου. Ο μεν καταβροχθίζει αχόρταγα, ζώντας στην ένταση, ενώ η δε είναι μια ήρεμη δύναμη. Γαλήνια, σταθερότερη και βαθύτερη. Στο μόνο που θα θέσω ερωτηματικό είναι στο "πολλών ειδών αγάπες". Δεν ξέρω αν υπάρχουν πολλών ειδών. Μία την νιώθω (αφού τα στοιχεία που την αποτελούν είναι κοινά), η οποία μπορεί να προσαρμόζεται στον καθένα και, ανάλογα τις περιστάσεις και τις συνισταμένες, να εμφανίζει διαφορετικές πτυχές της.
Αντεύχομαι εκ βαθέων, και σ' ευχαριστώ για το εύστοχο σχόλιο. :)))
Όμορφη η λέξη διαβάτης για την "Αγάπη"!! :) Υπέροχο αυτό που έγραψες γλυκύτατη Λυσίππη μου! Το διαβάσω και το απολαμβάνω!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι καθημερινά να νιώθεις αυτό τον διαβάτη!
Πολλά γλυκά φιλιά! Καλό Σαββατοκύριακο!
Μακάρι όλοι να τον νιώθουμε λίγο παραπάνω, γιατί είναι βάλσαμο.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για τα γλυκά σου λόγια, Παλομίτσα μου.
Πάντα με κάνεις να χαμογελώ.
Αχ αυτός ο διαβάτης...............
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να τον συναντάμε όλοι καθημερινά στο δρόμο μας! Δύσκολο, αλλά μακάρι να γινόταν! :)))
Πολλά φιλάκια κοριτσάκι μου....
Καλό σαββατοκύριακο! :))))
Να ξεκλειδωθούμε πρέπει, όμως. Γιατί οι δειλές κι οι καχύποπτες ψυχές, δεν μπορούν να τον υποδεχτούν και να τον νιώσουν μέχρι τα μύχια τους.
ΔιαγραφήΦιλιά, χαρά μου!! <3
Ένας διαβάτης που μόνο η καρδιά τον βλέπει...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤόσο όμορφο!!
Φιλιά πολλά και καλό Σαββατοκύριακο!
Το έθεσες πολύ όμορφα, Μαρία μου.
ΔιαγραφήΈτσι είναι, ορατός μόνο στην καρδιά.
Σ' ευχαριστώ πολύ πολύ.
Καλημέρα!! :))
Είσαι απίθανη! Μ'αρέσει πολύ ο τρόπος που γράφεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το τραγούδι που επέλεξες για το όμορφο κείμενό σου πολύ ωραίο..
Επίσης...επικροτώ το σχόλιό σου στην γλυκιά μας pink angel! Με βρίσκεις απόλυτα σύμφωνη!
Γλυκό Κατερινάκι!! :))
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ μέσα απ' την καρδιά μου, και σου στέλνω το τεραστιότερο φιλί και την πιο ζεστή αγκαλιά.
Είναι και αυτοί οι διαβάτες - σαν αυτό εδώ που μας μιλάς- που περιμένεις καρτερικά τα βήματα του στο μονοπάτι της ζωής σου, όχι απαραίτητα για να γνωρίσεις την ευτυχία (αυτό δεν το ξέρει ποτέ κανείς), μα για να ζήσεις αυτό το διαφορετικό, το ιδιαίτερο, για όσο μπορεί να μείνει στο δρόμο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕύχομαι οι σκέψεις σου να είναι Λυσιππάκι μου αγαπημένο πάντα τόσο μοναδικές και τρυφερές!
Τα φιλιά και την αγάπη μου! :)
Πάντα ιδιαίτερη, πάντα τόσο γλυκιά. Σ' ευχαριστώ, Μαρινάκι μου. Κι εγώ εύχομαι πάντα να συναντάς τέτοιους διαβάτες, και να έχει διάρκεια η παρουσία τους, κάνοντάς σε να ζεις πράγματα που δεν είχες ξαναζήσει μέχρι τώρα.
Διαγραφήεύχομαι όταν περάσει από μπροστά μας αυτός ο διαβάτης,στον καθένα ξεχωριστά,να έχει τον τρόπο να τον διακρίνει...
ΑπάντησηΔιαγραφήπολύ τρυφερό...
καλώς σε βρήκα,γλυκά φιλιά!
Μακάρι, φίλη μου, μακάρι. Σ' ευχαριστώ για το όμορφο και ουσιαστικό σχόλιό σου. Καλώς βρεθήκαμε!! :))
ΔιαγραφήΜακάρι ο διαβάτης αυτός να μπορούσε να μετατραπεί σε συνοδοιπόρο, τελικά..Τότε νομίζω πως θα έπαιρνε το όνομα "Ευτυχία".
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη η ανάρτησή σου, μας ταξίδεψες μοναδικά. Σου εύχομαι το πιο όμορφο βραδάκι :) Φιλάκια
Ξέρεις, αυτός ο διαβάτης έχει το εξής ίδιον. Είναι άυλος, απρόσωπος. Του αρέσει να φωλιάζει μέσα στον καθένα, αρκεί να του δοθεί χώρος. Να γίνει κομμάτι του "ξενιστή", να οικειοποιηθεί την μορφή του. Μια παρουσία αγνή, άδολη... που έχει όλα τα φόντα να είναι εσαεί συνοδοιπόρος, αλλά καταλήγει με μια θηλιά στον λαιμό, που όλο την σφίγγει και την σφίγγει. Μια θηλιά εγωιστική, κτητική, περιοριστική κλπ. Δεν αντέχει, τρομάζει. Ποιος έχει το φταίξιμο; Ρητορικό, φυσικά, το ερώτημα... κι άκρως απογοητευτικό.
ΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ για το πέρασμα και τα καλά σου λόγια, φίλη μου.
Καλώς βρεθήκαμε. :))
Πολύ όμορφο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόσο μου αρέσει να σε διαβάζω, πόσο χαίρομαι που κάθε φορά είσαι όλο και καλύτερη!...
:-)
Μειλίχιο κορίτσι μου εσύ. Τα λόγια σου πάντοτε αποτελούν κίνητρο στο να εξελίσσομαι. Και σ' ευχαριστώ τόσο πολύ γι' αυτό.
Διαγραφή-Τα αισθήματα είναι αμοιβαία, και το ξέρεις. Είσαι απ' τα άτομα που θαυμάζω, απολαμβάνω και χαίρομαι να επισκέπτομαι κάθε φορά.