Χριστουγεννιάτικη καρτ ποστάλ

Αγαπημένα μου φιλαράκια,  πολύ θα ήθελα να βρισκόμανε υπό τη σκιά ενός κοκοφοίνικα και να σας έβαζα διάφορους γρίφους για το πού βρίσκομαι (Για πού το έβαλα; Για ξεσκονίστε την υδρόγειο σφαίρα... λίγο πιο πάνω, λίγο πιο αριστερά, λίγο πιο δεξιά και κάτω [...]) και να χασκογελάω που θα σας έσπαγα τα νεύρα και θα με...

Read More »

Απολογισμός ζωής

Απ' το εκτυφλωτικό φως, που πήγαζε απ' το λευκό τούνελ, και διέλυε το πυκνό σκοτάδι που επικρατούσε, άρχισαν να ξεπροβάλλουν δύο αστραπόμορφοι με μακριά χρυσά μαλλιά. Απαράμιλλη ανέκφραστη ωραιότητα. Ωστόσο ξεχείλιζαν αγάπη, η αγαθότητά τους παρέλυε και μετάγγιζε ζεστασιά. Ήταν ο Προστάτης Άγγελος κι ο Άγγελος Υποδοχής,...

Read More »

Στα βήματα του τανγκό

Χέρια σφιχτοπλεγμένα και κορμιά που έρχονται κοντά, ηλεκτρισμένα, αφιονισμένα και μεθυσμένα απ' την μουσική. Βλέμματα μπλεγμένα, που πότε προκαλούν κι απειλούν, και πότε κάνουν πίσω κι επιστρέφουν με περισσότερη ένταση. Κορμιά ενωμένα, που στροβιλίζονται σε μία έκρηξη ξέφρενου πάθους και δύναμης. Τα βήματά σου γρήγορα,...

Read More »

Θυμάσαι;

Θυμάσαι; Σ' ένα κοχύλι συναντηθήκαμε. Το κάναμε βάρκα και γυρίσαμε όλο τον ωκεανό. Και καντάδα μας... το τραγούδι των κοραλλιών. Θυμάσαι; Μου βαστούσες την χούφτα και χανόμασταν στους γαλαξίες. Μου έδειχνες έναν έναν τους πλανήτες. Να η Αφροδίτη, να ο Πλούτωνας. Να κι ο Δίας. Θυμάσαι; Γινόσουν φάρος για να μην...

Read More »

«Because who is perfect?»

Έφτιαξαν κούκλες για βιτρίνες μαγαζιών στα πρότυπα ανθρώπων με αναπηρία. Θέλησαν έτσι να δείξουν πως το τέλειο είναι υπερτιμημένο, σχετικό και ποτέ αληθινό!!! Η Pro Infirmis, είναι μια οργάνωση από την Ελβετία που βοηθά και στηρίζει ανθρώπους με αναπηρία. Οι υπεύθυνοί της θέλησαν να περάσουν ένα μήνυμα, ώστε να σταματήσει η προκατάληψη και ο ρατσισμός προς τους ανθρώπους με ειδικές ανάγκες....

Read More »

Christmas Award

Κι εκεί που ήπρεπε να πάρω τα σύνεργα της καλής νοικοκυράς, της δούλας και κυράς, και ν' αρχινήσω να συγυρίζω 'δω μέσα, καθότι πολλή σκόνη, βρε πουλάκι μου, κι άσε που θα ξετρούπωνα και καμιά αράχνη ή νυχτερίδα -έτσι όπως το 'χω παραμελήσει το έρμο το blog-... και θα το πάθαινα το εγκεφαλικό... σκάει το μάννα εξ ουρανού κι...

Read More »

Men's Top 10 down

Κόκκινο ~ Λιακάδα    Πορτοκαλί ~ Αριστέα    Μπλε ~ η αφεντομουτσουνάρα μου  -It's raining men! Hallelujah! - It's raining men! Amen! I'm gonna go out to run and let myself get Absolutely soaking wet! -Θα σκάσεις πχια, κοπέλα μου;; Μας πήρες τ' αφτιά με την αγριογκαρίδα σου. Γλώσσα δεν...

Read More »

Σαν σήμερα σε βρήκα και με βρήκες

 Η πιο όμορφη διαδικτυακή τούρτα που έχω λάβει ποτέ,  δια χειρός του γλυκύτερου Κούνελου της Μπλογκοχώρας. Σ' ευχαριστώ πολύ!!! Γενέθλια. Γιορτές. Ξανά γενέθλια. Ξανά γιορτές. Άλλη δουλειά δεν έχουμε, δηλαδής; Άιντε να μοιράζει αυτόγραφα πάλι και να κάνει δηλώσεις... ώχουυυ και βαριέται!...  γιατί δεν...

Read More »

Ο διαβάτης

Ο διαβάτης Υπάρχει ένας διαβάτης με χαμηλωμένο το κεφάλι του. Το ντύσιμό του απλό. Το περπάτημά του αργό, σχεδόν αέρινο.  Ένας διαβάτης που αφοπλίζει το πέρασμά του. Αφήνοντας κάτι το απόκοσμο, όμορφο απόκοσμο. Αποπνέοντας γαλήνια τρυφερότητα.   Οι κινήσεις του ξεχειλίζουν γλυκύτητα και κομψότητα.  Ο...

Read More »

Κλείσε τα μάτια

Πατάς το play.  Κλείνεις τα μάτια, για να υποδεχτεί ο νους κι η ψυχή σου τις πρώτες νότες. Ευθύς αμέσως, τα πάντα γεμίζουν υπέρλαμπρο φως. Μεταφέρεσαι σε μια τεράστια, στολισμένη γιορτινά, αίθουσα υποδοχής, με απαστράπτοντα φώτα, που πηγάζουν από υπέροχους πολυελαίους. Εσύ με μπούκλες το μαλλί και πιασμένο σε έναν σικάτο κότσο, με τούφες να πλαισιώνουν το πρόσωπό σου. Ενδεδυμένη με...

Read More »

Virtual Revolution!! Η Κυβέρνηση..

-Επιτέλους, ήρθες, βρε Περσεφόνη. Τέτοια καθυστέρηση εσύ και τα μισθά των εργαζομένων. -Τι να σου κάνω, Λυσίππη μου; Φαγώθηκε ο Τέλης να στρώσουμε. Και ξέρεις πως όταν θέλει κάτι ο Τέλης, σε σταυρώνει. Τι ήταν, όμως, αυτό που δεν μπορούσε να περιμένει; -Κάτσε να ψήσω καφέ, να σου πω. Μην τυχόν και πεις τίποτα στην Μαριλού,...

Read More »

Σκόρπιες κουβέντες

Στεκόμουν μπροστά απ' τις ζάχαρες και σκεφτόμουν "να μπω στον δρόμο της υγιεινής και να πάρω στέβια, ή να κάνω βουτιά στον βούρκο της ακολασίας και να πάρω την κλασική ζάχαρη;". Κι απ' τις σκέψεις μου με διέκοψες εσύ, ρωτώντας με πού βρίσκονται τα καρύδια. Χάθηκα λίγο με την ξαφνική σου ερώτηση και σου απάντησα "δεν ξέρω!"....

Read More »

Τα μεγάλα μπάρκα

Η ίδια ώρα βρήκε τον κυρ-Χρήστο στο γνωστό μέρος, να διαβάζει εφημερίδα στο αγαπημένο του παγκάκι. Βλέπεις, είχε βαρεθεί το καφενείο. Οι ίδιες μαύρες συζητήσεις, οι ίδιοι φανατισμοί. Δεν μπορούσε άλλο, είχε κουραστεί. Τώρα που είχε φτιάξει ο καιρός, προτιμούσε να πηγαίνει στο πάρκο. Να απολαμβάνει την ηρεμία τού πράσινου...

Read More »

Ήττα, ή μήπως κατίσχυση;

24 Days Challenge: 'Η' Η ώρα δώδεκα τα μεσάνυχτα. Τα φώτα τού διαμερίσματος στον τρίτο όροφο αναμμένα, με τις φιγούρες πίσω απ' την κουρτίνα να είναι αντικριστά, και να χειρονομούν με βίαιο κι απότομο τρόπο. Οι φωνές, που πατούσαν σταθερά στα υψηλά ντεσιμπέλ, διευκόλυναν την Μυρσίνη, απ' το διπλανό διαμέρισμα, η οποία ούτε...

Read More »

The Unpaixtable Blogger Award

Έχετε βαρεθεί να βλέπετε τη μουτσούνα μου στο γυαλί,  αλλά δεν φταίω εγώ που έχω ζήτηση. :P Έχομε και λέμε... Ένα βραβειάκι, το οποίο δεν έχει ούτε λόγο ούτε τίποτα.  Ανεβαίνεις, το παίρνεις, σκας ένα χαμόγελο - κρεστ και πηγαίνεις ξανά στη θεσούλα σου. Ευχαριστώ πολύ την Pink Angel & το αγαπημένο...

Read More »