Χριστουγεννιάτικη καρτ ποστάλ

Αγαπημένα μου φιλαράκια, 

πολύ θα ήθελα να βρισκόμανε υπό τη σκιά ενός κοκοφοίνικα και να σας έβαζα διάφορους γρίφους για το πού βρίσκομαι (Για πού το έβαλα; Για ξεσκονίστε την υδρόγειο σφαίρα... λίγο πιο πάνω, λίγο πιο αριστερά, λίγο πιο δεξιά και κάτω [...]) και να χασκογελάω που θα σας έσπαγα τα νεύρα και θα με σιχτιρίζατε, γιατί δεν θα το βρίσκατε με τίποτις (ε, τι θέλετε τώρα; αφού δεν θα ήταν διασκεδαστικό για μένα να το βρείτε με την πρώτη -κάπως θα έπρεπε να σκοτώσω την ώρα μου κι εγώ δα!), αλλά σας γράφω απ' το ταπεινό μου πατρικό.

Μη μου κακιώσετε, αλλά θα απέχω συνειδητά απ' την Μπλογκούπολη, καθότι θα είμαι πολύ απασχολημένη, αφού θα τρώω, θα τρώω... α, ναι!... και θα τρώω (Αριστέα κλείσε τα μάτια σου ή πάρε υπογλώσσιο: μελομακάρονα, ροξάκια, χιονούλες, μαρμελάδες μήλου με ρόδι και ποιος ξέρει τι άλλο ακόμα -με βλέπω να μου κόβουν πόδια και χέρια, απ' το ζάχαρο που θα μου κατσικωθεί. Κι άντε το πόδι τρώγεται, αλλά το χέρι; Πώς θα σας γράφω τις απείρου κάλλους ασυναρτησιο-κοτσάνες μου; Θα ποθάνω από μαρασμό.). Μετά, αν δεν μεταφερθώ εσπευσμένα στο νοσοκομείο με μπουκάλα οξυγόνου, απ' το σκάσιμο, θα τραβήξω και μια χειμερία νάρκη, παρκάροντας την κορμάρα μου την παράξενη κάτω από μια βελέντζα, και θα ξυπνήσω όταν ανοιξιάσει με το καλό. Εσείς, κορόιδα, μείνετε ξύπνια, να τουρτουρίζετε και ν' ανάβετε κερί στον άγιο Τουρτούρη (που λέει κι η Φιληνάδα μου)!

Ας σοβαρευτώ πχια...

Φιλαράκια μου, οι μέρες κυλάνε σα νερό και δεν θα ήθελα να φύγουν μπροστά από μια οθόνη. Το να ετοιμάσεις ένα κείμενο, να επισκεφτείς τα φιλαράκια σου και ν' αφήσεις το σχόλιό σου, απαιτεί χρόνο. Κι εγώ αυτό τον χρόνο θέλω να τον περάσω με τους δικούς μου. Να τα πούμε, να γελάσουμε... να τους χορτάσω! 

Οπότε αυτή η ανάρτηση αποτελεί ένα διάλειμμα. 

Θα τα ξαναπούμε σε κάνα δυο βδομαδούλες περίπου. 

Δεν σας ξέχασα, όμως. 

Το δώρο μου για εσάς είναι ήδη κάτω απ' το δέντρο και σας περιμένει. 

Ένα πακετάκι γεμάτο κι ελαφρύ. 

Έχει μέσα όνειρα, χαμόγελα, χαρές, επιτυχίες, ευχές για ό,τι έχει ανάγκη ο καθένας. 

Περάστε το από χέρι σε χέρι... Μη φοβηθείτε, είναι ανεξάντλητος!

 ✔ Xρόνια πολλά πασπαλισμένα με την γλύκα των ημερών. 
✔Χρόνια πολλά γεμάτα με την αισιοδοξία που φέρνει το μήνυμα της Θείας Γέννησης. 
✔Χρόνια γεμάτα δύναμη... στους δυστυχισμένους, στους πονεμένους, στους αρρώστους, στους τεθλιμμένους, στους αγωνιστές!.

Καλή Χρονιά σε όλους, απ' τα βάθη της καρδιάς.
Υγεία, Αγάπη, Ελπίδα κι Ενσυναίσθηση πάντα στην ζωή μας, 

με την ευχή να λιγωνόμαστε απ' την πολλή χαρουμενιά. 

***Κλικ***

♥ au révoir ♥

Σας αγαπώ!! (Λυσίππη, όχι Αλιφέρη)